'Poëzie van de dag'

Bosrankje · 05 okt 2011, 14:58

Lieve Nele,

Ook heel blij je hier terug te 'zien'met een heel mooie tekst,
gevoelvol verwoord !

Bedankt en proficiat

Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap van ons beiden

Alter en Rankje

http://youtu.be/i7YOc9bhF6w
de zang van de distelvink

Robol · 29 okt 2011, 22:14

In de schaduw van de schrijver
wil ik tijdloos overleven
en in de nacht droom ik vol ijver
van de warme zon, ze blijft nog even

Ritsel, ritsel in de kast
de dans der muizen is begonnen
Najaarszon kruipt in mijn bast
Mijn muze heeft het pleit gewonnen

De najaarszon vult het portaal
als de kerkdeur openstaat
Voor het herfstraam zingt een nachtegaal
Dag lief vogeltje, zing maar tot de dageraad

Soms kan ik geen woorden vinden
op het moederschap* prijkt nog haar vaas
Ik zie haar nog het koren binden
maar het herfstgevoel wordt me de baas

Voor de ontspoorden in dit leven
die het nachtzwart toch zo lieven
Wie ben je, waar is je eer gebleven
Mijn stil verdriet zal jou niet grieven

Nooit opgeven ! Verdriet verdringen !
Maar ik nam afscheid van mijn hondje
Jij mag met mij zijn requiem zingen
gedeeld verdriet heelt kleine wondjes

Het distelvinkje zit verdoken
tussen het laatste najaarsgroen
Wie heeft de sleutel toch gebroken
Wil je die gesloten deur eens opendoen?

In die nachten met jou droomden we samen
van het herwonnen verloren paradijs
Jij schaatste galant als een echte dame
en ik zakte zo dom door het éénnachtelijk ijs

In het hotel der herinneringen
ga ik vanavond logeren
de herfstbladvalmijmeringen
zal ik er zeker vereren

Aan een onbekende baby
die het leven nooit mocht zien
hij leefde enkel in memories
en leek ook wel op mij misschien

draag ik op, een klein gedichtje
dag broertje, ik heb je nooit gekend
Nog niet eens een beeld van je gezichtje
Ik voel het als een mankement

Tot eens de lente wederkeert
in de glorie van de eeuwigheid
zien wij melkander dan toch weer?
Nu moet ik gaan, het is hoogtijd !

Robbe

*Moederschap: de kast waar de herinneringen aan moeder prijken

Mijn vader had ook een schap, het vaderschap, dat stond in de schuur, daar bewaarde hij zijn werktuigen....

Clausewitz · 02 nov 2011, 11:29

Ode à Cassandre (Pierre de Ronsard-1524-1585)Hij richt dit sonnet aan zijn muze de mooie Cassandra Salviati, die hij had ontmoet als ze nog maar 13 jaar oud was.

Mignonne allons voir si la rose (schatje)
Qui ce matin avait déclose
Sa robe de pourpre au soleil,
A point perdu cette vesprée (avond)
Les plis de sa robe pourprée
Et son teint au vôtre pareil

Las! voyez comme en peu d'espace,(helaas)
Mignonne elle a dessus la place
Las,las,ses beautés laissé choir ! (laten vallen)
ô vraiment marâtre Nature (slechte moeder)
Puisqu'une telle fleur ne dure
Que du matin jusques au soir

Donc si vous me croyez mignonne,
tandis que votre âge fleuronne
En sa plus verte nouveauté,
Cueillez,cueillez votre jeunesse:
Comme à cette fleur,la vieillesse
Fera ternir votre beauté.

Alterego1 · 02 nov 2011, 17:03

Poëzie van de dag

Programma voor de maand November 2011

01-11-2011 Omi met Stil Verdriet
02 " " " " Nele met Allerzielen
03 " " " " Frido met Mijmering bij een kindergraf
04 " " " " Give met Een vlucht kraanvogels
05 " " " " Frankie met We blijven samen
06 " " " " Hilde met Midlife blues
07 " " " " Jadi met Ondergaande zon
08 " " " " Ferry met Goud
09 " " " " Jure met In trance
10 " " " " Michelly met Jouw lach
11 " " " " Alterego met Flanders Fields
12 " " " " Bosrankje met Herfstwandeling in het park
13 " " " " Morgenstern met Mijn hart
14 " " " " Nienka met Geloven in
15 " " " " NinjaVincent met Een moment van geluk
16 " " " " Norman met Een vlaag van liefde
17 " " " " Ria met Intens geluk
18 " " " " Robbe met Dode bloemen
19 " " " " Schrijfster met Geef me vleugels
20 " " " " Sunset met Volop November
21 " " " " Tinneke met Als jij weg bent
22 " " " " Uvi met Schrijver en lezer
23 " " " " Xje met Alleen
24 " " " " Herman met Herfst
25 " " " " Bomi met Leegte
26 " " " " Claire met De dood
27 " " " " Elisa met Het pad
28 " " " " Ferry met Slaapkamergeluk
29 " " " " Frankie met Wachten
30 " " " " Jadi met Het is zo stil buiten

