Gedachten en gevoelens.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Bomi, ik kreeg de tekst van dit gedichtje toegestuurd.
Een mooie kerstwens die ik nog niet kende.
Mijn vingers jeukten om er een illustratie van te maken,
die ik jou van harte doorstuur, samen met mijn wensen
voor een vreugdevol en gezond 2012.
ria
ps. Fijn dat je zo genoten hebt van het familie-kerstfeest!
Een mooie kerstwens die ik nog niet kende.
Mijn vingers jeukten om er een illustratie van te maken,
die ik jou van harte doorstuur, samen met mijn wensen
voor een vreugdevol en gezond 2012.
ria
ps. Fijn dat je zo genoten hebt van het familie-kerstfeest!
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Jure; wat een prachtige foto, ik heb de witte tak zitten
bestuderen, het lijkt een vrouwenlichaam de armen wijd
een sirene.
YNA; het briefje van dat ventje is nog altijd niet toegekomen,
reklameren bij de post.
Assa; geloof het of niet maar het kapsel van de dame op die afb
droeg mijn moeder in haar jonge tijd.
Ria; heel harelijk dank voor het mooie gedicht van Anton van Wilderode, de wensen zijn wederkerig.
Yna; als ik niet beter wist zou ik gedacht hebben dat jij zelf in de
douche stond. ha ha
Heel veel dank voor het bezoek, de plaatjes, de lieve woorden,
altijd graag gelezen en bekeken.
Liefs,
bomi.
De afb. die ik onlangs vond op internet met de naam ballerina,
knap van de fotograaf. Ik moest er aan denken toen ik de foto van jure zag.
-
Jure; wat een prachtige foto, ik heb de witte tak zitten
bestuderen, het lijkt een vrouwenlichaam de armen wijd
een sirene.
YNA; het briefje van dat ventje is nog altijd niet toegekomen,
reklameren bij de post.
Assa; geloof het of niet maar het kapsel van de dame op die afb
droeg mijn moeder in haar jonge tijd.
Ria; heel harelijk dank voor het mooie gedicht van Anton van Wilderode, de wensen zijn wederkerig.
Yna; als ik niet beter wist zou ik gedacht hebben dat jij zelf in de
douche stond. ha ha
Heel veel dank voor het bezoek, de plaatjes, de lieve woorden,
altijd graag gelezen en bekeken.
Liefs,
bomi.
De afb. die ik onlangs vond op internet met de naam ballerina,
knap van de fotograaf. Ik moest er aan denken toen ik de foto van jure zag.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Assa - Lid geworden op: 30 okt 2007, 15:29
- Locatie: Vlaams brabant
Goeie morgen Bomi,
Bomi schreef,
Assa; geloof het of niet maar het kapsel van de dame op die afb
droeg mijn moeder in haar jonge tijd.
Een mooi kapsel had u moeder in haar jonge tijd,ik geloof je hoor ben ook blij dat ik die afb bij jou gepost heb,het doet mij plezier
Groetjes.. assa
Bomi schreef,
Assa; geloof het of niet maar het kapsel van de dame op die afb
droeg mijn moeder in haar jonge tijd.
Een mooi kapsel had u moeder in haar jonge tijd,ik geloof je hoor ben ook blij dat ik die afb bij jou gepost heb,het doet mij plezier
Groetjes.. assa
Groetjes van assa
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Thuis.
Op TV zie je regelmatig mensen die teruggaan naar hun geboortehuis, wel ik deed dat een tijdje geleden om het oude huis te bekijken. Ja, echt het oude huis, ik ben er geboren met de hulp van een wijsvrouw, het is dus toch één of twee jaar ouder dan mezelf.
Toen mijn vader gestorven is werd het gekocht door een vrijgezel die er samen met zijn oude moeder introk. Wie er nu woont, weet ik niet, aan de buitenkant is niets veranderd. Ik zou niet verwonderd geweest zijn als ineens de deur openging en moeder naar buitenkwam.
Naast de voordeur is nog een gewone houten deur, die bij het volgende huis hoort. De twee huizen zijn rond dezelfde tijd gebouwd.
De stukken bouwgrond werden gescheiden door een reep grond. Raar maar waar één meter in de breedte en dezelfde lengte als het pand. Indertijd heeft de architect bemiddeld tussen de verschillende partijen om een oplossing te vinden. Overeenkomsten die nu niet meer te bedenken zijn. Buurman kreeg beneden één meter meer en mijn ouders bouwden gewoon over die meter heen. Het huis van de buren stond er al, vandaar dat het gangske (spreektaal) als een soort aanhangsel tussen de twee huizen stond.
