Clair-obscur

[uvi]

Kan ik ook een antwoord schrijven
zonder een antwoord te geven?

Hilde m en alle andere Robollen,

Ik weet dat ik jullie tekort doe.
Soms schuilt er slaap in m'n vingers.
Ik krijg ze niet wakker.

Erger nog is de roest
in m'n grijze materie.
De schakelaars zoek.


Ik dobber dan maar wat rond.
Trek als een schrijvertje
wat krinkelingen in het water.

En wikkel me in de avond.
De ochtend weze mij genadig.


Uvi

[Johana-Maria]

Ja "Ibrahim en.." van E.E. Schmitt is heel bijzonder!

Nu lees ik van deze schrijver:
"Het evangelie volgens Pilatus "

Moet je HELEMAAL NIET christelijk voor zijn,
zelfs niet gelovig,
het is speciaal, spannend, niet gewoon!

Kom hier zéér graag als
"Voorbijganger",
genieter en ....."kornuit "!
J-M

[Robol]

Beste Uvi

trek maar gerust je krinkelingen op het water
in alle rust, zoals de schrijvertjes of andere schaatsenrijders
op de vijver van ons netvlies
(soms word ik poëtisch)

Af en toe
laat ik hier mijn indrukken na
niet al te veel
want goede wijn behoeft geen krans

1941 was naar het schijnt een goed wijnjaar

Groeten uit het bronsgroen, dat zich buigt onder het gewicht van de eikenprocessierupsen

Thaumetopoea processionea klinkt iets meer exotisch...

Robbe

[uvi]

Bleu et blue


in jouw geschreven woord
zal ik ooit sterven

een naam
achteloos achtergelaten

in de stilte
van papier

tussen het wit
zal je me zoeken

maar enkel in het blauw
kan ik bestaan

zoals een avondzon
zal ook mijn beeld

ooit in jouw ogen
ondergaan



Uvi

[Johana-Maria]

Geplaatst: Wo 06 Jun 2007, 10:05 Onderwerp: Wierook

--------------------------------------------------------------------------------




Dag J-M,


Ach, er is niets mis met wierook.
Ben er mee opgegroeid.
Maar elke dag wierook die om m'n hoofd kringelt...
neen, dank je.

Je zal me dit zeker niet kwalijk nemen, J-M,
je weet immers dat ik het goed bedoel.

Al een hele tijd ben ik van plan
om te reageren op die "agressieve mail" die je kreeg in je brievenbus.
Maar pudeur weerhield me.

Angst om te kwetsen.
Terwijl angst een slechte raadgeefster is.

Taal is zo'n moeilijk medium.
Het wordt al vlug een discussie iplv een communicatie.

Ik groet je hartelijk J-M,
zonder of onder de wierook ...



Dank voor wat je hier schreef uvi.
Mocht ik het wegpikken van topic Denook
om je hier te vragen:
Wil je AUB reageren Uvi??????

Ik weet dat jij het zult kunt zeggen zonder te kwetsen.
(Ik was ook niet gekwetst ,maar veel meer ontgoocheld en
teleurgesteld in dit Forum.Het was ineens alsof alles schone
schijn was en veel bla ...)

Weet je uvi je zou me kunnen helpen,
want het is waar dat ik de nederlandse taal
niet meer zo goed machtig ben.
Toen ik na 40 jaar terug kwam dacht ik
dat ik NOOIT,
maar dan ook NOOIT meer zou kunnen schrijven.
En daar was ik onbewust zeer verdrietig om.
De eerste regels heb ik geschreven
aan het doodsbed van m'n Moeder...
"Moederke hoe moet het nu verder zonder jou..."

Daarna is het gekomen, heel onzeker,aarzelend
met heel veel twijfel...en heel weinig geloof in mezelf.
Maar ik verwerkte een deel van Moeders'verlies
door te schrijven ,het was dus autobiografisch.

En met heel veel schroom ben ik hier op het forum
DURVENkomen.

Daarom wil ik je vragen uvi me te helpen.
Als je dat zelf wilt en zoals je dat zelf wilt!

