Bosrankje's Laar 5

[Bosrankje]

We dachten dat onze clematis het niet meer kon redden
en hadden al plannen voor de lente... maar nu, weten we
dat ze een doorzettertje is en ons een mooi lentezicht op
balkon zal geven !

Tot schrijfs en lieve septembergroetejs van Alter enRankje

[Bosrankje]

The sun shone down for nearly a week on the secret garden.
The Secret Garden was what Mary called it when she was thinking of
it. She liked the name, and she liked still more the feeling that when
its beautiful old walls shut her in no one knew where she was.
It seemed almost like being shut out of the world in some fairy place...

Frances Hodgson Burnett
The Secret Garden

http://www.youtube.com/watch?v=ZDUjt6iH52E
Songs from a secret garden

http://www.youtube.com/watch?v=fd3a189vcVc
Nocturne

Om te luisteren bij 't lezen van mijn gedicht...

Die laatste zomerdag...in mijn tuin...

Die laatste zomerdag, wou ik even alleen zijn met mijn tuin.
Het leek bijna op 't eerste liefdesafspraakje van een puber.
'k Was zenuwachtig, onrustig, opgewonden, vol verwachtingen...
Zoals altijd wanneer ik me onzeker voel,begon ik zacht te fluiten...

Ik deed de achterdeur open, en plots overweldigd door zoveel
gevoelens dat ik er zowaar duizelig van werd, moest ik, met een
zucht, even tegen de deurstijl aanleunen.
Ik werd er stil van...het was net of ik mij op de drempel
van een kerk of tempel bevond. De natuur geeft mij dikwijls
dat sacrale gevoel van "heilige mysterie..."
Alles was zo vredig rustig... zelfs de vogels leken te zwijgen....
geen tochtje wind...alleen die deugddoende zon, die me heel
aangenaam verblijdde en streelde...met haar warme stralen.

Zonder het te beseffen, deed ik mijn sandalen uit, en blootvoets
stapte ik in het tedere gras ...zo vederzacht, donzig als mos.
Wat een aangenaam gevoel, bijna sensueel...
'k voelde me weer helemaal één worden met die wondermooie
heilzame natuur!

Mijn tuin is nu wat verwilderd, maar toch nog ô zo prachtig...!
Alle planten voelen er zich vrijgevochten en mengen hun
bloemen, bladeren, stelen, stengels en rankjes, zonder elkaar
te storen of te overheersen, met een aandoenlijke bijna tastbare
harmonieuze liefde...

Ik bleef even staan voor de bruidsluier die nog volop aan het
bloeien was maar waarvan toch witte trosjes al bruinden en de
fijne fréle bloemkelkjes vielen heel langzaam, één voor één
in de vijver vol waterlelies.
Enkele vliegen rustten even op de grote blinkende bladeren en
genoten van die laatste warme zonnestralen...
Twee grote hydrangeas stonden er nog te stralen in volle pracht,
en hun blauwe bloemen leken op een heldere hemel...
Een beetje verder, pronkden paarse "kaarsjes", hun mutsje
opwaarts gericht, wachtend op 't bezoek van nog enkele
schaarse resterende seizoenvlinders...

In de nazomer lijkt een tuin altijd wel het exclusieve eigendom
van allerlei soorten spinnewebben...Wonderlijk is dat toch !
September is voor de spinnen de "invasiemaand"...in massa
plegen ze met sukses een coup op het bewind over de tuin!
Mijn hele leven sta ik al vol bewondering voor het werk van
de spinnen die zulke mooi symetrisch gestructureerde netten
weven...zo delikaat als fijne kant...
Hun naam alleen al,bracht mij bij de wereld van de legendes...
Arachnea...,Ariadne.. met haar zijdendraad in het labyrint.
De spinnen kregen dan een naam en ik observeerde hoe zij
leefden.
Bij dageraad, vol dauwdruppels, glinsterden de webben tussen
de takken.Later, in de middagzon, trilden ze langs alle kanten ,
vol allerlei insekten...Ik hou van alle dieren en ik vond het zo
spijtig voor de vliegen, muggen, wespen,maar tja..., 'k geloof
dat alles een reden heeft dus...

Vandaag wou ik afscheid nemen van mijn tuin, op de laatste
dag van de zomer en het was nog moeilijker dan ik dacht,
want een tuin leeft...hij ademt, beweegt, geniet, lijdt, groeit...
en ook soms... sterft !

