Mijn gedachten en gevoelens.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Bomi,
Wat een prachtige verwoording van Liefde en Geluk...
Een fundamentele vraag met veel antwoorden...
Voor iedereen een beetje anders want, ieder zijn waarheid !
Bedankt voor je bezoek en je lovende woorden
Prettig weekend en lieve groetjes in hoop, vrede, vreugde
en vriendschap van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Lieve Bomi,
kom hier dikwijls lezen en genieten!!
Wens je een fijne zondag
Zwarte Piet.
Hier hang ik te zwieren
wie kan ik plezieren
was het kindje braaf
dan is het héél gaaf
dat ik een speeltje drop
voor de meisjes een pop
voor de jongens een tol
Piet ben je dol?
We willen een pC
lieve Piet,hoezee!!
Nele
kom hier dikwijls lezen en genieten!!
Wens je een fijne zondag
Zwarte Piet.
Hier hang ik te zwieren
wie kan ik plezieren
was het kindje braaf
dan is het héél gaaf
dat ik een speeltje drop
voor de meisjes een pop
voor de jongens een tol
Piet ben je dol?
We willen een pC
lieve Piet,hoezee!!
Nele
Bedankt Bomike voor u lieve wensen,
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Aan alle schrijvertjes,
Mijn hartelijke dank voor jullie reacties en aanwezigheid,
Voor de alleen-lezers hopelijk heeft iemand er iets aan gehad.
Het schrijven op zich is geen evangelie, alleen het uiten van
gedachten en gevoelens.
Vriendelijke groetjes.
Bomi
- - - - -
-
-
Aan alle schrijvertjes,
Mijn hartelijke dank voor jullie reacties en aanwezigheid,
Voor de alleen-lezers hopelijk heeft iemand er iets aan gehad.
Het schrijven op zich is geen evangelie, alleen het uiten van
gedachten en gevoelens.
Vriendelijke groetjes.
Bomi
- - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Stalker.
Het is ongelooflijk maar de laatste weken heb ik een ‘Stalker’. Vroeger kenden we dat woord niet, het is weer uit den vreemde overgewaaid, ons aangepraat. We kenden toen alleen mensen die nieuwsgierig waren, benieuwd naar het doen en laten van anderen. Ze stonden uren achter hun gordijntjes te loeren. Ze volgden alles op de voet en vertelden gretig verder wat ze dachten gezien en gehoord te hebben aan iedereen die ze kenden en het geloven wou. Elke straat had zo wel iemand het was een klapei, een gazet, een roddelaarster die met eigen fantasie graag overal nog een schepje boven op deed.
Tegenwoordig hebben al onze Vips last van stalkers. Er zijn er die bij thuiskomst een knappe vreemde vrouw in hun badkamer vinden, die hen daar doodleuk zit op te wachten. Geparfumeerde brieven en damesslipjes puilen uit de brievenbussen van sommige heren. Zangers, acteurs, TV figuren niemand is veilig. Zelfs ministers kunnen er over meepraten. Wie bij de Vips niet gestalkt wordt telt niet mee, is niet meer ‘in’
Wel, vanaf nu tel IK dus mee, want ik heb een Stalker. Twee à drie maal per week trap ik een tijdje op onze home trainer. Hij staat zó in de keuken dat ik door het zijraam de afsluiting kan zien en nog een stukje van het kleine speeltuintje naast ons. De laatste weken zit er elke keer ik op mijn fiets zit, een troep mussen heel nieuwsgierig op de afsluiting. Zij kijken naar mij ik naar hen. Het is precies de plaats waar we elke dag brood, kaaskorstjes en alles wat wij dénken dat de vogels eten, strooien. Ze duiken dan ook geregeld naar beneden pikken wat ze nodig hebben en verdwijnen dan in ’t groen.