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

Robol · 04 nov 2011, 21:15

Stil verdriet bij Allerzielen
mijmering bij een kindergraf
een oud vrouwtje tracht te knielen
maar dat gaat haar niet goed af

Een vlucht kraanvogels in ’t blauw
“Wij blijven samen!” zingen zij
Vertrokken bij de ochtendauw
keren ze weer, volgende mei

Terwijl ik mijn midlifeblues weer zing
verkleurt de ondergaande zon van goud
naar rood met een oranje ring
in trance heb ik dit wondertje aanschouwd

Jouw lach bekoort mijn hart nog steeds
en in Flanders fields staat een frituur
maar in de frietsaus zit iets heets
die Spaanse peper brandt als vuur

Een herfstwandeling in het park
mijn hart zingt met de lijsters mee
Is het enkelvoud van varken “vark”?
Ik hoor in koor luidruchtig “nee!”

Geloven in het leven is
een moment van geluk voor mij
Een vlag van liefde hang ik uit
intens geluk maakt mensen blij

De vlinder treurt om dode bloemen
geef me weer vleugels , ik wil vliegen
aleer de avond zal opdoemen
wil ik aan de sterren wiegen

’t Is nu alweer volop november
als jij verschijnt, jij elfde maand
dan komt alras de maand december
en is het jaar bijna vergaan

Schrijven en lezen, steeds weer een feest
alleen verzonken in een boek
maar ach de herfst is langs geweest
en mijn bril is weer eens zoek

De leegte vul ik op, geen nood
met het geschrijf van poëzie
Een mug maakt kennis met de dood
als straf, ja ze stak in mijn knie

Het pad des levens is soms kort
goed slapen is slaapkamergeluk
Het is wachten op de ochtendstond
dan wordt de wereld weeral druk

Het is zo stil buiten, is dat wel normaal?
Geen camions of druk verkeer
Zelfs de facteur maakt geen kabaal
ach ja, ’t is zondag, ik slaap maar weer !

Robbe

Bosrankje · 08 nov 2011, 13:36

Overmand door een STIL VERDRIET, wandel ik tussen de treurende
mensen die het kerkhof met bloemen overspoelen op Allerheiligen
en ALLERZIELEN.
De zon schijnt tussen de hoge bomen, er is geen zuchtje wind...
Het lijkt meer op een 'Lentefeest' dan op de Herfstherdenking van de doden...
Naast mij staat een oude man... tranen rollen op zijn uitgeleefd gezicht
en vallen als regendruppels op de witte chrysanten. Bijna ieder jaar leef
ik in stilte met hem mee tijdens zijn MIJMERING BIJ EEN KINDERGRAF.

Terwijl wij later naar huis terugrijden, zie ik plots boven de velden,
EEN VLUCHT KRAANVOGELS in de late herfstzon... we slaan even af
in een holle weg langs de baan...
WE BLIJVEN SAMEN naar hen kijken, dicht bij elkaar...
Alles rondom ons brengt zoveel herinneringen naar boven...
Een melodie van vroeger 'MIDLIFE BLUES' begint te zweven
in mijn hoofd en terwijl ik één word met de ONDERGAANDE ZON die
de hemel GOUD kleurt, hoor ik als IN een soort TRANCE ... JOUW LACH !

In de verte, speelt een klaroen 'The last post' ...
het doet me denken aan de oorlog, de soldaten in de loopgraven,
de klaprozen in FLANDERS FIELDS ...

Een HERFSTWANDELING IN HET PARK zou mijn HART troosten en mij
helpen terug te GELOVEN IN het leven. Als ik me verdrietig voel,
ga ik graag stappen in de natuur...
zij alleen kan mij EEN MOMENT VAN GELUK brengen als ik mijn vader
te veel mis ...Ik heb dan het gevoel dat hij me vergezelt...
we gingen zo graag samen wandelen !

