*BiBi's* gedachten-korfje
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Kristallen weg.
Hij nam haar hand
en liet een fascinerende weg zien.
Even mocht zij, zijn reisgezel zijn.
Waar is het doel van onze reis?
vroeg ze hem.
Als we over de kristallen brug heen zijn,
Was zijn antwoord.
Ze volgden de kristallen weg.
Hij heeft haar in zijn greep.
Lachend om de storm die hun vergezelde.
Genietend van de zonnestralen die hun huid verwarmde.
Spottend om de regen, die hun huid streelde.
Alleen een kruispunt scheidde hun nog
van de kristallen brug.
Uitdagend schitterde ze in het zonlicht.
Verleidend haar te betreden.
Gevaarlijk haar te overschrijden.
Twijfelend bleven ze staan.
Een laatste verlangende blik in hun ogen.
Ingrid S.
13.02.03
Kristallen traan,
een traan rolt over haar wang.
Wat betekent ze?
Verdriet of geluk?
Allebei liggen ze zo dicht bij elkaar.
Het warme gevoel in haar,
oneindig graag wou ze het delen met hem.
Het verboden niet bestrijden,
maar sensueel beleven.
Het gevoel mag winnaar zijn,
het verstand verliezer.
Voor haar de eerste keer,
niet voor hem.
Dit maakt hem sterk, haar zwak.
De storm in deze tijd
doet het gevoel misschien keren,
zal hij zwak zijn en zij sterk.
Geen twijfel aan het gevoel
wel aan de overgave.
Op zoek naar uitvluchten,
om geen schuld te moeten bekennen.
Zijn ze elkaar iets schuldig?
Hoe sterk is het verlangen
"schuldenvrij" te zijn?
Ook al zijn ze dan juist schuldig.
Een traan zoekt haar weg,
zoals hij en zij.
Even op dezelfde weg,
tot aan het kruispunt.
Laten ze elkaar gaan?
Alleen op die eindeloze weg...
zonder eindstreep.
Ingrid S.
13.05.03
Hij nam haar hand
en liet een fascinerende weg zien.
Even mocht zij, zijn reisgezel zijn.
Waar is het doel van onze reis?
vroeg ze hem.
Als we over de kristallen brug heen zijn,
Was zijn antwoord.
Ze volgden de kristallen weg.
Hij heeft haar in zijn greep.
Lachend om de storm die hun vergezelde.
Genietend van de zonnestralen die hun huid verwarmde.
Spottend om de regen, die hun huid streelde.
Alleen een kruispunt scheidde hun nog
van de kristallen brug.
Uitdagend schitterde ze in het zonlicht.
Verleidend haar te betreden.
Gevaarlijk haar te overschrijden.
Twijfelend bleven ze staan.
Een laatste verlangende blik in hun ogen.
Ingrid S.
13.02.03
Kristallen traan,
een traan rolt over haar wang.
Wat betekent ze?
Verdriet of geluk?
Allebei liggen ze zo dicht bij elkaar.
Het warme gevoel in haar,
oneindig graag wou ze het delen met hem.
Het verboden niet bestrijden,
maar sensueel beleven.
Het gevoel mag winnaar zijn,
het verstand verliezer.
Voor haar de eerste keer,
niet voor hem.
Dit maakt hem sterk, haar zwak.
De storm in deze tijd
doet het gevoel misschien keren,
zal hij zwak zijn en zij sterk.
Geen twijfel aan het gevoel
wel aan de overgave.
Op zoek naar uitvluchten,
om geen schuld te moeten bekennen.
Zijn ze elkaar iets schuldig?
Hoe sterk is het verlangen
"schuldenvrij" te zijn?
Ook al zijn ze dan juist schuldig.
Een traan zoekt haar weg,
zoals hij en zij.
Even op dezelfde weg,
tot aan het kruispunt.
Laten ze elkaar gaan?
Alleen op die eindeloze weg...
zonder eindstreep.
Ingrid S.
13.05.03
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Huurkontrakt
Misschien rust op dit huwelijk
geen levenslange zegen,
maar wel 't soort zekerheid
van een te hernieuwen huurkontrakt
drie - zes - negen.
We zijn binnen voor de regen
van melancholie.
Misschien is dat minder passionant
dan vroeger,
als je klaarkomt vraag ik "wablief"
en grappen in die trant.
Maar ik heb je meer dan vroeger lief:
er is zoveel meer "jou" nu dat ik ben.,
zoals ik ook voor jou meer "ikken" ben.
En allemaal samen hebben we dat zootje van zes.
Vaak kan ik niet slapen
van het denken eraan.
