Poëzie en gedichten - Ria
-
zee - Lid geworden op: 30 okt 2006, 12:35
dag ria
heb het gevonden hoe ik een topic moet maken
maar zal nog veel moeten leren dus ik kan nog alle hulp gebruiken Soms
voel jij je happy
en staat je wereld even stil..
Soms voel jij je rot..
En weet je Ni of je verder wilt..
Maar hoe je ook voelt slecht of goed..
Wat je ook zegt wat je ook doet..
Geloof in jezelf dan kun veel meer bereiken..
Ook al zou dat soms niet zo lijken.
grtjes
zee
heb het gevonden hoe ik een topic moet maken
maar zal nog veel moeten leren dus ik kan nog alle hulp gebruiken Soms
voel jij je happy
en staat je wereld even stil..
Soms voel jij je rot..
En weet je Ni of je verder wilt..
Maar hoe je ook voelt slecht of goed..
Wat je ook zegt wat je ook doet..
Geloof in jezelf dan kun veel meer bereiken..
Ook al zou dat soms niet zo lijken.
grtjes
zee
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve Ria,
zo gul met woorden en bloemen.
't voelt zo goed
als je langskomt
op bezoek.
Die "oude, antieke, kleerkast",
bevat een schat,
aan herinneringen,
wie weet,
misschien staan ze er later
nog om te dringen.
Liefs
Hilde m.
zo gul met woorden en bloemen.
't voelt zo goed
als je langskomt
op bezoek.
Die "oude, antieke, kleerkast",
bevat een schat,
aan herinneringen,
wie weet,
misschien staan ze er later
nog om te dringen.
Liefs
Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
zee - Lid geworden op: 30 okt 2006, 12:35
Een plaats in mijn hart
Jij hebt een plaatsje in mijn hart
dat eeuwig van jou zal blijven.
Voel je eenzaam of alleen,
aarzel niet om terug te keren.
Ergens, eender waar,
staat iemand voor je klaar
die je liefde vol zal ontvangen,
wanneer je er naar zou verlangen.
Dus vergeet nooit:
'Ergens zit een vriend.
die jou behandelt,
zolas jij verdient.
grtjes
zee
Jij hebt een plaatsje in mijn hart
dat eeuwig van jou zal blijven.
Voel je eenzaam of alleen,
aarzel niet om terug te keren.
Ergens, eender waar,
staat iemand voor je klaar
die je liefde vol zal ontvangen,
wanneer je er naar zou verlangen.
Dus vergeet nooit:
'Ergens zit een vriend.
die jou behandelt,
zolas jij verdient.
grtjes
zee
bo-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Ria lieve,
Vandaag jouw naamdag, gelukwensen van mij.
Je hoeft niet zo heilig te zijn als de Lieve Vrouwe, blijf maar
gewoon de lieve Ria die wij kennen en waarderen.
Liefs Bomi
- - - - -
-
-
Ria lieve,
Vandaag jouw naamdag, gelukwensen van mij.
Je hoeft niet zo heilig te zijn als de Lieve Vrouwe, blijf maar
gewoon de lieve Ria die wij kennen en waarderen.
Liefs Bomi
- - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Voor een echte moeder
met al onze vriendschap
Een dikke knuffel voor jou, Ria
Alter en Rankje xxx
http://nl.youtube.com/watch?v=qEuRHANQC9M
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
zee - Lid geworden op: 30 okt 2006, 12:35
Wanneer tintelingen.
Overgaan naar zingen.
Door je hele lichaam.
Heeft dat maar een naam.
Wanneer vogels voor jou alleen fluiten.
Hun mooiste lied gebruiken.
Om jou zeker te laten verstaan.
Een nieuw begin komt eraan.
Wanneer de vlinders in mijn buik.
Zo groot worden als een rozenstruik.
De doornen verzachten.
Alsof de zon zou schijnen in mijn nachten.
Er altijd hoop is.
En geen gemis.
Want wat ik lange tijd zocht.
Heeft mijn hart gekocht.
Twee zoenen is wat ik vroeg.
Jij vond dat niet genoeg.
Daarom overlaad je me nu met aandacht.