Elke plant heb ik gekozen, een plaatsje gegeven en goed
verzorgd, haar groei gevolgd en bewonderd... sommige dagen
sprak ik er mee en, er bestond een soort magisch contact vol
energie...
Alleen als men echt heel dicht bij de natuur staat kan men zoiets
voelen, het is een uiterst fijne beleving...
Zelfs was ik de laatste tijden minder aanwezig bij mijn planten,
ik weet nu dat ze mij begrepen hebben en dat ze gelukkig zullen
zijn in hun microcosmos...
Mijn tuin is gelukkig en heeft het mij in al mijn zintuigen laten
voelen....Ik mocht de pracht er van zien en bewonderen,
ik mocht ook de bedwelmende geuren ruiken en naar de fijne
geluiden van de natuur mocht ik luisteren ...ik kon met mijn
vingertoppen of soms zachter met de palm van mijn hand,
alles strelen en voelen om alzo de smaak van mijn tuin te mogen
proeven, daartoe heb ik ondermeer een mooi zachte, licht
oranje oostindische kers geplukt en gesavoureerd...
Zo was ik tenvolle één met mijn tuin,...met de natuur, in een
innige alles omvattende omhelzing...

Mijn laatste blik was voor mijn vijvertje, mijn Oosterse
meditatieplekje...
Omringd door hoge bamboe, diverse Aziatische plantjes,
met een mooie zingende fontein en alle soorten stenen,
was het mijn "zen" plaatsje waar ik mezelf kon tegenkomen
wanneer ik daar, op moeilijke momenten, in de lotushouding
eindelijk tot rust kon komen...

Met een beetje nostalgie,maar ook veel vreugde,heb ik mijn tuin
al zingend verlaten...

-" je viens te chanter la ballade, la ballade des gens heureux..."

21-09-06 - Bosrankje

[eurocent1948]

Denk niet dat dit loze praat is
Vriendschap en liefde zijn gratis !
Hier zijn mijn felicitaties
waarvoor het nooit te laat is,
zoals voor je clematis !

[Norman12]

.
Hallo Rankje

Is dat soms een jeugdfoto van jou en Alter ?

[Bosrankje]

Beste Frankie (eurocent),

Bedankt voor je bezoek en je lieve woorden !

Hierboven, de derde foto van onze clematis...

Mooi opengebloeid, stralend, sterk, gelukkig....

op de eerste Herfstdag ... en we dachten dat ze dood was !

Een prachtig bewijs van hoop...

Lieve herfstgroetjes van Alter en Rankje

[Bosrankje]

Beste Norman,

Bedankt voor de mooie foto ! Maar toen, zoals je hierboven
kunt zien, had mijn Alterke een weelderige witte krullebol

Lieve hersftgroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Norman12]

.
Over krullebollen gesproken Rankje
Hier moet je naar googelen : jouw favoriete Waterhouse en nog veel meer

10 dreams fine art gallery

Heel lang kijkgenot
.

[gustilpe]

Bosrankje,

jouw clematis haalde het opnieuw!
Hier begint de rhododendron haar tweede bloei,
hoewel de herfst reeds begonnen is!

zonnige (voor hoelang? ik hoor donder in de verte))groeten aan jullie beiden!

[_Nele_]

Lieve Alter en Rankje,

wens jullie een mooi weekend.
genoten van" Die laatste zomerdag in mijn tuin",Rankje!

Kom wel dikwijls lezen!!!
lieve groeten

Nele

[eurocent1948]

Ik ben misschien een dromer
maar als ik het wil
dan is het altijd zomer !

Beste groeten van Frankie

[elisa20]

Hallo Bosrankje

In 'die laatste zomerdag in mijn tuin' beschrijf je
zo beeldend, kleurrijk en geurend je zomertuin
Een afscheid , een laatste ode !!!

Dit is pure poëzie, waar ik van geniet !

September groetjes,
elisa

[Bosrankje]

Destiny - Waterhouse

Lieve vriendinnen en beste vrienden,

Eindelijk vind ik de tijd om jullie te bedanken
voor jullie bezoek in ons Laar

Norman, met je link over "Fine Art Gallery" (daarom als illustratie,
weer een schilderij van Waterhouse !)

Gustilpe, met je prachtige rhododendron "in Herfstbloei" en je
interesse voor mijn clematis...

Nele, met ô zo zachte rozen en je lieve reactie over mijne proza
betreffend "de laatste zomerdag in mijn tuin"

Frankie, met een mooie mijmering....die ik herken...

en last but not least, Elisa die met weinig woorden zoveel vertelt !

