de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

[SDW]

Er wel even op wijzen dat dit het resultaat was van een samenwerking van ons team van drie ondervragers alsook van een viertal andere personen welk het nodige toezicht en opzoekwerk deden hoor.

[SDW]

Tijdens deze periode was Frankrijk betrokken bij de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd en werden wij door onze aktiviteiten ook enkele malen ongewild betrokken bij deze situatie in Frankrijk.

Een eerste maal waren wij geland op een Duits vliegveld en bemerkten een vliegtuig met franse kenletters F-XXXX welke dezelfde waren dan een vliegtuig van een ander type maar dat wij kenden op een frans vliegveld met dezelfde kenletters.
Via onze kanalen verwitigde wij de Franse veiligheidsdiensten welk enkele dagen later het vliegtuig en de piloot op een der franse vliegvelden in de omgeving van Parijs konden aanhouden.
Schijnbaar was het toestel uitgerust met een bom welk voorzien was om in het centrum van Parijs gedropt te worden.
De Franse diensten waren zeer gelukkig met onze reactie om hen dat te melden en daaruit volgden nog enkele opdrachten ten persoonlijke titel.

[SDW]

Een aantal E-mailtjes stellen mij vragen over mijn luchtvaart aktiviteiten, hiervoor verwijs ik hen naat mijn BLOG onder de titel LUCHTVAART INFORMATIE.

Ik tracht in onderwerp mij te houden aan gebeurtenissen in een bepaalde periode.

De huidige is in de periode 1956-1962 zijnde mijn militaire activiteiten in Frankrijk

[SDW]

Een der personen welk reageerde via E-mail over mijn informatie over het FRANS/ALGERIJNS conflict stelde mij een vraag over de bepaalde periode dat er een militaire putch was ten opzichte van de President DE GAULLE (20 april 1961).
Het klopt dat er een zekere dag een putch heeft geweest ten opzichte van het beleid van de President DE GAULLE.

Ik ken de juiste datum niet meer maar op een zekere morgend stonden er by het HQ twee verschillende Franse eenheden met wapens tegen elkaar en wij als internationale groep er tussen.

Note: iemand vermelde mij dat dit 20:21 april 1961 zou geweest zijn

Het betrof zover ik mij herinner de putch door de Marechal JUIN en de Generaal Maurice CHALLE ( die ik persoonlijk kende ) welk toen een der top oficieren was in de AFCENT en welk zijn troepen in stelling bracht tegen de getrouwe van de President DE GAULLE.
Naar mijn herineringen heeft dat 48 uur geduurt dat de eenheden met scherp tegen elkaar in stelling kwamen, naar ik mij herinner hebeen Marechal JUIN en de Generaal M CHALLE en ook nog een aantal andere franse officieren zich overgegeven en werden verbanen wat dat ook mag betekenen.

Een zeer onaangename toestand waartussen de Internationale militairen zich trachte afzijdig te houden en uit de vuurlaan te blijven wat niet zo eenvoudig was.

Voor ons die de Franse taalmachtig waren konden we de toestand volgen maar de niet franstalige voelden zich zeer onzeker herinner ik mij nog.

Vermoedelijk zijn de juiste datum en gegevens wel terug te vinden in de geschiedenis boeken , maar ik geef hier enkel mijn herinneringen weer aan die situatie.

In een bepaald stadium zijn wij nog betrokken geweest bij de gebeurtenissen met de Felega's zoals de Algerijnse vrijheidsstrijders van de FLN werden genoemd, maar hierover later.

[SDW]

Ik lees vandaag in de kranten dat de STAATSVEILIGHEID zich niet aan haar toegewezen en toegelaten taken houdt.

Dat brengt me in herinnering dat op een dag werden wij de drie NACHTRIDDERS zoals men ons in die tijd noemde bij de grote baas van de Provoost diensten geroepen en bekwamen felicitaties voor de bekomen resultaten.
De provoost Marechal stelde echter dat hij niet wilde weten hoe wij die resultaten bekwamen want dat hij ons anders mischien alle drie moest opsluiten.
Ik vond dat een van de meest intresante uitspraken want in de veiligheid, misdaad en antiterorisme bestrijding die er nu is moet men alle middelen gebruiken om tot resultaat te komen ter bescherming van het publiek.

In LIEFDE en OORLOG zijn alle midelen toegelaten enkel het resultaat teld !!!!!

