Poëzie en gedichten - Ria

[Bosrankje]

o, wat heb ik goesting…naar
suikerbonen!!! schreef Ria

Liefste Ria,

ik kan je zo goed begrijpen !

Morgen ga ik een zakje kopen
(witte met chocolade) en zal aan
je denken !

Mooi gedicht, vol humor (om veel
emotie te verbergen en/of te verzoeten)

Veel liefs van Alter en Rankje
voor jullie beiden xxx

[ria]

Lizzy, Rankje, de bestelling is genoteerd.
ria




Een stille straat
hier en daar gesloten luiken
sommige ramen nog verlicht
een zachte herfstavond buiten

Geluk stroomt door mij heen,
thuis zijn en geborgen weten;
ik kijk naar buurman’s woonst
een tweede zoontje
zag daar pas het levenslicht.

Lantaarns tekenen schaduwen
op de weg, zo stil
niemand komt die rust verstoren,
ver weg blaft enkel maar een hond
een zachte avondbries
is al wat zich laat horen.

Veertig jaren en meer
is dit mijn thuis,
wij zagen mensen komen
maar ook gaan.
En vaak heeft een afscheid
van lieve buren, erg pijn gedaan.

Wat waren wij toen jong
een leven vol verwachting
geluk en liefde,
soms ook verdriet
hebben wij samen gedeeld

Wat is het goed om hier te wonen,
wat is het goed hier thuis te zijn,
zovele kunnen
daar alleen van dromen
en ik, ik kan alleen maar
dankbaar zijn.

ria

[bo'ke]

Ria,

Weekend,
en toch even aan de pc.
Met al het mooie hier
blijft een mens soms
langer hangen dan
de bedoeling was.

knap!!

bo_vr

[ferry]

Hallo Ria :
zat ik hier al ontzettend te snakken naar chocolade
( ik heb het niet in huis want ik eet het op )
kijk ik tussen 2 programma's even naar poezieforum , bovenaan staat jouw topic dus kijk ik even ....
en ai ai ai ....goesting da kik heb ......goesting ... als het niet te laat was sprong ik in mijn auto en ging er bonen halen !!
Ik lust beide zowel chocolade als amandelbonen
Toen ik mijn doosjes zelf vulde met mijn dikke buik heb ik denkelijk ook een kilo opgegeten - wij hadden ook van elke soort een grote doos meer besteld !!
Tegenwoordig zit er nog weinig in de zakjes of doosjes in
Ik ben dan maar een kommetje chocolade ijs gaan eten maar dat is toch niet hetzelfde , bijlange niet !!
Wat tof als ge zo samen met uw dochter de doosjes kunt vullen en lintjes aandoen !! Dat zou iets voor mij zijn !!! Maar ik heb geen dochters !!

Je volgende gedicht is prachtig en zo herkenbaar !!
Al is het hier geen stille straat , wat is het goed " thuis " te zijn
Al is mijn thuis verhuisd het gevoel ( dat jij zo goed beschrijft ) is meegegaan en gebleven !!! Liefs Fernanda

Ik kon het niet zo goed verwoorden als jij , maar ik schreef dit :

THUIS

Ik houd zo van thuis
ja , ook van het huis
maar het is niet de woning
het is alles erin

Aan al de dingen
hangen herinneringen
spullen nieuw en oud
zijn zo vertrouwd

mijn zetel , mijn bed ,
mijn tafel , mijn stoel
kent u ook , dat
onuitsprekelijk gevoel

het is niet de waarde ervan
het is iets dat men niet becijferen kan
Hoe moet ik het zeggen
Het begrip “thuis”uitleggen

Voor sommigen
is heel de wereld hun thuis
Voor mij is het slechts
dat ene huis
Thuis

Fernanda

[ria]

Een herfstdag in het bos,

Er wordt gewandeld, gefietst, gerend,
het is alsof de zomer zijn einde niet kent.
Beekjes frazelen en murmelen maar,
spreken ze kabouter- of herfsttaal?

Eiken, beuken, majestatisch groot,
kijken vol verwondering
naar al dat gewemel, daar beneden
Stilaan verliezen zij hun bladeren
en geven zij zich bloot.

Ze strekken hun wortels,
als lange tenen,
daar valt och arme, een peuter
hij moet even wenen.

Mama troost met een lief gebaar,
zij vertelt over
elfjes en kabouters:
"Je ziet ze niet,
maar ze zijn er wel, heus waar."

