"IN DE OCHTENDSCHEMERING MET JOHANAMARIA"

[Bosrankje]

Lieve Johana-maria,

Salaam, hâl-é shomâ chetôr ast ?
bebakhshid lotfan, maar ik ken, spijtig
genoeg , geen farsi. Ik ben gaan kijken
op Google en gewoon gezocht naar
een paar woorden.

Vond het leuk, als een spel

Er zijn genoeg moeilijke momenten in leven
en daarom probeer ik zo veel mogelijk te
lachen!!!!
Talen vind ik interessant om te leren maar
het is te laat voor mij om nog zo'n moeilijke
maar prachtige taal te leren. Misschien in
mijn volgend leven ?

Veel liefs van B srankje

[Bosrankje]

Beste Johana-maria en Kruimel,

Zoals ik al lang denk, heeft alles een reden en omdat
ik geïnteresseerd was door wat JM vertelde over farsi,
ben ik naar Google gaan kijken en enkele woorden ge-
vonden om aan haar te laten geloven dat ik die taal kende !
Vond het zo boeiend om ernaar te zoeken en ook leuk
En zo, Kruimel, ga je misschien je schoondochter en haar
familie kunnen verrassen door een paar dingen te zeggen
in hun taal !
Ik wens je succes bij Google.

Het leven is toch vol surprises, niet waar ?

Veel liefs en tot ziens

B srankje

[Johana-Maria]

Hallo Bosrankje , hier ben ik terug en
JA HOOR!!!!
Ik heb het gevonden .
Prachtig zeg Niet te geloven.
Wat sta ik nog altijd te kijken bij de wonderen
van het Internet!!!

Ik hoop maar voor Kruimel dat zij het ook vind ,
dan kan ze echt wel een paar woorden wisselen
met haar schoondochter als die farsi spreek en geen pashtou bev.
Pashtou is een afgaans dialect.

Lieve en heel dankbare groeten en
een prettig week-end!
johanamaria

[Johana-Maria]

dit las ik jaren geleden en vond het vandaag terug.
Alleen...ik weet niet van wie het is!

Toen ik het las dacht ik aan jure, aan visje , bosrankje,
tobias en zovele mensen die van hun geliefde gescheiden
zijn, hetzij door de dood, hetzij door omstandigheden.


Afwezigheid

Als je van iemand houdt en
je bent van hem gescheiden
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen.
Je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden en verder leven.
Dat klinkt erg hard,
maar het is de grootste troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je daardoor met elkaar verbonden.

Het is fout te zeggen:
"God vult die leegte."
Hij vult haar helemaal niet, integendeel
Hij houdt die leegte leeg
en helpt ons zo
de liefde en vriendschap met elkaar te bewaren,
zij het ook in pijn.

Hoe groter de liefde,
hoe rijker en mooier de herinnering,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid verandert de pijn
der herinnering in stille vreugd.

Het is geen droom,
maar een kostbaar geschenk dat je meedraagt,
een verborgen schat, een veilig bezit.
Zo wordt het verleden en de afwezigheid
een bron van vreugde en kracht.


Maar dit vraagt tijd....
Veel tijd...

johanamaria

[Gast]

dank u joanamaria voor het gedicht dat u hier neerschreef.
ik weet het niet maar
hoe groter de liefde hoe rijker en mooier de herinnering???

ja....maar voor mij blijft de herinnering vooral pijnlijk.
Iedere herinnering doe pijn
dan zou ik bijna zeggen
ZALIGE PIJN

maar tot vreugde zoals daar staat neen dat gaat niet
kostbaar geschenk een verborgen schat
ja dat is het zeker
een schat die alleen van mij is
in de diepste stilte van mijn hart.

toch bedankt want ik draag er wel wat van mee
tobias

[Johana-Maria]

QUE NADA TE TURBE


Laat je meevoeren met de stroom.
wees niet bang.
Laat niets je verontrusten.

Want hoe meer je tegenwerkt,
hoe meer golven je maakt
en hoe dieper je zinkt.
Dus wees niet bang ,
laat je meevoeren,
laat niets je verontrusten.
Que nada te turbe.

