Jure***
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Jure,
ek sien hier sowaar 'n stukie taal wat ooit die mijne was
toe ons in die die lieflijke land geblij het
die land wat eens mij tuiste was
die land met sonskijn en blou lugte
soos nèrens anders nie!
baie groete,
gustilpe
ek sien hier sowaar 'n stukie taal wat ooit die mijne was
toe ons in die die lieflijke land geblij het
die land wat eens mij tuiste was
die land met sonskijn en blou lugte
soos nèrens anders nie!
baie groete,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Jouw gedicht is te lezen bij pvdd op 16 juli en de ppt ervan hebben
wij al in het Prentenkabinet geplaatst.
Volledig akkoord met wat je hier schrijft maar ik hou van sprookjes,
Mythologie, legendes en ook van de personnages gecreeërd door
schrijvers of componisten. Houden van wil niet altijd zeggen erin
geloven ! Zoals ik het al enkele keren uitgelegd heb, het irreëel heeft
me soms geholpen om de harde realiteit te kunnen verdragen.
Het is misschien een infantiele reactie maar het kind in mij is nog
altijd bewust aanwezig en zoekt dan tijdelijk hulp in de 'wonderwereld'
die mij troost en kracht geeft om alles te verwerken en in het
'normale' leven terug te stappen.
Maar wat ik 'wonderwereld' noem kan soms ook de natuur zijn,
elfjes... vlinders, feeën... lieve mensen rond mij, tovenaars ...zon,
maan en sterren enz...enz...
Ik zou nog uren kunnen vertellen over de psychologie van sprookjes
en wat ze feitelijk betekenen maar het is al laat en ik wil niet jouw
topic overspoelen met een materie die je niet interesseert. Misschien
ooit in ons Laar...
Nog een fijne avond en een prettige nieuwe week met hopelijk minder
regen en veel meer zon !
Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap van ons beiden voor
jullie beiden
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
" Ik ben "
Ben Zijn Is
Wat is hiervan de betekenis
Ik denk
Dus ik ben
Dus alles wat niet denkt is er niet
Alle voorwerpen die je dagelijks ziet
Zijn er dus eigenlijk niet
Ik denk
Dus ik ben
Heel de fauna heeft een beetje brein
Dus enkel die wezens, die zijn
Zo denken is wat klein
Ik denk
Dus ik ben
En ik ga met zekerheid ooit dood
Dit is het bewijs dat het leven bood
Wat de fictie nog compleet vergroot
Ik denk
Dus ik ben
Ik kan er overal over filosoferen
Bij het drinken, baden en scheren
Maar oplossingen kan ik niet forceren
Ik denk
Dat ik het laat
Ik kom er toch nooit uit, da's zeker
Uit deze sterke hoofden breker
Ik ga m'n vrouw versieren dat is beter
Ben Zijn Is
Wat is hiervan de betekenis
Ik denk
Dus ik ben
Dus alles wat niet denkt is er niet
Alle voorwerpen die je dagelijks ziet
Zijn er dus eigenlijk niet
Ik denk
Dus ik ben
Heel de fauna heeft een beetje brein
Dus enkel die wezens, die zijn
Zo denken is wat klein
Ik denk
Dus ik ben
En ik ga met zekerheid ooit dood
Dit is het bewijs dat het leven bood
Wat de fictie nog compleet vergroot
Ik denk
Dus ik ben
Ik kan er overal over filosoferen
Bij het drinken, baden en scheren
Maar oplossingen kan ik niet forceren
Ik denk
Dat ik het laat
Ik kom er toch nooit uit, da's zeker
