Vleugels van papier

[Robol]

Zomaar een zaterdag in december




De klokken luiden in de toren

Op weg voor een laatste groet
aan een te vroeg gedoofde leven
lees ik aan de voorgevel
van een huis hier in de straat
dat er een kindje is geboren
Straks staat het nieuwe koren
op het zomerveld te gloren

Het oude koren uitgedorst

Het levensbrood
verschrompelde
tot harde korst

Kruimels verstrooid in de wind

Het nieuwe stro
ligt in een kribbe
verwarmt het lichaam
van een pasgeboren kind

Zomaar een zaterdag in december


Robbe

[katrijn2]

poëtisch wegglijden
tussen het reële en de droom,
de werkelijkheid en
hoe het aanvoelen,

mooi robol,
katrijn2

[elisa20]

Dag Robbe,

zomaar een zaterdag... een doordenkertje en heel apart

De tegenstellingen in het leven...
verdriet en vreugde,

Lieve groetjes
elisa

[schrijfster]

Winterlandschap.

Elke kleur is nu vervaagd
bedekt onder een witte deken
De vroege ochtend
die nog geen sporen draagt
Vogels lijken
naar elders te zijn geweken
Bomen, struiken zwaar beladen
zwiepen en buigen
onder hun zware last
Geen mens of verkeer
alleen een hoorbare stilte
dat in dit landschap
zo prachtig mooi past.


fijne winter weekend groetjes schrijfster

[Robol]

Bedankt voor jullie bezoekje

Katrijn, Elisa en Schrijfster

Beste wensen

Robbe

[Robol]

Eenzame Kerstmis




Eenzame Kerstmis
zo doods en zo koud
Zelfs geen kerstboom
met lichtjes van goud
Het wrange gevoel
dat niemand van je houdt
Glijdende tranen
als smeltende vlokken
Voor al deze mensen
luid ik even de klokken

Bedenk het gevoel
als men altijd alleen is
Bedenk het gevoel
van een eenzame Kerstmis


“Zalig Kerstfeest !”




Robbe


Lonely this Christmas

[schrijfster]

Robbe, met vriendelijke groet schrijfster.

[piepje]

Robbe
mag ik langs hier alle vrienden van

Poëzie en proza

mijn wensen aan bieden
warme groetjes
piepje

[brun]

Beste Robbe,

Ik hoorde het luiden van de klokken.
Aandacht voor de eenzamen!
Robbe, zo ken ik je!

Warme kerstgroetjes,
brun

[Robol]

Schrijfster, Piepend zusje en Brun

dank je
voor woorden en wensen...

Ze zijn wederkerig...

Robbe

[Robol]

Is het nog de moeite waard?



In mijn straat woont een oud vrouwke
in haar huisje heel alleen
Haar man ging lang geleden
op een herfstdag van haar heen

Ik bracht haar een bezoekje
ik doe dat eens per week
Ik krijg dan koffie met een koekje
en een heerlijk stukje cake

“Er scheelt iets aan de televisie”
zei ze, terwijl ik van mijn koekje at
“De kleuren lopen soms dooreen
hij heeft zijn beste tijd gehad…”

“Maar nog een nieuwe kopen
daarvoor ben ik te bejaard
Ik beleef mijn laatste tijden
’t Is de moeite niet meer waard”

Ik zei: “Luister eens Melanieke
wat ik je nu hier kom te zeggen
Ik hoop dat ik met mijn woorden
je mening kan weerleggen”

“Je kent toch dat jong gezinnetje
waarvan het zoontje kanker heeft
Ze weten al een tijdje
dat het kind niet lang meer leeft”

“Het ventje vroeg aan Sinterklaas
een duur computerspel
Niemand die de vraag zich stelde:
Is het nog de moeite wel?”

“Of je nu jong bent of bejaard
Het is altijd de moeite waard !”


Robbe

[Morgenstern]

[Robol]

Bedankt voor de wensen, Morgenstern en Herman



Ook in Irak is het Kerstavond

geen stille avond

minstens 27 doden bij bomaanslagen

Vrede?

mvg

Robbe

[zuske]

Lieve groetjes en wensjes
**zuske**

[Robol]

Bedankt Zuske
voor je mooie wensen, ze zijn wederkerig....

Robbe