Laat je rustig meevoeren met de stroom.
De stroom is goed en diep.
De stroom weet waar je thuishoort.
Vertrouw en laat niets je verontrusten.
Que nada te turbe.

Geloof en
weet dat alles wat je overkomt
je wil helpen
om te beminnen en
om bemind te worden.
Que nada te turbe.

Johan Serré
Pastoraal werker (2005)

Toen ik dat las , gaf me dat een grote rust:
wie je ook bent, hoe je ook bent en wat je ook bent:
Laat niets je verontrusten
Que nada te turbe

johanamaria

[Johana-Maria]

Lief lief Kruimeltje!!!

Wat was ik blij je hier terug te zien!
Dank voor je bezoekje!

En.....Kruimeltje , ja natuurlijk, wat zou
het mooi zijn als dat allemaal werkelijk was!
Kruimeltje dat kan natuurlijk niet,
omdat we maar mensen zijn en
perfectie niet bestaat!!!

Ik kan PROBEREN, zoals hier Johan Serré schrijft
van : maak je niet ongerust en vertrouw maar....

Maar...we weten dat bij 't eerste 't beste evenement
ons hart begint te bonzen van onrust ...

Ik denk dat het oefening en tijd vraagt.
We kunnen altijd proberen en
misschien lukt het ons dan wel na jaren en jaren??!!
Laat het komen Kruimeltje en niet forceren dan lukt het nooit.
Gewoon proberen...

Heel veel liefs van
johana-maria

[Bosrankje]

Lieve Johana-maria,

"Afwezigheid", een prachtige tekst, ken ik al lang
maar ik zal zoeken wie het geschreven heeft !

Maar "Que nada te turbe" is nieuw voor mij en
ik heb het enkele keer gelezen met heel veel
aandacht....... Die krijgt een plaatsje in mijn
schatkaft, hoor !

Bedankt voor al het moois dat je hier plaatst
of zelf schrijft, Johana-maria en tot schrijfs

Veel liefs van B srankje

[Johana-Maria]

Mag morgen een VERJAARDAG vieren!!!!


Één jaar op dit forum!!!!
Één jaar dat ik de topic "In de ochtendschemering "
opende en mijn eerste zelfgemaakte gedichtje schreef.

Het ging over de stilte.....
Ik probeer er nog ééntje te schrijven na een jaar zoektocht,
morgen!!!!!

Bosrankje doorheen heel dat jaar kwam jij wel meest
-denk ik -
stilletjes op bezoek in de ochtendschemering!
Jou berichtjes waren zó mooi,zó bemoedigend!!!!
ja, .......wie weet had ik het anders volgehouden???

Daarom een
HEEL BIJZONDERE DANK AAN JOU BOSRANKJE!
voor dat jaar volgehouden trouw en vriendschap!!!
Wonder geheim van het leven ....

johana-maria

[Bosrankje]

Lieve Johana-maria,

Binnen enkele minuten is het al morgen !!!
Dus, wens ik je een gelukkige verjaardag
op Forum/Poëzie en ben blij dat je van
plan bent om verder te schrijven

Ik zal er altijd zijn voor jou, dat beloof
ik je, mijn lieve soulmate die ik graag zou
willen ontmoeten !
Ik denk dat wij elkaar veel te vertellen
hebben. Maar men moet tijd aan de tijd
laten dus.......... misschien, ooit.....?
En trouwens, hier, zijn wij toch virtuele
vriendinnen geworden en het is al heel veel !

Tot ziens of schrijfs, Johana-maria....

Veel liefs van B srankje

[denook]

Beste Johana-Maria,

Ik kom hier vaak maar reageer weinig;
dat is een beetje mijn aard zeker.

Nu lees ik dat je topic vandaag verjaart -
dus ook van mij een dikke proficiat.

Ik kom hier graag omdat je gedachten-
goed verwarmend en een beetje apart is.