Uit deze sterke hoofden breker
Ik ga m'n vrouw versieren dat is beter
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Mijn Bic
Wat vreemd...of toch ook niet
Mijn Bic schrijft niet zoals het hoort
Jarenlang kon ik vertrouwen
op Bic, mijn vriend, nu gestoord
Wat nu..de vuilbak in
Van mijn tafel weg nooit meer zien
ik voel 'm tussen mijn vingers
Een soort fantoompijn misschien
ik laat hem nog maar even
Hij kijkt naar het nieuw model
dat ergonomisch is ontworpen
Tegen krampen, versta me wel
Nu ga ik mooier schrijven
Dat zegt de handleiding hier
De krullen en de lijnen
Geschreven met meer plezier
En toch, dat beetje heimwee
Hij deed het toch zo goed
Maar geeft nu nog het bewijs
Dat alles heengaan moet
Wat vreemd...of toch ook niet
Mijn Bic schrijft niet zoals het hoort
Jarenlang kon ik vertrouwen
op Bic, mijn vriend, nu gestoord
Wat nu..de vuilbak in
Van mijn tafel weg nooit meer zien
ik voel 'm tussen mijn vingers
Een soort fantoompijn misschien
ik laat hem nog maar even
Hij kijkt naar het nieuw model
dat ergonomisch is ontworpen
Tegen krampen, versta me wel
Nu ga ik mooier schrijven
Dat zegt de handleiding hier
De krullen en de lijnen
Geschreven met meer plezier
En toch, dat beetje heimwee
Hij deed het toch zo goed
Maar geeft nu nog het bewijs
Dat alles heengaan moet
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Geen titel zero, zero, zero, zero uno
Zij stond met de rug naar mij
De harde spaghetti stengels
liet ze langzaam in het kokend water glijden
Mag ik even met je praten
Maar dan helemaal echt
Niets achterwege laten
Gewoon, eerlijk en oprecht
Ze keek langzaam om
en roerde de stengels uit elkaar
Dan ging ze zitten aan de tafel, de armen gekruist
Wat heb jij toch al die jaren
In hemelsnaam in mij gezien
Hoe heb je die tijd verdragen
Zonder mopperen bovendien
Ze, keek omhoog
omdat ik recht stond maar had
nog steeds geen enkel woord gesproken
Ik heb je soms stil zien huilen
Maar ik wist echt niet waarvoor
En in onze kamer ging je schuilen
Nog steeds weet ik niet waardoor
Haar lippen trilde een weinig
Dan kneep ze de mond heel strak dicht
Duidelijk makend dat ze eigenlijk niets wou zeggen
Hoe diep zitten eigenlijk de wonden
Welk wapen heeft ze toegebracht
Kom zeg het mij onomwonden
Maar...zeg het me heel zacht
De ogen gingen dicht
Ze wendde langzaam haar hoofd
Onrustig wiebelde zij op de stoel heen en weer
Waarom heb je nu glazige ogen
Ik zie liever die grote heldere blik
Je houdt je hoofd zo diep gebogen
Straks krijg ik nog werkelijk schrik
Neen, neen, schudde ze maar
Neen, neen, maar niet heel overtuigd
Ze zakte wat en legde haar hoofd op de armen
Een antwoord, dat is wat ik vraag
Heb je spijt van je beslissing
Dat wij samen zijn tot vandaag
Vind je dat dan een vergissing
De tafel weerspiegelde
De tranen waren niet te stoppen
Haar eerste geluid was het diepe diepe snikken
Ik wilde even met je praten
Helemaal echt, geen theater
Maar nu kan ik het beter laten
Want ik ben de slechte prater
Ga zei ze ga, het is genoeg
Morgen kan ik misschien verder spreken
Misschien, als ik alles, maar dan ook alles...
