Verhalen uit de wereld
-
krakje - Lid geworden op: 01 sep 2004, 21:16
- Locatie: Heist op den Berg
vandaag fris en soms regen,
maar wens je toch een fijne avond,
groetjes van krakje
plaatje van norman
hé je reisverslag begint goed met slecht weer,
je leest dit percies of je bent erbij,
benieuwd naar het vervolg,
ik hou van het leven, het is jou maar eenmaal gegeven.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Gustilpe,
Zie dat je al terug bent gelukkig en moe, toch blij
dat je er weer bent gans en wel.
Lezen ga ik een paar stukjes samen doen het wordt nu
een beetje laat voor mij.
Knuffel van mij
bomi
-
Gustilpe,
Zie dat je al terug bent gelukkig en moe, toch blij
dat je er weer bent gans en wel.
Lezen ga ik een paar stukjes samen doen het wordt nu
een beetje laat voor mij.
Knuffel van mij
bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
krakje,
fijn dat je kwam lezen!
Bomike,
heel blij dat je er ook weer eens was!
.....vervolg
De volgende dag rijden we even tot aan de Tisza, we worden er verwelkomd door een heus kikkerconcert. Het strand evenals het haventje schijnen verlaten, de temperatuur blijft onder de normale waarde voor de tijd van het jaar, slechts 17°.
We bezoeken het mooi historisch stadje Eger, meer dan 150 huizen zijn gepromoveerd tot monument. Als uitschieters zijn er de Burcht, de Basiliek en de Pedagogische Academie, de trots van Eger.
Hier komt iedereen aan zijn trekken, zowel zij die houden van traditie als zij die houden van romantiek of gezellig winkelen en proeven op een van de talloze terrasjes van de lekkere Egri Bikavér of stierenbloed.
De thermometer wijst 18° aan, dat is net de helft van verleden jaar!
op de achtergrond: de Burcht
de kathedraal
de Pedagogische Academie
gezellig kuieren en een terrasje doen met een glaasje stierenbloed
Rond Eger staan de gekende wijngaarden, hier rijpen de rode druiven 'Zum Erlauer Stierblut'.
Een andere bezienswaardigheid is de bron met heilwater in Egerszalók, genezend water ontdekt in 1961 toen gezocht werd naar aardolie. Tegen de verwachtingen in sprong een termaal water van 60° uit de diepte. Waar het water vloeide ontstonden kleine heuvels waaruit zich wit, geel, grijs en rood gesteente ontstonden. Het bronwater is rijk aan natrium en calcium, magnesium en hydro-carbonaat. Haar heilwerking werd in 1990 door proeven bewezen.
Sinds enkele jaren werd hier een groot ressort gebouwd met buiten- en binnenbaden, spijtig voor de rustige omgeving, maar dat is mijn eigen opinie.
de wijnvelden
thermaal natuurfenomeen
het ressort
Op de terugweg naar Kömlo bezoeken we nog enkele typisch Hongaarse dorpen.
Onderweg missen we de zonnebloemvelden, we zijn hier enkele weken vroeger en dat laat zich zien, maar de veldbloemen waar ik zo van hou, de pure ongerepte natuur, staan in volle pracht.
Morgen… ja morgen komen we Roemenië binnen….
wordt vervolgd….
fijn dat je kwam lezen!
Bomike,
heel blij dat je er ook weer eens was!
.....vervolg
De volgende dag rijden we even tot aan de Tisza, we worden er verwelkomd door een heus kikkerconcert. Het strand evenals het haventje schijnen verlaten, de temperatuur blijft onder de normale waarde voor de tijd van het jaar, slechts 17°.
We bezoeken het mooi historisch stadje Eger, meer dan 150 huizen zijn gepromoveerd tot monument. Als uitschieters zijn er de Burcht, de Basiliek en de Pedagogische Academie, de trots van Eger.
Hier komt iedereen aan zijn trekken, zowel zij die houden van traditie als zij die houden van romantiek of gezellig winkelen en proeven op een van de talloze terrasjes van de lekkere Egri Bikavér of stierenbloed.
De thermometer wijst 18° aan, dat is net de helft van verleden jaar!
op de achtergrond: de Burchtde kathedraalde Pedagogische Academiegezellig kuieren en een terrasje doen met een glaasje stierenbloedRond Eger staan de gekende wijngaarden, hier rijpen de rode druiven 'Zum Erlauer Stierblut'.
