Bosrankje's Laar 6

[Morgenstern]

Rankje en Alter


Veel sterkte in deze droevige dagen. Morgenstern en Herman

[Bosrankje]

Ik zie met veel dankbaarheid dat er weer
vrienden langs gekomen zijn, en mijn verdriet
wordt erdoor verlicht !

Bo'ke en Rapke die wij wel missen de laatste
dagen, zijn toch even op bezoek geweest
met steunende woorden en twee prachtige
kaarsen waarvoor dank...

Ons Jadike heeft voor ons een stralende
regenboog getoverd alsook een heel poëtisch
tekstje om van te dromen...met goude lepels
om van rijstpap te smullen en een handkus
naar de hemel toe...
En, een beetje later, heeft zij een rouwregister
voor het heengaan van mijn moeder geopend...
Lieve vriendin, bedankt voor deze delikate
attentie ! Het verbaast me niet van jou .

Reline (en Franske), wat een lieve verrassing ! Jouw
medeleven is bijna tastbaar door de manier waarop
je het verwoordt ! Inderdaad, de laatste dagen van mijn
moeder waren sereen en vooral pijnloos.
Haar grote angst was verdwenen en ze liet zich eindelijk
gaan, vol vertrouwen in een rustige slaap...voor ons was
het natuurlijk ook een opluchting om haar eindelijk zo
ontspannen te zien !
Bedankt voor jullie aanwezigheid in ons Laar.

Lieve Assa, ook jij bent ons niet vergeten !
Met mooie rozen en een zinvolle zin van Toon hermans,
voelen wij ons een beetje minder verdrietig ! Juiste keuze
hoor, bedankt !

Beste Hilde bedankt voor je troostende woorden !Het heeft
bij jou zeker droevige herinneringen wakker gemaakt !
Het is niet zo lang geleden dat jij ook die pijnlijke situatie door-
maakte ! Bedankt voor je medeleven! Knuffel terug !

Lieve Morgenstern en Herman, ook jullie komen even langs
met een prachtige ppt waar zowel woorden als illustraties
ons troost uwentwege brengen waarvoor dank. Jullie zijn
ook niet gespaard geweest door droevig gebeuren en weten
dus goed dit leed te plaatsen.
Bedankt en misschien ooit tot ziens ?

Lieve vrienden allemaal, jullie hebben ons goed geholpen
met zoveel steun dus nogmaals dank en warme groetjes van
ons beiden

Alter en Rankje

[marleentje]

Bosrankje,


Niettegenstaande enigszins verwacht, toch nog onverwacht...







Steunknufke,
marleentje

[Norman12]

.



INZICHT

Voor het eerst een klare kijk
Pas nu de ogen open
Opnieuw arm en toch zo rijk
Men laat de dagen lopen

En plots is daar het woordje dank
Om alles wat het leven bracht
Op zondag zat je op de bank
En bidden deed je altijd zacht

Vergeet het zilver en het goud
Wij liepen naast elkander
We deelden zoet en dan weer zout
Alleen de dood als tegenstander

.

[troontje]

Beste Bosrankje,


Mijn oprechte deelneming bij het heengaan van je geliefde moeder.







troontje,

[ria]

Moeders gaan, maar sterven niet,
zij leven naar zij geven ;
zolang men moeders kinderen ziet,
zolang zal moeder leven.

O kinderen, al wat moeder was
zij heeft het U gegeven ;
laat elk iets van wat moeder was
hernieuwd in zich herleven.

L. Reypens

Lieve Betty, Roger en geachte familie.
Door mijn eigen ziek zijn, heb ik het forum nauwelijks bezocht.
Dank aan Ferry, die ons attent maakte op het heengaan van uw lieve moeder.
Moge zij Hierboven genieten van de eeuwige lente, en moge alles wat jullie,
en vooral jij Betty, voor haar hebben gedaan, uw verdriet verzachten.
Zij zijn verenigd, uw lieve ouders, wat zal dat een blij weerzien geweest zijn.
Veel sterkte en goede moed, wij bidden voor jullie allemaal.

