Samen dichten, samen schrijven...

[Robol]

Stormram



Jij hebt geen stormram nodig
om tot in mijn hart te komen
Je hoeft geen brug te bouwen
tussen ons vloeien geen stromen

Er zijn geen bergen nodig om
de echo van m'n hartgeklop te horen
Met jouw liefdevolle blik kun je
mijn harnas moeiteloos doorboren

Jij bent de toorts die mijn liefdesvuur
laaiend doet ontbranden
Jij hebt geen stormram nodig
je wapens zijn je zachte handen



Robbe

[_Nele_]

Levenslied

Wat is mijn verlangen groot
blijft het tot aan mijn dood?
Teder beminnen
met al mijn zinnen
hoe stil ik dat verlangen
als ik denk
aan je wangen
word ik bevangen
door de honger naar jou

Wandelend in de natuuur
de stilte zo puur
al het groen,een kabbelend beekje
het maakt me week
en verwonderd van geluk
niemand maakt het stuk!


Een Prettig week-end,Robbe

Nele

[Robol]

Ik smaak al de momenten


Ik smaak al de momenten
die wij samen zijn
als bloesem in de lente
als het boeket van rode wijn

Ik snoep van je zoete lippen
en luister naar het lied
van je warme adem
als je van mijn zoen geniet

Ik smaak de zwoele avond
het maantje in de nacht
Het zilver in je ogen
als je minzaam naar me lacht


Robbe

[denook]

beste robol,

ik denk dat je 'onuitputtelijk'
bent in de verheerlijking,
altijd maar opnieuw
van

je lief vrouwtje.

Leest ze dat allemaal wel?
Zo ja - gaat ze dan niet zweven ...

groetjes, denook

[Robol]

Beste denook

alles wordt uitgeprint en bewaard...

Shakespeare overleefde de eeuwen...
robbe misschien enkele decennia...

grapje hoor !

[zuske]

Zoveel mooie liefdesgedichten bij elkaar !

Mooi mooi mooi !

Lieve groetjes , een een fijn weekend allemaal !



Klikje Love is in the air

Dada zuske x

[Robol]

9 februari...iemand last van tandpijn?

Vandaag, de heilige Apollonia

Apollonia van Alexandrië was een heilige uit Egypte, waarvan vrijwel alles onzeker is. Haar moeder zou haar gekregen hebben na een vurig gebed tot de Heilige Maria. Ze zou geleefd hebben in de 2e eeuw en in het jaar 249 zou ze gevangen zijn genomen door de heidenen ten tijde van de Romeinse soldatenkeizer Decius, omdat ze haar geloof niet wilde afzweren. Ze zou toen omstreeks 50 jaar oud zijn geweest. In dit jaar werd het duizendjarig bestaan van het Romeinse Rijk gevierd, waarvan de Christenen zich afzijdig hielden, wat tot rellen en onrust aanleiding gaf. Ze werd vreselijk gefolterd en bisschop Dionysius beweerde dat men bij haar alle tanden uit de mond heeft getrokken en haar kaakbeen verbrijzeld. Hierna zou ze levend verbrand worden maar, toen haar bewakers niet opletten, sprong ze zelf in het vuur.
Haar verering verspreidde zich zeer snel door het Midden-Oosten en sedert de 16e eeuw ook naar West-Europa.
De heilige Apollonia wordt vaak afgebeeld met een tang in de ene en een palmtak in de andere hand. In de tang zit vaak een tand of kies.
Ze wordt aangeroepen bij kiespijn en is ook de patrones van de tandartsen.

(bron: Wikipedia.)

In mijn dorp staat er nog een stenen kapel, ter harer ere...



Robbe


PS....zegt men niet dat tandpijn liefdespijn is?

[Robol]

Tussen al de liefde door, de liefde voor een oude TV-reeks.

Op 1 mei 1955 werd de eerste aflevering van "Schipper naast Mathilde" uitgezonden, zo succesvol dat in october 1959 de 100ste aflevering plaatsvond.

Schipper naast Mathilde is een woordspeling op de bestaande uitdrukking "Schipper naast God".

Mathias, de gepensioneerde schipper (Nand Buyl), steeds met de scheepspet op het hoofd, woonde na zijn pensioen bij zijn zus Mathilde (Jet Cabanier). De aangenomen dochter, Marianneke, (Denise Deweerdt) werd in 1959 vervangen door het nichtje Marieke (Chris Lomme).

En dan was er natuurlijk de papagaai..."Kopje krabbeeeeeeeeeeeeeee..."