Zij stond met de rug naar mij
De harde spaghetti stengels
liet ze langzaam in het kokend water glijden
Mag ik even met je praten
Maar dan helemaal echt
Niets achterwege laten
Gewoon, eerlijk en oprecht
Ze keek langzaam om
en roerde de stengels uit elkaar
Dan ging ze zitten aan de tafel, de armen gekruist
Wat heb jij toch al die jaren
In hemelsnaam in mij gezien
Hoe heb je die tijd verdragen
Zonder mopperen bovendien
Ze, keek omhoog
omdat ik recht stond maar had
nog steeds geen enkel woord gesproken
Ik heb je soms stil zien huilen
Maar ik wist echt niet waarvoor
En in onze kamer ging je schuilen
Nog steeds weet ik niet waardoor
Haar lippen trilde een weinig
Dan kneep ze de mond heel strak dicht
Duidelijk makend dat ze eigenlijk niets wou zeggen
Hoe diep zitten eigenlijk de wonden
Welk wapen heeft ze toegebracht
Kom zeg het mij onomwonden
Maar...zeg het me heel zacht
De ogen gingen dicht
Ze wendde langzaam haar hoofd
Onrustig wiebelde zij op de stoel heen en weer
Waarom heb je nu glazige ogen
Ik zie liever die grote heldere blik
Je houdt je hoofd zo diep gebogen
Straks krijg ik nog werkelijk schrik
Neen, neen, schudde ze maar
Neen, neen, maar niet heel overtuigd
Ze zakte wat en legde haar hoofd op de armen
Een antwoord, dat is wat ik vraag
Heb je spijt van je beslissing
Dat wij samen zijn tot vandaag
Vind je dat dan een vergissing
De tafel weerspiegelde
De tranen waren niet te stoppen
Haar eerste geluid was het diepe diepe snikken
Ik wilde even met je praten
Helemaal echt, geen theater
Maar nu kan ik het beter laten
Want ik ben de slechte prater
Ga zei ze ga, het is genoeg
Morgen kan ik misschien verder spreken
Misschien, als ik alles, maar dan ook alles...
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Impressie : Even tijd
Tussen twee afspraken in had ik een uurtje tijd. Ik parkeerde de auto onder een welgevormde, dik begroeide den, die de wagen in een verkwikkende schaduw liet rusten. Het gebouw dat ik naderde baadde in het volle zonlicht.
Het straalde rust en statigheid uit. Ik liep de hoofdingang binnen en zag de duizenden kruisjes, in militaire opstelling geplaatst. Net als alsof ook in de dood peletons, escadrons, of brigades moesten gevormd. Stil las ik de eerste naam.
Wolfgang Müller, ik glimlachte een beetje. Ik denk dat de helft van de Duitsers Müller heten. Maar mijn glimlach verstomde toen ik zijn geboorte datum las. 12.04.1922. Gestorven 14.05.1942. Twintig, twintig jaar was deze jongen. Ik wandelde verder en steeds was het om en nabij de 22 jaar.
Wat een verlies, wat een waanzin. Er werkten enkele Duitse militairen en deze hielden mij op een vriendelijke wijze in het oog.
Ik naderde de groep zei goededag, door middel van een "hallo". Eentje antwoordde terug met "hallo". Ik vroeg in mijn beste Duits wat zij hier deden.
Want ik had nog geen enkele info brochure gelezen. " We onderhouden dit kerkhof " zei hij. "Oh", zei ik.
Wat vind je van dit hele kerkhof en de boodschap.
" Es war alles Scheiße was hier passiert ist". Hij vervolgde :" Hoffentlich werden wir nie in dieser Position sein, Das wir so etwas tun müssen".
"Ja" zei ik. Wel, een fijne dag nog. "Oder, einen schönen Tag noch weiter".
Hij knikte, bood me een sigaretje aan omdat ze gingen eten. Ik bedankte," enkel mijn eigen merk" zei ik. Waarschijnlijk wist hij wat ik bedoelde want hij antwoordde met " Oh ja".
Tussen twee afspraken in had ik een uurtje tijd. Ik parkeerde de auto onder een welgevormde, dik begroeide den, die de wagen in een verkwikkende schaduw liet rusten. Het gebouw dat ik naderde baadde in het volle zonlicht.
Het straalde rust en statigheid uit. Ik liep de hoofdingang binnen en zag de duizenden kruisjes, in militaire opstelling geplaatst. Net als alsof ook in de dood peletons, escadrons, of brigades moesten gevormd. Stil las ik de eerste naam.
Wolfgang Müller, ik glimlachte een beetje. Ik denk dat de helft van de Duitsers Müller heten. Maar mijn glimlach verstomde toen ik zijn geboorte datum las. 12.04.1922. Gestorven 14.05.1942. Twintig, twintig jaar was deze jongen. Ik wandelde verder en steeds was het om en nabij de 22 jaar.