DANK BIJ VOORBAAT
genegen
johanamaria

[uvi]

Goedenavond J-M,

Blij met je reactie en het vertrouwen dat je me geeft.
Over het antwoord wil ik nog een nachtje slapen.

En wellicht zal het pas voor morgenavond zijn ...




Uvi

[ria]

De blauwe lucht
van deze ochtend
heeft zich gehuld
in grijs met spatjes regen.

Een goede gelegenheid
om mijn
virtuele doos te openen
en opzoek te gaan,
naar blauw.

Waar kan ik dat
beter vinden,
dan bij de man,
in zijn zetel,
van blauw fluweel.

Of gaat het eerder
om zijn woorden,
geschreven met een
blauw-gemarmerde vulpen,
en in koningsblauwe inkt.

Ik heb mezelf
beperkingen opgelegd,
minder pc,
minder forum,
meer tijd
voor andere "blauwe" dingen.

Zoals die oude dame,
die ik nu regelmatiger
bezoeken kan,
wiens handen verraden
het werk van vele jaren,
aders donkerblauw
gespannen,
in een gerimpelde huid.

Zij vertelt over vroeger
en toont mij
vergeelde foto's,
behalve die ene,
kleurrijk en fris
een jong meisje,
in haar hemelsblauw kleed.



Hoelang is het geleden?
Wel, dat ze het niet
meer weet.
Maar haar glimlach
is gebleven,
en ik bespeur
hoe ze was,
in de tijd van haar jeugd.

Misschien nog even
zal ze haar verhalen vertellen,
over de grote oorlog,
de honger, de angst.

Ze huivert,
trekt de, in wol gehaakte,
sjaal wat dichter
over haar schouders.
En glimlachend
dommelt ze in;
de blauwe handen
in haar schoot.


Het ga je goed uvi en tot nog eens.
ria

[uvi]

Beste Ria,

Jij bent ne blauwe engel!
Hier kom ik later nog eens op terug.

Ik heb net een heel lang bericht geschreven
dat ik zo dadelijk zal plaatsen.

In feite schrijf jij in jouw tekst hierboven
min of meer (maar veel beter dan ik) hetzelfde :

leef eerst écht én dan pas virtueel !

Dag Ria!



Uvi

[uvi]

Goedenavond J-M,

Zoals beloofd een antwoord op jouw verzoek.

1. Laat mij eerst nog eens het bericht herhalen dat jij op jouw site plaatste:

*****
Aan de Echte Vrienden van dit forum een

GOEIEDAG.
Aan allen die mij aanmoedigende berichtjes stuurden
DANK!

Ik kom hier echter terug omdat ik het zelf wil.
Ik wil het nog wel eens proberen.

Het enige dat ik wil vragen is EERLIJKHEID naar mekaar toe.
en dat en niet met messen in de rug gestoken wordt
zoals dit

******
En dan volgt een privé-bericht dat jij J-M in je brievenbus kreeg.
******

Mevrouw,

Ik ken je niet,enkel lees ik hier op Forum hetgeen
je her en der schrijft.

Meerdere keren rijzen mijn haren ten berge(en ik heb er
gelukkig nog wel heel wat)bij het lezen hoe lichtzinnig jij
met woorden omspringt.

Nu weet ik wel dat in de kerk met wierook gewerkt wordt,
maar zoals jij te pas en te onpas met het wierookvat zwaait,
dat doet bij mij toch vragen rijzen.

Iemand een poëet noemen die nog nooit één gedicht geschreven
heeft vind ik op z'n zachtst gezegd wel wat overdreven.

Ik vraag mij daarbij in gemoede af,of jij wel tenvolle de betekenis
van bepaalde woorden weet in te schatten.

Sorry,indien dit wat agressief mocht overkomen,maar ik moest
dit even kwijt.

Met dank bij voorbaat.
Tot later
J-M

******


2. Virtuele vriendschap.

Beste J-M,

Laat mij beginnen met 'de virtuele vriendschap'.
Het klinkt wellicht hard, maar ik geloof er niet in.
Ze is te gemakkelijk.

Ach, hoe goedkoop is het niet elkaar te overladen met 'virtuele geschenkjes'. Ze kosten niets.
Elkaar complimentjes te sturen. Misschien krijgen we er wel eentje terug...