We fietsen door de dreven,
kruinen in vol ornaat, goud,
oranje, geel en rood.
Je komt ze overal tegen!

De lage herfstzon knijpt
met regelmaat een oogje toe,
gefilterd tussen takken en twijgen
zonlicht heel diffuus en
schaduwen, daarover wil ik zwijgen

Soms helder, dan weer matig,
schijnt ze opeens te fel
dan knijp ik snel
mijn ogen even toe.

Rij ik daar als een blinde mol,
over hobbelende wortels
en paadjes, o zo smal,
tot ik plots moet remmen
en bijna van mijn
stalen paardje val.

We nemen een wijde bocht,
de zon nu in de rug,
zo vangen wij de terugweg aan,
maar dit verhaal
is nog niet gedaan.

Een resumé:
Nordic walking, kinderwagens,
Mountan bikes, fietsen allerlei,
Blote ruggen, zomerse décoltés
Kinderen die hinkelen en springen
Honden aan de leiband,
één hond in de beek.
Stokken werpen,
snorren draaien,
wafels eten, pootje baden,
Ronkende machines in het bos,
verwijderen ongewenste exoten.
Neen geen mensen,
alleen maar bomen, zoals de vogelkers,
en andere ongewensten.
Die hebben het verknoeid
overwoekeren het bos.

Vlaanderen wil inheemse bomen,
en Vlaams grasgroen mos.

Ligt daar op zijn zij,
een mooie Gingo Biloba,
die groeien o zo traag,
wat heeft die boom
in Gods naam toch misdaan?

Er ligt een blauwe deken
over zijn prille lijf,
de wortels steken er nog onderuit,
en op mijn vraag, " ja Mevrouw,
die boom die groeide krom,
die moest eruit."

Toen ben ik op de loop gegaan,
mijn rug gebogen en wat krom,
“Zie dat die man ook mij
voor een boom aanziet!”
Dat bruut geweld op die mooie boom
vergeet ik van mijn leven niet.

ria
07.10.07

Biloba's kunnen 1000 jaar worden en meer. Deze was amper 50.
Een dame die naast mij stond zei: " O wat zonde, ik neem iedere
dag druppels, zo blijft mijn geheugen goed. " Ik heb voor haar een
takje geplukt, ze gaat proberen om het te laten wortelen.
Ik hoop dat het haar lukt, maar ik vrees er voor.




Ferry, lieve Ferry, I will remember You!
Slaapwel in jullie eigen vertrouwde bed,
met morgenvroeg een prettig ontbijt
in jullie eigen mooie keuken,
en uitzicht op die prachtige herfsttuin.
ria

[hilde m]

Lieve Ria,
het voelde weer goed hier te vertoeven.
Chocola,
mijn kleine zonde,
als je hulp nodig hebt Ria,
om die boontjes in te pakken,
dan kom ik eraan hoor.....
Onze thuis,
zo weemoedig en gevoelig door jou verwoord.
Fietsen,
dit prachtig, zonnig herfstweekend,
de perfecte tijdbesteding.
Heerlijk Ria, hebben we ook gedaan.
Veel liefs Hilde m.

[ferry]

ria : prachtig jouw fietsverhaal in het bos maar
mijn haartjes staan recht omhoog op mijn huid bij het lezen van
-die arme Ginkgo onder dat blauwe dekentje , zijn wortels er onderuit -
het doet effenaf pijn als ik het lees
Wat kan een kromme Ginkgo Biloba nu fout doen in een bos ????
Dat extreme altijd !!
Ik ben bijna beschaamd een Brasschatenaar te zijn !!
Mijn Ginkgo is spijtig genoeg bijna een halve geworden maar dat komt omdat ik de rode prunus ernaast niet wil verminken .Ik houd van beide!!
Maar die uitdoen in een bos dat begrijp ik niet .....
Dat was jammer als laatste orgelpunt van zo een mooie dag
maar wel mooi verwoord !! Liefs Fernanda

[Bosrankje]

Beste Ria,

Een foto van een mooi Laar in 't park van Brasschaat !

Het lijkt of wij "at the same place, on the same time, the
same foto (bijna), hebben getrokken !!!. Kan het ?

Wij hebben, Alter en ik, een heel mooie wandeling gemaakt.
en samen, het park van Brasschaat herontdekt

Spijtig dat wij daar elkaar niet tegenkwamen !

Ik vind dat op je foto, de zonnestralen een heel bijzonder
bijna mystiek licht geven, als een aura van de boom !