Mathias had 2 vrienden, Philidoor, de dikkerd met de alpinopet, die een beetje hakkelde (Thuur Bouchez) en Hyppoliet (René Peeters) die vroeger iets met het leger vandoen had en er eens wat Frans tussen lapte..."Allé, 't is toch da wat ik zéééééé..."
Toen één van die vrienden een tijdje niet kon acteren, kwam Sander er bij, een figuur die onmiddellijk aansloeg, z'n pet diep over de ogen, handen vaak in de jaszakken, maar die kwamen er constant uit, want hij schudde graag iedereen een hand (Jan Reussens).

En dan had je ook nog de fiere madam Krielemans (José Puissant), vriendin van Mathilleke en verslaafd aan de koekjes van Mathil...

een reekske plaatsen?

Ik heb de pocket in mijn bezit...

mvg

Robbe

[Bosrankje]

Goede morgen Robbe en iedereen,

Terwijl je aan 't schrijven was over Schipper naast Mathilde,
vertelde mij Alter juist hetzelfde want ik kende die serie niet.
Als ik in Antwerpen kwam wonen in 1962, keken wij wel naar
Slisse en Cesar (toen was mijn Nederlands niet zo goed maar er
kwamen ook heel veel franse woorden en uitdrukkingen in. Het
was dus spelend leren voor mijn moeder en mij )

Op Google hebben wij een uittreksel kunnen zien en naar de
melodie geluisterd.
Dus, gewoon op Google typen : Schipper naast mathilde en op
de eerste site klikken en een stukje scrollen naar onder :

vrt.be - Videofragment: Schipper naast Mathilde

Over de VRT Tijdslijn Videofragment: Schipper naast
Mathilde Video (foto VRT) ...

Veel plezier en een zonnige zondag voor jullie allemaal

Lieve groetjes van Alter en Rankje

[Robol]

De schipper...

Soep aan de deur...


FRAGMENT

Ja, de soepboer...onderussen hier ook al verleden tijd.

Als ik me die aflevering kan herinneren...

De soep viel Mathias zo goed mee, de gezworen vrienden zagen er een bijverdienste in en gingen ook een grote ketel koken...De gleufhoed van Hyppoliet kwam ook in de grote ketel terecht !...

Robbe

[Robol]

De koloniale loterij

(scenario: G.Walschap)

Ik heb het een beetje bewerkt, gezien het geschreven is in toneelvorm



Maranneke zit naast de kooi van de papegaai, ze breit...
De papegaai in zijn kooi krijst: "Marriannekeee...Marrannekeeeeeeee..."
Marianneke, zacht: "Niet zo kwaad, jongen, wat is er?"
"Hoe laat is het?
"Hoe laat? Vier uur zeker."
"Potverdekkeeee"
"Hola, hola, waar leert ge die lelijke woorden?"
"Heks !"
"Wat zeg je allemaal, stoute jongen?"
"Kopke krabbeeeeeeeeeee..."
"Neen, als ge stout zijt, kom ik je kopke niet krabben..."
"Kuske geven !"
"Neen, als je stout bent, ook geen kuske!"
"Schipperrrrrrrrrr..."
"Neen, van de schipper ook niet.
"Mathil!"
"En ook van Mathil niet...eerst braaf zijn, eerst beleefd zijn..."
Langgerekt, verveeld: "A...mai !"
Marianneke schiet in de lach.
De 3 vrienden komen binnen, Mathias en Philidor, ieder met een dikke boodschappenzak, Hyppoliet met in de ene hand een fles azijn en in de ander een fles olie. Zij deponeren alles op tafel.
Mathias: "Is tante Mathilde daar?"
"Ik weet niet waar ze is, nonkeltje, misschien boven, misschien even uitgegaan, ik weet het niet."
Matthias: "Luister eens Marianneke, ik moest mijn pensioen gaan halen op de post en van dat geld het een en ander kopen voor tante Mathil, hier is het. Nu kom ik in de post en de bediende die mij uitbetaalt zegt: Mathias, moet ge geen lotje van de Koloniale loterij kopen, het is vanavond trekking hier in de Eldorado op de grote markt. Vanavond zijt ge misschien al millionair...Neen, zeg ik, ik heb nog nooit een lot gekocht en wat zou ik met een miljoen doen...Met een miljoen doen? vraagt de bediende, als ge het zelf niet wilt, maak er dan een ander blij mee...Ik dacht natuurlijk aan u...Ik zeg: als ik voor Marianneke nu toch eens een miljoen kon winnen. Ik zeg, meneer, houd er 100 frank vanaf en geef me een boekske..."
Philidor: "Waarom zegt ge dat nu, Mathias, ik dacht dat ge slimmer waart..."
Hyppoliet: "Ja, ge maakt dat kind blij met een dooi mus!"
Philidoor roept: "Mus! met een dooi mus!"

Hyppoliet roept het ook nog eens...