Je bent verwonderd en ook ontgoocheld, J-M ?
Vergeet niet dat ik 'algemeen' spreek en enkel in mijn eigen naam.

Wacht even.
Ik frequenteer al meer dan tien jaar de 'virtuele wereld' op internet.
Bijgevolg ben ik gene 'bleu' meer en ook geen 'groentje'.

Ik geef u meteen anoniem een korte en écht gebeurde geschreven conversatie mee
van twee (gewezen) vriendinnen op een literaire site.

Het virtuele leven zoals het is en was:


******

Dame X
Wel se jij hebt een verhouding met een gehuwd man, nu die man was toevallig ook bevriend met de persoon die jij zonodig naar omlaag wilt halen.
Hoe laag ben jij wel gevallen en hoe wanhopig ben jij dat je je moet verschuilen achter opgedist verhaaltjes die kant nog wal raken?
Hoe wanhopig moet jij zijn dat je naar mans huis gaat als zijn vrouw op vakantie is, daar in zijn bed kruipt want ondertussen weten we ook al dat diezelfde man niet meer met zijn vrouw slaap, woorden van jou yyyy.
Bij haar was het uitsluitend vriendschap bij jou is het bezitterigheid en dan durf jij te spreken van jaloezie? jij bent een ziekelijk jaloers kreng! dus dat bot is ....etc.
******

Het antwoord van dame Y :
ja,ja met een gehuwd man en dat mijn lieve schatje, is zijn probleem, niet het mijne. Ik moet niemand verantwoording afleggen. Jij daarentegen...........
is jouw man op de hoogte van jouw sprongetjes naast het echtelijke bed?
oh ja, je maakt me niet bang hoor door hier een verdoken adres te plaatsen. je gedreig is echt wel belachelijk kinderlijk
******

Enz. Story kan er wat van leren.

*****


Lieve lezers en -essen,

Dit is maar een kort, gekopieerd en publiek fragment uit een werkelijk gebeurde scène op een literaire site,
vers van verleden jaar. Of oudbakken, als je dat liever wil.



Ik vermoed, J-M,
dat je me nu al iets beter zal begrijpen.

Ik herhaal: het waren twee dikke virtuele vriendinnen die onder andere ook mij hard aanpakten.
Voor alle duidelijkheid: ik ben NIET de man waarvan sprake hierboven.

Neen, beide dames, waren nogal 'sterke persoonlijkheden' en hadden het eerder moeilijk met 'watjes' zoals ik.
Van zo'n doetjes konden ze er wel een paar lusten bij het ontbijt en met honger van tafel gaan.



Wat ik wil zeggen, J-M,

het kan best dat er via deze virtuele weg er een paar vriendschappen groeien.
Inderdaad, ik heb het persoonlijk al meegemaakt.
Alles hangt ook af van de definitie die je aan 'vriendschap' toekent.


Deze virtuele wereld biedt kansen aan mensen die moeilijk sociaal contact leggen.
Achter een scherm zitten is makkelijker dan aan een toog hangen in een café.
Maar daar ligt meteen ook het gevaar.
Onbekend en geen visuele drempels. Of voelbare afstand.
Dat zorgt voor 'heibel' zoals hierboven.


Zelf ben ik naar dit Forum gekomen enkel en alleen voor de 'Poëzie en het proza'.
Gans mijn leven een 'schrijfdrang' gehad. Het is voor mij zo iets als ademen.


3. Het privé-bericht.

Ach, de persoon-schrijver doet een beetje flauw over kerk en wierook.

Vanmorgen nog Martine Tanghe lovend horen spreken over de (zo dikwijls verguisde) nonnetjes.
Zij dankt haar beroep (en een stuk geluk dus) aan de moderne visie van enkele zusters.

Hoewel ik buiten de Kerk sta,
betoon ik nog altijd een diep respect voor de 'arbeidsters en arbeiders' van de Heer.
Tussen alle koren is kaf. Ook daar dus. En daarbuiten misschien nog meer.


Maar anderzijds wil ik ook de 'verdediging' opnemen van 'wat' die persoon wilde vertellen.

