Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Alterego1]

op 29 Juni 2013



Dikke vriendjes

Twee kindjes, dikke vriendjes
speelden er maar op los
en liepen en liepen
maar verder van huis.
Zo kwamen ze aan de rand
van een groot bos
en stonden er eventjes stil
ze hoorden zo de vogelstjes fluiten
en de bomen hun geruis.

Plots zagen ze een klein hertje
dat opschrik en wegliep.
Ze liepen er achter
konden het niet volgen
maar zo zaten ze in het bos
al veel te diep.

Ze hadden door hun spel niet gezien
welke richting ze hadden gelopen,
was het naar rechts
of naar links misschien.
Ineens hoorden ze hun namen roepen
het was mama haar stem,
ze was hun beiden aan 't zoeken.

Ze liepen naar het geluid
toen zagen ze mama
en riepen voluit
hier zijn we, we komen eraan.
Ze hadden hun lesje geleerd
en beloofden dat ze nooit
zo ver van huis meer zouden gaan.

Yna

[Alterego1]

op 30 Juni 2013




Zomaar gedachten...

Niet alles in 't leven is altijd donker
Als je wil zie je vaak genoeg sterrengeflonker
Al is de lucht nog zo donker en grauw
Ergens zit altijd een stukje,zonnig en blauw
Als je dat even niet ziet
Dan is het er op dat moment gewoon niet
Wacht rustig af tot de wolken overdrijven
Laat in die tijd iets anders in je gedachten blijven
Denk even aan mooie dingen
Die zijn er altijd wel, diep in je herinneringen
Haal ze even naar boven
Ga er een beetje in geloven

Dat er ook voor jou misschien andere tijden komen
Waarvan je tot nu toe alleen maar over kon dagdromen
Eens zal voor ieder het tij toch wel een beetje keren
Daarin moet je blijven geloven om je te kunnen weren
Tegen die donkere dagen
Negatieve gedachten bij vlagen
Het mooie, al is het maar een klein beetje
Wint het van het andere dat weet je
Klamp je daaraan vast
Zie het als een aangename last
Kleine herinneringen hebben zulke grote betekenissen
Hou die bij je, die wil en kun je niet missen
Het kan niet altijd gaan zoals jij het graag zou willen zien
Maar helemaal niets is ooit zeker er blijft altijd misschien

In jezelf en in anderen blijven geloven
Haalt soms een ongekende kracht in je naar boven
Blijf positief denken
Blijf aan de kleinste dingen aandacht schenken
Er zit altijd iets tussen
Dat het negatieve bij jou iets zal blussen
Als je het maar wilt zien en erkennen
Dan ga je ook veel meer aan jezelf bekennen
Je moet nooit iets helemaal opgeven
Want niets is zeker in dit leven
Geniet van herkenbare kleine dingen
Bewaar ze zorgvuldig bij je mooie herinneringen...

Nienka

[Alterego1]

op 1 Juli 2013




Meesterlijke Meesje

In koperglans van 't prille voorjaarszonnetje,
of onder 'n deken van wolken grauw en grijs,
blijft al gelijk,er is leven op ons balkonnetje,
't vogelvolkje waant zich zowaar in 't paradijs

Aan en af, 'n komen en gaan,heen en weer,
't vranke Roodborstje,'n nederige Stadsmus,
of 't kleurige Pimpelmeesje zo klein en teer,
blij en vrij binnen die beperkte actieradius

Een lust voor 't oog,zo te aanschouwen,
dat gretig nuttigen van 't aangemeten voer,
voor elck wat wils.Al vertrouwen Kauwen
de kleinere broer duidelijk voor geen moer

Kauwen vertonen 'n bazig asociaal gedrag,
dulden 't kleine grut niet in hun nabijheid,
wat men evenzeer van de Merel zeggen mag
die zich door z'n individualiteit onderscheidt

't Gevogelte,elk in die specifieke vedertooi,
ijverig,scharrelend zoekend wat hen bevalt,
vindt ruim z'n gading zonder veel geklooi,
zo is 't het Meesje dat daarbij meest opvalt

Zo klein,fijn teergebouwd,vinnig van doen,
met 't snaveltje driftig snel op en neer gaand,
't kopke wit-blauw,en 't lijfje bleek geel-groen,
toch is dat meesterlijke Meesje niet verwaand.

Alterego

[Bosrankje]

Op 2 juli 2013




Mijn kruidentuin


Waar ? Heeft geen belang.
Alleen telt wat ik er bij voel.
Want bijna overal zullen ze groeien,
misschien niet altijd even goed...

Maar wat is belangrijk voor mij ?
Elke ochtend naar hen kijken,
ze ruiken, proeven, aanraken en zelfs
luisteren als ze genieten van de streling
der bijen op hun bloemen ...