Mijn slaapkamer lag voor de helft boven onze hal en de andere helft over het gangske gebouwd. Het gangske liep onder onze bovenverdieping en kwam uit in de veranda van de buren. Buiten zag je aan de voorkant duidelijk die overgang met eronder dat poortje, zo noemden wij het.
Een deur die niet bij het ene ook niet bij het andere huis hoorde, zo leek het. Als je de deur opende zag je de baksteen met een likje verf, om uit te komen in de veranda van de buurvrouw. Gesloten was dat poortje nooit in die tijd.
Als kinderen daagden we elkaar uit om het poortje te openen heel hard boehh te roepen wat een holle klank gaf, daarna te gaan lopen. Je had wel het risico dat een van de twee al oudere buren achter je aan kwam.
Die bepaalde meter liep van mijn kamer langs het bordes en vormde een lange smalle berging waar moeder handig gebruik van maakte. Het werd door ons het spelonkske genoemd. Omdat het aan de achterzijde een raampje had gebeurde het wel eens dat buurman of mijn vader er naar buiten kropen om aan het dak van de veranda iets te reinigen of te herstellen. Het ging sneller op die manier dan met een ladder aan de buitenkant van de veranda.
Tijdens de oorlog kreeg het nog een andere bestemming, het diende als slaapplaats voor mijn vader. Zeker het laatste jaar erg belangrijk, hij was niet openlijk bij het verzet maar had er wel losse contacten mee.
Door zijn werk kwam hij dagelijks in contact met de Duitsers hoorde en zag veel. Hij was al door vrienden gewaarschuwd dat hij uitkijken moest, dat de Gestapo hem in het oog hield.
Vader hoopte dat hij bij het minste verdachte door dat venstertje kon vluchten, over het glazen dak en dwars door een rij aan elkaar grenzende tuinen.
Gelukkig is het nooit daarvoor gebruikt. Het zijn ook feiten die wij kinderen pas vele jaren later te weten kwamen.
Een al ouder iemand heeft een schat aan herinneringen, je begint met een huis en eindigt weer met de oorlog, iets wat elke keer weer in verhalen over je kindertijd ( onvermijdelijk ) opduikt.
Bomi.
-
Thuis.
Op TV zie je regelmatig mensen die teruggaan naar hun geboortehuis, wel ik deed dat een tijdje geleden om het oude huis te bekijken. Ja, echt het oude huis, ik ben er geboren met de hulp van een wijsvrouw, het is dus toch één of twee jaar ouder dan mezelf.
Toen mijn vader gestorven is werd het gekocht door een vrijgezel die er samen met zijn oude moeder introk. Wie er nu woont, weet ik niet, aan de buitenkant is niets veranderd. Ik zou niet verwonderd geweest zijn als ineens de deur openging en moeder naar buitenkwam.
Naast de voordeur is nog een gewone houten deur, die bij het volgende huis hoort. De twee huizen zijn rond dezelfde tijd gebouwd.
De stukken bouwgrond werden gescheiden door een reep grond. Raar maar waar één meter in de breedte en dezelfde lengte als het pand. Indertijd heeft de architect bemiddeld tussen de verschillende partijen om een oplossing te vinden. Overeenkomsten die nu niet meer te bedenken zijn. Buurman kreeg beneden één meter meer en mijn ouders bouwden gewoon over die meter heen. Het huis van de buren stond er al, vandaar dat het gangske (spreektaal) als een soort aanhangsel tussen de twee huizen stond.
Mijn slaapkamer lag voor de helft boven onze hal en de andere helft over het gangske gebouwd. Het gangske liep onder onze bovenverdieping en kwam uit in de veranda van de buren. Buiten zag je aan de voorkant duidelijk die overgang met eronder dat poortje, zo noemden wij het.
Een deur die niet bij het ene ook niet bij het andere huis hoorde, zo leek het. Als je de deur opende zag je de baksteen met een likje verf, om uit te komen in de veranda van de buurvrouw. Gesloten was dat poortje nooit in die tijd.
Als kinderen daagden we elkaar uit om het poortje te openen heel hard boehh te roepen wat een holle klank gaf, daarna te gaan lopen. Je had wel het risico dat een van de twee al oudere buren achter je aan kwam.
Die bepaalde meter liep van mijn kamer langs het bordes en vormde een lange smalle berging waar moeder handig gebruik van maakte. Het werd door ons het spelonkske genoemd. Omdat het aan de achterzijde een raampje had gebeurde het wel eens dat buurman of mijn vader er naar buiten kropen om aan het dak van de veranda iets te reinigen of te herstellen. Het ging sneller op die manier dan met een ladder aan de buitenkant van de veranda.
Tijdens de oorlog kreeg het nog een andere bestemming, het diende als slaapplaats voor mijn vader. Zeker het laatste jaar erg belangrijk, hij was niet openlijk bij het verzet maar had er wel losse contacten mee.