Behalve ééntje die landt elke keer weer op hetzelfde plekje. Hij of zij trippelt daar zijn pasjes op en neer, kijkt me vrank aan, het kopje een beetje schuin. Eens naar links, een beetje naar rechts, zo maakt ze een complete studie van me. Het lijkt er op dat ze me uit alle invalshoeken wil gezien hebben. Het brood op de grond vindt ze niet waard om te bekijken, mij wel. Vrijpostig zelfs een beetje onbeschoft houdt ze me in ’t oog, star onafgebroken, rechttoe rechtaan. Je voelt je een beetje ongemakkelijk, weet niet wat te denken. Moest het een menselijk wezen zijn zou ik er zeker eens naar zwaaien, maar in dit geval,‘ Wie zwaait er nu naar een doodgewone mus? ‘ Is ze nieuwsgierig naar wat ik doe, telt ze mee de rondjes die ik draai of zit ze me vierkant uit te lachen? Ik weet het niet, het houdt me wel bezig, het intrigeert me.
Bekeken worden door een gewone straatmus is toch een beetje raar. Alhoewel maak ik me nu de bedenking tegenwoordig zijn mussen helemaal niet meer zo gewoon. De vogel heeft nu het statuut van ‘beschermde diersoort’. Alstublieft! Je ziet ik wist dat het iets méér was dan alleen maar ’n mus. Ze zijn als het ware opgewaardeerd, het klinkt anders, behoren tot de straatmussen of behoren tot een beschermde diersoort. Geef toe het heeft toch net dat ietsje méér. ’n Pauw wordt overal geprezen voor haar prachtige veren, wel de mus nu voor haar speciale status. Riskeer niet er aan te komen zelfs niet naar te wijzen, afblijven! Het geeft een zeker cachet tot zo ’n groep te behoren, je hebt toch ook ‘ Beschermde monumenten’ niemand zal het in zijn hoofd halen daar ook maar één keer kleinerend over te doen. Wel dan!.
Mijn vraag waarom die vogel me altijd zo zit te begluren werd een paar dagen geleden op een voor mij onverwachte manier opgelost.
Onze dochter kwam op ’n morgen al heel vroeg even binnen wippen, ze zag me op de home trainer en zei ,, Amaai mama, zo vroeg al aan de gang en nog wel in peignoir.,, Bij mij ging toen een lichtje branden. Dát was het, dát was de oplossing van mijn probleem. In peignoir, ééntje met een klein wit roze ruitje, op de home trainer een fleurig tafereel. De arme mus ondanks haar nieuw verworven status nog altijd in even saai grijs. Begrijpelijk! Alleen dát kan de reden zijn, naijver, gewone pure jaloezie. Zou die stalker van mij ook elke keer gekeken hebben welk nachtkleedje er onder die peignoir zat? Er staan wel knopen aan maar meestal hangt hij gewoon los en open.
Ik ben toch thuis in mijn eigen keuken, op mijn eigen home trainer.
Mus of geen mus, geen enkel probleem? Neen toch!
Bomi
( 2000)
- - - - - -
-
-
Stalker.
Het is ongelooflijk maar de laatste weken heb ik een ‘Stalker’. Vroeger kenden we dat woord niet, het is weer uit den vreemde overgewaaid, ons aangepraat. We kenden toen alleen mensen die nieuwsgierig waren, benieuwd naar het doen en laten van anderen. Ze stonden uren achter hun gordijntjes te loeren. Ze volgden alles op de voet en vertelden gretig verder wat ze dachten gezien en gehoord te hebben aan iedereen die ze kenden en het geloven wou. Elke straat had zo wel iemand het was een klapei, een gazet, een roddelaarster die met eigen fantasie graag overal nog een schepje boven op deed.
Tegenwoordig hebben al onze Vips last van stalkers. Er zijn er die bij thuiskomst een knappe vreemde vrouw in hun badkamer vinden, die hen daar doodleuk zit op te wachten. Geparfumeerde brieven en damesslipjes puilen uit de brievenbussen van sommige heren. Zangers, acteurs, TV figuren niemand is veilig. Zelfs ministers kunnen er over meepraten. Wie bij de Vips niet gestalkt wordt telt niet mee, is niet meer ‘in’
Wel, vanaf nu tel IK dus mee, want ik heb een Stalker. Twee à drie maal per week trap ik een tijdje op onze home trainer. Hij staat zó in de keuken dat ik door het zijraam de afsluiting kan zien en nog een stukje van het kleine speeltuintje naast ons. De laatste weken zit er elke keer ik op mijn fiets zit, een troep mussen heel nieuwsgierig op de afsluiting. Zij kijken naar mij ik naar hen. Het is precies de plaats waar we elke dag brood, kaaskorstjes en alles wat wij dénken dat de vogels eten, strooien. Ze duiken dan ook geregeld naar beneden pikken wat ze nodig hebben en verdwijnen dan in ’t groen.