En dan denk ik: met een heus gezin.
En ik tast naar jouw hand.
En jij slaapt evenmin.
(Herman De Coninck)
Laatst gewijzigd door Bibi op 03 mar 2006, 21:46, 1 keer totaal gewijzigd.
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
zoveel spreuken...
zoveel gedichten...
zoveel verhalen...
zoveel ...
mensen met
zoveel vrienden
iedereen is "maatje"
van elkaar.
In nood leer je
je echte vrienden kennen
en plots heb je nog maar
één vriend, misschien twee.
Het gevoel van vriendschap
helpt je er door heen.
Friends for ever...
dat is dan weer andere koek!
S.Ingrid
In einer Welt,
in der sich so vieles ändert,
brauchen wir etwas,
worauf wir uns verlassen können.
Wir brauchen Orientierung,
Vertrauen und Sicherheit.
Wir brauchen einen Glauben,
der uns auch durch unruhige
Zeiten begleitet.
Wir brauchen einen Ort,
an dem wir uns zu Hause fühlen.
Und wir brauchen einen Menschen,
mit dem wir freundschaftlich
verbunden sind
(Rainer Kaatz)
Ivette deed de moeite om het gedicht te vertalen in het "babbelhoekje"
In een wereld
waarin zoveel verandert
hebben we iets nodig
waarop we ons kunnen verlaten
we hebben oriëntatie nodig
vertrouwen en zekerheid
we hebben een GELOOF nodig
dat ons door onrustige tijden begeleidt
we hebben een plaats nodig
waar we ons thuis voelen
en we hebben een MENS NODIG
met wie we IN VRIENDSCHAP
verbonden zijn
zoveel gedichten...
zoveel verhalen...
zoveel ...
mensen met
zoveel vrienden
iedereen is "maatje"
van elkaar.
In nood leer je
je echte vrienden kennen
en plots heb je nog maar
één vriend, misschien twee.
Het gevoel van vriendschap
helpt je er door heen.
Friends for ever...
dat is dan weer andere koek!
S.Ingrid
In einer Welt,
in der sich so vieles ändert,
brauchen wir etwas,
worauf wir uns verlassen können.
Wir brauchen Orientierung,
Vertrauen und Sicherheit.
Wir brauchen einen Glauben,
der uns auch durch unruhige
Zeiten begleitet.
Wir brauchen einen Ort,
an dem wir uns zu Hause fühlen.
Und wir brauchen einen Menschen,
mit dem wir freundschaftlich
verbunden sind
(Rainer Kaatz)
Ivette deed de moeite om het gedicht te vertalen in het "babbelhoekje"
In een wereld
waarin zoveel verandert
hebben we iets nodig
waarop we ons kunnen verlaten
we hebben oriëntatie nodig
vertrouwen en zekerheid
we hebben een GELOOF nodig
dat ons door onrustige tijden begeleidt
we hebben een plaats nodig
waar we ons thuis voelen
en we hebben een MENS NODIG
met wie we IN VRIENDSCHAP
verbonden zijn
Laatst gewijzigd door Bibi op 03 mar 2006, 21:36, 2 keer totaal gewijzigd.
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
17 februari...Gelukkige verjaardag Papa
Zoals ieder jaar,
brand er vandaag heel de dag
een kaarsje,
alleen voor jou!
Vandaag zou je 73 jaar geworden zijn!
Spijtig genoeg
mocht je maar 56 verjaardagen vieren.
Ik denk aan je...
en vraag me soms af
wat zouden we vandaag doen?
Maar jou kennende...
een lekker kaasje
en een heerlijk fris biertje erbij!
En dat ga ik straks ook doen...
Gelukkige verjaardag papa!
Dikke kusjes
je dochter
xxx
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Een gedichtje van een lieve vriendin uit Nederland.
We leerden elkaar kennen op VZ!
Een internet-vriendschap die groeide...
eerste ontmoeting op een meeting van VZ.
Altijd in contact door e-mail.
Een verrassingsbezoekje op mijn verjaardag in 2004!
Sinds haar 20ste is ze ziek...
haar schildklier werkt veel te snel
ivm haar ziekte, schreef ze dit gedichtje:
Elly is een engel...en altijd voor iedereen een troost en steun,
trots haar ziekte.
We leerden elkaar kennen op VZ!
Een internet-vriendschap die groeide...
eerste ontmoeting op een meeting van VZ.
Altijd in contact door e-mail.
Een verrassingsbezoekje op mijn verjaardag in 2004!