[Wout]

SDW als ik u lees komt het mij voor dat jij intressante ervaringen heb opgedaan in je afwisselend beroepsleven. Maar ik denk niet dat het in het huidige België mogelijk is om een agent van de staatsveiligheid zo te laten functioneren op de manier waarop jij je opdrachten kon uitvoeren. Laat staan daartoe initiatieven nemen. Hier let men meer op de boswachter dan op de stroper.

[jeronimo]

Neen, het moet niet altijd oorlog zijn.
Iedere lezer zal nu al weten dat ik tuinder was, wel in de kantine van de veiling was er tussen aanvoer en verkoop zo’ uurtje uitwisseling van ideeën en teeltmethodes en dit natuurlijk tussen pot en pint.
Marc, die buiten zijn aardbeibedrijf nog een paar duizend scharrelkippen lopen had, gaf me de verzekering dat er geen beter middel voor de groei van aardbeien bestond dan kippenmest, ja verzekerde hij deze namiddag gaan we er de mest uithalen, nee het was geen vloeibare brij zoals bij batterijkippen, ja zo’n degelijke mest die ge met de spade kon scheppen ; ja je mag me verwachten. !!!
Als tuinder waren we wel niet voorzien van een degelijke mestkar, wel stond er nog zo’n antiek geval van in mijn vaders tijd toen het nog rustig aan toe ging, zo eentje met houten wielen en op ijzer banden .
Ja die kar was wel baanvaardig, ??? de nummerplaat van de tractor en de plaat 20 km stonden er op,.Het was zo’n achttal kilometer ver maar op de steenweg met asfalt bolde dat echt geruisloos, toen ik er aankwam was men al volop bezig met de stal leeg te halen, met een paar man werd mijn kar tot schofthoogte gevuld .
Maar miserie, miserie!!! Door het trillen van de dieselmotor begon die stevige ??? mest vloeibaar te worden en vóór ik vertok kwam er al van dat goedje tussen de spleten van de houten bak gedruppeld.
Jef, de vader van Marc wees me op het gevaar,: zal die kar het wel uithouden?
Ja, jaa da kan geen kwaad.!! En ik weg.
Reeds bij het wegrijden was het al wat meer dan druppelen zodat ik besliste van de binnenwegen te nemen. In die tijd waren die nog niet geasfalteerd zodat het gebots op de keien gans de lading in beweging zette , nu werd het toch een beetje erg, het was niet meer druppelen maar ik liet een gans spoor achter , wat nu gedaan.?
Waar ik aan een boerderij passeerde vroeg ik of ze geen mest wilden, neen ik heb geen vrije akker of ziet dat ge er mee thuisgeraakt.
Maar juist dit was niet het geval, toen ik moest stoppen om een andere baan te nemen en misschien nogal bruusk vertrok begaf de achterklep van de kar het, nu was het echt het einde, verder kon niet meer en uiteindelijk gaf ik 100 frank aan een boer om mijn lading te mogen afkippen.
Toen ik het twee dagen later vertelde barste iedereen het in lachen uit, en de grap van de strontkar is nog lang verteld geweest.

[SDW]

WOUT,

Heel juist ik zie niet hoe de staatsveiligheid zijn opdrachten kan uitvoeren, met de huidige toezicht op hun aktiviteiten.

Ik zie niet hoe men een bepaald midden kan infiltreren door u steeds braaf en volgens de wetgeving te gedragen hoor.

Ik had hier een verhaal geplaatst maar schijnbaar is het verloren want ik zie het niet meer, mogelijk verkeerd knopje gebruikt, zal trachten het later nog eens terug te plaatsen.

JERONIMO

Intresant verhaal van de STRONDKAR !!!