IN EEN VLAAG VAN LIEFDE, ga ik in je armen schuilen
en mijn hartezeer verdwijnt ogenblikkelijk...
EEN INTENS GELUK overweldigt mij en doet mij alles vergeten....
zelfs de herinnering aan alle DODE BLOEMEN die nog lagen
op het kerkhof.
Het contrast met de bonte chrysanten die zoveel grafstenen opfleurden
was zo groot ! Ik dacht aan alle doden die vergeten waren
in de loop der jaren en het deed me een beetje pijn...
Jouw liefde GEEFT ME VLEUGELS en droogt mijn tranen...
Kom, laat ons naar huis gaan.

Het is al VOLOP NOVEMBER en ALS JIJ WEG BENT,
al is het maar voor enkele uren, voel ik me zo verloren zonder jou...
wat mij dan het meest helpt is schrijven of lezen.
Boeiend vind ik de relatie tussen SCHRIJVER EN LEZER ...
Sinds ik een gedicht - zo getiteld-
van een virtuele vriend heb gelezen, verdiep ik me dikwijls
in dit mysterieus verband...
Hij gaf me daarmee veel stof om na te denken en te filosoferen !

ALLEEN in de HERFST voel ik zo bewust
wat voor een LEEGTE DE DOOD van een dierbare
kan teweeg brengen ! Het is wel logisch want de overgang
van leven naar dood gebeurt in dit seizoen overal rondom ons
in de natuur. Het enige dat mij dan kan troosten is...
aan de lente denken... De weder-geboorte in haar prille schoonheid...
HET PAD van de hoop !

Ik hou van de hele flora maar welke dankbare plant draagt
zo verdiend haar naam als het SLAAPKAMERGELUK ?
Ze vraagt heel weinig verzorging en kan uren,
zelfs dagen geduldig op ons WACHTEN !

HET IS ZO STIL BUITEN...het is al laat... tijd om te slapen...

Bosrankje

_Nele_ · 13 nov 2011, 15:50

Met stil verdriet op Allerzielen
een mijmering bij een kindergraf
nederig wil ik knielen
mijn kind gedenken,dat ik afgaf

een vlucht kraanvogels strijkt neer
we blijven samen,als weleer
ondanks Midlife blues
geven we niet toe aan die roes

stil genieten van de ondergaande zon
haar glans omvat ons,als goud
ze brengt ons in trance,boud
vooral jou lach glinstert,honnepon

Flanders Fields is niet te vergeten
op een herfst wandeling in het park ben ik tuk
mijn hart is bij jou,moet je weten
blijf geloven in een moment van geluk

het brengt een vlaag van liefde
intens geluk,dode bloemen die ons griefde
maar geef me vleugels van eeuwig geluk
al is het volop november,niets kan stuk

als je weg bent,valt alles stil
ondanks schrijven en lezen,is het kil
voel me helemaal alleen
in de herfst,verdriet,ik ween

de leegte na de dood
het pad is lang
zonder slaapkamer geluk
het wachten maakt me bang

het is zo stil buiten
kan enkel kijken door de ruiten
herfsttinten raken me niet
als je me alleen liet.

Nele

Alterego1 · 17 nov 2011, 16:47

Poëzie van de dag

De titels van de gedichten voor November 2011
bondig aan elkaar gelinkt.

Ingetogen,in STIL VERDRIET blijf ik op ALLERZIELEN
even verpozen in MIJMERING BIJ EEN KINDERGRAF,
terwijl EEN VLUCHT KRAANVOGELS in gestrektheid
over de koude begraafplaats vliegt,alsof ze
daarmede de symboliek wilden meegeven van het
komen en het gaan in 't menselijk bestaan.

Na zo'n kerkhofbezoek denk ik dan in weemoed
WIJ BLIJVEN SAMEN,voor zolang 't ons gegeven is.
Terwijl ik MIDLIFE BLUES zit te neurieën in 't schijnsel
van een ONDERGAANDE ZON,die mij met een glans
als van GOUD zowaar IN TRANCE brengt wanneer
ik daarbij het naderende geluid van JOUW LACH hoor.

Duizenden en duizenden soldaten,gesneuveld op het
veld van eer in FLANDERS FIELDS,mochten ooit hopen
'wij blijven samen' met familie of geliefden,'t is hen door
de wreedheid van de oorlog niet gegund geworden.Laat
ons hopen dat hun offer niet voor niets geweest is.