Door zijn werk kwam hij dagelijks in contact met de Duitsers hoorde en zag veel. Hij was al door vrienden gewaarschuwd dat hij uitkijken moest, dat de Gestapo hem in het oog hield.
Vader hoopte dat hij bij het minste verdachte door dat venstertje kon vluchten, over het glazen dak en dwars door een rij aan elkaar grenzende tuinen.
Gelukkig is het nooit daarvoor gebruikt. Het zijn ook feiten die wij kinderen pas vele jaren later te weten kwamen.
Een al ouder iemand heeft een schat aan herinneringen, je begint met een huis en eindigt weer met de oorlog, iets wat elke keer weer in verhalen over je kindertijd ( onvermijdelijk ) opduikt.
Bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Bomi'ke,
"thuis" heel aanschouwelijk voorgesteld zoals jij dat kan!,
ik volgde jou naar jouw slaapkamer, ik zag het gangske, de veranda.....
Herinneringen van lang geleden!
Mijn geboortehuis staat er niet meer, moest weg voor de Ringweg rond Kortrijk, al de buurhuizen ook. als we nu naar ons geboortedorp gaan nemen we de afrit waar ons huis stond, nog altijd een raar gevoel.
Voor er met de Ringwerken begonnen werd waren die huizen al een tijdje verlaten, hoe graag was ik er nog eens binnen geweest maar er hing een plaatje 'verboden toegang'. Later hoorde ik dat mijn broer er toch binnen was geweest, spijtig dat ik er niet bij was.
Bedankt voor het binnenwippen gisteren, de deur staat altijd open, de koffie is vlug gemaakt en een koekje is er ook altijd.
Een fijn komend jaar wens ik jou met een goede gezondheid omringd met veel vriendschap en liefde!
lieve groetjes,
gustilpe
"thuis" heel aanschouwelijk voorgesteld zoals jij dat kan!,
ik volgde jou naar jouw slaapkamer, ik zag het gangske, de veranda.....
Herinneringen van lang geleden!
Mijn geboortehuis staat er niet meer, moest weg voor de Ringweg rond Kortrijk, al de buurhuizen ook. als we nu naar ons geboortedorp gaan nemen we de afrit waar ons huis stond, nog altijd een raar gevoel.
Voor er met de Ringwerken begonnen werd waren die huizen al een tijdje verlaten, hoe graag was ik er nog eens binnen geweest maar er hing een plaatje 'verboden toegang'. Later hoorde ik dat mijn broer er toch binnen was geweest, spijtig dat ik er niet bij was.
Bedankt voor het binnenwippen gisteren, de deur staat altijd open, de koffie is vlug gemaakt en een koekje is er ook altijd.
Een fijn komend jaar wens ik jou met een goede gezondheid omringd met veel vriendschap en liefde!
lieve groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Nog een fijne dag Bomi !
groetje
Yna
Ik heb genoten van jouw verhaal. Mijn moeder is acht jaar geleden overleden, zij was 91 jaar. Toen is ons ouderlijk huis ook verkocht aan een jonge architekt. Hij heeft het binnenin helemaal veranderd. Wij werden als het klaar was uitgenodigd om te komen kijken. Het deed ons veel plezier maar aan de andere kant kwamen de herinneringen weer boven van het huisje waar we zolang naartoe gingen om moeder te helpen, zij was ook al lang alleen. Wij zijn met vier en deden elk ons deel of samen. Van vroeger wordt nog zo dikwijls gesproken hé.
Wees blij en geniet.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Bomi'ke,
ik heb geen tijd meer om een prent te maken
maar ik kom jou toch mijn wens aanbieden!
Een goede gezondheid het komende jaar
gevuld met diepe liefde voor elkaar (met jouw familie)
warmte en vriendschap om jou heen
met fijne dagen als parels gereigd aaneen!
lieve groetjes,
gustilpe
ik heb geen tijd meer om een prent te maken
maar ik kom jou toch mijn wens aanbieden!
Een goede gezondheid het komende jaar
gevuld met diepe liefde voor elkaar (met jouw familie)
warmte en vriendschap om jou heen
met fijne dagen als parels gereigd aaneen!
lieve groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Vrienden,
Bij gebrek aan tijd, monster dat genadeloos stukjes
leven uitwist, bedank ik jullie samen.
Heel fijn dat jullie er weer waren.
Liefs,
bomi
Voorbij 2011, straks flirten we met 2012, is het feest!
-
Vrienden,
Bij gebrek aan tijd, monster dat genadeloos stukjes
leven uitwist, bedank ik jullie samen.
Heel fijn dat jullie er weer waren.
Liefs,
bomi
Voorbij 2011, straks flirten we met 2012, is het feest!
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!