Sinds haar 20ste is ze ziek...
haar schildklier werkt veel te snel
ivm haar ziekte, schreef ze dit gedichtje:
Elly is een engel...en altijd voor iedereen een troost en steun,
trots haar ziekte.
Laatst gewijzigd door Bibi op 03 mar 2006, 22:01, 3 keer totaal gewijzigd.
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
visje - Lid geworden op: 04 mei 2005, 18:30
- Locatie: oost vlaanderen
dag lieve bibi ,
je hebt toch zo'n lieflijk menselijk "gedachtenkorfje "!kom hier alle dagen
lezen,maar krijg nooit wat geschreven.....omdat ik me hier helemaal in terug vind !
héél veel liefs van visje
je hebt toch zo'n lieflijk menselijk "gedachtenkorfje "!kom hier alle dagen
lezen,maar krijg nooit wat geschreven.....omdat ik me hier helemaal in terug vind !
bedankt voor alle moois !bibi schreef:
héél veel liefs van visje
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Het bedelaarskind
De damp steeg op en de avond zonk
De sneeuw lag langs de wegen
En 't lichtjen op den molen blonk
den armen knaap reeds tegen
Hij ging naar huis, het was zoo koud
De gure winter blies door 't woud
Ginds rijst zijn dorpje reeds omhoog
Hij zag het kerkje weder
Maar tranen glommen in zijn oog
Het arme kind zonk neder:
De knaap was moe, het dorp nog ver
en ginder blonk reeds de avondster
Waar of het knaapje blijven mag?
Wie zal zijn moeder troosten?
Een dag verging, een andre dag
rees op in 't scheemrend oosten
En bij het klimmen van de maan
vond men een lijkjen op de baan
Wie had het arme kind gedood?
Dat daar was ingeslapen?
Zijn handjes en zijn kleed was rood
Bloed kleurde hem de slapen:
Men zag de sporen van een hond
Een voetstap, die er nevens stond
Wanneer nu 't najaar woedt door 't woud
Hoort men niet als voorhenen
het jachtroer door het kreupelhout
De jager is verdwenen
En in het windrig jaargetij
slaapt 't haasje in zijn leger vrij
En menig jaar is sinds vergaan
Geen mensch meer, die 't zou weten
Het smalle terpje is plat gegaan
En 't knaapje is vergeten
Het voorjaar, dat op 't grafje bloeit,
heeft 't bloedig plekje overgroeid.
(Rosalie Loveling)
Jeugdherinneringen van mijn ma
Dit gedicht kwam uit haar school-leesboek Binnen en buiten,
4de graad door Fons van Hoof en Jan Peeters.
1929 " De Sikkel" Kruishofstr.223, Antwerpen.
Zij kan het nog steeds vanbuiten opzeggen
Haar schoolboek met de herinneringen
aan vroegere tijden,
gaf ze haar kelindochter cadeau.
Zij koestert dit boek en wie weet
zal zij het ooit aan haar kind doorgeven,
met haar verhaal over haar "bonmama"
die dit gedichtje voor 't school ooit vanbuiten moest leren!
xxx *BiBi*
De damp steeg op en de avond zonk
De sneeuw lag langs de wegen
En 't lichtjen op den molen blonk
den armen knaap reeds tegen
Hij ging naar huis, het was zoo koud
De gure winter blies door 't woud
Ginds rijst zijn dorpje reeds omhoog
Hij zag het kerkje weder
Maar tranen glommen in zijn oog
Het arme kind zonk neder:
De knaap was moe, het dorp nog ver
en ginder blonk reeds de avondster
Waar of het knaapje blijven mag?
Wie zal zijn moeder troosten?
Een dag verging, een andre dag
rees op in 't scheemrend oosten
En bij het klimmen van de maan
vond men een lijkjen op de baan
Wie had het arme kind gedood?
Dat daar was ingeslapen?
Zijn handjes en zijn kleed was rood
Bloed kleurde hem de slapen:
Men zag de sporen van een hond
Een voetstap, die er nevens stond
Wanneer nu 't najaar woedt door 't woud
Hoort men niet als voorhenen
het jachtroer door het kreupelhout
De jager is verdwenen
En in het windrig jaargetij
slaapt 't haasje in zijn leger vrij
En menig jaar is sinds vergaan
Geen mensch meer, die 't zou weten
Het smalle terpje is plat gegaan
En 't knaapje is vergeten
Het voorjaar, dat op 't grafje bloeit,
heeft 't bloedig plekje overgroeid.
(Rosalie Loveling)
Jeugdherinneringen van mijn ma
Dit gedicht kwam uit haar school-leesboek Binnen en buiten,
4de graad door Fons van Hoof en Jan Peeters.
