Het dwaallicht.

[DkA]

het pilletje
de courtisane van de pijn

op dat penibele parcours
van de tijd

[ria]

het pilletje
de courtisane van de pijn

op dat penibele parcours
van de tijd

hier werd, denk ik, niet veel geslapen,
spijtig,
maar morgen gaat het wellicht
al veel beter,

je wordt niet vergeten,
vrienden denken aan jou,

't is maar kort,
maar manlief wacht op mij,
huwelijksverjaardag vieren...
twee vieren,
wat vliegt de tijd!

lieve groet,
ria

[Bosrankje]

Het is een prachtige verwoording :

" het pilletje
de courtisane van de pijn

op dat penibele parcours
van de tijd "

Hopelijk, breng je de courtisane van de pijn
zachtjes vannacht naar dromenland...

Lieve groetjes van Alter en Rankje

[ria]

De week is neergestreken,
met een canvas van 7 dagen,

wie weet wat ze ons brengen zal
moest ik het weten,
dan zou ik het niet vragen!

gisteren was een feest
onder een blauwe hemel
en een stralende zon,
zo met ons tweetjes,
zijn wij eens "uit" geweest.

het werk lo(n)kt, al heb ik even
nog geen zin,
eerst loop ik in de tuin,
voor ik aan mijn taken begin!

een vriendelijke groet,
ria

[Robol]

Als aanmoediging de beheerder van dit topic
een schouderklopje geven is misschien
momenteel een beetje ongepast.


Hopelijk loopt het herstel op wieltjes
en dat heeft niets te zien met een rolstoel.

Tot lezens

Robbe

[Bosrankje]

Geen nieuws, goed nieuws, zegt men...

Hopelijk is het zo !

Tot morgen, beste DkA

A en B

[DkA]

'ge hebt dikke tieten'
Zij, de gelukkige bezitster van deze attributen,
leek even van haar melk, trok aan de lintjes van haar bh,
(niet te verwarren met bhv), en deed waarvoor ze betaald werd:
de lijnen open houden

hoeveel eieren hein had gekocht, verorberd of geklutst,
het was me worst, maar de beller van de tieten,
kreeg meteen m'n ongewenste sympathie
tussen al die eenzame hebzuchtige mensen
die 's nachts voor de tv hun laatste leefloon opbellen

dom dus, tenzij je een gepensioneerd wiskundeleraar bent, natuurlijk,
om de tv-geldwolven te straffen met korte correcte antwoorden,
zodat ze niet langer
die armen van geest hun portemonnaie nog armer maken,

o, wat zat ik heimelijk te hopen op zo'n prinselijke aannemer
van ezelsbruggeskens en andere stellingen van pietje agoras
maar, helaas, zelf kan ik niet tellen, dus ook niet bellen
naar een 0900-lijn, zo slim ben ik wel

en bovendien, was ik te ziek, barstte ik van ingehouden woede
(om wat ik werd aangedaan in dit leven) en zat ik ook nog eens zonder
lucht in m'n longen, doch daarentegen met voldoende pijn elders,

ik had m'n zolder claustrofobisch en misantropisch achtergelaten
gelukkig was er 2BE nog en die trut met haar onrustige tieten








ps
onrustig? het kan ook hyperkinetisch zijn, natuurlijk

[DkA]

fictie is slechts
een glimp van de werkelijkheid

ik duw op de tv knop
kom waar ik ben weggegaan vannacht

en ====
geloof me:



daar heeft donald duck 113 eieren gelegd !!!!!
..weliswaar in de korf van een andere dame

en de bellers zijn al wakker !


ARM VLAANDEREN!

[Bomi]

-
-

DkA,



Met interesse volg ik je soms wat moeilijke teksten,
ze lijken me een beetje verward maar goed
leesbaar met een dubbele bodem ( vind ik )
En wie ben ik he, een vrouw die je strijd tegen pijn volgt
zichzelf afvraagt ' wat staat me te wachten '

Op het eerste zicht doe je het al heel goed, of dat ook
het juiste is blijft de vraag.


Vriendelijke groetjes,

Bomi.




- - - - -

[DkA]

mutatie

de lezer is weerloos,
zijn enig verweer is stoppen,
maar dan is hij geen lezer meer,

ik pers de ziel uit m'n pen
om de lezer te behagen,
behaagziek, juist, verslaafd,

de schrijver baart een lezer,
kijk, ik ben de vader,
een weergaloze lezer

[ria]

de lezer is eerder een beetje verweesd,
de vader is (tijdelijk) vleugellam.

ach wat is een vogel met één vleugel,
... ...
hij moet het stellen zonder chirurgen
en eerste klas verzorging...
arme vogel!

staat 's nachts de TV nog aan,
of wordt er al weer geslapen?

Ik wens je dit laatste toe,

van harte,
ria

[ria]

Mijn ziel is in mij

Mijn ziel is in mij als een kind
Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden,
Van vleugels verloren, die hij, de moede,
Wel eenmaal wedervindt.

Marie Boddaert

[DkA]

een land ontstaat
in het geheugen

het ontvlucht z'n grenzen
in de herinnering

zo ook de reis
van het leven

bei mir bist du schön
straks gezien op 1000 zonnen

ik werd wanhopig weemoedig
melacholisch

je zag die jonge soldaten
en ik was nog een jongetje

hoeveel hoop werd er neergeschoten
je moet het leven nemen

niet wegsteken
in een verkeerde herinnering

slaapdronken en niet verdrinken
opstaan, gaan en komen

zelfs geen xanax
wiegt mij in slaap

[DkA]

liever nog dan een gedicht

schrijf ik rozen op je raam
met schuchtere sneeuw
die elk ogenblik kan smelten

onder de warmte van je naam

[DkA]

'te weinig informatie'
ik frons steeds m'n -nog donkere- wenkbrauwen
als ik deze uitspraak hoor op tv

ik word er door overspoeld, denk ik dan, verzuip erin,
ik heb dan ook alle papier opgezegd
binnenkort vallen hier enkel nog aanmaningen tot betaling
in de verroeste brievenbus

verleden week lag ik nu in het ziekenhuis
toen ik 's avonds thuis kwam,
had ik gevoel terug te keren van een 'b & b-arrangement',
maar dan zonder breakfast

tot op het allerlaatste moment werd de medicatie
voor de pijnbestrijding, herroepen en aangepast:
géén brufen, maar meer contramal, etc

tot zondagochtend voelde ik mij een vakantieganger
in eigen huis, toen de stemming omsloeg, misselijk en braken,
géén pijn, maar zo ziek als een euh, zieke hond

waarom? zei niemand :
haal primperan in huis want je zal erg misselijk worden
van de contramal

er is een groot verschil tussen overbodige en nuttige informatie,
vandaag, u weze bedankt, primperan en m'n geliefde,
voel ik me hier weer stilaan een 'toerist' worden

nu nog een kokkin vinden, un véritable cordon-bleu