Een andere bezienswaardigheid is de bron met heilwater in Egerszalók, genezend water ontdekt in 1961 toen gezocht werd naar aardolie. Tegen de verwachtingen in sprong een termaal water van 60° uit de diepte. Waar het water vloeide ontstonden kleine heuvels waaruit zich wit, geel, grijs en rood gesteente ontstonden. Het bronwater is rijk aan natrium en calcium, magnesium en hydro-carbonaat. Haar heilwerking werd in 1990 door proeven bewezen.
Sinds enkele jaren werd hier een groot ressort gebouwd met buiten- en binnenbaden, spijtig voor de rustige omgeving, maar dat is mijn eigen opinie.
de wijnveldenthermaal natuurfenomeenhet ressortOp de terugweg naar Kömlo bezoeken we nog enkele typisch Hongaarse dorpen.
Onderweg missen we de zonnebloemvelden, we zijn hier enkele weken vroeger en dat laat zich zien, maar de veldbloemen waar ik zo van hou, de pure ongerepte natuur, staan in volle pracht.
Morgen… ja morgen komen we Roemenië binnen….
wordt vervolgd….
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
http://youtu.be/goeOUTRy2es
Hungarian Rhapsodie van Franz Liszt
Gustilpe,
Je verhaal boeit ons erg,we volgen het met
veel interesse.
De prachtige foto's maken het verhaal levendig.
We hebben onder het lezen ook genoten
van de Hungarian Rhapsodie van Franz Liszt.
We kijken al uit naar het vervolg.
Ondertussen vriendelijke groetjes van ons beiden,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
krakje - Lid geworden op: 01 sep 2004, 21:16
- Locatie: Heist op den Berg
niet veel goesting om iets te maken,
daarom maar iets gemakkelijk gedaan,
groetjes van krakje
wat een prachtige foto's, de natuur moet daar mooi zijn,
stierenbloed is dat een soort rode wijn, en welke?
ik hou van het leven, het is jou maar eenmaal gegeven.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Alter en rankje,
bedankt voor het komen lezen, het mooi ppt'ke en de verwijzing naar youtube, ik heb zeer genoten van de Hungarian Rhapsodie van Franz Liszt.
krakje,
Egri Bikaver is een gekende rode wijn in Hongarije, Egri verwijst naar de streek rond de stad Eger en Bikaver wil zeggen stierenbloed.
Yna,
graag ik het het verhaaltje van de reiger gelezen, humoristisch!
We hadden hier ook een vijvertje, de reiger kwam geregeld maar met de kleintjes wou ik het vijvertje weg, nu is er op die plaats een kruidentuintje.
Monika,
inderdaad ik fotografeer ook graag, overal waar ik kom heb ik mijn toestel mee, fijn dat je kwam lezen.
Aan iedereen een lieve dankjewel!
gustilpe
bedankt voor het komen lezen, het mooi ppt'ke en de verwijzing naar youtube, ik heb zeer genoten van de Hungarian Rhapsodie van Franz Liszt.
krakje,
Egri Bikaver is een gekende rode wijn in Hongarije, Egri verwijst naar de streek rond de stad Eger en Bikaver wil zeggen stierenbloed.
Yna,
graag ik het het verhaaltje van de reiger gelezen, humoristisch!
We hadden hier ook een vijvertje, de reiger kwam geregeld maar met de kleintjes wou ik het vijvertje weg, nu is er op die plaats een kruidentuintje.
Monika,
inderdaad ik fotografeer ook graag, overal waar ik kom heb ik mijn toestel mee, fijn dat je kwam lezen.
Aan iedereen een lieve dankjewel!
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
....... vervolg
Aan de grens met Roemenië laten we onze passen zien en mogen onmiddellijk het land binnen, geen vragen, in tegenstelling met vorig jaar waar we moesten uitleggen (met handen en voeten) wat er allemaal in onze wagen stak.
Na Oostenrijk en Hongarije kopen we hier ons derde 'vinieta' om op veelal 'slechte' wegen te mogen rijden.
Ja, ja we zijn in Roemenië, we zien weer paard en kar.
Onlangs werd er een nieuwe wet van kracht, paard en kar worden verboden op de hoofdwegen, nochtans rijden we op een hoofdweg. Er was massaal protest, veel mensen verplaatsen zich met paard en kar, niet enkel voor het werk op het veld, mensen vervoeren er werkelijk alles mee, ook sommige familie uitstapjes tijdens het weekend gebeuren met paard en kar.
De wegenwerken op de hoofdweg, met steun van de Europese Unie, die vorig jaar in volle gang waren zijn schijnbaar ten einde, al is er nog geen midden streepjeslijn te zien.