Ik kan me dat al voor de geest halen

[SDW]

Tijdens een bepaalde periode kregen we informatie dat een aantal militairen drugs gebruikten en kregen wij als opdract uit te zoeken welk de oorsprong en de gevolgen voor de veiligheid dat dit kon hebben.
Er wedrt besloten dat ik mij in het nachtlevenzou begeven en de louche gelegenheden te bezoeken.
Via deze weg ontwikkelde ik contacten met de algerijnse middens welk vooral de leveranciers waren van " KIF" .
Tevens werdt ik een zeker ogenblik benadert omdat men dacht dat ik een wapenexpert was en toonde men mij op een onbekende plaats waar ik geblindoekt werdt naar toegebracht en men mij in een loods een deel wapens van het type FN toonde.
Via mijn contacten werden de Franse veiligheidsdiensten op de hoogte gebracht welk heel veel belang stelden gezien het hier vermoedelijk leden van de FLN waren.
Er was echter een probleem ik had dat type van geweer in het leger nooit gezien want wij gebruikte toen nog de MAUSER.
Snel werdt ik voor drie dagen overgevlogen naal LIEGE voor een driedaagse snelkursus over de FN wapens waaronder het betrokken wapen.
De contacten werden verder uitgewerkt met een aantal zeer lekkere maaltijden met de Algereinen hun specialiteit en verder vriendschapsbanden werden ontwikeld zodat ik enkele malen naar de betrokken loods werd gebracht welk de Franse diensten de kans gaven de loods met de wapens te localiseren.
Tijdens een inval werden wij allen opgepakt en werdt ik nadien ongemerkt vrijgelatenn de Fransen vonden er veel FN wapens en de nodige leden van de FLN cell.

Tevens hadden wij de nodige gegevens om de aanvoerlijn van de drug zijde "KIF" in de militaire middens ook op te doeken.

Jaren later bemerkte ik op een TV uitzending de President van ALGERIA met in zijn nanijheid mijn goede vriend van de FLN welk mij naar de wapens bracht en dus schijnbaar het avontuur had overleeft en vermoedelijk een hoge functie moest bekleed hebben.

[jeronimo]

Ja watte joeng.!
Het is niet de eerste de beste die we in ons midden hebben.!!
In onze opleiding hadden we ook een "mauser" later kregen de fus
een FN , dit was een nieuw concept van terugslag waarbij langs een leiding een deeltje van de kracht op de grendel gezet werd en met een lange dubbele veer werd de huls buitengeworpen en een nieuwe kogel in de loop geschoven werd, dit wapen kon schot voor schot en half automatisch schieten, een minpunt was ; wanneer bij het reinigen de
veer niet geblokeerd werd moest het wapen naar de wapenmaker.
FN te Herstal-Luik had ook nog twee staaltjes van "wapenmaken."
De" sten " werd vervangen door een vigneron
en de bren door een MG, neen ik was geen wapenmaker maar de techniek van wapens intereseerde mij, heb trouwens in Turhout
opleiding gehad van de MI .30

[jadi]

Goede avond lieve mensen,ik ben weer eens komen bijlezen..
Amaai SDW hoho,..ik lees het met open mond...tjonge je moet toch ook bang zijn geweest om ontmaskert te worden...
ook gelachen met die strontkar,...
Altijd boeiend om hier te komen lezen.

[Wout]

jeronimo zelden zo goed gelachen zo laat op de avond.

[SDW]

JERONIMO,

Het was vooal dat probleem van de blokering op de FN die ik moest opvolgen want de felega's hadden daar veel problemen mee ervaren bij hun eerste gebruik van de FN.
Ik bekwam een der zeer bekwame wapenmakers die mij de speciale problemen leerde oplossen van de FN.

JADI

een zeer goede vraag, ge moogt niet vergeten dat wij een speciale opleiding en vorming hadden gevolgt bij de Amerikanen en ook nog bij de Franse.
Tevens hadden wij meestal concealed wapens op ons en in vele gevallen hadden we medestanders ook aanwezig in de omgeving.
De grote vraag was steeds in dat midden wie was uw vriend en wie was uw vijand wie geloofde in je en wie niet.
Bij de geblindoekte bezoeken aan de wapenopslagplaatsen werd je wapen afgenomen en was je enkel op je eigen, maar je was zelf overtuigd dat ze je 100% betrouwden.
Bij een aantal sociale contacten in de felaga middens was een der meest beangstigende ervaringen toen ik na een bad te hebben genomen en een massage men mijn baard scheerde met een open scheermes op uw keel door een der algerienen...... dat was een zeer nare ervaring!!!
Tevens op deze ogenblikken besef je niet altijd het gevaar waar je jezelf in begeeft.
Tevens heb je steeds al de positieve gevallen als briefing gekregen.
Het is maar jaren nadien dat je verneem welke operaties er verkeerd zijn gelopen en waar er aan beide zijde slachtoffers zijn gevallen.
Ik heb in mijn loopbaan enkele gevaarlijke situaties meegemaakt maar op het ogenblik zelf wordt ik kalm en berekend.