Zo'n beleving kan gebeuren in een tuin
maar evengoed op een balkonnetje !

Als God in Frankrijk... maar eveneens
als Rankje op haar Brasschaats terrasje,
pluk ik elke dag, een portie geuren en
smaken, die ons keer op keer zal bekoren
tijdens ons middagmaal...

Ik hou van jullie, pareltjes van de natuur !

Tijm en laurier, peterselie en bieslook maar ook
rozemarijn en dragon... koriander en basilicum...
zonder origanum of marjolein te vergeten !

Jullie fleuren mijn dag op, en als ik mijn ogen sluit
en heel diep inadem, ben ik ineens kilometers verder...
in de Provence, Var of Roussillon waar ik me, jaren
geleden thuis voelde....

Maar als ik mijn ogen weer open, ben ik hier,
in het Vlaamse landschap waar nu mijn thuis is,
en ik weet dat ik niets mis, in de armen van mijn lief...

Bosrankje

[Alterego1]

op 3 Juli 2013



M'n schrijven

Ik droom mijn emoties
in een eindeloos verhaal
de toekomst ligt blank
het verleden geborgen.

De pen vormt woorden
die elkaar opsporen
als een levenswerk
zonder eindpunt.

En als kers op de taart
ontdekt het alfabet de lente
schrijft onbegrensd
zonneklare letters.

Bo'ke

[Alterego1]

op 4 Juli 2013




Zuiderwind

Een briesje komt zachtjes strelen
mijn huid, mijn haar, mijn helemaal
geur van de zuiderse zee inhaleren
zonder golven, mooi blauw onthaal.

Windje die het water rimpelen doet
gouden tintels speels fluisterend baart
verwonderd kijken naar die rode gloed
stilaan z’n warme charme ondergaan.

Ontspannen leven in zuiderse sfeer
wennen aan een vreemde mentaliteit
muizenissen vervagen hier, temeer
zee, zon en wind, leven buiten tijd.

Het jonge volkje flaneert op de dijk
gebruinde lichamen luchtig gekleed
uitbundigheid troef, opwekkend rijk
terrassen vol vrolijkheid, blij geleefd.

Dit luie luxeleven onder de warme zon,
het lichte ruisen van een zomerse wind
prikkelt de zinnen, overschaduwt waarom
vergeten zorgen ons straks terug vindt.

Bomi

[Alterego1]

op 5 Juli 2013



Haar tweede leven

Naakt en schuchter
In een hoek gedropt
Bevreesd wat er komen zal
Verdrietig kijkend
De glorie van weleer vergaan
Einde van haar mooi leven
Het is gedaan

Rond haar ranke lijf
mooie kleren
bijkomende accessoires
alle kapsels hebben haar
hoofd getooid

Iedere sterveling bleef
naar haar kijken
Ze stond in de belangstelling
Daar genoot ze van
Nooit heeft ze gebloosd
Maar keek hen recht in de ogen
Zelfzeker en onbewogen.

Ze kreeg een tweede leven
Misschien nog mooier
Tussen bloemen
Rustig genietend
Tussen groen.

De wereld van belangstelling
Ligt weer aan haar voeten.
Net zoals de tijd van toen.

Claire Vanfleteren

[Bosrankje]

Op 6 juli 2013



Grootvader


Eertijds met grootva
op tocht door veld en bos
Hij was zijn held
en kameraad
Hij leerde hem zoveel

Later zelf een grootva fier
op tocht door veld en bos
was hij nu held
en kameraad
Hij leerde zijn jongen zoveel

Te snel voorbij die tijd
en mijm'rend
op d'oude tuinbank
streelt hem sussend
een heerlijk warm gevoel !


Elisa

[Alterego1]

op 7 Juli 2013



Nuit blanche

De nacht is droomloos duister
en duurt een eeuwigheid
en gure regen geselt
het koele vensterraam

Als bij het ochtendgloren
een schuchtere zonnestraal
het dikke wolkendek doorbreekt
wacht weer een stille dag

Elleke

[Alterego1]

op 8 Juli 2013



Oeverloos verdriet

Zit in mijn hart
in mijn hoofd
vloeit uit mijn ogen

Drukt op mijn wezen
prangt in mijn borst
steekt

Geen blijheid meer
geen adem
geen mens meer

Een hoopje verdriet
dat zich verstopt
als een gewond dier

Fernanda

[Alterego1]

op 9 Juli 2013



Krekelochtend

Sjirp lustig de plavuizen uit het stoffig pad
Kras de hitte omlaag tot in het dorre gras,
Zulk een julidag heb ik nog niet vaak gehad
Het lijkt alsof het nooit eens eerder zomer was