Doch na een aantal kilometers wordt de asfalt terug opengebroken, waarom? Langs weerskanten van de werken staat een man met een plankje, langs de ene kant rood geverfd, langs de andere kant groen, net batjes van een pingpongspel. Hetzelfde fenomeen herhaalt zich een paar keer, maar we klagen zeker niet, we stellen een grote verbetering vast, dankzij de Europese Unie, misschien een antwoord op de vraag wat er met het geld gebeurt van Europa. Ook verder zien we het wegennet verbeterd ttz sommige hoofdwegen.
We brengen een kort bezoek aan Satu Mare waar we een bord soep en een homp brood verorberen. Satu Mare is een oorspronkelijk door Hongaren gedomineerde stad, waarvan het huidige stadsbeeld nog veel op de steden van de Hongaarse vlakte lijkt. Het centrum bezit een mooi stadsplein.
Een pensionnetje (ook gesteund door de Europse Unie) in Ilba, een klein dorpje, dat is onze vaste stek op de eerste dag in dat land. De eigenaars spreken enkele woorden Frans, ze komen ons hartelijk begroeten maar deze keer is er geen plaats in de herberg. Wat nu? De mensen zitten er verlegen om, na enkele telefoontjes krijgen we een grote kamer met terras en worden we verwend met een heerlijk avondmaal.
We maken een avondwandeling in de met modder en plassen omliggende straatjes. Op de hoofdweg zien we dat ook het afwateringssysteem vernieuwd werd.
Het elektriciteitsnet dat is raden..... zo een wirwar van draden.
het wegje naar het pension
de nieuw aangelegde weg met steun van de Europese Unie en het afwateringsysteem
het elektriciteitsnet
Elke morgen en avond komt hier een geitenboertje voorbij met zijn 6 geitjes, ik vraag hem beleefd of ik een foto mag nemen, hij lacht, geen probleem, hij draag een klein hondje in zijn armen.
Later op het terras krijgen we gezelschap van een vogeltje, waarschijnlijk pas uit het nest gevlogen, het durft niet verder te vliegen.
Sibiu wacht… het eigenlijke doel van de reis nadert.
Wordt vervolgd…..
Aan de grens met Roemenië laten we onze passen zien en mogen onmiddellijk het land binnen, geen vragen, in tegenstelling met vorig jaar waar we moesten uitleggen (met handen en voeten) wat er allemaal in onze wagen stak.
Na Oostenrijk en Hongarije kopen we hier ons derde 'vinieta' om op veelal 'slechte' wegen te mogen rijden.
Ja, ja we zijn in Roemenië, we zien weer paard en kar.
Onlangs werd er een nieuwe wet van kracht, paard en kar worden verboden op de hoofdwegen, nochtans rijden we op een hoofdweg. Er was massaal protest, veel mensen verplaatsen zich met paard en kar, niet enkel voor het werk op het veld, mensen vervoeren er werkelijk alles mee, ook sommige familie uitstapjes tijdens het weekend gebeuren met paard en kar.
De wegenwerken op de hoofdweg, met steun van de Europese Unie, die vorig jaar in volle gang waren zijn schijnbaar ten einde, al is er nog geen midden streepjeslijn te zien.
Doch na een aantal kilometers wordt de asfalt terug opengebroken, waarom? Langs weerskanten van de werken staat een man met een plankje, langs de ene kant rood geverfd, langs de andere kant groen, net batjes van een pingpongspel. Hetzelfde fenomeen herhaalt zich een paar keer, maar we klagen zeker niet, we stellen een grote verbetering vast, dankzij de Europese Unie, misschien een antwoord op de vraag wat er met het geld gebeurt van Europa. Ook verder zien we het wegennet verbeterd ttz sommige hoofdwegen.
We brengen een kort bezoek aan Satu Mare waar we een bord soep en een homp brood verorberen. Satu Mare is een oorspronkelijk door Hongaren gedomineerde stad, waarvan het huidige stadsbeeld nog veel op de steden van de Hongaarse vlakte lijkt. Het centrum bezit een mooi stadsplein.
Een pensionnetje (ook gesteund door de Europse Unie) in Ilba, een klein dorpje, dat is onze vaste stek op de eerste dag in dat land. De eigenaars spreken enkele woorden Frans, ze komen ons hartelijk begroeten maar deze keer is er geen plaats in de herberg. Wat nu? De mensen zitten er verlegen om, na enkele telefoontjes krijgen we een grote kamer met terras en worden we verwend met een heerlijk avondmaal.