Wat een verlies, wat een waanzin. Er werkten enkele Duitse militairen en deze hielden mij op een vriendelijke wijze in het oog.
Ik naderde de groep zei goededag, door middel van een "hallo". Eentje antwoordde terug met "hallo". Ik vroeg in mijn beste Duits wat zij hier deden.
Want ik had nog geen enkele info brochure gelezen. " We onderhouden dit kerkhof " zei hij. "Oh", zei ik.
Wat vind je van dit hele kerkhof en de boodschap.
" Es war alles Scheiße was hier passiert ist". Hij vervolgde :" Hoffentlich werden wir nie in dieser Position sein, Das wir so etwas tun müssen".
"Ja" zei ik. Wel, een fijne dag nog. "Oder, einen schönen Tag noch weiter".
Hij knikte, bood me een sigaretje aan omdat ze gingen eten. Ik bedankte," enkel mijn eigen merk" zei ik. Waarschijnlijk wist hij wat ik bedoelde want hij antwoordde met " Oh ja".
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Gast
Beste jure,
Als je van jezelf zegt dat je een slechte prater bent
ben je een veel beter schrijver.
Telkens weer kan je mij raken.
groetjes van,
elleke
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Zal ik eens wat schrijven? Ik kreeg van een bevriende politie agent een pijpje waar ik mocht in blazen om mijn pro mille vast te stellen.
Hoeveel het precies was, nu een tien minuten geleden ga ik niet meedelen.
Maar het was veel te veel. Daarom schrijf ik niets meer. Mijn tong moest maar eens los komen.
Dit zijn dus met zekerheid letters van iemand die té veel alcohol gedronken heeft.
Morgen, rond de middag zal ik ze eens evalueren.
Elleke, sorry, morgen of overmorgen komt er wel iets serieus te staan in deze topic.
Tenminste, als ze me niet blokkeren wegens dronkenschap en liederlijke taal.
Hi hi. wat een onzin he.
Gelukkig is m"n moeder er niet meer.....................ze zou me de levieten lezen. Gegarandeerd. Gelukkig? Hemeltje wat mis ik haar.
Alhoewel ik nu beter weet is het nog steeds alsof zij toen alles vanzelve wist.
Precies alsof zij het boek des levens had gelezen en alles precies kon aanpakken. Oook die rebelse puber ' ik dus ).
Ik zie dat het niet meer fatsoenlijk lukt.
Tot de volgende keer.
£Ade
Hoeveel het precies was, nu een tien minuten geleden ga ik niet meedelen.
Maar het was veel te veel. Daarom schrijf ik niets meer. Mijn tong moest maar eens los komen.
Dit zijn dus met zekerheid letters van iemand die té veel alcohol gedronken heeft.
Morgen, rond de middag zal ik ze eens evalueren.
Elleke, sorry, morgen of overmorgen komt er wel iets serieus te staan in deze topic.
Tenminste, als ze me niet blokkeren wegens dronkenschap en liederlijke taal.
Hi hi. wat een onzin he.
Gelukkig is m"n moeder er niet meer.....................ze zou me de levieten lezen. Gegarandeerd. Gelukkig? Hemeltje wat mis ik haar.
Alhoewel ik nu beter weet is het nog steeds alsof zij toen alles vanzelve wist.
Precies alsof zij het boek des levens had gelezen en alles precies kon aanpakken. Oook die rebelse puber ' ik dus ).
Ik zie dat het niet meer fatsoenlijk lukt.
Tot de volgende keer.
£Ade
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Gast
jure,
Het valt nogal mee hoor.
Hopelijk zit je nu niet met een
en met een flinke hoofdpijn, maar ja...
Aan jou de evaluatie
groetjes,
elleke
Het valt nogal mee hoor.
Hopelijk zit je nu niet met een
en met een flinke hoofdpijn, maar ja...
Aan jou de evaluatie
groetjes,
elleke
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Noch hoofdpijn, nog kater. Ik ben een gezonde BD, = Belgisch Drinker.