Matthias: "Moet Mathil u horen, ja? Dat kind moet ons helpen...Als het niet teveel gevraagd is, herenzwijg dan asjeblief nog een enkel minuutje en spreekt als Mathil hier is, als ge dan nog durft. Marianneke, ge weet dat ik nooit een cent op zak heb en tante Mathil van geen loterij wil weten. Ik heb die 100 frank dus moeten uitwinnen op de aankopen, want anders zal tante Mathil...ge kunt ze voor geen halffranksken beetnemen. En nu zijn de vrienden meegekomen om te helpen en gij moet ook helpen. Al wat hier staat is 5 frank opgeslagen, onthoud het, help ons."

Mathilde verschijnt in de deur, in de rug van Mathias...


vervolgt...

[denook]

Tof, robol, doe maar.

Het is wel raar dat van de 'Schipper' in al die jaren
niets is heruitgezonden, op een paar deeltjes na.

Ik heb horen vertellen dat de hele reeks ergens
zou zijn vernietigd of verloren gegaan.

Een andere klok luidde de boodschap dat de
spelers van toen (-Nand Buyl voorop-) er tegen
waren dat de reeks hernomen werd. Het zou nu
niet meer aanslaan - totaal verouderd.
Ik weet het niet - misschien iemand anders wel ...

groetjes aan iedereen - denook

[_Nele_]

Robol,

zonnige zondagse zoenen

heb dus wel genoten van :Schipper naast Mathilde!!
Was volks ,maar toch eigen aan onze Vlaamse aard!

lieve groeten

Nele

[Robol]

“Schipper naast Mathilde

(vervolg)

Mathilleke vermoed onraad en kijkt van de ene naar de andere. Mathias heeft haar nog niet gezien…

Mathias: “En als we vanavond het groot lot winnen…”
Philidoor geeft Mathias een por in de rug en zegt luid: “Waar dat naar toe gaat, dat weet ik niet.”
Hyppoliet: “Ik ook niet. De indèx, gaat zoo zie…” Hij steekt zijn wijsvinger omhoog. “Mathil zie goed, hé…hij stond zo hoog, hé, héwel, nu gaat hij zó naar omhoog, zie…”
Philidoor: “De index blijft jongen! De index is…ik kan dat nu niet uitleggen. Het indexcijfer stijgt.”
Hyppoliet: “We moeten allemaal kapot!”
Mathilde: “Oeioei! Wat is er?”
Hyppoliet: “Kapot zeg ik! Dat kunnen wij niet blijven betalen.
Mathilde: “Wat niet blijven betalen?”
Mathias: “Ze zijn met mij mee geweest naar de post en de winkels, Mathil, en ik ben het gewoon, maar zij doen geen boodschappen en zij hebben een schrik opgedaan van de prijzen die de dag van vandaag toch zo omhoog gaan…”
Mathilde: “Tegen wie zegt ge ‘t. Gij twee zoudt ook boodschappen moeten doen, gelijk Mathias, dan zoudt ge eens weten wat een huishouden kost, wat wij vrouwen moeten doen om u in leven te houden!”
Philidoor (met de armen open voor de tafel): “Vierhonderd vijf en tachting frank vijf en negentig centiemen en ge ziet het nog niet staan.”
Hyppoliet (zelfde gebaar): Vierhonderd vijf en tachtig frank vijf en negentig voor een dooske erwten, een handvol peekens, een bloemkoolke, een pakske suiker, een fles azijn, enfin, ge ziet het daar staan.”
Philidoor: “Neen, ge ziet het niet staan.”
Hyppoliet: “Gij niet, ik wel, maar ik kan het van de tafel blazen.”
Mathias: “En vierhonderd vijf en negentig frank.”
Mathilde: “Vijf en tachtig, zeggen ze.”
Mathias: “Hewel ja, overal vijf frank bij. Hier is de overschot van het pensioen.
Marianne: “Nonkeltje, alles slaat op, alles. Ik moest wol bijkopen voor deze pull-over en hij was vijf frank opgeslagen tegen verleden week.”
Mathias: “Ziet ge, wat heb ik gezegd…overal vijf frank bij.”
Mathilde: “Toch bij de peekens niet?”
Philidoor: “Mathil, ge kunt niets noemen, kind, of het is omhooggegaan.” Tot Hyppoliet: “ Doe nog eens voor…”
Hyppoliet laat zijn wijsvinger langzaam stijgen.
Mathias: “Zou dat niet van die atoombomproeven komen?”
Hyppoliet: “Misschien van Pien zijn zonnevlekken.”
Philidoor: “Pien zijn zonnevlekken, wat voor taal spreekt gij? De zonnevlekken van Pien…”
Hyppoliet: “Pien heeft geen zonnevlekken. Zomersproeten misschien.”