'k Wil de treurige gedachten wat van me afzetten tijdens
een HERFSTWANDELING IN HET PARK samen met
MIJN HARTje,zoals ik mijn liefste wel eens noem,het
is dan telkens een opnieuw GELOVEN in het zinvolle
van het leven tijdens EEN MOMENT VAN GELUK.
Dat hoeft daarom niet in EEN VLAAG VAN LIEFDE te
zijn,INTENS GELUK is op meerdere manieren te beleven.

Alles ondergaat de wet van komen en gaan in de natuur,
zelfs DODE BLOEMEN zijn er om dit te illustreren,er is
geen ontkomen aan.Ik denk soms GEEF ME VLEUGELS
dan kan ik dit ontvluchten,ook nu in VOLOP NOVEMBER.
Maar 't is goed dat het bij een utopische gedachte blijft,
want stel dat ook jij,mijn liefste,vleugels had en dit wou
ontvluchten,wat zou ik moeten ALS JIJ WEG BENT.

Er kan soms een vorm van affiniteit ontstaan tussen
SCHRIJVER EN LEZER,het geschrevene kan op zich
ALLEEN al 'n band scheppen van geestelijke verbondenheid.
In de HERFST van ons leven ondergaan we soms een
gevoel van LEEGTE,wat niet zelden te maken heeft doordat
DE DOOD al te veel HET PAD van ons leven doorkruiste.

Zolang het ons gegeven is willen we nog wat genieten van
SLAAPKAMERGELUK,en WACHTEN geduldig af of de
Sint wel gaat komen.HET IS ZO STIL BUITEN en we horen
geen paardengetrappel,of is het daarvoor nog te vroeg?

Alterego

(Ik dacht dat ik het al eerder geplaatst had,maar niet dus)

Bosrankje · 23 nov 2011, 14:25

Lieve Nele,

Heel blij dat je weer aanwezig was bij onze maandelijkse
'literaire' oefening

En zoals gewoonlijk, mooi gedaan hoor !

Lieve groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

Alterego1 · 01 dec 2011, 15:33

Poëzie van de dag

Programma voor de maand December 2011

01-12-2011 Alterego met Najaarsduister
02 " " " " Bosrankje met Ik mis je zo
03 " " " " Bomi met Dromen
04 " " " " Claire met Wie kan dat nog aan?
05 " " " " Frankie met Sinterklaasavond
06 " " " " Elisa met De maan
07 " " " " Jadi met De Kerststal
08 " " " " Frido met Winterkoninkje
09 " " " " Give met De weg terug
10 " " " " Nienka met Herinneringen
11 " " " " Hilde met De ogen van mijn moeder
12 " " " " Omi met Moed
13 " " " " Janina met Intens verdriet
14 " " " " Jure met Kleinkind
15 " " " " Morgenstern met Een ster
16 " " " " Herman met Nog een ster
17 " " " " Schrijfster met Als ik kon toveren
18 " " " " Jadi met Boerenbuiten in de herfst
19 " " " " NinjaVincent met Baasje
20 " " " " Norman met In mijn leven
21 " " " " Ferry met Winteravond
22 " " " " Nele met Dromen van Witte Kerst
23 " " " " Robbe met Met gekromde takken
24 " " " " Ria met Kerstnacht
25 " " " " Michelly met Kerstlied voor jou
26 " " " " Tineke met Vale duifje
27 " " " " Tinneke met Verloren
28 " " " " Uvi met Ooit zal het sneeuwen
29 " " " " Xje met December
30 " " " " Janina met Aan jou
31 " " " " Sunset met Oudjaar

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

Alterego1 · 01 dec 2011, 15:36

Poëzie van de dag

De titels van de gedichten voor December 2011
bondig aan elkaar gelinkt.

't Is December,en die donkere dagen met hun
NAJAARSDUISTER geven mij zo'n weemoed,
waarbij ik steeds meer fluister IK MIS JE ZO,
het doet me ook DROMEN over de realiteit
van het leven,want WIE KAN DAT NOG AAN?

Op SINTERKLAASAVOND wanneer de MAAN
boven DE KERSTSTAL staat,en alwaar een
WINTERKONINKJE zich ijverig reeds op
DE WEG TERUG spoedt,komen ook daardoor
weer HERINNERINGEN boven,en zie ik nog
DE OGEN VAN MIJN MOEDER,wanneer
ik als kleine bengel zo verrukt was om wat
de Sint had gebracht.

Ik schep weer MOED na enkele momenten van
INTENS VERDRIET wanneer ik mijn KLEINKIND
hoor frazelen,kijk daar EEN STER en vervolgens
en NOG EEN STER,dan denk ik bij mezelf
ALS IK KON TOVEREN dan toverde ik hier de
BOERENBUITEN IN DE HERFST voor dat kleine
lieve BAASJE.

