NOTEN RAPEN - een noot om te kraken
Rond het ommuurde kerkhof van een klein dorpje stond een oude notenboom.
Zowel op het kerkhof als erbuiten aan de andere kant van de muur lagen er afgevallen noten op de grond.
Op een dag waren er twee jongetjes de noten binnen op het kerkhof onder de boom aan het oprapen.
Ze vulden er een grote emmer mee vol. Daarna verdeelden ze de noten onder elkaar,
Één voor jou, één voor mij, één voor jou één voor mij…. Zei een van de jongens.
Een derde jongen reed op zijn fiets voorbij langs de muur buiten op straat.
Vanop zijn fiets horde hij aan de andere kant van de muur stemmen op het kerkhof en
hij vertraagde om te verstaan wat er gezegd werd. Wat hij hoorde, was
één voor jou, één voor mij, één voor jou, één voor mij.
Hij dacht te weten wat er gezegd werd, sprong op zijn fiets en spurtte weg.
Juist achter de bocht kwam hij een oude man tegen, traag strompelend met een wandelstok.
Kom snel, Kom snel, riep de jongen Je zal niet geloven wat ik juist gehoord heb,
Satan, de duivel en God de vader zijn op het kerkhof de zielen aan het verdelen.
De oude man zei : maak dat een ander wijs, ik ben slecht te been, daar ga ik me niet voor haasten.
Maar de jongen hield vol en samen gingen ze terug naar de plek aan de muur
waar de jongen de stemmen had gehoord. En inderdaad, de telling was nog aan de gang :
één voor jou, één voor mij, één voor jou, één voor mij
Inderdaad, zei de oude man, je vertelde de waarheid. Laten we proberen om God de vader te zien.
Juist als ze naar de ingang van het kerkhof wilden lopen, hoorden ze de stem zeggen :
één voor jou, één voor mij, ... en nu gaan we die aan de andere kant van de muur ook nog halen
en dan hebben wij er genoeg en zijn wij hier klaar.
En geloof me vrij,
de oude man liep meer dan 500m aan kop vooraleer de jongen op de fiets hem had ingehaald.
Rond het ommuurde kerkhof van een klein dorpje stond een oude notenboom.
Zowel op het kerkhof als erbuiten aan de andere kant van de muur lagen er afgevallen noten op de grond.
Op een dag waren er twee jongetjes de noten binnen op het kerkhof onder de boom aan het oprapen.
Ze vulden er een grote emmer mee vol. Daarna verdeelden ze de noten onder elkaar,
Één voor jou, één voor mij, één voor jou één voor mij…. Zei een van de jongens.
Een derde jongen reed op zijn fiets voorbij langs de muur buiten op straat.
Vanop zijn fiets horde hij aan de andere kant van de muur stemmen op het kerkhof en
hij vertraagde om te verstaan wat er gezegd werd. Wat hij hoorde, was
één voor jou, één voor mij, één voor jou, één voor mij.
Hij dacht te weten wat er gezegd werd, sprong op zijn fiets en spurtte weg.
Juist achter de bocht kwam hij een oude man tegen, traag strompelend met een wandelstok.
Kom snel, Kom snel, riep de jongen Je zal niet geloven wat ik juist gehoord heb,
Satan, de duivel en God de vader zijn op het kerkhof de zielen aan het verdelen.
De oude man zei : maak dat een ander wijs, ik ben slecht te been, daar ga ik me niet voor haasten.
Maar de jongen hield vol en samen gingen ze terug naar de plek aan de muur
waar de jongen de stemmen had gehoord. En inderdaad, de telling was nog aan de gang :
één voor jou, één voor mij, één voor jou, één voor mij
Inderdaad, zei de oude man, je vertelde de waarheid. Laten we proberen om God de vader te zien.
Juist als ze naar de ingang van het kerkhof wilden lopen, hoorden ze de stem zeggen :
één voor jou, één voor mij, ... en nu gaan we die aan de andere kant van de muur ook nog halen
en dan hebben wij er genoeg en zijn wij hier klaar.
En geloof me vrij,
de oude man liep meer dan 500m aan kop vooraleer de jongen op de fiets hem had ingehaald.
Reacties (0)
Voeg commentaar toe