rap

[Bosrankje]

Beste Lief,

hoeveel herinneringen heeft je tekst opgeroepen ? noten, kapoentjes.....
Waar ik vroeger woonde, in de eekhoornlei, waren er zoveel kapoentjes, deugnietjes, eekhoorntjes dus maar ook spechten, gaaien, enz.....
Als ik in de tuin zat, kon ik ze zien zweven van tak na tak, speels, vrolijk..... nooit stil ! Precies dartelende elfjes in een sprookjesbos !
En als de dagen korter werden, was ons bos ook kouder, een beetje mistig en mijn vader en ik, zaten naast elkaar, stil, gewoon gelukkig heel dicht bij de natuur....... wij gooiden dennenappels in 't vuur en luisterden
naar het geknetter.... wij waren zo gelukkig !
Wij zagen onze kapoentjes zich spoeden naar hun schatkamers om
lekkere nootjes te gaan halen en als alles stil was, konden wij naar
hen luisteren en begrepen waarom één van hun bijnamen, knabbeltje was !
Ik ben nu heel gelukkig maar die momenten waren heel bijzonder en
nooit zal ik die vergeten !

Veel liefs van B srankje

[rapke]

lief, ik geniet van jou mooie gedichtjes die je hier en elders plaatst. voor jou houd ik steeds een plaatsje vrij in dit topic
raaike, bedankt voor het mooie (dure) notenschilderij. ik laat het zeker hangen in mijn livinkske. natuurlijk heb ik het al laten schatten, maar het resultaat geef ik liever niet, kwestie om geen slapende (zee)honden wakker te maken, begrijp je?
bosrankje, uit jou teksten leer ik dat je houdt van de natuur en van nostalgie. dat waardeer ik echt in jou!
tenslotte robol, gij zijt een geval apart. soms denk ik dat een beetje uitleg over onze 'twisten' hier wel eens op zijn plaats zou kunnen zijn, om de mensen die ons vroeger niet gekend hebben ten tijde van het toneel, de juiste toedracht van onze verhouding huisbaas - huurder uit te leggen.
wat dat schilderwerkje (?) uit jou buitenverblijf betreft een kleine hint : heeft lila daar in de tijd niet ook een weekendje doorgebracht? ik bedoel daar niks mee, maar ... ze houdt ook erg van kunstwerken ...

[Raaike]

Rapke,
even iets tussen ons,
ik heb dat schilderijke van Robbe, weggegeven aan chiromannekes die aan de deur kwamen bedelen achter tombola prijskes.
Niet zeggen tegen Robbe he

Raaike

[rapke]

bijwijlen is rapke wel eens verliefd, maar dat duurt nooit lang, daarom het volgende :

liefde

als bevroren gras
kan liefde zijn
breekbaar als glas
dat wankel op de tafelrand staat

vluchtig als gas
kan liefde zijn
ontsnappend door 't sas
van fouten, die je in 't leven begaat

nooit waterpas
kan liefde zijn
schommelend bij elke pas
onvoorspelbaar als 't lot je om je oren slaat

[rapke]

achteruitgerijmsel, een spielerei van rapke. vanaf de vierde zin begin ik achteruit te rijmen, zodat de laatste zin weer overeenkomt met de eerste.
robbe, als je het niet snapt, stuur me een berichtje, ge moet dat hier niet openlijk toegeven hoor

reclame

beste handelaar
als je uit rapke's budget
een stukje wil kappen,
als je wil dat ik toe zal happen,
dan sta je op het internet
voor mij klaar

op 50 plussers mikken
met hun zorgen en hun leed
of hun jong-gevoelzijn benutten,
het zal uw omzet stutten,
de bank staat al gereed
om uw en mijn geld in te pikken

reclame is de boodschap
pillen, reizen, desnoods sexgerief
rapke staat voor alles open
beloofd, 'k zal al die spullen kopen
stuur me maar een e-mail brief
dan is rapke in 't kopen rap

rapke koopt al wat hij ziet
ge kunt het echt niet bedenken
of hij heeft het al in zijn bezit
van ophangtoilet tot vals gebit
heeft hij gekocht of zich laten schenken
op voorwaarde dat hij van uw reclame geniet

beste handelaar
kom ook maar gerust op seniorennet
om uw waren aan te prijzen
de winsten zullen de pan uit rijzen
want wij beleven dolle pret
met uw handelswaar