Onlangs nog schreef ikzelf aan een Forumlid
dit:
"Ik gaf je al een zachte hint. Bijgevolg noem mij ... hier, géén grote dichter, asjeblief.
Het immers een belediging voor de échten. ... "

En J-M,
met "de échten" bedoel ik dan,
dichters van het kaliber van een Claus, Nolens, Herman de Coninck, Dewulf, Ducal, Nasr, Mortier, ...

Geloof me échte dichters schrijven niet op internet. Zomaar.
Zij maken bundels en die worden verkocht ... in min of meerdere mate.


Versta me niet verkeerd:

er is niets mis met ONS geschrijf hier.
Maar het is een hobby zoals: vogelpikken, vissen, biljarten ...
en andere onschuldige tijdverdrijven.

Het is wel érg als bepaalde personen zouden gaan denken dat ze 'een dichter' zijn.

IK ben het alleszins NIET.

En aan diegene die denken het toch te zijn geef ik een goede raad:
stap eens binnen bij een 'gerespecteerde uitgever' en leg ze eens op den toog ter keuring.

Daarna gaan we elkaar beter begrijpen, vermoed ik.

In die zin, begrijp ik 'de boodschap of het pakje' van het privé-bericht
zonder meteen 'hoera' te roepen voor 'de verpakking' ervan.



Dit bericht is lang, té lang. IK moet stoppen.
Ben onvolledig en onduidelijk geweest ... dat is inherent aan dit soort
snel in elkaar getimmerde berichten.

Neem me niet kwalijk, J-M,
ik hoop dat je me begrepen hebt en dat ik je niet gekwetst heb.
Het was alleszins niet mijn bedoeling. En dat zou me spijten.

Blijf jezelf, schrijf zoals je dat voelt.
En lees de lovende commentaren bij jou.
Die mensen maak je gelukkig.

En ... je kan in het leven niet iedereen gelukkig maken...

Uvi

[Johana-Maria]

uvi
een bijzondere dank voor je antwoord!
Moet het nog herlezen,
nogal moeilijk , ook als gevolg van m'n lange afwezigheid,
(bijna 40 jaar > Midden-Oosten)


Toen ik terug kwam en vooral na 't overlijden van Moeder,
kon ik niets meer, wist ik niets meer
ik stond stil.
Totale ontreddering.

Schrijven heeft me geholpen en ....
"de helende kracht van de stilte"



<NIEUW GEBOREN UIT DE SCHOOT VAN DE STILTE>

Die dag spoelde ik halfdood aan op het strand.
Ik wist niets meer, niets.
Ik kende niets, ik kende niemand.
Ik was doodeenzaam en
alles was vreemd.
Ik was ook een vreemde.
Daarom verborg ik me om te overleven.

Ik spoelde aan van de overkant,
van het warme, goede land
mijn huis, mijn thuis, mijn geborgenheid..

Ik zocht vriendschap, maar waar waren m'n vrienden?
Ik zocht goedheid, maar wist niet waar zoeken!
Daarom trok ik me terug in de stilte,
alleen in de eenzaamheid.

Daar voelde ik me goed.
Ik kon er schuilen als in
een warme moederschoot.
De stilte....
Ze heelde vele, diepe wonden.

De tijd ging voorbij, zalige helende tijd
in de schoot van de stilte.
En stilaan voelde ik weer warmte en goedheid.
Ik begon weer te leven.
leven!...

Ik durde weer hopen en verlangen!
Ik durfde weer in de spiegel kijken en...
daar zag ik mezelf,
nieuw geboren uit de schoot van de stilte

Johana-Maria
September 2003


Je ziet uvi.....
ik kan maar alleen zeggen
gedurende deze vier laatste jaren werd
ik elke dag opnieuw geboren!

Later meer,

dankbaar en genegen
johanamaria

[denook]

beste johana-maria en uvi,


Poëzie of proza of allebei,

maar vooral 'levenswijsheid' lees ik hier.

Dergelijke schrijfsels zijn een draagvlak

voor alle schrijvers en lezers hier.


groeten in vriendschap - -denook - -

[uvi]

De gevoelens van woorden.


Woorden zijn erg gevoelig.
Zo sensibel als hun lezers.

