UTOPIE

UTOPIE

Als regen nu eens droog was
en sneeuw voelde warm
rijk zijn zou niet bestaan
en niemand was nog arm

Als we ’s nacht wakker zouden zijn
en we sliepen overdag
we zouden wenen zonder tranen
en triest zijn met een lach

Als gras niet zacht en mals zou wezen
te hard om blootsvoets op te lopen
als alles zomaar voor ’t nemen lag
we niets meer moesten kopen

‘k Zou nog even kunnen door gaan
maar dan leest het niet meer fijn
ik brei er dus een eind aan
laat alles maar “gewoontjes” zijn

‘k hoop dat ‘k een smile toveren kon
met deze domme fantasie
weer even kind zijn moet toch kunnen
daarom deze vrolijke utopie.


Omi/Els – november ‘18