Behalve ééntje die landt elke keer weer op hetzelfde plekje. Hij of zij trippelt daar zijn pasjes op en neer, kijkt me vrank aan, het kopje een beetje schuin. Eens naar links, een beetje naar rechts, zo maakt ze een complete studie van me. Het lijkt er op dat ze me uit alle invalshoeken wil gezien hebben. Het brood op de grond vindt ze niet waard om te bekijken, mij wel. Vrijpostig zelfs een beetje onbeschoft houdt ze me in ’t oog, star onafgebroken, rechttoe rechtaan. Je voelt je een beetje ongemakkelijk, weet niet wat te denken. Moest het een menselijk wezen zijn zou ik er zeker eens naar zwaaien, maar in dit geval,‘ Wie zwaait er nu naar een doodgewone mus? ‘ Is ze nieuwsgierig naar wat ik doe, telt ze mee de rondjes die ik draai of zit ze me vierkant uit te lachen? Ik weet het niet, het houdt me wel bezig, het intrigeert me.
Bekeken worden door een gewone straatmus is toch een beetje raar. Alhoewel maak ik me nu de bedenking tegenwoordig zijn mussen helemaal niet meer zo gewoon. De vogel heeft nu het statuut van ‘beschermde diersoort’. Alstublieft! Je ziet ik wist dat het iets méér was dan alleen maar ’n mus. Ze zijn als het ware opgewaardeerd, het klinkt anders, behoren tot de straatmussen of behoren tot een beschermde diersoort. Geef toe het heeft toch net dat ietsje méér. ’n Pauw wordt overal geprezen voor haar prachtige veren, wel de mus nu voor haar speciale status. Riskeer niet er aan te komen zelfs niet naar te wijzen, afblijven! Het geeft een zeker cachet tot zo ’n groep te behoren, je hebt toch ook ‘ Beschermde monumenten’ niemand zal het in zijn hoofd halen daar ook maar één keer kleinerend over te doen. Wel dan!.
Mijn vraag waarom die vogel me altijd zo zit te begluren werd een paar dagen geleden op een voor mij onverwachte manier opgelost.
Onze dochter kwam op ’n morgen al heel vroeg even binnen wippen, ze zag me op de home trainer en zei ,, Amaai mama, zo vroeg al aan de gang en nog wel in peignoir.,, Bij mij ging toen een lichtje branden. Dát was het, dát was de oplossing van mijn probleem. In peignoir, ééntje met een klein wit roze ruitje, op de home trainer een fleurig tafereel. De arme mus ondanks haar nieuw verworven status nog altijd in even saai grijs. Begrijpelijk! Alleen dát kan de reden zijn, naijver, gewone pure jaloezie. Zou die stalker van mij ook elke keer gekeken hebben welk nachtkleedje er onder die peignoir zat? Er staan wel knopen aan maar meestal hangt hij gewoon los en open.
Ik ben toch thuis in mijn eigen keuken, op mijn eigen home trainer.
Mus of geen mus, geen enkel probleem? Neen toch!
Bomi
( 2000)
- - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Bomi,
Toen je "Stalker" een tijdje geleden plaatste, heb ik het
heel graag gelezen en, een beetje later vind ik het nog
beter ! Echt goed gevonden hoor, Bomi
Lieve groetjes en sweet dreams van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
BomiJe schrijft heel mooie gedichten, zullen daarom die stalkers voor
je zwichten. een hele fijne avond schrijfster
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Bosrankje, bedankt voor de lieve reactie, heb nu
pas de tijd gemaakt even naar dit topic te gaan.
Assa, ook voor jou een bedankje, je plaatjes zijn
altijd even mooi en origineel.
Schrijfster, fijn dat je nog tijd over hebt om anderen te
bezoeken, ik kom straks nog eens naar je website.
- - - - - - - - -
-
Bosrankje, bedankt voor de lieve reactie, heb nu
pas de tijd gemaakt even naar dit topic te gaan.
Assa, ook voor jou een bedankje, je plaatjes zijn
altijd even mooi en origineel.