Leo en ria

[denook]

beste rankje en Alter,

ook in Asse lazen we het bericht van het overlijden van moeder.

Je schreef dikwijls over haar,
in veel verschillende toonaarden van gevoelens ook.
Jullie betekenden zo veel voor elkaar.

Bij je laatste berichten, met een vaststellen
van een voldane rust die over haar kwam,
wisten de lezers dat het einde dichtbij was.
We kennen dat fenomeen van zovelen die haar voorgingen.
En toch, zoals ik hier ergens las,
komt het verwachte altijd onverwacht,
als het een sterven betreft.

Men kan maar eenmaal een moeder verliezen.
Hoe pijnlijk dat is, kan men ook maar eenmaal ervaren.

Veel sterkte in deze moeilijke dagen gewenst,

herman

[Bomi]

-
-
Bosrankje,


Daarnet pas het trieste nieuws gelezen, ook ik bied
je mijn oprechte deelneming aan, ook voor Alter.

Wat is er pijnlijker dan een moeder die wegvalt, je blijft
kind zolang je moeder nog leeft, bij haar sterven schuif
je een trapje hoger in de rangorde.
Je neemt als het ware de plaats van je moeder in voor
je kinderen en kleinkinderen.

Zo te lezen is ze in stilte kunnen gaan zonder pijn, een
echte troost.
Heel veel sterkte gewenst in deze zware dagen, gelukkig
hebben jullie elkaar om even adem te halen tussendoor.

Groetjes,

bomi.

[Bosrankje]

Lieve vrienden en vriendinnen,

Hartelijk dank om mij (ons) te willen steunen in deze moeilijke dagen !

Marleentje en je mooie roos met een 'steunknufke'

Norman, jouw gedicht 'Inzicht' en tal van prachtige illustraties ...

Troontje en je zuivere lotusbloem, vol licht !

Ria en Leo met een mooie tekst van L. Reypens en troostende
woorden.

denook (of Herman) met medeleven en begrip en ook een heel
zinvolle zin
' Men kan maar eenmaal een moeder verliezen.
Hoe pijnlijk dat is, kan men ook maar eenmaal ervaren.'

En last but not least, Bomi die ons ook steunt en troost met
liefdevolle woorden !

Ik wil nogmaals herhalen hoe het ons gelukkig maakt zoveel
blijken van vriendschap dagelijks te krijgen ! Met dankbaarheid
ontvangen !

Veel liefs van ons beiden

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Beste vrienden

Maandag 19 maart 2012

Het was een heel moeilijke dag vandaag, want ik heb mijn moeder
gezien en gekust voor de laatste keer en het doet zo'n pijn !
Morgen wordt ze gecremeerd en overmorgen gaan wij haar as
uitstrooien op de 'weide'... ik zal er een beetje van bewaren in
mijn 'droomdoosje', gemengd met die van mijn vader... een blije
weerzien na vijftien jaar !

Toen wij het Mortuarium binnenkwamen was ik stijf, bijna versteend,
en ik - die altijd te warm heeft, zelfs in de winter - had ineens zo koud...
ik rilde van binnen !

Toen ze de deur van ' t kamertje openden , was ik ineens weer in twee
gescheurd : één Betty wou naar binnen rennen en de andere wou vluchten
heel ver van de verschrikkelijke realiteit...
Maar ik volgde mijn dochter en Elly in deze vreemde kamer waar mijn
moeder helemaal alleen lag sinds gisteren.
Ze hadden haar mooi opgebaard, met haar lievelingskleedje en een vreemde
sjaal rond haar hals... een frisse bloemengeur verspreid in de hele kamer, en
de prachtige stem van Enya verzachtten wel de harde realiteit ... bloemen en
kaarsjes zorgden voor een aangename sfeer en toch... het was als de hel voor mij !

