Spinsels van Alterego

[Alterego1]

Saepe stilum vertas

Het leven brengt goede en slechte dagen,
vandaag volop zon,morgen striemende regenvlagen,
een mens moet zich er willens nillens doorslaan,
we kunnen echt niet anders dan het te ondergaan,
ook al zit je op emotioneel vlak nog met 1001 vragen.

Schone liedjes duren nooit lang.....
Dat maakt mij helemaal niet bang !
Waarom niet proberen af en toe positief te denken ?
En hopen dat het leven ons iets moois kan schenken
Dan wordt het voor altijd een gelukkig gezang !

Dichters liegen de waarheid,
maar de waarheid geeft niet altijd klaarheid,
al is de leugen nog zo snel,
de waarheid achterhaald haar wel,
zelfs het nederigste wezen heeft zijn gevoeligheid

Wij spelen hier gewoon wat met woorden,
zoals een componist dat doet met akkoorden,
voornamelijk met volle inzet en heel veel liefde,
ieder naar eigen mogelijkheid,en zoals 't hen beliefde,
soms lijkt 't er wel op of we dansen op slappe koorden

Wij zijn geen dichters maar versjesmakers,
en versjesmakers zijn soms woordenkrakers,
ze goochelen met woorden om te rijmen,
dikwijls enkel en alleen maar om te lijmen,
maar daarom zijn dichters nog geen zaligmakers

A&B

[bagheera]

Hey alterke

ik vind dat het stilaan tijd wordt dat je een boek uitgeeft !

je hebt zo veel inspiratie de laatste tijd !

het boek zou rap klaar zijn hé

Ik denk dat je een feetje hebt die je goede inspiratie bezorgt hahaha

groetjes van

[Bosrankje]

Lieve Bagheera,

Niet een feetje maar een heksje

[Alterego1]

Tijd.............

Gewoon een groet zegt soms zoveel
Maar voor sommigen is dat nog teveel
Ze nemen de moeite niet, hebben geen zin of tijd
Of denken ach, dat kan morgen wel, maar soms loopt dat uit op spijt

Omdat er niet altijd voor iedereen een morgen is
Het lijkt zo vanzelfsprekend maar een enkele keer heb je het mis
Dan blijf je achter met een naar gevoel
Wie dat al eens is overkomen weet wat ik bedoel

Zoiets is dan niet meer te herstellen
Je voelt je rot, want je wou misschien nog iets vertellen
Of alleen maar zeggen hoe gaat het met jou?
Dat kan dan niet meer, je staat dan ik de kou

De kou die in jezelf toeslaat
Omdat je geen zin of tijd had, of het werd te laat
Maar het is nooit te laat voor een simpele groet
Een groet die voor anderen soms zoveel goed doet

Wij mensen zijn altijd druk
Gaan te vaak op in ons eigen geluk
In onze eigen beslommeringen en zorgen
Denken daarom niet na is er wel voor iedereen een morgen

Het lijkt allemaal zo gewoon dat morgen iedereen er weer is
Maar soms sla je de plank met die gedachte helemaal mis
Het is zo weinig moeite een paar woorden te schrijven
De niet geschreven woorden zullen je altijd bij blijven

Als je eens te laat bent
Want hoe je het dan ook keert of went
Daar is geen smoes voor te bedenken
Om al is het maar heel even, aan anderen geen aandacht te schenken

Een simpel hallo of een welterusten
Daarin kan een ander of jijzelf heel goed berusten
We zijn allemaal maar mensen van de dag
Niemand weet wie er morgen nog wezen mag

Daarom maak toch heel even tijd voor elkaar
Door een heel gewoon hallo of een gebaar
Zorg dat je even de tijd neemt, er voor elkaar staat
Nooit zonder een groet zomaar ineens weg gaat

Wat er vanavond nog is, kan er morgen niet meer zijn
Hou het simpel met dat woord of gebaar maak het voor elkaar fijn
Dat is de realiteit, zo zit het leven in elkaar
Maak het voor jezelf en een ander aangenaam door dat ene woord of gebaar...

