Gedachten en gevoelens.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Een warm woord van dank voor iedereen die hier even was!
Een lentedag.
Beide handen in de schoot, losjes over elkaar geslagen, zit Lieve mijmerend voor zich uit te staren. Haar favoriete plekje is onder de appelboom, het pronkstuk van haar kleine tuintje. Het lentezonnetje is al aardig op dreef, ze geniet met volle teugen van de natuur. Prachtige bloesems sieren de boom, als ze haar ogen sluit kan ze de geur van appels al ruiken.
Haar tuintje is dan wel niet groot, toch staat er alles wat bij de Lente hoort. Tulpen, narcissen en hyacinten staan met hun felle kleuren te wedijveren onder elkaar in de kleine perken.
Ra, ra, ra wie is er de mooiste van het land?
In het gazonnetje staan witte margrietjes. Manlief vindt dat er alleen gras hoort te groeien maar Lieve vindt het wel goed zo. Eerder hebben er al de krokussen en blauwe druifjes gebloeid. Dat is de natuur, alles op tijd, het ene na het andere. Ze kijkt naar de margrietjes, vertederd denkt ze terug aan de tijd dat hun kinderen nog klein waren. Op zijn korte beentjes ziet ze haar zoontje nog waggelend naar haar toe lopen, in zijn handje een boeketje met margrietjes. Hij kon net lopen en had de grootste moeite overeind te blijven in het ongelijke gras. Bloementjes plukken was voor de kinderen een gelukzaligheid. De kleinste trok alleen de bloempjes af met onhandige mollige vingertjes! In het beste geval lukte het hem er nog een ministeeltje aan te laten samen met een handvol grassprietjes. Zijn grotere zus wist wel beter. Wat waren die kinderen blij als ze mama met bloemen konden verwennen. Heel gewichtig werden ze overhandigd, samen trokken ze dan naar de keuken waar een eenvoudig glas het tuiltje voor een paar dagen mocht rechthouden. Al waren ze nog zo klein ze wisten wel dat er altijd wat lekkers als beloning volgde. Lang vervlogen tijd, mooie herinnering!
Een paar kleine witte veertjes komen over de heg het tuintje binnen gedwarreld. Zeker van een duiventil denkt ze bij zichzelf. De wind speelt met de veertjes laat ze vrolijk op en neer dansen. Lieve geniet, het spel van de lentewind met alles rondom haar, maakt haar gelukkig. Ook de bloesems ritselen op en neer. Eén van de veertjes duikelt in haar schoot, wat fijn toch! Voorzichtig houdt ze het tere dingetje tussen duim en wijsvinger en bekijkt het eens van nabij. Aan een van de zijkanten loopt een lichtgrijs randje, het glinstert en lijkt wel zilver als de zon er haar licht laat op schijnen. Ze zucht er van, iets simpel als een veertje kan je aan het dromen zetten.
Wat een luxe zou het zijn moest zij kunnen zweven zoals dit kleine pluimpje! Hoe ver zou ze kunnen vliegen? Onopgemerkt zou je zoveel dingen kunnen zien.
De zee zien, vakantiegangers die liggen zonnen in de meest onmogelijke houdingen, elk hoekje moet kleur krijgen! Tja dat is voor de buren en kennissen, die moeten kunnen zien dat ze op vakantie waren.
Iets minder fijn is wat ze dagelijks op TV ziet, de files overzien, kilometerslang doffe ellende. De boeren op hun land in de weer met het omploegen van de velden, ze klaarmaken voor 't grote werk, wat zou ze genieten. De geur van vers omgewoelde aarde prikkelt in gedachten haar neus.
Torens van de grote steden zou ze, drijvend op een zuchtje wind, onder zich zien voorbij schuiven, de wereld op zijn kop, andersom bekeken.
Hoeveel zou ze niet kunnen zien, zonder er moe van te worden, gedragen door de wind.