NOOT:
Later in mijn loopbaan als piloot heb ik tijdens een vlucht met een leerling op een zweefvliegtuig een incident gehad waar ik in vlucht vibraties heb gekregen ( vermoedelijk door mijn eigen fout) en er aan beide zijde de rolroeren en ongeveer een meter van de vleugeltip er is afgevlogen, de leerling wees mij er op dat er stukken afvlogen en toen heb ik gereageerd door te zeggen als die stukken eraf vliegen is teken dat we die niet nodig hebben, ik ben gelaagd een succesvolle landing uit te voeren, ..... nadien toen ik de schade zag ben ik beginnen trillen op mijn beenen en snel laten wegbrengen groen en versteven van de schrik.

[piepje]

piepje

[jeronimo]

Onze plechtige komunie,
Gedurende twee jaar kregen we catechismuslessen als voorbereiding op de grote dag.
Dit werd gegeven door onze pastoor na de mis van 7.30, tenminste als hij niet “ziek?” was, dan kwam hij even bij ons, een spoor van alcoholgeur achterlatend ,om te zeggen dat we konden gaan spelen.Ja, dit was eens een gelegenheid dat jongens en meisjes mochten samen spelen al draaide het dikwijls uit op ruzie waarbij de meisjes op het kerkhof gesloten werden,dan kwam de onderpastoor hen bevrijden waarbij we uitgescholden werden voor nietsnutten en vagebonden.
Na de les trokken die van het centrum nog voor een half uurtje naar huis, wij van de gehuchten hadden al een half uur te stappen en konden we niet op tijd terug geraken.
In de winter viel dat echt niet mee, de meisjes konden naar een verwarmd klaslokaal gaan, wij de jongens bleven wat rondhangen vermits de schoolpoorten maar om kwart voor negen opengingen. Ons boterhammeken hadden we dan ergens in de inham van een voordeur of garagepoort opgegeten, ja de koffie was nog goed warm vermits moeder het kruikske in een “ grauwpapier” gewikkeld had.
‘t Was het laatste oorlogsjaar, 1945, toen we ons komunie deden en veel viel er nog niet te kopen, zo had moeder mijn kostummeke met korte broek, schoenen en kousen reeds maanden op voorhand gekocht met rantsoeneringzegels
Ja in die tijd was het nog eens iets speciaals, een .”feest “ waarbij iedereen u proficiat wenste al wist velen niet wat antwoorden en het bleef gewoonlijk bij” vans gelijken”
Dat men” dank u” moest zeggen had niemand ons gezegd, of was het gewoon “ jaa”.
Veel plezier kan ik me van die dag niet herinneren, Met mijn grootmoeder te voet naar de eerste mis met mijn te kleine schoenen, mijn broekje waarin mijn billen spanden en kousen die maar tot half mijn benen kwamen , ja ons moeder had alles voorzien, ze zou rond die tijd bevallen en ja moeder lag die dag in het ziekenhuis.
Na de eerste mis kregen de communicanten uit onze wijk de kans om per auto, een fort T , met zo’n twee gasflessen op het dak, naar de hoogmis te rijden waar we plechtig onze doopbeloften vernieuwden.
We hadden een liedje aangeleerd dat door 27 jongens en 23 meisjes “gezongen” werd, hard werd er wel gezongen maar hoe??.
Na het middageten waarbij vader een paar kippen geslacht had, en peter en meter uitgenodigd waren, gingen weer te voet met gans de bende naar het lof met vespers.
Na deze viering werden we uitgenodigd op de pastorij voor een glas wijn met een koekje maar ik kon er niet heen, grootmoeder stond te wachten om met de tram
naar Brussel bij ons moeder te rijden.
Nu volgt er iets wat men in deze tijd voor onmogelijk houdt.
Bij onze aankomst in het ziekenhuis lag moeder daar “ met een gebroken been”
Toen ik het deken wou wegtrekken om mij te overtuigen hoe erg het was, kreeg ik te horen “ halt menneken ge gotj ma ziedoen”.( ge gaat mij pijn doen)
Later vernam ik dat ze opgenomen was voor een miskraam.
Aan de jongere lezers om een gedacht te vormen over onze seksuele opvoeding!!!!
De goede oude tijd ?????