Steeds met mate(n) maar niet steeds met mate
De wereld ziet er nu wel frisser uit. En de licht-donkere gedachten zijn verdwenen.
Elleke, bedankt voor te veel eer. Wat velen niet weten dat ik per week minstens 12 tot 15 gedichten lees. Helaas laat ik weinig achter van mijn bezoek.
Er staan hier zo'n tien à vijftien superschrijvers op het SN. En ik ben blij hier ook te mogen posten en niet onmiddellijk gedegenereerd wordt. Er is mercy.
Wat ik leerde in mijn leven is mijn "kunnen" precies te analyseren. Ik weet wat ik kan en vooral wat ik niet kan.
Maar ik ben ook blij dat ik de mogelijkheid krijg bepaalde gevoelens en indrukken hier mag achterlaten.
Het is de kracht van het schrift dat het de emoties als die er zijn gemakkelijker kanaliseert en laat uitmonden in het geheel van de massa mensen die ook dit medium gebruiken op een positieve manier.
Nu, seffens wordt ons negende kleinkind geboren. Precies op de dag van mijn vader. Een warmte vervult mijn hart. Beter kan ik het niet omschrijven.
Deze jongen zal ik steeds associëren met hem.
Moest de volkswijsheid de 100% waarheid zijn, moet hij een prachtig mens worden.
Heerlijk toch. Mijn inborst vervuld met die echte onvervalste vader en grootvader liefde. Geen schoner geschenk op deze wereld.
Allez, jure geeft zich eens bloot. Edoch, hier kan en mag dat.
Dank jullie, leden van het SN, Onze oprechte dank.
Steeds met mate(n) maar niet steeds met mate
De wereld ziet er nu wel frisser uit. En de licht-donkere gedachten zijn verdwenen.
Elleke, bedankt voor te veel eer. Wat velen niet weten dat ik per week minstens 12 tot 15 gedichten lees. Helaas laat ik weinig achter van mijn bezoek.
Er staan hier zo'n tien à vijftien superschrijvers op het SN. En ik ben blij hier ook te mogen posten en niet onmiddellijk gedegenereerd wordt. Er is mercy.
Wat ik leerde in mijn leven is mijn "kunnen" precies te analyseren. Ik weet wat ik kan en vooral wat ik niet kan.
Maar ik ben ook blij dat ik de mogelijkheid krijg bepaalde gevoelens en indrukken hier mag achterlaten.
Het is de kracht van het schrift dat het de emoties als die er zijn gemakkelijker kanaliseert en laat uitmonden in het geheel van de massa mensen die ook dit medium gebruiken op een positieve manier.
Nu, seffens wordt ons negende kleinkind geboren. Precies op de dag van mijn vader. Een warmte vervult mijn hart. Beter kan ik het niet omschrijven.
Deze jongen zal ik steeds associëren met hem.
Moest de volkswijsheid de 100% waarheid zijn, moet hij een prachtig mens worden.
Heerlijk toch. Mijn inborst vervuld met die echte onvervalste vader en grootvader liefde. Geen schoner geschenk op deze wereld.
Allez, jure geeft zich eens bloot. Edoch, hier kan en mag dat.
Dank jullie, leden van het SN, Onze oprechte dank.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Gast
Gelukkig een BD!
Want in jouw woorden kan ik mij zeker terugvinden.
Ook ik lees graag en veel, maar reageer niet iedere keer.
Niet goed wetend wat te plaatsen, schroom
tegenover die (mooie) woorden, of angst iets verkeerds te zeggen?
Ik weet het niet altijd.
Dat je jouw emoties en indrukken hier kwijt kan,
dat zal ieder van ons wel herkennen.
En elkaar 100 % begrijpen is er natuurlijk niet bij, maar dat hoeft niet.
In elk geval, ik vind het super dat jouw negende kleinkind geboren wordt.
Wat een schitterende dag voor zo'n mooie gebeurtenis.
Ik wens de baby alvast een gelukkige toekomst
en met zo'n hechte familie zal dit wel lukken.
Maar... drink niet té veel op dit heugelijke feit, ondanks de BD
groetjes en laat het goede nieuws maar horen,
elleke