[rapke]

rapke gaat digitaal

ik heb een nieuwe tv gekocht
zo'n dunne zonder poten
lang heb ik naar vijzen gezocht
want hij moest worden aangesloten

nu kijk ik alle posten digitaal
bedien de zapper met beide handen
'k heb teletekst in elke taal
ik dreig in 't aanbod te verzanden

een etmaal duurt nu 48 uur
want er is ook nog 't abonnement
met veel sex en naakt avontuur
ik kijk daarnaar he, 'k ben een vent

ook de sport is niet te versmaden
en vergeet niet de natuurdocumentaires
daarjuist zag ik nog gemuteerde maden
en een film over marsmanliefdesaffaires

dus vergeef me als ik hier sporadisch kom
ik loop verloren in 't tv landschap
maar ik weet : jullie zijn niet dom
dit gedicht is bedoeld als leuke grap

[Robol]

Beste meneer Rapke,

Lang heb ik over mijn aanspreektitel nagedacht, verschillenden passeerden de revue en waarom het bovenstaande is geworden, Joost mag het weten. Omdat ik Joost nu eenmaal goed ken. Hij is van Australische orgine en leerde me omgaan met de boemerang. Ik mag zelfs zeggen dat hij een Oboriginal is.

Volgende hoofdstuk: achteruitgerijmsel. Net zoals ik de krant lees, lees ik je gedichten, van achter naar voor. Altijd op zoek naar de geheime boodschap. De platen van de Beatles speelde ik ook dikwijls achteruit, zo heb ik heel wat dingen ontdekt.
De informatie speel ik door naar de C.I.A., Interpol en de Boerinnenbond.
Je moet hun kookboek maar eens goed bestuderen en van achter naar voor lezen. Ik wist dat al lang van die villa van Laurent, hoor.
Spinazie op een bedje van rode kool, heb je hem door?
Vlaamse karbonaden...

Het befaamde schilderijke van Raaike. Ja, ja, ik dacht het wel...ene van die chirojongens, die met zijn fel behaarde benen en zorromaskerke op, kwam me min of meer bekend voor.
Tombolaprijzen, laat me niet lachen.
Nooit zijn ze lotjes komen verkopen aan mijn deur. Spottend zijn ze hier wel eens in de straat gepasseerd, scanderend: Wij zijn de mannen die de gaas doen branne, de klinken repareren en de vrouwen ambeteren....
In het West-Vlaams, hé...de haas doen branne. Ik heb toen naar Michel VDB gebeld. Met de telefoon zelfs.

Allé, het moest van mijn hart.

Robbe

[rapke]

ik wil geen zout in de wonde strooien, maar ook ik heb een vriend, in griekenland weliswaar, je kent hem nog wel den abroz. hij liet me onlangs nog weten dat hij ontzettend blij is met die chineese vaas die hij uit het buitenverblijf van robbe heeft meegenomen (per accident).
dit ter zijde, deze maand zal ik de huur wat moeten uitstellen maar als je het volgende gelezen hebt, beste lieve huisbaas, zul je begrijpen waarom

het afscheid

met spijt, echt met spijt
heb ik afscheid genomen
van mijn rubbertjes
al waren ze van goede kwaliteit
er was toch sleet op gekomen

ze hebben mij altijd beschermd
voor alle onheil behoed
mijn sterke rubbertjes
ik heb ze altijd gebruikt, ook ongeremd
met hen had ik een veilig gemoed

maar gisteren is er eentje gescheurd
en ik zag dat de rest ook was versleten
mijn vier rubbertjes
ik zal ze missen, ook al zijn ze nu afgekeurd,
gerecycleerd, nooit zal ik ze vergeten

dus als je ooit beschermd de liefde bedrijft
dan doe je dat misschien wel onbewust
met mijn rubbertjes
maar dan zou ik willen dat je me schrijft
of mijn autobanden in hun lot hebben berust

voila, nu weet je waarom ik noodgedwongen de huur wat uitstel.
4 banden à 120 €, reken maar uit he

[rapke]

rapke op msn

ik heb weeral iets verkeerd gedaan
denk ik
want niemand wil nog met mij spreken
iedereen is afwezig gegaan
ik voel me just een oud eenzaam peeken
maar ik geef niet op
aandringen lijkt me hier wel aangewezen
denk ik
een beetje druk kan toch geen kwaad
ze zullen het wel lezen
en denken : "ah, rapke zat er op'

[Bosrankje]

Beste Rap,

Toen ik iets schreef, verleden week over ons bos en de eekhoorntjes,
besefte ik niet dat ik in jouw topic was en ik antwoorde toen aan
Lief !