Blijf jouw waarden aan ons kenbaar maken;
ze zijn voor velen een houvast.


groetjes in vriendschap - -denook - -

[kruimel]

Ha Johana-Maria. Fijn dat je al weer een jaar op het forum bent. We zouden je hier niet meer willen en kunnen missen.


Vannacht kon ik even niet slapen en was wat gaan lezen. Kwam dit oude gedicht tegen en moest hierbij ook aan jou denken. Jij bent ook zo iemand die verstaat zonder veel woorden te spreken.


Van ziel tot ziel

Zacht als een ademtocht, geruischloos,
Onzichtbaar, maar gevoeld, gehoord,
Als reine, heilige bezieling
Is soms 't onuitgesproken woord.

Dat woord kan zijn: een vaste handdruk,
bezield en stevig, trouw en zacht,
Zoo eind'loos teeder en kalmerend
In droeven, donk'ren levensnacht,

Dat woord kan zijn: een blik der oogen,
Een zonnig lachje, of een traan,
Het is de taal van ziel tot ziele,
Gezegend, die dat woord verstaan.

Liefs,

Kruimeltje

[Johana-Maria]

Toen ik hier begon op deze topic op 13 februari 2006,
wist ik niet dat mijn eerste gedicht een beetje
profetisch zou zijn.
Maar ja, zo was het , het werd een "Nieuwe geboorte"
dag na dag!
De weg door de stilte, de weg naar binnen!

OPNIEUW GEBOREN

Ik ontmoette je in de stilte en
daar riep je mij.
Je riep mijn naam en zei:
kom,
kom we gaan.
Je riep mijn naam zo zacht
en ik volgde je.

We lieten ons dragen op
de golven van de stilte.
Ik hoorde de stilte
alleen maar de stilte...
Die nam me op,
die riep mijn naam.

Toen werd ik weer geboren,
zoals ik was,
zoals ik ben,
zoals ik morgen zijn zal
in de "OCHTEDSCHEMERING"
OPNIEUW GEBOREN.

Johana-maria
13 februari 2006

DANK aan al de vrienden van dit Forum,
die me hierbij geholpen hebben.
Bijzondere dank aan Tilly

Met lieve en dankbare groeten
johana-maria

[Johana-Maria]

ZALIG ZOEKEN....


Jaren, maanden, dagen zocht ik
om weer de Bron te vinden.
Tocht door de woestijn van de eenzaamheid,
lange dagen en nachten.

Zand , zand en nog eens zand...
Niets , niets en nog eens niets...
Wanhopig zoeken!

Dagen van niet weten,
niets weten.
Dagen van oneindig verlangen
naar Iets,
naar Iemand.
Dagen van afscheidnemen, loslaten,
wenen van pijn en verlatenheid.

Zalig zoeken,
zalige pijn,
zalig verlangen,
zalig de woestijn en zalig de stilte
die mij terug bracht naar de Bron,
naar het diepste van mezelf.

johana-maria
13 februari 2007

[Bosrankje]

Hallo Johana-maria,

'k Ben er nog eens

Zoals beloofd heb ik gezocht naar de auteur
van "Afwezigheid" : een zeker Dietrich Bonhoeffer
en het komt uit zijn boek "Verzet en overgave".

Wat betreft je nieuw gedicht "Zalig zoeken",
zou ik je graag willen zeggen dat ik weer
parallellen vind in onze zoektocht en het deed
mij denken aan een uittreksel uit het dagboek
van Etty Hillesum (een joodse vrouw van 27 jaar
uit Amsterdam die een dagboek schreef tijdens
de oorlogsjaren en stierf in Auschwitz in 1943)

"Ach, we hebben het toch immers alles in ons..
God en hemel, hel en aarde en leven en dood
en eeuwen, veel eeuwen. Een wisselend decor
en handeling van de uiterlijke omstandigheden...
maar men moet weten uit welke motieven men
een strijd voert en beginnen bij zichzelf, iedere
dag opnieuw bij zichzelf......"

Bij zichzelf, inderdaad en niet de anderen willen
veranderen... maar ja, wij zij maar mensen,
niet waar ?

Veel liefs van B srankje