Het regent.
Water dat zomaar uit wolken valt.
Dat daarna meandert in vingerdiepe groefjes langs het tuinpad,
gootjes, slootjes, grachten, beekjes, rivieren, stromen ...
op reis naar zee.
Zo zie je maar hoe sensitief regen is.

Een woord zoekt naar een juiste betekenis.
En het vervoert telkens een ander beeld.
Zo accuraat en beeldrijk als het oog van een lezer.

Ik schrijf dit alles omdat toen ik deze morgen
het raam open schoof, open trok (je merkt, telkens een ander soort raam),
toen kwam er 'koelte' binnen. Geen 'kilte'.
Want dàt is totaal wat anders.

Zoals ijs water is en toch geen regen.

Ik heb het gevoel dat 'koelte' je omringt.
En dat 'kilte' je eerder impregneert.
Het ene raakt je lichaam, het andere je ziel.

Bij het ene voel je een aangenaam gevoel
van het andere kan je eenzaam worden, zelfs ongelukkig ...

Zou ik dat zo mogen schrijven ...


Dag lezer-es,

Schrijven en lezen. Schrijver en lezer.
Complementaire werkwoorden. En interactief.

Wat doet een schrijver?
Wat doet een lezer?
Met zijn schrijfsel en met de schrijver?
Hoe laat ik jou achter?


Uvi


Beste denook,

Wijsheid.
Helaas, heb ik er geen winkeltje van. Zoals Ibrahim.
Anders zette ik nu en dan wat in de etalage.

En afgeschreven wijsheden die prijsde ik af tot koopjes.
Zonder sperperiode.

En als ze niet verkocht waren
dan plaatste ik ze opnieuw in promotie. Met een vers etiket op.
Nieuw. Dat werkt ook.

Want wijsheden gaan en komen. Zoals de pendule van een klok.
Spijtig, ben ik Ibrahim niet.

[Gast]

uvi heel goede avond

kwam hier weer voorbij en bleef een lange tijd stil

ik voel u aan als een goede eerlijke "vriend" volgens
al wat u schrijft aan J M denook en anderen

"het kan best dat er via deze virtuele weg er een paar vriendschappen groeien.
Inderdaad, ik heb het persoonlijk al meegemaakt.
Alles hangt ook af van de definitie die je aan 'vriendschap' toekent."

zo schrijft u en ja...
ikzelf vind ook wel vriendschap, aandacht en goedheid op dit forum
doorheen
het schrijven van de mensen die een topic hebben
ik vind het toch wel speciaal hoor en kom hier daarom graag

maar dat alles afhangt van de definitie die men aan
VRIENDSCHAP geeft zoals u schrijft
dat is een feit

WAT IS VRIENSCHAP

u schreef ergens dat u liever vragen stelt
dan beantwoordt....

ik ben maar een voorbijganger
heb geen topic
ben als een bij die hier en daar wat honing puurt
(als ik een vrouw was zou ik zeggen als een vlinder die
de mooiste bloemen uitkiest)

maar weet uvi
ik kom hier graag en
ik houd veel van IBRAHIM
dat is een soufi (uit m'n land denk ik soms)

tobias

[uvi]

Schraap je stem.



De ochtend hangt nog te mijmeren
in bladstille bomen.
Wat grijs van gemoed en gedachten.

Woorden liggen onbetast te slapen in een boek.
Sluimeren in mijn vingertoppen. Luieren nog even.
Ik maak ze wakker.

Straks word ik een federaal burger.
Ik word verwacht.
In een stembureau zonder stembanden.

Politieke partijen zijn in verwachting van mij.
Ze hunkeren naar mijn stem. Mijn stille kreet.
Zij willen voor mij spreken. Megafonisch.

Of willen zij de Macht?
Uit de kleur
van m'n bolletjes lepelen.



Uvi




PS.
Tobias, tot later.

[Bosrankje]

Beste uvi,

bedankt voor je ochtendbabbel,
ondertussen een voorsmaakje
Ik zal je vanavond antwoorden
op mijn topic maar nu heb ik geen
tijd want ik wil daar iets plaaatsen
voor vaderdag .

Prettige "stem-dag"en tot......

Bosrankje