Gewoon, gedichten - 3

[sunset]

ergens bij het meer van Lugano

met heldere donkere wenkbrauwen
bijna gemotoriseerde meeuwen in rustige
vechthoudingen raken spiegelbeelden
van zwanen aan stenige oevers
geluidloos cirkelend rond jachten
in de haven tussen engtes van
buitenboordmotoren en kademuur
hun halzen en verder niets.
**********
sunset juli 2010 (onderweg naar Italië)
**********

[sunset]

vroege herfstwandeling

over toppen van bomen, uitgegomd door regen
is ‘t landschap niets meer dan de duikvlucht van vogels
een langzaam neerwaarts glijden tot waar lucht
iets overbrengt van zonnige vertes

huizen groeien uit velden en stroomkabels
hangen door tot achter de rails; alles hecht zich
aan een stem: de struiken en stappen, de kolven

wandelend langs vochtige weilandranden
modder onder de zolen blijft ‘t gemoed rustig
druppelen hemeltranen van bladeren
kussen zacht halmen en vergrijzende slapen.
**********
sunset 07-09-2010
**********

[bo'ke]

sunset,

met aandacht ben ik komen bijlezen


man van het heden,
bewaar
zoals in het verleden,
dat uitgelaten gebaar.


ik wens je veel schrijfplezier verder
een lieve groet
bo'ke

[sunset]

.
.
.
bo'ke,

Dank je voor weer een heerlijke reactie die je hier achtergelaten hebt.
Ik wens je een heel prettige woensdag (het nazomeren werd beloofd voor vrijdag en zaterdag; voorlopig is het helemaal herfstig al).
Liefs en knuf, sunset
.
.
.

[sunset]

liefde

uit ademnood gezwegen, eerst
de dagen aan haken gehangen
bij jas en regenscherm - zo doen wij
aan winterslaap: de klokken stilgezet
in kelen de nieuwe lach verborgen

vergeten wij slaapplaatsen, onze namen
ook de plicht voor later; in elk oog
een hand die ons trekt en heel wild
duizende vlinders in onze buiken

gezwollen het hete bloeddoorstroomde:
twee lakens waaronder blote enkels
en benen; een verstrengelende harmonie.
**********
sunset 08-09-2010
**********

[_Nele_]

Sunset,

genoten van je gedichten,en
breng je ook herfstgroeten,
voorbij die mooie zomer en
de vlinders....

veel liefs

Nele

[sunset]

.
.
.
Nele,

Dank je wel voor je bezoekje hier, je lieve woordjes en je mooi verpakte hergstgroeten. Geniet van je dag.
Liefs en knuf, sunset
.
.
.

[sunset]

ik reis niet meer

ooit verre dagen
in alle windstreken
neemt woestenij bezit
van landwegen
- ‘t stof op mijn vel -

de stad verliest het licht
dat geellikkend tanden wit
krop in de keel
en steen onder huid
gebeurt mij - enkel mij -

in nacht slechts stemverheffend
duister dat trommelvliezen
beroert door hen die tussen dan
en ochtend tot mij spreken
in tijd dat ons dit leven raakt
- wie interesseert het schaduwwerpen

wanneer het bijna twaalven slaat
beeft mij nog steeds het hart.
**********
sunset 09-09-2010
**********

[sunset]

Zuiderse zomernacht

hoe ik van zomer hou
en van zijn nacht
die in de avonduren
hemelkleur verspijst:
een beetje geel, blauw, violet
mengen, vegen, stil verspreiden
tot werkelijkheid vergrijst

en ‘k drink haar lucht
helder als water
alsof ‘k nog dorstig ben
van hitte van de dag
die onbarmhartig
dier en planten brandt
om niet veel later
zacht liefdevol
uitdovend weg te glijden

voorzicht legt het duister
dauw op dorstende natuur
geeft hen die slapend
kopjes laten hangen
weer levenskracht;
ik zit aan ’t venster
laat mij verblijden
door ‘t vredige van zomernacht.
**********
sunset 10-09-2010
**********

[sunset]

stille avonden

‘s avond zet ik mij op mijn schaduw
schakel langzaam zon uit
zó dat ‘k in ’t donker-bruine
van houten bank verdwijn

verstrooid schuift windvlaag geuren
onder neus verzamelen zomersproeten
voor mijn voeten lonkt weegbree
naar wat madeliefjes

in ‘t bos trommelt een specht solo’s
tijd verwelkt; in ‘t heldere duister
vloeien woorden warme stroom
gedempt genegenheid in nacht.
**********
sunset 12-09-2010
**********

[sunset]

onweer in vroege avond


de kraaien vluchten in de bomen
en ons ontglippen zomerdromen
wie zich niet bangt en nu niet zorgt
dat hij een veilige toevlucht vindt
dreigt uit de donkere wolken bliksemschichten

de donder laat niet met zich spotten
zijn knallen luid gedragen door de wind
in hout metaal in aarde steen en water
een zware lucht die jankend fluit
gezichten worden bleek en bleker

maar Thor danst wervelend rond en lacht
de straten verven zwart
en worden gladder, gladder
de regen valt
't wordt duister als bij nacht.
**********
sunset 13-09-2010
**********

[sunset]

septemberdagen

gouden bladeren dansen
geluidloos naar de grond
kleuren bruin de bodem

de zomer sterft
en wordt door herfst
naar ‘t graf gedragen

enkel eekhoorntjes
- voorzichtig ritselend -
spelen door het lover

vangen laten zij zich niet.
**********
sunset 14-09-2010
**********

[sunset]

nazomeren

sommige dagen
dansen poedels
in blauwe hemel
aan de horizont
strooien kraaien
goudgele zaden
in bomen nagelt
zon helder licht

ik sta op 't pad
zoek onder
kwadratische hagen
uitgebroken stukjes
tijd laat ondertussen
sprinkhanen uit.
**********
sunset 15-09-2010
**********

[sunset]

zomerherinnering

groen vlakken pijnboomgeuren helling
pink oleandert over zand
't nat welft zich zacht op ’t warme strand
waarover blauw tot aan een einder
een zilverboot streeptrekt tegen de hemelaarde

huiden zwemmen in een lauwe zee
hun ogen drinken diamanten uit het water
slurpen bladeren van de promenadebomen
omhuld door rozemarijn en zonneschijn
zink ik in nacht uit zout en golfjesslag.
**********
sunset 16-09-2010
**********

[sunset]

zomaar wat verwoord gevoel

een laatste vlinder zit
stil fabulerend mooi
maar smachtend

in kleine stroompjes
geurt nog ‘t lege veld
daarachter enkel
dode schoot
rijkelijk uitgegoten in de regen

wat blijft is blote huid
een nederig knikken met het hoofd;
wacht, zegt zij
ik kom

haal mijn mond op van ‘t station
en zal er zijn
voor eeuwig

onder loodzware stappen
neigen bescheiden
grassprieten.
**********
sunset 17-09-2010
**********