Het was mijn moeder en toch ook niet meer, en nu begreep ik voor de eerste keer
wat men bedoelt als men zegt dat ons lichaam maar een omhulsel is... ik besefte
heel duidelijk dat zonder ziel, de persoon die daar lag leeg was... het was mijn
moeder niet meer en toen ik haar streelde en kuste voelde ik alleen nog maar
de kou en de stijfheid van de dood... ik had haar willen wakker schudden, roepen
dat ze naar mij moest kijken maar ik kon alleen in stilte huilen...
Muriel en Elly hadden het ook heel moeilijk om afscheid te nemen van onze
'Marraine' zoals zij haar noemden en het gaf mij de moed om haar eindelijk te
verlaten... Ik heb wel enkele foto's van haar gemaakt, voor later...

Toen we bijna buiten waren, kon ik niet weerstaan aan de drang om nog even
terug naar haar te gaan...voor de allerlaatste keer heb ik haar gekust en
gestreeld en zonder mij nog om te draaien, ben ik naar de levenden gegaan,
mijn dochter en mijn kleindochter... het leven... de toekomst zonder mijn
geliefde maman !

En nu, ben ik de foto's aan het bekijken en wil maar aan één ding denken :
ze lijdt niet meer, ze rust in vrede, wij hebben haar vertroeteld, verzorgd
en geliefd tot op de laatste dag... ik zal haar heel hard missen maar ik wil
leren om met Alter van het leven te genieten na vijftien moeilijke jaren
van constante verzorging en aandacht voor mijn moeder die na de dood
van mijn vader, mijn zorgenkind geworden was... Ik weet niet hoelang
ik nog te leven heb maar ik wil van elk moment genieten met mijn lief die
mij altijd gesteund en geholpen heeft !

Bosrankje - Betty

[lotte]

beste Bosrankje,

woorden van steun, troost en meeleven, komen nooit te laat,
denk ik bij mezelf als ik deze regels typ.
Ik kom nog maar sporadisch op sennet, zodat ik veel moet missen
aan laatste informatie met goed, neutraal of minder goed nieuws.
Zo las ik pas nu dat je moeder is heengegaan en wil ik me nog
graag aansluiten bij de velen voor mij die hier woorden van steun
en sterkte toestuurden.

Ik bezoek zelf dagelijks mijn moeder die ook al 92 jaar is.
Ze ziet me als haar toeverlaat en een dag overslaan kan moeilijk.

Sorry om even over mijn toestand te spreken, maar ik vermoed
zoveel gelijkenissen met wat jouw deel was, dat ik nu ook best je
gemis met de vele herinneringen kan aanvoelen.

Daarom beste rankje, nogmaals hier mijn diepste steun toegewenst
in deze trieste dagen - ook aan Alter, zoals steeds trouw aan jouw zijde,

lotte

[schrijfster]

Lieve Rankje en Alterego

Wens jullie veel kracht en sterkte toe
met het verlies van de zeer geliefde maman!!

De zorg en liefde waarmee jullie
haar omringde zal jullie troost blijven!


Warme groet schrijfster/loes

[Klaartje]

Lieve Rankje en familie,

ook van mij héél veel sterkte en mijn oprecht medeleven met het afscheid van je geliefde Maman - jullie innige verbondenheid zal blijven over de tijden heen,
zij was omringd met de beste zorgen en héél veel liefde - het gemis zal groot zijn, maar ze moet nu niet meer lijden.

Ik voel intens met jullie mee - sterkte met dit grote verlies.....

Een dikke knuffel van mij .......


Klaartje XXX XXX

[elisa20]

Lieve Rankje, Alter en familie,

Mijn innigste deelneming schenk ik jou
bij het verlies van je geliefde Maman

Moge het je een troost zijn dat je
haar vol liefde hebt omringd en bijgestaan.
en koester al je mooie herinneringen

Veel sterkte wens ik je toe
Mijn gedachten zijn bij jou...

Lieve groet,
elisa

[reline]

Lieve Rankje,

Hetgeen jij voelde heb ik ook zo gevoeld....
voor mij zijn mijn ouders ergens...waar en hoe weet ik niet , maar ze zijn ergens.....heel levend.....

Liefs, Reline