Nienka

[sooike]

hehe, allemaal mooi verwoord alter, maar de praktijk ja, dat is nog iets anders ...allez zie het al kan hier nog iets leren

sooike

[Alterego1]

Hartepijn

Al zien we het
ook altijd niet
wat er roert
daar diep
in 's mensen hart
soms toch
zo'n schrijnend
stil verdriet
tot 't diepste toe
innerlijk bewogen
verscheurd door
grote smart
doet van pijn
zilte tranen
over wangen
vloeien

Alterego 1

[Alterego1]

Hendrik Conscience

Antwerpen 3 December 1812
Brussel 10 September 1883

"De man die zijn volk leerde lezen"

Hij was door zwakte en ziekte genoodzaakt zijn zeven eerste levensjaren door te brengen in een stoeltje bij het venster. Zijn moeder, die hem als een troostengel ter zijde stond, trachtte hem op te beuren door het toefluisteren van oude Antwerpse verhalen. Dit ontwikkelde vroegtijdig zijn denkvermogen en toen hij de kracht bezat om op de straat te komen bij de speelmakkers, werd hij hun geliefkoosde verteller. Het A.B.C. leerde hij bij zijn vader, in wiens hof hij een vriend van bloemen en planten en later een hartstochtelijk bewonderaar der natuur werd. Het onderwijs, dat hij in een privaatschool te Borgerhout genoot, was gering; maar door zelfonderricht wist de begaafde jongeling het zover te brengen, dat hij in zijn school hulponderwijzer kon worden. Nadat hij zich met bijzondere lessen in het Engels had geoefend, ging hij zich in het Frans volleren te Antwerpen-stad, waar hij vervolgens optrad als ondermeester in een van de voornaamste leergestichten.

Bij het ontstaan van de omwenteling van 1830 liet de onbedachte jongeling zich door een strijdlustige Brusselaar overhalen om de wapens op te nemen. Op 28 september 1830 tekende hij als vrijwilliger een dienstverbintenis voor twee jaren, welke hij op 7 april 1831 in een verbintenis voor vijf jaren moest veranderen. Na korporaal, fourier, sergeant-majoor en onderwijzer van de regimentschool te zijn geweest, werd hij op 21 mei 1836 van de krijgsdienst ontslagen. Reeds sinds het vorige jaar was Conscience in briefwisseling met de Vlaamse lettervrienden van zijn geboortestad. Bij zijn terugkomst te Antwerpen werd hij daar lid van de rederijkerskamer "de Olijftak" en van dan af besteedde hij al zijn krachten om van Frans rijmelaar, die hij was, nationaal volksschrijver te worden. Echter had hij in zijn literaire loopbaan met de meeste tegenspoed te worstelen. Daar hij geen middelen van bestaan had, bezorgde zijn vriend, de kunstschilder Gustaaf Wappers, hem een plaats van vertaler bij het provinciaal bestuur.

Vanwege zijn Vlaamsgezindheid was hij echter spoedig verplicht van dit ambt af te zien. Uit nood werd hij toen hovenier; maar zijn letterkundige werken verwierven toen reeds zoveel bijval, dat het Wappers, die bestuurder van Antwerpens Academie werd, gelukte, hem op 6 november 1841 tot zijn griffier te doen benoemen. Ook in dit ambt ontmoette de schrijver van allerlei zijden weerstand. Nadat zijn beschermer Wappers van het bestuur van de kunstschool had moeten afzien, gaf ook Conscience zijn ontslag op 3 februari 1854. Om de vervolgde Vlaamse schrijver te troosten en op te beuren, gaven zijn Antwerpse vrienden en bewonderaars hem schitterende feesten, op welke de gevierde kunstenaar zijn buitengewone redenaarsgaven deed uitschijnen. Het was een droeve tijding voor de Vlaamse kunststad Antwerpen, toen het Staatsbestuur hem op 6 januari 1857 benoemde tot arrondissement-commissaris te Kortrijk. In die afgelegen en eenzame grensstad leefde Conscience, tot hij op 10 september 1868 werd aangesteld als conservator der Koninklijke Musea van schilder- en beeldhouwkunst te Brussel. Terwijl hij daar in het Wiertzmuseum was gevestigd, vierde heel Nederland de verschijning van zijn honderdste boekdeel. De inhuldiging van zijn standbeeld te Antwerpen op 13 augustus 1883 kon hij wegens ziekte niet meemaken. Hij stierf op 10 september 1883. Zes dagen later werd zijn gebalsemd lijk te Antwerpen met vorstelijke luister begraven op het Kiel-kerkhof, waar op 19 september 1886 boven zijn grafkelder een gedenkzuil werd onhuld.