Het zijn de eerste gedachten die haar door het hoofd flitsen, enkel en alleen door dat pluimpje, zo mooi, zo delicaat, zo wonderlijk gemaakt door één Grote Meester.
Hij die de touwtjes in handen heeft, alles regelt en ordent voor iedereen. Wat is ze tevreden en dankbaar, ze ervaart deze mooie lentedag als een geschenk uit de hemel!
Bomi,
(2004)
Eén al oud verhaal maar zéér toepasselijk.
-
Een warm woord van dank voor iedereen die hier even was!
Een lentedag.
Beide handen in de schoot, losjes over elkaar geslagen, zit Lieve mijmerend voor zich uit te staren. Haar favoriete plekje is onder de appelboom, het pronkstuk van haar kleine tuintje. Het lentezonnetje is al aardig op dreef, ze geniet met volle teugen van de natuur. Prachtige bloesems sieren de boom, als ze haar ogen sluit kan ze de geur van appels al ruiken.
Haar tuintje is dan wel niet groot, toch staat er alles wat bij de Lente hoort. Tulpen, narcissen en hyacinten staan met hun felle kleuren te wedijveren onder elkaar in de kleine perken.
Ra, ra, ra wie is er de mooiste van het land?
In het gazonnetje staan witte margrietjes. Manlief vindt dat er alleen gras hoort te groeien maar Lieve vindt het wel goed zo. Eerder hebben er al de krokussen en blauwe druifjes gebloeid. Dat is de natuur, alles op tijd, het ene na het andere. Ze kijkt naar de margrietjes, vertederd denkt ze terug aan de tijd dat hun kinderen nog klein waren. Op zijn korte beentjes ziet ze haar zoontje nog waggelend naar haar toe lopen, in zijn handje een boeketje met margrietjes. Hij kon net lopen en had de grootste moeite overeind te blijven in het ongelijke gras. Bloementjes plukken was voor de kinderen een gelukzaligheid. De kleinste trok alleen de bloempjes af met onhandige mollige vingertjes! In het beste geval lukte het hem er nog een ministeeltje aan te laten samen met een handvol grassprietjes. Zijn grotere zus wist wel beter. Wat waren die kinderen blij als ze mama met bloemen konden verwennen. Heel gewichtig werden ze overhandigd, samen trokken ze dan naar de keuken waar een eenvoudig glas het tuiltje voor een paar dagen mocht rechthouden. Al waren ze nog zo klein ze wisten wel dat er altijd wat lekkers als beloning volgde. Lang vervlogen tijd, mooie herinnering!
Een paar kleine witte veertjes komen over de heg het tuintje binnen gedwarreld. Zeker van een duiventil denkt ze bij zichzelf. De wind speelt met de veertjes laat ze vrolijk op en neer dansen. Lieve geniet, het spel van de lentewind met alles rondom haar, maakt haar gelukkig. Ook de bloesems ritselen op en neer. Eén van de veertjes duikelt in haar schoot, wat fijn toch! Voorzichtig houdt ze het tere dingetje tussen duim en wijsvinger en bekijkt het eens van nabij. Aan een van de zijkanten loopt een lichtgrijs randje, het glinstert en lijkt wel zilver als de zon er haar licht laat op schijnen. Ze zucht er van, iets simpel als een veertje kan je aan het dromen zetten.
Wat een luxe zou het zijn moest zij kunnen zweven zoals dit kleine pluimpje! Hoe ver zou ze kunnen vliegen? Onopgemerkt zou je zoveel dingen kunnen zien.
De zee zien, vakantiegangers die liggen zonnen in de meest onmogelijke houdingen, elk hoekje moet kleur krijgen! Tja dat is voor de buren en kennissen, die moeten kunnen zien dat ze op vakantie waren.
Iets minder fijn is wat ze dagelijks op TV ziet, de files overzien, kilometerslang doffe ellende. De boeren op hun land in de weer met het omploegen van de velden, ze klaarmaken voor 't grote werk, wat zou ze genieten. De geur van vers omgewoelde aarde prikkelt in gedachten haar neus.