1929 " De Sikkel" Kruishofstr.223, Antwerpen.
Zij kan het nog steeds vanbuiten opzeggen
Haar schoolboek met de herinneringen
aan vroegere tijden,
gaf ze haar kelindochter cadeau.
Zij koestert dit boek en wie weet
zal zij het ooit aan haar kind doorgeven,
met haar verhaal over haar "bonmama"
die dit gedichtje voor 't school ooit vanbuiten moest leren!
xxx *BiBi*
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Bibi,
Doorheen het leven;
was het vroeger,
zij het nu
gebruiken mensen
simpele woorden
om hun gevoelens
neer te schrijven,
te ver-eeuwigen bijna.
Al is de stijl niet
meer up-to-date
de waarde zit hierin
dat mensen met hun
gevoelens naar buiten
durven komen.
Ze delen en zo laten
voortbestaan.
Bedankt om dit gedicht
ook aan ons te willen lenen.
ria
Een lieve knuff voor jou en je mama
Doorheen het leven;
was het vroeger,
zij het nu
gebruiken mensen
simpele woorden
om hun gevoelens
neer te schrijven,
te ver-eeuwigen bijna.
Al is de stijl niet
meer up-to-date
de waarde zit hierin
dat mensen met hun
gevoelens naar buiten
durven komen.
Ze delen en zo laten
voortbestaan.
Bedankt om dit gedicht
ook aan ons te willen lenen.
ria
Een lieve knuff voor jou en je mama
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
De dank is aan ons
(aan mij) Bibi,
voor de pareltjes die
jij steeds met ons wil delen.
Dank ook voor wat je schreef
in mijn poëziehoekje.
Het is zoals je schrijft,
wij hebben het met
elkaar getroffen.
Wij mochten en mogen
elkaar gelukkig maken.
Dat is een groot geschenk.
Heel veel liefs Bibi,
en met een dikke zoen,
ria
(aan mij) Bibi,
voor de pareltjes die
jij steeds met ons wil delen.
Dank ook voor wat je schreef
in mijn poëziehoekje.
Het is zoals je schrijft,
wij hebben het met
elkaar getroffen.
Wij mochten en mogen
elkaar gelukkig maken.
Dat is een groot geschenk.
Heel veel liefs Bibi,
en met een dikke zoen,
ria-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Bloemen van liefde
Het begon met 16 rode anjers,
afgegeven aan de deur
op mijn 16 de verjaardag.
Op het kaartje stond:
Gelukkige verjaardag
voor een lieve vriendin.
Enkele dagen
na mijn 22ste verjaardag
lelies en meiklokjes
in het bruidsboeket.
Mei was de maand
van onze belofte.
Een jaar later
versierde een boeket gerbia's
de kamer in het moederhuis
In het wiegje naast me
het mooiste bloempje
zo klein en teer.
Opgroeien in een tuin
Zonnig en soms ook koud
"de tuinier" doet zijn uiterste best
om onkruid te verwijderen
zodat het bloempje
kan groeien en bloeien.
Met welke bloem kunnen
wij jou het best vergelijken?
Als baby, een madeliefje
zo klein en teer
kwam terecht in een weide
veel te groot!
Maar je groeide op
en bloeide als de mooiste roos
Geen rozen zonder dorens
dat was duidelijk.
Als je iets niet mee zat
liet je ook gauw je kopje hangen.
Gauw werd je groot
je leek wel een gladiool
knopje per knopje
ging je bloeien
Een plezier om te zien
hoe deze bloem groeide.
Een vergeet-mij-nietje,
dat is zeker
En met je talent
kan je zelfs bloemlezingen houden.
Altijd ruik je lekker
en denk dan weer aan seringen.
Weet je
eigenlijk ben jij niet te vergelijken
met één bloem
maar met een prachtig gemengde ruiker
de mooiste ruiker
die ik ooit kreeg.
Opgedragen aan onze dochter Mandy
S. Ingrid
Laatst gewijzigd door Bibi op 03 mar 2006, 15:05, 1 keer totaal gewijzigd.
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Rienke, Raaike, Robol en Visje...
dank voor jullie bezoekje en lieve woorden!
Jullie berichtjes brengen zoveel warmte
en "een goed gevoel" in m'n dierbaar korfje!
Voor elk van jullie...
een lieve knuf!
xxx *BiBi*
dank voor jullie bezoekje en lieve woorden!
Jullie berichtjes brengen zoveel warmte
en "een goed gevoel" in m'n dierbaar korfje!
Voor elk van jullie...
een lieve knuf!
xxx *BiBi*
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.