Dat zegt het gevoel

[Gast]

Hoe vaak ben ik reeds verdwaald
en ging het bergafwaarts
hoe vaak heb ik weer geklommen
en uit diepe dalen gesprongen
hoe vaak het hoofd gebroken
over puzzelstukjes die ik was verloren
de herinnering bevrijdt nog niet
maar de waarheid sijpelt
langzaam door
'k mis de vriend van het maanlicht
sta alleen hier in de wind.


Monque.

[Gast]

De zin van het leven



met pen en papier

maak ik plezier
met penseel en verf
schrijf en teken ik

hoe ik het leven verken
en zet woorden en
illustraties neer


Ze zorgen voor
eenheid met mezelf
door alles heen
klinkt hartstocht
maar ook angst
toch het overheerst
het meest de zin
in mijn eigen leven.

Monique.

[Gast]

Ogen die spreken



Ogen geven ons een teken

zeggen zoveel meer

dan woorden kunnen doen

spreken over het innerlijk gevoel

het zijn spiegel van liefde

maar ook verdriet

ze kijken je aan en als een

bliksemschicht kunnen

ze je raken.


Monique.

[Gast]

Hart ontwricht



Hier sta ik dan weer

aan het water

en het knaagt ‘t doet zeer

zelfs zoveel later



het spookt door mijn hoofd

in de war van de herinnering

kwaad dat ik weer had geloofd

voor je lach gezwicht



droog nu snel die traan

en vraag heel stil

hoelang ik dit nog moet dragen

voor het heel mijn hart ontwricht.



Monique.

[Gast]

Bestaat toeval nu echt



Heel even droom ik weer weg
lijkt of het verleden is weer echt
beelden komen weer naar boven
klankrijke woorden kan ik weer horen

de herinneringen wegen loodzwaar
als ik denk aan die glimlach op je gelaat
probeer hierin subtiel te balanceren
wil het fijn gevoel niet breken

maar getoeter van een wagen
komt me uit mijn dagdroom halen
en ik kijk verbaast voor me uit
als ik plots kijk in jou leuke snuit

glimlachend rij je weg
ik denk even bij mezelf
bestaat toeval dan nu echt?


Monique.

[Gast]

Wat een mooi plaatje .

Waar jij en ik alleen maar konden van dromen.

Ooit zal onze dromen in vervulling gaan .

Alleen jij en ik.

Monique.

[Gast]

De diepte van vriendschap



Vriendschap het mooist op aarde

Weet het ook te schatten

naar zijn waarden

Vriendschap ontstaat doordat je soms

met iemand praat

En merken gaat dat het gesprek

steeds dieper raakt

Banden zijn dan niet meer te breken

voor hun twee

Als dan klinkt de melodie

van genegenheid en passie

En hun harten blijven hangen

in brandend verlangen.

Van onze vriendschap mag je weten

Ik zal ze nimmer meer vergeten.

Monique.

[Gast]

De regen spettert




tegen mijn raam

In gedachten spreek

ik stil je naam



Want eens steeg ik

op in jou gedachten

en was het leven

toch nog prachtig



Tot plots de

eenzaamheid verscheen

en mijn levensklok

op herinnering bleef steken



Want ik besefte dat

alles in een dagdroom

was vergaan.

Monique.

[Gast]

Dromen en genieten



Graag was ik
jou schuilplaats geweest
Zodat je me kon ontkleden
van al mijn schuchterheid
Mijn hart kon bevrijden
en proeven van mijn zoenen
tederheid zal ik je noemen
Je maakt me gevoelig voor
het licht van de dag
en de geheimen van de nacht
Je laat me over regenbogen lopen
Zoals in echte sprookjes
Zo droom en geniet ik van alles
als ik zit aan mijn waterplas

Monique.

[Gast]

Onze Liefde


Op de een of andere manier kan ik u bekijken
en weten wat u vindt
Uw huid die ik in mijn dromen
bij nacht heb geraakt
maar niet in werkelijkheid
Ik weet wat je voelt als, wij zijn samengekomen
alvorens de hazelaarogen ons bekijken
je sterke handen die me bereiken om
me vast te houden,
teder en sterk en je zachte stem die stil fluistert
Neem mijn handen in die van U,
neem mijn ziel en zie
Alles wat je ooit hebt gewild zal
beginnen hier met ons
En net als een regenboog,
met dat zachtste soort liefdesogen die fonkelen
wanneer ik je zie, voel ik de hartstocht
in mijn bloed
Dan bekijk ik onze liefde
die van ons perfecties maakt van vreugde .

Monique.

[Gast]

Opnieuw beleven


Stil luister ik naar het kabbelend water
zie ik kringen uit het niets te voorschijn komen
ik sluit voor even mijn ogen
voel de wind zachtjes blazen
teder streelt hij mijn huid
voel hoe
het innerlijke naar buiten komt
ontmoetingen herbeleven
dromend zwevend
voel ik de warmte die ik binnenin
nog steeds bezit
dans op het fluisteren van de wind
voel zoveel prikkels tegelijkertijd
dit gevoel wil ik niet kwijt
aan die herinneringen hou ik me vast
zolang ik leven mag.


Monique.

[Gast]

Al snel kom je te weten
wie je echte vrienden zijn
mensen die elkaar niet vergeten
ook al hebben ze een moeilijke tijd
vegen alle ellende even van de baan
gaan voor en naast elkaar staan

toch zijn er die na verloop van tijd niet
meer willen en vriendschap zien als tijdverspilling
je kan het dan betreuren
en denken dit zal me nooit meer gebeuren
maar in vriendschap kan het mooie overgaan
en proef je enkel nog de bittere smaak

Monique.

[Gast]

Helder als kristal



Woorden

zo kostbaar als

helder kristal

soms scherper

dan een geslepen

diamant

dan

stilte

niets meer te

hoeven zeggen

alsof je alle

woorden

vergeten bent

toch

al je goed luistert

hoor je in de stilte

gehuil

van weemoed

die gesproken woorden

oproepen

Monique.

[Gast]

De beste spelers



Als ik zweef in mijn
utopie van vriendschap
zet de tijd even stil
en dan wil ik kijken

in de toekomst

maar heb geen glazen bol
zou ik willen weten
wat er in dit leven nog
wordt gespeeld
welke rollen
worden er nog verdeeld
gekeken naar het vriendschapsleven
vind ik het soms één toneel

met de mens in de hoofdrol

als beste speler

Monique.

[Gast]

Rimpeltjes


De angst gestaakt

de spiegel al lang niet

meer gevreesd

een rimpeltje op je

voorhoofd maakt

je net zo mooi

want elke rimpel

bespreekt het leven

dat je zomaar werd

gegeven

lach als je een rimpel hebt

je bent immers een mooi mens


Monique.