Schrijfster, fijn dat je nog tijd over hebt om anderen te
bezoeken, ik kom straks nog eens naar je website.
- - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
lieve Bomi
ik doe de computer nog eens open en lees hier 2 prachtige schrijfsels
"Geluk"
voor mij zou geluk zijn : -die liefde -te mogen vinden en ervaren zoals
jij beschrijft in de laatste strofe van jouw mooie gedicht
Dat bestaat dus !!
doch geluk : zal voor mij zijn
leren tevreden zijn met de liefde en de partner die ik in dit leven gekregen
heb , al wijkt die redelijk af van jouw laatste strofe
kleine anekdote :
ik zit hier jouw gedicht "geluk" te lezen ben erg onder de indruk
mijn man komt in het bureau goeden dag zeggen
- zeg ik ben er er mee weg zenne -
door het lezen van uw gedicht voel ik een stroom van liefde en zeg :
inplaats van het vluchtige kusje
pak mij nu eens goed vast want het kan altijd de laatste keer zijn
- dat gaat niet ,ik heb de krant vast -
ik zeg : dat gaat met een krant vast evengoed en pak hem vast
hij vringt zich los :
allé alle , ik ben weg want het nieuws begint in mijne auto !!
Dat is de realiteit , nieuws en aktualiteit ging altijd voor
en romantiek zijn bij hem maar nonsens
maar hij is werkzaam trouw en ge kunt er op bouwen
Dus focus ik mij beter weer op de spreuk van "Bond zonder naam"
die in mijn keuken hangt en die mijn schoonzuster nog ingelijst heeft
(zij is maar 46 jaar geworden )
Een tevreden mens
een hemel in huis
Verder heb ik enorm genoten van jouw schilderende vrolijke beschrijving
van de stalkende mus !! Schitterend !! Liefs Fernanda
ik doe de computer nog eens open en lees hier 2 prachtige schrijfsels
"Geluk"
voor mij zou geluk zijn : -die liefde -te mogen vinden en ervaren zoals
jij beschrijft in de laatste strofe van jouw mooie gedicht
Dat bestaat dus !!
doch geluk : zal voor mij zijn
leren tevreden zijn met de liefde en de partner die ik in dit leven gekregen
heb , al wijkt die redelijk af van jouw laatste strofe
kleine anekdote :
ik zit hier jouw gedicht "geluk" te lezen ben erg onder de indruk
mijn man komt in het bureau goeden dag zeggen
- zeg ik ben er er mee weg zenne -
door het lezen van uw gedicht voel ik een stroom van liefde en zeg :
inplaats van het vluchtige kusje
pak mij nu eens goed vast want het kan altijd de laatste keer zijn
- dat gaat niet ,ik heb de krant vast -
ik zeg : dat gaat met een krant vast evengoed en pak hem vast
hij vringt zich los :
allé alle , ik ben weg want het nieuws begint in mijne auto !!
Dat is de realiteit , nieuws en aktualiteit ging altijd voor
en romantiek zijn bij hem maar nonsens
maar hij is werkzaam trouw en ge kunt er op bouwen
Dus focus ik mij beter weer op de spreuk van "Bond zonder naam"
die in mijn keuken hangt en die mijn schoonzuster nog ingelijst heeft
(zij is maar 46 jaar geworden )
Een tevreden mens
een hemel in huis
Verder heb ik enorm genoten van jouw schilderende vrolijke beschrijving
van de stalkende mus !! Schitterend !! Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Bomi,
Het was terug fijn hier te komen lezen.
Krimpende dagen
de herfst daagt de winter uit
het hout gestockeerd.
een blije groet
bo
Het was terug fijn hier te komen lezen.
Krimpende dagen
de herfst daagt de winter uit
het hout gestockeerd.
een blije groet
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve Bomi,
'k heb met spanning gelezen over jouw 'stalker', ik dacht wie zou dat nu doen? gelukkig een mus, je moet er maar opkomen. 'k Heb er van genoten!
nog een fijne avond,
gustilpe
'k heb met spanning gelezen over jouw 'stalker', ik dacht wie zou dat nu doen? gelukkig een mus, je moet er maar opkomen. 'k Heb er van genoten!
nog een fijne avond,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!