We maken een avondwandeling in de met modder en plassen omliggende straatjes. Op de hoofdweg zien we dat ook het afwateringssysteem vernieuwd werd.
Het elektriciteitsnet dat is raden..... zo een wirwar van draden.
het wegje naar het pensionde nieuw aangelegde weg met steun van de Europese Unie en het afwateringsysteemhet elektriciteitsnetElke morgen en avond komt hier een geitenboertje voorbij met zijn 6 geitjes, ik vraag hem beleefd of ik een foto mag nemen, hij lacht, geen probleem, hij draag een klein hondje in zijn armen.
Later op het terras krijgen we gezelschap van een vogeltje, waarschijnlijk pas uit het nest gevlogen, het durft niet verder te vliegen.
Sibiu wacht… het eigenlijke doel van de reis nadert.
Wordt vervolgd…..
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
.-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Monika, Krakje, Neske,
bedankt dat jullie er waren!
We gaan verder met het verhaal.
....... vervolg
We rijden langs mooie landschappen met armoedige huisjes (ze geven je een onbehaaglijk gevoel) zoals we gewoon zijn in dat grote land. Het valt weer op hoe groot de verschillen zijn tussen de verscheidene staten in het één gemaakt Europa. Hoe rijk is het Westen tegenover het Oosten.
Een kort oponthoud in Baia Mare, een mijnstad die de internationale pers haalde met een belabberde milieureputatie. Baia Mare is van oorsprong een Saksische stad, het heeft een mooi centrum.
Na een korte pauze willen we verder rijden, we hebben nog ettelijke kilometers voor de boeg (vooral in tijd, meestal kunnen we slechts aan 40 km per uur rijden) maar onze wagen staat ingeparkeerd door een taxi. We wachten en wachten.... tot opeens een politiewagen verschijnt. We vragen raad aan de agenten. Ze bellen het taxibedrijf op die op zijn beurt de chauffeur opbelt, de man verontschuldigd zich, oef we kunnen verder.
naast nieuw zie je ook altijd verval in het land
toren in Baia Mare
We houden even halt in het stadje Dej, het lijkt volledig vervallen, we rijden verder.
Enkele jaren geleden wilden we het klooster Nicula, een belangrijk bedevaartsoord bezoeken. Het was op 15 augustus, daar waren we niet op voorbereid, een smalle weg leidt er heen, van kilometers ver stonden wagens geparkeerd, ik bracht een blitsbezoek terwijl mijn man tevergeefs parking zocht, dan maar de wagen weer in gestapt, nu kunnen we rustiger alles eens bekijken.
Het oude kerkje stamt uit 1552, de parochianen waren trots op hun kerkje en vooral op de glasicoon met Maria. De Habsburgers die de Turken verslagen hadden wilden het christelijke orthodoxe geloof uitroeien, het verhaal luidt dat er echte tranen uit de ogen van Maria rolden. De mensen kwamen van heinde en verre in de overtuiging dat het hier om een wonder ging en dat de icoon genezing bracht. Tot op vandaag, een van de grootste bedevaartplaatsen in Roemenië. De kathedraal hebben we niet bezocht, er waren werken aan de gang.
kerkje uit 1552 
de klokken van de kathedraal
ook geestelijken gebruiken GSM, zelfs in Roemenië
de kindjes op de kar konden we een knuffeltje geven
zicht vanaf de heuvel met het klooster
Eindelijk komen we in Sibiu aan met een blij weerzien van de vrienden Mircea en Luminita. Wat een onthaal, het avondmaal staat reeds te wachten, de mensen doen zo hun best om het naar onze zin te maken, dat hoeft helemaal niet, ze weten niet wat gedaan om jou te plezieren. Het gevolg: we moeten weer veel te veel eten, dat zal de volgende dagen zo verder gaan..... weten we nu al.
De avond verloopt verder heel gemoedelijk met heen en weer gepraat over de families, leuke foto's en verhalen. Mircea vertelt over het bezoek aan zijn dochter in Amerika. Zijn dochter betaalde de reis, want daarvoor hebben de mensen niet het nodige geld, erg vind ik, maar de dochter wou zo graag dat haar pa zijn kleindochtertje zag, het jaar voordien was het de beurt geweest aan haar ma.
Mircea maakt telefonisch afspraken voor de volgende dagen met de Pope en Nicoleta, Simona, Adi en Joanna.
Een blije verrassing, we krijgen dezelfde kamer als gewoonlijk maar het bed heeft een nieuw matras, wat een opluchting!!!