Die elke dag weer op me wacht.
grtjes
zee
Overgaan naar zingen.
Door je hele lichaam.
Heeft dat maar een naam.
Wanneer vogels voor jou alleen fluiten.
Hun mooiste lied gebruiken.
Om jou zeker te laten verstaan.
Een nieuw begin komt eraan.
Wanneer de vlinders in mijn buik.
Zo groot worden als een rozenstruik.
De doornen verzachten.
Alsof de zon zou schijnen in mijn nachten.
Er altijd hoop is.
En geen gemis.
Want wat ik lange tijd zocht.
Heeft mijn hart gekocht.
Twee zoenen is wat ik vroeg.
Jij vond dat niet genoeg.
Daarom overlaad je me nu met aandacht.
Die elke dag weer op me wacht.
grtjes
zee
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dames, heren, hier op bezoek,
wat voel ik mij dankbaar,
wat voel ik mij goed.
Moois brachten jullie mee,
in woord en beeld,
verpakt in vriendschap.
Alles berg ik in mijn hart
en in mijn hoofd,
een plaatske voorbehouden,
voor minder-mooie dagen.
Dan licht ik even
de zachte nevel,
en voel me weer herboren.
ria
------------------------------------------------------------------------------------
Herinneren jullie nog, de kleerkast?
Aan mijn broer,een ECHTE dichter, vertelde ik
dat er eigenlijk nog een spiegeldeur
aan die kast zit,
en dat ik speelde met de gedachte
om die in mijn gedichtje te verwerken,
maar het uiteindelijk toch niet deed.
Hij vond dat spijtig, en zie, gisterennacht
kreeg ik volgend gedicht per email binnen:
Spiegel
Er was eens een dichteres
die een mooie zin had,
maar ze begroef hem.
Het ging over
een kleerkast van jaren
die ook maar eindig was
en in gedachten zou
moeten blijven.
Geef de lijst en de planken
cadeau aan een timmerman
hij make daar zoals
ik bedenk en na al
die jaren
een doodskist van.
Voor mij, zo dacht
zij.
En draai de spiegel
naar de binnenkant
onder dit gewelf
wil ik liggen.
Was dat nu
niet te veel?
Spiegel? Neen
ja
toch weg,
zij deed het niet.
Maar de zin
bleef beven.
Want het is de poëzie
die echter weet
dat de dood
zo graag een
spiegel is
van het leven.
Jos
augustus 2008
Zeer dankbaar tegenover mijn broertje,
schoot ik direct in mijn pen,
wat dacht hij wel,
dat ik de spiegel vergeten was.
en volgend versje werd geboren,
lang over middernacht,
dat is de beste tijd
om te filosoferen
en ook om naar binnen te keren:
maar ze begroef hem
denk je echt dat ze hem begroef?
wel neen,
ze keerde de spiegel
naar haar ziel,
was daar nog veel
poetswerk te verrichten,
vooraleer de kast
kist zou worden?
ze schrok,
de spiegel vol
kleine, oude vlekjes,
hoe zou
die de klaarheid
van een ziel
kunnen weerkaatsen?
die ziel, háár ziel
die haar herinnert aan:
"weest waakzaam,
want je kent
dag noch uur"!
dag broertje, dank je wel, je grote zus
ps. een bedenking die nu bij me op komt:
ik wil hier nu niet vertellen dat mijn zieltje schittert,
"nog niet," daar moet ik nog aan werken, "elke dag."
Ik hoop dat ik nog vele dagen en jaren krijg
om ze grondig te poetsen en te blinken, opdat
ze mag worden, zo blank als sneeuw
wat voel ik mij dankbaar,
wat voel ik mij goed.
Moois brachten jullie mee,
in woord en beeld,
verpakt in vriendschap.
Alles berg ik in mijn hart
en in mijn hoofd,
een plaatske voorbehouden,
voor minder-mooie dagen.
Dan licht ik even
de zachte nevel,
en voel me weer herboren.
ria
------------------------------------------------------------------------------------
Herinneren jullie nog, de kleerkast?
