oma in de rechtszaal

Advocaten zouden nooit aan een oudere dame vragen moeten stellen als ze
> niet voorbereid zijn op haar antwoord.
> Tijdens een proces in Amerika riep de aanklager zijn eerste getuige
> naar voren, een dame op leeftijd. Hij ging naar haar toe en vroeg*:
> "Mevrouw, kent u mij?"*
> Zij antwoordde direct: *"Welja ik ken u, mijnheer. Ik ken u al van toen
> u nog een knaap was en eerlijk gezegd ben ik in u erg teleurgesteld.
> U liegt, u bedriegt uw vrouw, u manipuleert de mensen en spreekt kwaad
> achter hun rug. U denkt dat u een hele meneer bent terwijl u geen
> verstand genoeg hebt om te beseffen dat u het nooit ver zult brengen.
> Jawel, ik ken u."*
> De aanklager stond perplex. Niet wetend wat anders te doen wees hij
> door de zaal naar de verdediger en vroeg: *"Mevrouw, kent u de advocaat
> van de verdediging?"*
> Zij antwoordde weer direct: *"Welja, ik ken hem ook al van toen hij
> klein was. Hij is lui, onverdraagzaam, en hij heeft een drankprobleem.
> Hij kan met niemand een normale relatie opbouwen en zijn praktijk is de
> slechtste van het land. Bovendien heeft hij zijn vrouw bedrogen met
> drie verschillende minnaressen, waaronder uw vrouw. Jawel, ik ken
> hem."*
> De verdediger zakte bijna ineen van schaamte.
> Toen riep de rechter de twee advocaten bij zich en zei heel stilletjes:
> *"Als een van jullie beiden het waagt aan die dame te vragen of ze mij
> kent, dan stuur ik jullie allebei naar de elektrische stoel!" *