Wordt vervolgd......
bedankt dat jullie er waren!
We gaan verder met het verhaal.
....... vervolg
We rijden langs mooie landschappen met armoedige huisjes (ze geven je een onbehaaglijk gevoel) zoals we gewoon zijn in dat grote land. Het valt weer op hoe groot de verschillen zijn tussen de verscheidene staten in het één gemaakt Europa. Hoe rijk is het Westen tegenover het Oosten.
Een kort oponthoud in Baia Mare, een mijnstad die de internationale pers haalde met een belabberde milieureputatie. Baia Mare is van oorsprong een Saksische stad, het heeft een mooi centrum.
Na een korte pauze willen we verder rijden, we hebben nog ettelijke kilometers voor de boeg (vooral in tijd, meestal kunnen we slechts aan 40 km per uur rijden) maar onze wagen staat ingeparkeerd door een taxi. We wachten en wachten.... tot opeens een politiewagen verschijnt. We vragen raad aan de agenten. Ze bellen het taxibedrijf op die op zijn beurt de chauffeur opbelt, de man verontschuldigd zich, oef we kunnen verder.
naast nieuw zie je ook altijd verval in het landtoren in Baia MareWe houden even halt in het stadje Dej, het lijkt volledig vervallen, we rijden verder.
Enkele jaren geleden wilden we het klooster Nicula, een belangrijk bedevaartsoord bezoeken. Het was op 15 augustus, daar waren we niet op voorbereid, een smalle weg leidt er heen, van kilometers ver stonden wagens geparkeerd, ik bracht een blitsbezoek terwijl mijn man tevergeefs parking zocht, dan maar de wagen weer in gestapt, nu kunnen we rustiger alles eens bekijken.
Het oude kerkje stamt uit 1552, de parochianen waren trots op hun kerkje en vooral op de glasicoon met Maria. De Habsburgers die de Turken verslagen hadden wilden het christelijke orthodoxe geloof uitroeien, het verhaal luidt dat er echte tranen uit de ogen van Maria rolden. De mensen kwamen van heinde en verre in de overtuiging dat het hier om een wonder ging en dat de icoon genezing bracht. Tot op vandaag, een van de grootste bedevaartplaatsen in Roemenië. De kathedraal hebben we niet bezocht, er waren werken aan de gang.
kerkje uit 1552 de klokken van de kathedraalook geestelijken gebruiken GSM, zelfs in Roemeniëde kindjes op de kar konden we een knuffeltje gevenzicht vanaf de heuvel met het kloosterEindelijk komen we in Sibiu aan met een blij weerzien van de vrienden Mircea en Luminita. Wat een onthaal, het avondmaal staat reeds te wachten, de mensen doen zo hun best om het naar onze zin te maken, dat hoeft helemaal niet, ze weten niet wat gedaan om jou te plezieren. Het gevolg: we moeten weer veel te veel eten, dat zal de volgende dagen zo verder gaan..... weten we nu al.
De avond verloopt verder heel gemoedelijk met heen en weer gepraat over de families, leuke foto's en verhalen. Mircea vertelt over het bezoek aan zijn dochter in Amerika. Zijn dochter betaalde de reis, want daarvoor hebben de mensen niet het nodige geld, erg vind ik, maar de dochter wou zo graag dat haar pa zijn kleindochtertje zag, het jaar voordien was het de beurt geweest aan haar ma.
Mircea maakt telefonisch afspraken voor de volgende dagen met de Pope en Nicoleta, Simona, Adi en Joanna.
Een blije verrassing, we krijgen dezelfde kamer als gewoonlijk maar het bed heeft een nieuw matras, wat een opluchting!!!
Wordt vervolgd......
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Monika ** - Lid geworden op: 05 jun 2004, 13:10
- Locatie: ardennen
lief Gustilpe
die mensen daar zijn gast vriendelijk he
als ik zo lees
het is jammer dat het leven niet zo goed is te arm
maar er word veel verschil gemaakt van arm en rijk
dat is erg jammer ze doen hun best en kunnen nog lachen
tot de volgde ik kom terug
groetjes uit de Ardennen
veel liefs Monika
die mensen daar zijn gast vriendelijk he
als ik zo lees
het is jammer dat het leven niet zo goed is te arm
maar er word veel verschil gemaakt van arm en rijk
dat is erg jammer ze doen hun best en kunnen nog lachen
tot de volgde ik kom terug
groetjes uit de Ardennen
veel liefs Monika