Je beschrijving van de natuur en de sfeer zijn zoals gewoonlijk,
gelukt en we konden met jou alles beleven !

Wat betreft de stille straat, je vertelt weer, in je eigen levendige
en eenvoudige stijl, de atmosfeer van je omgeving die er
heerste gedurende al die jaren........

Doe zo verder, lieve Ria......

Lieve groetjes en een dikke knuffel van Alter en Rankje voor
jullie beiden.

[Alterego1]

Ria,

Het Peerdsbos,deels op grondgebied Brasschaat
en deels op grondgebied Schoten,is sedert 1931
opengesteld voor het publiek,en heeft een grote
ecologische waarde,met o.a. ook de Laarsebeek,
waarin nog zeldzame vis- en kikkersoorten,tevens
doet die Laarsebeek ook dienst als opvangbekken
bij zware regenval.
Door allerlei schenkingen kwam het Peerdsbos
lang geleden in handen van het Antwerpse OCMW,
met de stad Antwerpen in feite als eigenaar.
Als gevolg van meerdere verkavelingen,
ondermeer voor de HST spoorverbinding en de
aanleg van de E 19,is de oorspronkelijke omvang
van het Peerdsbos ondertussen sterk gereduceerd.
Momenteel beslaat de oppervlakte nog 140 hectaren.
En eind dit jaar zal het,wegens geldnood van het
Antwerpse OCMW,van eigenaar veranderen.
Het Vlaams Gewest koopt het Peerdsbos voor
6,2 miljoen Euro,en daarmede is volgens de
Brasschaatse burgemeester de toekomst van
het Peerdsbos veilig gesteld als recreatiegebied.

Dus Ria,je zal ook in de toekomst nog door het
Peerdsbos kunnen wandelen en fietsen,en van
een rustpauze met gebak en drank kunnen
genieten in 'De Melkerij'.

Groetjes voor jullie beiden,

Bosrankje en Alterego

[ria]

Alter veel dank voor deze snelle en duidelijke uitleg.
Als kind kwamen wij regelmatig met onze ouders naar het Peerdsbos.
Later met onze kinderen en nu zelfs met onze kleinkinderen.
We hebben de hele evolutie van de Melkerij en ook van het bos zelf
meegemaakt, gedurende de laatste 60 jaar.
Je kan er nu in ieder jaargetij met volle teugen genieten.
Als we gaan fietsen zoeken wij vaak de stille wegen, waar weinig volk
komt en de wegeltjes bijna zijn dichtgegroeid.
Maar als de wind verkeerd zit hoor je het lawaai van de E19,
waar op alle uren van de dag en de nacht auto's voorbijrazen.
Dan denk ik wel eens met heimwee terug aan de tijd van toen,
wanneer wij er met ons gezin naartoe gingen en ik er "toevallig"
mijn eerste liefde tegenkwam.
Zoete herinneringen, van een oma, waarvan sommige kleinkinderen
al aan hun eerste lief begonnen zijn.
Wat raast de tijd voorbij, op de snelweg van het leven.
Nogmaals dank Alter en groetjes aan je Rankje

nog een extraatje:

Melkerij Peerdsbos
De naam Melkerij Peerdsbos doet het nauwelijks vermoeden,
maar dit door het Peerdsbos omsloten café-restaurant wordt
in de wijde omtrek gevierd als een betrouwbare en toch levendige keuken.
Ze zijn in de melkerij dan ook al een tijdje bezig.
De historische locatie was van 1420 tot 1920 in gebruik als
boerenhoeve, waar zuivel voor de markt werd geproduceerd.
De huidige gebouwen dateren van 1630.
Rond 1900 bedacht een verlichte geest een commerciële
formule,waarbij bier, melk, limonade en brood aan dorstige
en hongerige wandelaars werden uitgevent.
Langzamerhand breidde het etablissement zich uit tot een
restaurant waar jong en oud na het amusement van speeltuin
en minigolf aan tafel schuiven voor een stevige maaltijd.
De Standaard - mei 2005

Ik had er graag enkele oude foto's bijgezet, maar kon ze
spijtig genoeg nog niet vinden.
Dan maar een foto van het restaurant, waar overal
op de muren tekeningen te vinden zijn van lang vervlogen tijden.
Kijk maar eens goed.