IN MIJN LEVEN heb ik altijd een zwak gehad
voor huiselijke gezelligheid bij WINTERAVOND,
met DROMEN VAN EEN WITTE KERST waarbij
de bomen MET GEKROMDE TAKKEN alshetware
gebukt gingen onder de sneuwlast.En in die witte
KERSTNACHT klinkt dan 'n KERSTLIED VOOR JOU,
terwijl zo'n VALE DUIFJE vrede op aarde aankondigt.

Ach dat dagdromen toch,'k ben er soms mistroostig
en wat VERLOREN van,maar 'k weet zeker
OOIT ZAL HET SNEEUWEN in DECEMBER,
en dan denk ik ook AAN JOU beste lezer,
en breng ik een toast uit op alle vrienden van
SeniorenNet op OUDJAAR's avond.
Santé!

Alterego

Bosrankje · 03 dec 2011, 00:40

Terwijl ik door mist en wind, in het NAJAARSDUISTER naar huis kom, voel ik me
soms zo eenzaam...
IK MIS JE ZO, Papa ! Alleen in mijn DROMEN kan ik je af en toe ontmoeten.
WIE KAN DAT NOG AAN ? Wie gelooft in zoiets ? Ik wel, en zal het altijd
blijven doen want liever in een droom dan nooit meer !

OP SINTERKLAASAVOND, denk ik aan mijn kinderjaren en de spanning rond
het bezoek van de lieve Sint ! Ik kijk door 't raam en zie opeens DE MAAN
op DE KERSTSTAL schijnen ... Het was toen toch zo leuk... zo 'n mooie momenten
vergeet men nooit !

Ook het WINTERKONINKJE dat wij, lang geleden geholpen hebben om te overleven,
vindt altijd DE WEG TERUG naar mijn HERINNERINGEN zoals DE OGEN VAN MIJN
MOEDER waar ik ooit veel MOED las ondanks haar INTENS VERDRIET ... het heeft
me later dikwijls geholpen om iets te verwerken of te kunnen verdragen !

Met mijn eerste KLEINKIND (en later met de anderen) keek ik soms naar het
firmament ... Kijk... EEN STER en ... NOG EEN STER ...riep hij met verwondering !
En ik dacht : -ALS IK KON TOVEREN, zou ik die vangen en elke nacht op het plafond
van je kamer laten schijnen... of Op de BOERENBUITEN IN DE HERFST, als de nachten
nog niet te koud zijn, zou ik bij volle maan met mijn lief BAASJE naar 't bos gaan en
zoeken naar elfjes en kabouters... maar spijtig genoeg, kan ik niet toveren !
En nu weet ik zeker dat ze nooit IN MIJN LEVEN zullen verschijnen...

Op WINTERAVOND kan ik soms DROMEN VAN WITTE KERST ... in je armen geborgen,
knusjes bij de open haard... spijtig genoeg duurt het nooit lang want ik denk opeens aan
alle mensen die op straat moeten slapen, in de kou, met een lege maag, zonder
enige hoop !

MET GEKROMDE TAKKEN van den en hulst, maak ik ieder jaar een mooie krans...
en op KERSTNACHT, zing ik heel zachtjes een KERSTLIED VOOR JOU.
Gisteren, zag ik een VALE DUIFJE dat zijn weg naar huis was VERLOREN en ik dacht :
- OOIT ZAL HET SNEEUWEN want we zijn al in DECEMBER... wat zal er met hem gebeuren ?

Ik denk AAN JOU ... aan mij... aan ons en ook ... aan het OUDJAAR maar vooral
aan een nieuwe jaar dat ik met jou wil delen in goede en kwade dagen tot ...

Bosrankje

jure · 14 dec 2011, 11:36

Proficiat

Bosrankje · 15 dec 2011, 00:47

Beste Jure,

Bedankt voor je lieve reactie

Warme groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

Bosrankje · 15 dec 2011, 01:47

Buiten de mensen van Poëzie en Proza, hebben wij mooie teksten gekregen
van schrijvers en dichters die bij Seniorennet kwamen lezen...

Onder andere van Tineke Rademaeker die ons mooie schrijfsels opgestuurd heeft.

Ik was ontroerd door haar gedicht over haar oude kat (16 jaar) Amalia die
spijtig genoeg ondertussen overleden is.

Daarom wou ik haar gedicht hier plaatsen.

Vriendelijke groetjes

Alter en Rankje