Aan mijn broer,een ECHTE dichter, vertelde ik
dat er eigenlijk nog een spiegeldeur
aan die kast zit,
en dat ik speelde met de gedachte
om die in mijn gedichtje te verwerken,
maar het uiteindelijk toch niet deed.
Hij vond dat spijtig, en zie, gisterennacht
kreeg ik volgend gedicht per email binnen:
Spiegel
Er was eens een dichteres
die een mooie zin had,
maar ze begroef hem.
Het ging over
een kleerkast van jaren
die ook maar eindig was
en in gedachten zou
moeten blijven.
Geef de lijst en de planken
cadeau aan een timmerman
hij make daar zoals
ik bedenk en na al
die jaren
een doodskist van.
Voor mij, zo dacht
zij.
En draai de spiegel
naar de binnenkant
onder dit gewelf
wil ik liggen.
Was dat nu
niet te veel?
Spiegel? Neen
ja
toch weg,
zij deed het niet.
Maar de zin
bleef beven.
Want het is de poëzie
die echter weet
dat de dood
zo graag een
spiegel is
van het leven.
Jos
augustus 2008
Zeer dankbaar tegenover mijn broertje,
schoot ik direct in mijn pen,
wat dacht hij wel,
dat ik de spiegel vergeten was.
en volgend versje werd geboren,
lang over middernacht,
dat is de beste tijd
om te filosoferen
en ook om naar binnen te keren:
maar ze begroef hem
denk je echt dat ze hem begroef?
wel neen,
ze keerde de spiegel
naar haar ziel,
was daar nog veel
poetswerk te verrichten,
vooraleer de kast
kist zou worden?
ze schrok,
de spiegel vol
kleine, oude vlekjes,
hoe zou
die de klaarheid
van een ziel
kunnen weerkaatsen?
die ziel, háár ziel
die haar herinnert aan:
"weest waakzaam,
want je kent
dag noch uur"!
dag broertje, dank je wel, je grote zus
ps. een bedenking die nu bij me op komt:
ik wil hier nu niet vertellen dat mijn zieltje schittert,
"nog niet," daar moet ik nog aan werken, "elke dag."
Ik hoop dat ik nog vele dagen en jaren krijg
om ze grondig te poetsen en te blinken, opdat
ze mag worden, zo blank als sneeuw
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Lieve Ria,
Wat heb ik van jullie ' steekspel ' van en met woorden genoten!
Het is bijna een wonder wat een afgedankte kleerkast kan teweeg brengen. Spitse opmerkingen, mooie zinspelingen, complimenten
voor jou en ook voor je broer.
Het is een luxe zo een broer te hebben, je voelt de hechte band
in jullie beider schrijven.
Nog één ding waar ik het volledig mee eens ben, de stilte van de
nacht, zet aan tot mijmeren. Je dag is afgewerkt, tijd om rustig na te denken. Er worden ideeën gekoesterd, een losse gedachte wordt een mooi gedicht. Fijn toch! Daarna mag de slaap komen die maakt de 24 uren vol.
Fijn dat je dit met ons wou delen, bedankt!
Veel liefs,
Bomi.
P.S. Aan dat zieltje van jou hoeft echt niet meer veel gepoetst te worden!
- - - - -
Mijmerend, in gedachten verzonken.
-
-
Lieve Ria,
Wat heb ik van jullie ' steekspel ' van en met woorden genoten!
Het is bijna een wonder wat een afgedankte kleerkast kan teweeg brengen. Spitse opmerkingen, mooie zinspelingen, complimenten
voor jou en ook voor je broer.
Het is een luxe zo een broer te hebben, je voelt de hechte band
in jullie beider schrijven.
Nog één ding waar ik het volledig mee eens ben, de stilte van de
nacht, zet aan tot mijmeren. Je dag is afgewerkt, tijd om rustig na te denken. Er worden ideeën gekoesterd, een losse gedachte wordt een mooi gedicht. Fijn toch! Daarna mag de slaap komen die maakt de 24 uren vol.
Fijn dat je dit met ons wou delen, bedankt!
Veel liefs,
Bomi.
P.S. Aan dat zieltje van jou hoeft echt niet meer veel gepoetst te worden!
- - - - -
Mijmerend, in gedachten verzonken.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
