de laarsjes

Met kinderen moet je engelengeduld hebben Een klein jongetje had problemen met het aantrekken van zijn laarsjes, daarom knielde de juf en ze hielp hem. Met trekken en sleuren lukte het haar om eerst de ene en daarna de andere aan te trekken. Toen zei de kleuter: ?die laarsjes zitten aan de verkeerde voet.? De juf slikte haar opkomende ergernis maar in en ze keek vol ongeloof naar de voeten van het kind. Hij had gelijk, links en rechts was verwisseld. Het was voor de juf al even moeilijk om de laarsjes weer van de voetjes te trekken, als het was om ze weer terug aan te doen, ditmaal aan de goede voet. Ondanks alles lukte het haar om haar opkomende boosheid onder controle te houden. Toen het klaar was zei de kleuter: ?dit zijn mijn laarsjes niet.? De juf voelde nu toch haar woede stijgen en ze moest op haar tong bijten om niet te gaan mopperen op de kleine jongen. Ze zei alleen maar: ?waarom zeg je dat nu pas.? Zich aan het noodlot onderwerpend begon ze opnieuw aan de laarsjes te trekken en te sleuren tot ze weer van de voetjes waren. De klein jongen begon uit te leggen: het zijn de laarsjes van mijn broer, maar mama heeft gezegd dat ik die vandaag aan moest doen omdat het zo koud is.? Op dat moment wist de juf niet of dat ze stilletjes moest huilen, of op hem moest mopperen. Ze raapte weer al haar moed bij elkaar en trok en sleurde tot de stomme laarsjes weer aan zijn voeten zaten. KLAAR! Ze zet de kleuter op zijn voetjes, doet zijn das om en vraagt opgelucht aan het jongetje: okay en waar zijn je handschoenen?? Waarop hij antwoordt: ?oh, die zitten voor in mijn laarsjes.? ;•))