Gewoon, gedichten

sunset · 31 aug 2007, 06:51

denook,

Dank je voor jouw bezoekje hier en geniet van de laatste augustusdag.
Weet je, dromen doe je niet, dat ben je. En dus kan een iedereen zijn dromen maken (of zijn). Ook jij.
Groetjes en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset

sunset · 31 aug 2007, 06:52

ferry,

Dank je. En nog een heerlijke dag gewenst.
Liefs, sunset

sunset · 31 aug 2007, 06:54

Alterego,

Inderdaad, vreselijk wat daar - deels door mensenhand veroorzaakt - gebeurde.
Dank je wel voor jou invoelend lezen en reageren en nog een prettige dag verder.
Groetjes en mijn respectvolle vriendschappelijke genegenheid voor jou, jullie, sunset

sunset · 31 aug 2007, 06:55

jou heb ik lief

de dag kleur jij met vlinders
in nachten rozig rood
de liefde heb jij vleugels opgekleefd
en bonte luchtballons zijn overal

mij heb je niet veranderd
ik ben als altijd groen geruit
en hou van jou

mijn maan is blauw
mijn liefde geel en zwart gestreept
’t verlangen leeft
een paarse band in ’t haar
en al mijn dromen
zijn jouw bonte luchtballons

jou heb ik lief
jij bent mijn regenboog
en ook het vuurwerk
van mijn nachten
al ‘t andere is voor mij
heel simpel grijs op grijs.
**********
sunset 31-08-2007
**********

Morgenstern · 31 aug 2007, 18:23

Sunset

sunset · 01 sep 2007, 07:59

Morgenstern,

Dank je wel voor jouw wensend berichtje. En jij ook een heel fijne zaterdag, weekend.
Liefs, sunset

sunset · 01 sep 2007, 08:01

er zijn voor jou

wij kijken in ons
liefdesblij
pijnenvrij
en dorsten
’t samen zwijgen
na de storm
(die in ons raast)
schijnen zonnen!

altijd nog
en voor jou
ben ik er
als ik mag
altijd
als je wilt
(gisteren, vandaag
en ook nog morgen).
**********
sunset 01-09-2007
**********

sunset · 02 sep 2007, 14:44

herfstgevoel

in ‘t grijzige van dit jaargetij
word ik door treurnis stil bevangen
het voelt als zachte zwarte zij
die mij omhult als tweede huid
en zich, als was ‘t onzichtbaar
voorzichtig om mij legt
ik voel het nauwelijks dat ik lijd

maar wil ik vrolijk zijn, grenst zij mij in
beroert mij bijna teder fijn
slechts als een zweem te merken
ik tast blind stap na stap
bemerk al snel - na iedere trap
omhoog - de ketens die mij houden:
eenzaam verlangen en een doffe pijn

de zijde weeft zich nauw en vast
tot zij mij duwend dwingt en past
een keurslijf van haar engte
en ik mij nauwelijks nog herken
gevangen in het spinnenweb
van droefheid en melancholie
ik in de lente eerst mezelf weer ben.
**********
sunset 02-09-2007
**********

sunset · 03 sep 2007, 14:54

vergeten doe ik niets

uitgeademd heeft mijn hart
jouw naam nog niet
want herinnering laat glimlachen
al steekt het toch in mijn borst
daar waar de warmte zich draait
en de herfst, ogenschijnlijk ongezien
zomerleugens zingt tot in de sneeuw
en ik toch nimmer zal vergeten
wat mij ooit eens de adem nam.
**********
sunset 03-09-2007
**********

Alterego1 · 04 sep 2007, 00:07

Sunset,

Met plezier hebben we voor jou
weer een van je werkjes op ppt gezet.

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

hilde m · 04 sep 2007, 07:57

Lieve Sunset,
woorden schieten te kort om je talent te omschrijven.
'Is hier een "gedichtenfestijn".
Echt genoten bij het lezen van
Sporen van toen,
Jou heb ik lief,
Herstgevoel,
Er zijn voor jou,
De bosbranden in Griekenland.
Liefs Hilde m.

sunset · 04 sep 2007, 09:30

Alterego,

Dank je wel voor weer zoiets moois. Alles kan ik niet meenemen naar mijn eigen website. Maar deze wel.
Liefs en nog enn heel prettige dag voor jou, jullie
sunset

sunset · 04 sep 2007, 09:32

hilde m,

Jouw warme lovende woorden laten deze man blozen. Dank je wel hoor (En trouwens, ook jouw schrijven mag er meer dan zijn).
Liefs en mijn oprechte genegenheid, sunset

sunset · 04 sep 2007, 09:34

niet te begrijpen - soms

in altijd ben je mij een lied
in ‘t hart dat warmt en jou draagt
zo ver als mogelijk is en mag
de liefde niet eenvoudig zijn
van jouw gedachten - ergens
tussen de mijne - en in de buiken
dolle vlinders

en dan zo rusteloos de nachten
waar de maan imiterend lacht
over zoveel prachtige verliefdheid
die zich wentelt in verlangen
en tranen van gemis.
**********
sunset 04-09-2007
**********

hilde m · 04 sep 2007, 17:16

Sunset,
ik heb altijd gedacht dat je een vrouw was

Ik moet me daarvoor verontschuldigen

Ik noemde je altijd : lieve sunset.
En dat is wel een beetje ongepast.
Maar nu ik hierboven, zwart op wit zie staan dat je "geen" vrouw bent,
voel ik me wel een beetje "verlegen".

Dit alles doet natuurlijk niets af van het feit dat ik je gedichten, "prachtig" vind.
Nu, dit is rechtgezet, hoop ik toch, kunnen we misschien met een nieuwe lei beginnen.

Met genegenheid. Hilde m.