(Bron Wikipedia)

[Bosrankje]

Mijn lieve Alter,

terwijl je naar "alles uit de kast" aan het kijken was en dan nadien

rustig zat te lezen,heb ik geschreven zonder te stoppen ....... het

was als een soort koorts en ik heb de tijd niet zien voorbij gaan !

Voor één keer, heb ik je niet gevraagd om mijn teksten na te lezen

en eventueel te verbeteren , zo ongeduldig dat ik was om die op de

verschillende topics te plaatsen !

Ineens zie ik hoe laat het is maar ben nog niet moe .........

Normaal hou ik je wakker met mijn gebabbel maar vandaag was ik zo

rustig,zo zwijgzaam, veel te bezig met 't schrijven dat je in slaap bent

gevallen !

Straks, ga je alles lezen.Mamma mia ! ik hoop dat ik niet te veel fouten

heb geschreven Mijn excuses op voorhand !

Ben gelukkig, het heeft mij goed gedaan om eindelijk terug zo productief

te zijn ( in 't schrijven bedoel ik natuurlijk )

Tot straks, lieve Alter en een virtueel zoentje van je Bosrankje

[Maria-Christina]

Alterego, ik wil je graag bedanken voor het mooie gedicht van Gezelle dat je in mijn hoekje hebt gezet. Je bent er altijd welkom en breng maar mooie gedichten mee.
Om hier helemaal de ronde te doen, zal ik nog dikwijls moeten terugkomen, maar een ding weet ik al, jij bent een sociaal-bewogen mens, dat lees ik in jouw teksten en gedichten.
Tot een volgende bezoekje en dank U wel,
MARIA-Christina

[Alterego1]

Dit gedichtje heb ik geschreven voor Alter, als verrrassing
zonder hem te vragen om de fouten te verbeteren dus......

Seizoenen

Veel dichters hebben al geschreven
over de seizoenen......
evenveel als over liefde en leven.....
over tranen en zoenen.

Voor elke jaargetijde
een andere inktkleur;
roos voor de prille lentetijd
en de appelbomen "en fleur"

De zomer met prachtige felle kleuren
beschrijft intens bloeiende passie......
De herfst en zijn diep getreuren
toont een palet van bruine nostalgie.

De winter en zijn loodgrijze lucht
weegt soms heel zwaar op ons hart
De natuur blaast haar laatste zucht
voor ze begint aan een nieuwe start.

Mijn onverwachte herfstliefde ben jij,
dagen en nachten als parels op een rij.
In het beschermend nestje van je armen
mag ik mij in de winter verwarmen.........

Je Bosrankje

Ik wil nog een zin uit "de Profeet" van Khalil Gibran toevoegen :
Wanneer de liefde wenkt, volg haar,al zijn haar wegen zwaar en steil......
_________________

[Alterego1]

Chrysanthemen

't Is alles weer voorbij! Ik heb de bleke kelken
der laatste bloemen zien vertreuren en verwelken,
in kouden najaarsmist;
het goud der zonnewende en 't kwijnend rozerood,
den dorren stengel af,gevallen ligt en dood.
Zo derf en treurig is 't!

Chrysantheems,edeldrachtig,rijke herfstvorstinnen,
't is buiten grauw en koud,komt schuilen ijlings binnen
in mijn warme woon!
Het barsch geschommel van de winden gij ontziet,
den werveldans en geert der doode blaren niet
uw teeder bloemenschoon.