Philidoor: “De zonnevlekken waarover Pien spreekt…zeg…gij moet de puntjes op de i hebben.”
Hyppoliet: “En gij zet er drie op…”
Mathilde: “Maar wat wilt gij nu eigenlijk, wat betekent dat allemaal?”
Mathias: “Ze willen maar zeggen, Mathil, dat alles de dag van vandaag stukken van mensen kost. En volgens mij is dat niets anders dan de droge zomer. Een grote Griekse filosoof heeft gezegd: alle leven komt uit het water. Dus hoe minder water, hoe minder leven. Hoe minder er van iets is, hoe duurder. Dus hoe droger de zomer, hoe duurder het leven en ge ziet het. Vierhonderd vijf en tachtig frank en vijfen negentig centiemen.”
Hyppoliet: “De werkende mens moet kapot!”

Mathilde: “Awel, ik ben blij.”
Philidoor: “Blij?Dat is schoon!” Ha gij zijt blij, Mathil !”
Mathilde: “Héél blij. Nuweet ge eindelijk eens wat alles kost. Werkt wat harder…lanterfant wat minder, spaart uw kostuums wat beter en drinktzoveel niet meer.”
Hyppoliet tot Phylidoor: “Ja, eet zoveel niet meer, en was u met wat minder zeep, ge blinkt altijd van de zeep, gij…”
Phildoor: “Wat heb ik u misdaan, schrale bonenstaak?”
Mathias: “Vrede zei met u. Ge ziet dat Mathil de prijzen kent, ze schrikt er niet meer van. Dat is dan, God zij dank, in orde. Ik zet alles netjes in de kast, Mathil, legt gij het geld weg.”
Mathilde: “Gij zijt te gedienstig, schipper, wat mankeert er? Laat alles schonekes staan, jongen.”
Mathias: “Neen, ik zet alles netjes in de kast…”
Mathilde: “Neen, schipper, ge laat alles netjes staan. En waar is het briefke want ik moet alles nazien.”
Hyppoliet: “Oeioei…allé Mathias, tot seffens dan…”
Philidoor: "Ja, Mathias, vrede zij met u."
Mathias: "Jamaar, ik ga immers mee..."
Mathilde: "Waar naartoe,"
Mathias: "Ik ben direct terug..."
Zij dringen alle drie naar de deur..."
Mathilde: "Ik vraag u waar naartoe?"

Ze kunnen niet door de deur, deze wordt versperd door de enorme Madame Krielemans. Ze staan tussen de twee vrouwen gelijk drie muizen, die een holleke zoeken...


vervolgt

[ria]

Valentijntje
Tekst en muziek: Elly Nieman

Valentijntje Valentijntje
Ziet het leven als een geintje
Valentijntje doet geen schijntje
Voor de kost
Valentijntje houdt van dansen
En van lachen en van jansen
Valentijntje ach die leeft er maar op los

's Morgen gluurt-ie door 't gordijntje
Naar de mensen op het pleintje
Want die wachten op het treintje
Naar hun werk
Maar da's niets voor Valentijntje
Hij zegt: "Werken ondermijnt je,
Ik ga wandelen op het pleintje
Bij de kerk."

In een huisje van dat pleintje
Woont een meisje: Roosmarijntje
Valentijntje noemt haar stilletjes een schat
Met haar donkerbruine lokjes
En haar geitenharen sokjes
Is ze 't allerliefste meisje van de stad
Dikwijls loopt-ie met een kleurtje
Langs haar groengeverfde deurtje
Maar hij durft het niet te wagen
Roosmarijntjes hand te vragen

Valentijntje Valentijntje
Ziet het leven als een geintje
Valentijntje doet geen schijntje
Voor de kost
Valentijntje houdt van dansen
En van lachen en van jansen
Valentijntje ach die leeft er maar op los

Op een dag nam hij een kansje
En hij vroeg haar voor een dansje
En hij stuntelde deen beetje toen-ie zei:
"Roosmarijntje hoor eens even
'k Zal je duizend rozen geven,
Roosmarijntje, als je trouwen wilt met mij."
En toen bloosde Roosmarijntje
En toen hoopte Valentijntje
En toen zei ze met een lachje
En toen zei ze: "Ja wat dacht je,
Valentijntje Valentijntje,
Heus nu maak je toch een geintje
Valentijntje, ach wat doe je me verdriet
Duizend rozen wil je geven
Maar daar kan ik niet van leven
Valentijntje, zonder centjes gaat het niet"

Valentijn heeft toen begrepen
Deze keer ging er iets mis
En wanneer je nu wilt weten
Wat het eind van 't liedje is
Gluur dan 's morgens door 't gordijntje
Want dan komt dat Valentijntje
Uit het huisje op het pleintje bij de kerk
Kust z'n vrouwtje Roosmarijntje
En z'n hele kleine kleintje
En dan stapt-ie op het treintje naar z'n werk