Vleugels van papier

[Robol]

Trouwe bezoekers, te lande (en er buiten)
bedankt...
Janina en Ferry, bedankt om speciaal aanwezig te zijn...

mvg

Robbe

[Robol]

En het woord


En het woord
is rijm geworden

dichtgeslagen bijbels
van mijn dromenfirmament

Straks verrijzen
al de sterren
in je ogen

schrijf ik in lichaamstaal
mijn allernieuwste testament

En mijn droom
is woord geworden

met vaste hand
gekrast
op dorstig perkament



Robbe

[Robol]

Verhuisd van badkamer naar garage
het is te koud om buiten te zetten

(een veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje)

Robbe

[liz]

In één woord robbe schitterend !
Groetjes Liz.

[Robol]

Nog twee passanten bedanken
Liz en Silverwolf
terwijl links van mij
een sikkelmaantje door het raam valt...

Ja, ik las het ook,Silverwolf, de kramsvogel zakt af naar het zuiden
bij gebrek aan bessen in het noorden.

mvg

Robbe

[Robol]

Het voetspoor van de dag
(Treinramp 15 februari 2010)




Van dageraad
tot avond
Voor de dag
één schrede

De nacht verbant
het voetspoor
resoluut naar
het verleden

Doch de ene dag
is de andere niet
De ene schept vreugde
de andere verdriet

De sporen van de dag
die zoveel droefheid bracht
blijven nog lang tastbaar in
het duister van de nacht


Robbe

[Janina]

"Aan het verdriet zal nooit een einde komen." Dit zouden de laatste woorden zijn van Vincent van Gogh . Het eerste kan ik niet anders dan beamen maar of het ècht de laatste woorden van v.G. waren, dat weet ik niet, er wordt zoveel gezegd en geschreven.
Robbe, schenk ons een troostgedicht.

[Robol]

Beste Janina het troostgedicht zal voor later zijn
eerst zingen we nog eens met zijn allen
"Vrolijke vrienden dat zijn wij"

Adieu nonkel Bob

Robbe

[Robol]

Vrolijke engeltjes


Vrolijke, vrolijke engeltjes
We dansen in de hemelwei
Vrolijke, vrolijke bengeltjes
Vrolijke engeltjes dat zijn wij

Nonkel Bob zingt nu hierboven
en maakt alle engeltjes blij
Ze zwaaien met hun aureooltje
Vrolijke engeltjes dat zijn wij

Vrolijke, vrolijke engeltjes
We dansen in de hemelwei
Vrolijke, vrolijke bengeltjes
Vrolijke engeltjes dat zijn wij

Voor we samen rijstpap eten
de bordjes staan al op een rij
zingen we saam, het is geweten
vrolijke engeltjes dat zijn wij

Vrolijke, vrolijke engeltjes
We dansen in de hemelwei
Vrolijke, vrolijke bengeltjes
Vrolijke engeltjes dat zijn wij


Robbe

[neske]

Robbe,
lief die ode aan nonkel Bob


groetjes
neske

[Bosrankje]

Beste Robbe,

Heel blij te vernemen dat de prachtige tentoonstelling dit jaar
weer plaats vindt in Beringen-Koersel op zondag 28 februari e.k. !

We hebben ons daar de vorige keer niet verveeld, integendeel ;
we denken er nog met graagte aan terug en zullen proberen opnieuw
daar te zijn.

Hopelijk zullen er nog veel Forumgebruikers aanwezig zijn.
Toen hebben we met plezier ook Piepje en Raaike daar terug ontmoet !
Het was een gezellige dag (vooral bij de artisanale bierbrouwer )

Tot dan en lieve warme groetjes van Alter en Rankje

Ps. Het is met groot plezier dat we bij jou komen lezen want je thema's
zijn zo verscheiden... alles is voor jou een stimulans om erover te dichten !
Nogmaals bedankt voor je bezoekjes in ons laar

[elisa20]

Dag Robol,

Het was weerom de moeite om op bezoek te komen:

Jouw Valentijntjes, alle even lief en vrolijk ,
Op satijnen vleugels - en het woord - voetsporen van de dag : mooie gevoelige gedichten, en veel verscheidenheid ook

om te eindigen met 'vrolijke engeltjes',
ontroerend, droefheid vermengd met blijheid,

Schitterende poëzie !!!

groetjes,
elisa

[Robol]

Jure, Neske, Rankje en Elisa

bedankt voor jullie bezoek...

even terug in de tijd...

Robbe

[Robol]

Er was eens...
(een jongensdroom)

Er was eens lang geleden
een jongen, blond als vlas,
die later als hij groot zou zijn
heel graag een renner was

Hij spurtte met zijn fietsje
het lange tuinpad af
De poes keek onverschillig
en het hondje zei "waf, waf !"

Op het einde van het tuinpad
stond een dikke appelaar
Die boom ging nooit op zij
al vijfentwintig jaar

Je raadt het al, een ongeval
pardaf tegen die boom
Het was gedaan met renner zijn
een korte jongensdroom...



Robbe

[Robol]

Voorjaar



Het jaar treedt
uit de deemstering
De lente meldt
zich aan
De winter wordt
herinnering
Men ziet al nieuwe
botjes staan

Het zonnetje breekt
het wolkendek
terwijl ik
moeders rozen stek
Ik voel het voorjaar
in mijn nek


Robbe