Nu weet ik meer en daarom, wil ik je bedanken voor je lieve woorden
en, als het mag, zal ik zeker hier komen wandelen en lezen en af en toe iets naar jou schrijven.

Liefs van B srankje

[rapke]

beste lieve seniorennetmedebezoekers, eens te meer ben ik ontroerd door de reacties die ik mag aantreffen op mijn ouderwets scherm (gevonden in de vochtige kelderruimte van het krot dat mijn huisbaas woning noemt). maar ik klaag niet, want het werkt voortreffelijk kleurloos.
tot mijn spijt heb ik nu niet veel tijd, want ik heb me een aquarium aangeschaft, en ben bezig er momenteel een gedichtje aan te wijden, dewelk jullie binnenkort hier te velde zullen kunnen lezen. tot straks,
rapke

[rapke]

het aquarium

stil is de oppervlakte van 't water
geen beweging vooralsnog te bespeuren
of toch, zachtjes zwevend, wachtend op later,
de plantjes, onwetend wat er staat te gebeuren

de rotsen klimmen op elkaar omhoog
tegen de poster aan de achterkant
ik geniet nu reeds, dat hoeft geen betoog
van mijn aquarium tegen de kamerwand

ik beleef in het echt het verleden
miljoenen jaren van nu teruggeteld
toen nog niet door de mens tot God werd gebeden,
nog voor abel door zijn broer werd geveld

vreedzaam sluimeren de groene blaadjes
zachtjes wiegend achter het doorkijkglas
onzichtbaar regelen bacteriën hun zaakjes
zoals het vroeger in de zeeën waarschijnlijk was

ootmoedig geef ik het nadenkend toe
één ogenblik heb ik me ook God gevoeld
werkend aan een wereld waar tot nu toe
vrede heerst, en net als Hem is 't goed bedoeld

aan zes dagen heb ik echter niet genoeg
minstens veertien blijft deze biotoop verlaten
want voor mijn mini-wereld is het nog te vroeg
om er de bewoners in toe te laten

pas op de vijftiende dag zal ik rusten,
genieten van de levende wezens
die net als de mens moeten berusten
in een wereld die hen werd toegewezen

één zaak heb ik van de aquarist geleerd :
"maak een wereld waarin je zelf graag zou leven,
draag zorg voor je schepping, zodat er vrede heerst"
ik hoop er - meer dan Hem - plezier aan te beleven

[Alterego1]

Rapke,

'k Kom hier geregeld lezen,waarbij ik telkens
vol bewondering sta(of zit)voor wat jij zomaar
quasi nonchalant bijeen weet te rijmen.
Ook nu weer is dat het geval,vandaar dat ik me
ditmaal niet kon weerhouden om je mijn oprechte
waardering kenbaar te maken.
Ik ken je niet persoonlijk,maar 'k noem je toch
een knappe gast!

Alterego

[Raaike]

't Gaat zeker mooi worden

Raaike

[rapke]

mijn aquarium is in volle opbouw, en als het mogelijk is zal ik er een foto van op sennet plaatsen. mensen die rapke wat beter kennen hebben reeds ervaren dat hij van foto's plaatsen geen kaas heeft gegeten, maar ik zal het toch proberen.
mijn gedichtjes maak ik in eenzame uren, en zo schommelen ze ook op de grens tussen goed en slecht gevoel, en dan relativeer ik

dom rapke

op zoek tussen de brokstukken
van mijn leven
naar drijfhout met sentimentele waarde
jedoch waardeloos

laverend op de ingeslagen stroom
steeds proberend
te grijpen naar de stengels van hoop
jedoch hopeloos

glijdend over de bevroren vlakte
van mijn wereld
zonder houvast op zoek naar een levensdoel
jedoch doelloos

verzinkend in het brakke moeras
dat mijn leven is
vertwijfeld happend naar ...

maar waar ben ik nu weer mee bezig?
duistere gedachten van één seconde
waar ik minuten lang over schrijf
terwijl er zoveel mooie dingen zijn
waarbij ik slechts één seconde verblijf