Als jullie sjirpen, kraken de amandelen
Dan tuimelen de mussen zomaar uit de lucht,
Dan ga ik nog alleen uit noodzaak wandelen
En kiezen de meeuwen een kronkelloze vlucht

Oorverdovend orkest van hitsige vleugels
Dat vrouwtjes lokken wil door standvastig strijken,
Onvindbaar toch ongeremd door toom of teugels
Blijf zingen tot de donder de zon doet wijken

Krekelconcert dat de kalmte t’ allen kante krenkt
Kraak elke kostelijke keer dat ik naar je speur
En mocht ik weten wat zo’n muzikantje denkt
Dan begreep ik alles van gedurig gezeur

Frankie

[Alterego1]

op 10 Juli 2013



Kersentijd

't Is kersentijd..verleidend staan donkergroen de volle bomen
in de boomgaard, beschut aan alle kanten door scherpe hagen.
De kinderen, net van school, durven het nog niet wagen
om ergens door een gat in de haag, er dichter bij te komen.
Ze kunnen, want die grote hond, alleen van kersen dromen.

De rapsten hebben algauw een graanhalm met een strop
en reiken, voetjestaand, naar de allerlaagste takken.
Een truuc: het stropje rond een tros en dan naar achter snakken.
De kersen vliegen dan in 't rond, de kinderen duiken, kop
tegen kop en graaien naar de vruchten, de traagsten bovenop.

Eéntje heeft lef! De hond ligt lui voor 't hok te kauwen op wat benen.
Nu moet hij 't wagen! Hij kent de zwakke plekken in de hagen
en duikt -de anderen zwijgen om de grote hond niet op te jagen-
erdoor en zit in tien seconden hoog in de eerste boom verdwenen.
Hij schrokt en lacht de maatjes uit, spuwt hen alleen de stenen.

Hij lacht en fuift..Waar zijn ze nu? Hij heeft niet in de gaten
dat onder hem, dichtbij de stam, de boer staat mét de hond.
De man, zonder misbaar, geeft 't beest 'n teken,'n grijnsje om de mond.
" Willen ze smaken?" Bekijkt zijn hond "Zult wel beneden raken!"
en gaat. De fuiver kijkt wat bleekjes, zo'n hond heeft scherpe kaken!

GIVE

[Alterego1]

op 11 Juli 2013




Zonsondergang

Een uniek spektakel
elke dag anders
gisteren nog anders
dan anders,
nog licht met blauw
en grijs en rood.
Een schilderachtig tafereel
brengt romantiek tot stand.
Bij dat schouwspel
komt de geest tot rust.
Het gevoel van vrede overheerst,
een overweldiging van
mildheid.
Blijven kijken,
kijken en zien
hoe aarde en hemel
elkaar raken
en danken voor
de grootsheid
van de schepping!

Gustilpe

[Alterego1]

op 12 Juli 2013



Kruidentuintje

Tussen de buien door,
gewerkt in mijn kruidentuin.
Wat was dat een geurenfestijn.
Met mijn neus boven
de pittige bieslook, salie en thijm,
de frisse geur van citronella en munt,
het parfum van de lavendel,
kreeg onkruid wieden,
een heel andere dimensie.
't Was een streling voor de zinnen,
al die geuren die je omringen,
zo puur, zo echt,
de natuur op z'n best.

Hilde

[Alterego1]

op 13 Juli 2013




Gevoelsmomenten

Hier post Westhoek
Met de zon in mijn rug
het gordijn ietsepietsje dicht
zodat mijn scherm duidelijk leesbaar is,
geniet ik van de waaiende bomen,
en helderblauwe schapenwolkjes.
Het is nog fris ,maar droog,
dat is ook al iets.

Denk niet dat jullie 't geloven
maar toch is het zo.
Deze morgen rond 6uur
getik op de ruiten.
Ventje en ik springen 't bed uit,
trekken de gordijnen open,
en zien een vogeltje wegvliegen.

Intussen zie ik op het grasveld
een kwikstaartje als hiphopper
een wandelingetje maken.
Niet te geloven wakker gemaakt
door een vogeltje...
wat gaan wij hier nog
allemaal meemaken...

Och ja aan de achterdeur
zat er een jong konijntje,
toen mijn ventje deze morgen
de deur opentrok.
Het was toch even schrikken
van beide kanten dan...

Onze 'huisspecht' heb ik al gezien,
en de familie konijnen ook,
hier samen op het veld.
Ik denk dat er een 'babyborrel' is
voor het zoveelste klein konijntje.

Tussen een slurpje koffie door,
wordt ik wakker geschud
door de klok die 10.30u slaat.
Toch echt genoten van die
intense gevoelsmomenten.

Jadi