Nogmaals bedankt voor jullie bezoek en lieve septembergroetjes van

Alter en Rankje

[Robol]

Na in bewondering gestaan te hebben
voor jullie jeugdfoto's
breng ik septembergroetjes
uit het oosten!

Robbe

[ria]

Lieve Rankje en Alter,

Deze keer geen clematis of rozen,
maar een heuse orchidee,
alleen in een woning
waar niet wordt gerookt,
zijn ze een lang leven beschoren.

tot heel binnenkort,

liefs,
ria

[Bosrankje]

Lieve Ria,

Bedankt voor je bezoek en je mooie orchideeën
waarover ik je twee dingen wil zeggen :

1°) zelfs zijn ze niet mijn lievelingsbloemen (en
ik plaats daarom hieronder iets dat ik lang geleden
erover geschreven heb) ik begrijp dat veel mensen
ze bewonderen !

2°) je schrijft : " alleen in een woning waar niet wordt
gerookt, zijn ze een lang leven beschoren. .."
Ik kan je verzekeren dat het niet altijd zo is want ik
heb de orchideeën gezien die jarenlang gelukkig bloeiden
waar Alter vroeger woonde (en rookte) met Liske die een
grote liefhebster van die prachtige planten was, dus... ?

De orchidee

Sinds ik heel jong ben, hou ik van alle bloemen
op één uitzondering na : de orchidee,die mij in
geen enkel opzicht aanspreekt ondanks haar schoonheid.

Ze was voor mij 't synoniem van "parasiet" want ik had
ergens ,veel te oppervlakkig,gelezen dat ze op bomen
leefden en dus,zonder verder na te denken,beschouwde ik
haar als een parasiet, een uitvreter......
Het was dus dom oordelen en zelfs veroordelen !

Ongeveer veertig jaar later,bij een Bachbloesemcursus,
hoorde ik iemand zeggen : 'wij leven dikwijls jarenlang
met vooroordelen die zo ingeworteld zijn dat men
er nooit meer dieper over nadenkt......'

Onze leraar dacht dat het een heel interessante oefening
zou kunnen zijn en vroeg ons,om voor onszelf,een lijst
te maken met de oordelen die wij hadden over mensen
en dingen.
Nadien moesten wij er ons in verdiepen,en proberen te
begrijpen of het echt gegrond was.
Ik was van plan het te doen,maar door omstandigheden
ging het niet direct door.....

Weken later,kreeg ik een orchidee voor mijn verjaardag ,
van nieuwe vrienden die het natuurlijk goed bedoelden;
zijzelf waren grote liefhebbers van orchideëen.
En,alsof dat nog niet genoeg was,kreeg ik de volgende
dag van een groep curssisten,een prachtig boek over...
orchideëen !!!

Omdat ik niet in toeval geloof en zeker ben dat alles een
reden heeft,ben ik onmiddelijk beginnen lezen over de
enige bloem die ik niet graag had.
Tot mijn grote verbazing,ontdekte ik dat de orchideëen
epiphyten zijn,en zeker geen parasieten,omdat zij nooit
leven ten koste van de boom die hen gastvrijheid verleent !

Het gaf mij een heel raar gevoel........want ik dacht aan de
lijst die ik nog niet begonnen was.... wie weet hoe dikwijls
ik verkeerd geoordeeld had....

Ik ging voor de plant zitten en begon haar langzaam te
bekijken met ogen zonder vooroordeel...... en toen
besefte ik dat het niet enkel was omdat ik ze als een parasiet
beschouwde,dat ik ze daarom ook niet mocht apprecieren.....

Mooi en elegant was ze zeker maar een beetje te perfect
om echt te zijn,opgemaakt als een artificiele kokette
vrouw met een ietwat hautaine blik...... niets aan haar
deed mij aan eenvoud en echtheid denken.....
Dit is natuurlijk wat ik voel voor de orchidee maar ik
kan perfect begrijpen dat haar schoonheid vele anderen
kan bekoren.Het is alles een kwestie van smaak en zoals
men zegt : over smaak en kleur valt niet te twisten.

Op het einde van het boek was er een heel poëtische
beschrijving van de tropicale orchideën : daar noemt
men die "de meisjes van de lucht" want ze hangen soepel
aan de boomtakken in neerbuigende gekleurde trossen
dansend op de zachte warme wind en fladderend als
glinsterende vlinders die zich weerspiegelen aan
't kabbelende rivierwater in late zonnestralen......

Zo'n sprookjesachtig tafereel verzoent mij wel een beetje
met de orchidee.

Bosrankje

Lieve Ria, tot ziens en zachte septembergroetjes van ons beiden

Alter en Rankje