Gij hebt aldoor 't gegloor der gouden zomerdagen,
op 't geuren van de lucht uw stengel wagen,
gekleed in needrig groen,
terwijl daar alles blonk en bloeide rondom u,
hebt gij uw schrijn gevuld met schoonheid,die gij nu
moogt schitterend opendoen.

De zonne vaart ter ruste en alle wezens kwijnen;
de levensblijde pracht alom is aan 't verdwijnen
voor 't donker doodsgebied;
de gure Winter met zijn stijve stappen naakt
en komt tot binnen in huis.Gij blijft met ons en waakt;
u krenkt de Winter niet.

Komt bij den blijden haard in 't spel der vlammen prijken;
den weeldegloor der luchters met uw glans verrijken;
komt bloeien in de hand
van menig menschenkind,wie,liefgetal en schoon
gij en uw bloementaal ter hulde wordt geboön
tot stillen liefdepand.

Komt,slaat door 't wintergrauw des levens blijde kleuren;
helpt om te leven ons,helpt om dooden treuren
die zonken aan ons zij'n:
Gij,bloeiend als de hoop,waar hoop schijnt al vergaan,
helpt hopen ons op God,en zij dan ons getraan
niet zonder troost er bij!

Caesar Gezelle

[Raaike]

Alterego,
fijn je weer op het schermke te zien
Voor morgen 'n dikke proficiat met je verjaardag

Raaike

[Morgenstern]

Alterego
We wensen u een Gelukkige Verjaardag
en nog vele jaren in goede gezondheid

Morgenstern en Herman

[ria]

en nog een late, maar daarom niet minder hartelijke, GELUKKIGE VERJAARDAG, gewenst Alterego.
Veel geluk "samen" in het nieuwe jaar dat zich aandient!
ria

[Alterego1]

Dinsdag 26 December 2006 14u30

Oef!Eindelijk nog eens terug online!
Nadat we op 21 December even mochten
proeven van de nieuwe internetverbinding,
die jammer genoeg slechts van korte duur was,
hopen we dat we er ditmaal wat langer van
mogen genieten!
Na 2 jaar bij Euphonynet aangesloten te
zijn geweest,ben ik nu gebruiker van het
Skynet van Belgacom,maar o wee,'k heb
méér dan een maand geduld moeten oefenen
vooraleer de aansluiting tot stand kwam,
en dan nog.........!
Dus........als ik nu nog kerstwensen zend aan
de Poëzievrienden van het Forum,lijkt dit wel
op vijgen na Pasen,ze komen dus na de koffie,
maar gezien het een geval van heirkracht was,
wil ik het alsnog toch nog doen,we leven nog
de hele week in Kerstmissfeer hé?!
En voor vredevolle wensen is het nooit te laat!

-------------------------------------------------

Kerstmis..........heeft naast het feit dat
de gelovigen er de geboorte van Christus
mee herdenken,in ruimere zin nog wel
meerdere betekenissen.

Kerstmis brengt ons ook tot bezinning,
waarbij we beseffen dat we allemaal maar
mensen zijn met onze gaven en gebreken,
een gegeven waar niemand vrij van is.

Kerstmis staat over de ganse wereld ook
symbool als het feest van de vrede,een
vrede die recht uit het hart komt,die
gemeend is,en die beterschap moet brengen
in de omgang met anderen.

Kerstmis,dat is die dag dat ze niet schieten,
zingt Wannes Van de Velde.Men kan het ook
ruimer interpreteren,het is DE dag bij uitstek
om geschillen van allerlei aard bij te leggen,
om verbroken vriendschappen te herstellen.

Vrede op aarde aan alle mensen die van goede
wille zijn,en wie niet van goede wille is gedenke
dat "hij die vrij is van zonden,de eerste steen
mag werpen".

Kerstmis,daar hangt zo'n mystieke sfeer rond,
het doet gevoelens opwellen die we bij geen
andere gelegenheid ervaren,daarom wellicht
dat men spreekt van een ZALIG KERSTFEEST.

En dat.......,dat wens ik u allen heel graag toe!

Alterego 1