Torens van de grote steden zou ze, drijvend op een zuchtje wind, onder zich zien voorbij schuiven, de wereld op zijn kop, andersom bekeken.
Hoeveel zou ze niet kunnen zien, zonder er moe van te worden, gedragen door de wind.
Het zijn de eerste gedachten die haar door het hoofd flitsen, enkel en alleen door dat pluimpje, zo mooi, zo delicaat, zo wonderlijk gemaakt door één Grote Meester.
Hij die de touwtjes in handen heeft, alles regelt en ordent voor iedereen. Wat is ze tevreden en dankbaar, ze ervaart deze mooie lentedag als een geschenk uit de hemel!
Bomi,
(2004)
Eén al oud verhaal maar zéér toepasselijk.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Bomike,
jouw 'lentedag' lang geleden geschreven
maar een 'evergreen' die ik zeer graag heb gelezen.
ik las hem gisteren al maar nu met een weinig tijd herlezen!
Hier is mijn tijd weer min door toetsen Spaans
met daarnaast veel andere bezigheden!
we kregen een zeer mooie lenteweek,
hopelijk kon je volop van genieten!
Een heel fijn weekend wens ik jou!
lieve groeten,
gustilpe
jouw 'lentedag' lang geleden geschreven
maar een 'evergreen' die ik zeer graag heb gelezen.
ik las hem gisteren al maar nu met een weinig tijd herlezen!
Hier is mijn tijd weer min door toetsen Spaans
met daarnaast veel andere bezigheden!
we kregen een zeer mooie lenteweek,
hopelijk kon je volop van genieten!
Een heel fijn weekend wens ik jou!
lieve groeten,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Niet veel tijd met de k.kinderen, vlug eens komen groeten.
Ik wens je nog een fijn weekend !
Vandaag weeral een uurtje minder slapen, dus moeten we de klok een uurtje verder zetten. Dit vraagt weer een aanpassing voor velen.
Nog de groetjes van,
Yna
Wees blij en geniet.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Kom dichter,
Kom dichter en vertel
woorden die ik horen wil
zonneklaar en open, snel
met verve of gefluisterd stil.
Kom dichter en laat zien
de taal van je ogen, helder
of geloken, twijfel misschien
hoe moet ons leven verder?
Kom dichter en beken
hoe je denkt over ons twee,
of ik de ware, de echte ben,
gaan we verder ja of neen.
Kom dichter, laat me voelen
hoeveel beteken ik voor jou?
Mijn liefde zal nooit koelen,
voor eeuwig en altijd, je vrouw.
Bomi
( 2011 )
-
Kom dichter,
Kom dichter en vertel
woorden die ik horen wil
zonneklaar en open, snel
met verve of gefluisterd stil.
Kom dichter en laat zien
de taal van je ogen, helder
of geloken, twijfel misschien
hoe moet ons leven verder?
Kom dichter en beken
hoe je denkt over ons twee,
of ik de ware, de echte ben,
gaan we verder ja of neen.
Kom dichter, laat me voelen
hoeveel beteken ik voor jou?
Mijn liefde zal nooit koelen,
voor eeuwig en altijd, je vrouw.
Bomi
( 2011 )
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Lieve Bomi,
twee prachtige gedichten hier gelezen,
gedichten die altijd bij de tijd blijven
De "Lente" zal ieder jaar opnieuw in bloei staan
Gelezen "Dichter" verlangen waar alles om draait " liefde"
Een rustige zonnige Zondag toegewenst
liefs schrijfster
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
'Kom dichter'
liefde voor altijd .... mooi ..... !
bomi,
dat ook jij mag genieten van het
mooie lente weder
een knuffelgroetje
bo'ke
liefde voor altijd .... mooi ..... !
bomi,
dat ook jij mag genieten van het
mooie lente weder
een knuffelgroetje
bo'ke
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