En geloof me, ik heb geen percentje voor de reklame dat ik hier maak.
Ik ben alleen een tevreden klant en dat betekent veel in onze tijd van haast en spoed.
ria

[ria]

ondeugend

Een hondje kwam voorbij
hij stopte en blafte
toen een keer of drij;
dan draaide hij met zijn kontje
en legde prompt een strontje.
Zijn bazinneke was niet zo blij,
zij nam bescheiden
een zakje
daarin verdween
het hondenkakje.





Zoiets zou men ook moeten uivinden voor poezen.

Een poes hier uit de buurt,
kiest altijd ons gazon,
of bij de andere buren.
Nimmer bevuilt ze haar eigen nest,
ik vraag me af
hoelang zal dat nog duren?

Weldra geef ik haar bazinneke
een nuttig cadeau,
je weet wel
van die leuke zakjes,
dan mag zij in de toekomst
zelf ruimen van haar poes
al die haar kakjes.

ria

[Alterego1]

Ria,

'k Heb de Ginkgo Biloba voor jou
terug rechtgezet

Groetjes,ook aan Leo,

Bosrankje en Alterego

[Bosrankje]

Lieve Ria,

Zo goed opgevoed als op de foto zijn ze wel zelden maar in 't
algemeen zijn katten heel proper en graven hun uitwerpselen in
met veel zorg, behalve als ze ziek of psychisch gestoord zijn

Spijtig dat de kat van je buren bij de laatste categorie hoort

Behalve nu, heb ik altijd minstens een kat in huis gehad maar
buiten een echte psychopaat (maar toch zo lief) heb ik er nooit
last van gehad.

Ik hoop dat jullie binnenkort een oplossing vinden

En wat betreft je gedichtje "ondeugend" wil ik je alleen dit
zeggen :

Komiek
Ludiek,
scatologisch
maar poëtisch
dagelijkse taferelen
uit het leven gegrepen

Leuk hoor, Ria

Veel liefs voor jullie beiden
van Alter en Rankje

[ferry]

Héla Alter en rankje mijn prentje van de Gingkgo ingepikt

lieve Ria : wat ben je ongelooflijk creatief
het borrelt er zo maar uit hé
Allemaal even knap geschreven alsof het niets is
Dat ongemak in uw tuin wat moet ik daar als poezeliefhebber op zeggen ik heb geen oplossing , onze poes blijft gelukkig in onze hof .
Zo maar een herinnering
Vroeger woonde aan de overkant een stuurs gezin .Toen de man op pensioen ging en altijd in zijn tuintje bezig was ben ik met hem aan de praat geraakt via de gemeenschappelijke interesse in de tuin .
De zijne was een plaatje , zijn voorhofje tot het laatste takje telkens bijgeknipt , geharkt enfin een beetje te .
Op een gegeven moment was een 2de verloren poes in onze tuin blijven wonen en later mee binnen.
De buurman zei dat is geen doen , uw poes komt altijd in mijn tuin en krabt tussen mijn bloemen .
In die perfect geknipte tuin kun je je dat voorstellen !!
In zei meneer , dat is een ergernis voor u en dat is eigenlijk geen doen
ik kan hélaas die poes niet opsluiten en ook niet opvoeden
Ik houd van alle poezen en ook al van deze maar ik zal ze weg doen naar het dierenaziel en ze laten inslapen dat is het enige wat ik eraan kan doen .
Hij stond daar een tijde te peinzen , keek mij toen aan en zei
:dat moet ge niet doen .
Raar maar waar , hij heeft nooit meer iets van de poes gezegd
Was het nu omdat ik mijn goede wil getoond had en vriendelijk ben gebleven ,ik weet het niet maar God zij dank moest ik het niet doen !!
Dit is alleen maar een anekdote hoor , ik begrijp je best heel goed ,
Wij krijgen hier de hondendrollen , maar alleen van voor !!
Potverdekke , ik wordt opgejaagd door mijn computer , die heeft al 4 keer gemeld dat de updates klaar zijn en hij na zoveel seconden opnieuw gaat opstarten , ik heb al 4 keer later ingetikt ! Liefs Fernanda

[ria]

DANK AAN ALTER, RANKJE en FERRY, voor de mooie en lieve dingen hier op mijn topic.
ria


Een toemaatje, voor mijn kameraadje(s)








ps. Ons huis heeft ogen, wordt misschien een volgend gedichtje.

Vandaag laat de zon op zich wachten, al was ze wel beloofd.
Nu moet ik dringend aan het werk.
liefs,
ria