*BiBi's* gedachten-korfje

[stew]

triest refrein

ik ben niet bang om dood te gaan
maar om allèèn te zullen sterven
en jouw tederheid te moeten derven

ik ben niet bang om dood te gaan
maar om niet meer te kunnen leven
nu jij me zoveel hebt gegeven

ik ben niet bang om dood te gaan
maar om jou alleen te laten blijven
hoe zal je de eenzaamheid verdrijven ?

ik ben niet bang om dood te gaan
blijf bij me tot de laatste dag
zodat ik ln je armen sterven mag

[Bibi]

Welkom terug, liefste maatje ...
fijn dat je er weer bent! Ik heb je gemist ...
's woensdags thuis en donderdags een dagfietstocht met Okra
60 km gefietst, de nodige terrasjes en we hadden elkaar zoveel te vertellen, dat ik niets merkte van de afstand ... want de mensen die me kennen, weten dat ik niet zo van fietsen hou
Maar samen met jou ... ga ik zelfs fietsen leuk vinden
Twee dagen een " zere knie " ... maar dat was mijn eigen schuld!
Je verwittigde me dat mijn zadel te hoog stond
Eigenlijk is het te mooi weer om nu aan de computer te zitten ...
maar wilde je toch even verwelkomen!

Liefs xxx

[hilde m]

Iedereen terug thuis en ook hier vallen alle steentjes weer op z'n plaats.
Liefs Hilde m.

[Bosrankje]

wilde cichorei

Mijn lieve Bibi,

Bedankt voor jouw bezoek in mijn Laar.
Heel blij je terug te zien en met zo mooie
veldbloemen Bedankt !
Blauwe bloemen vind ik heel bijzonder en
het blauw van de korenbloem is ook heel
apart. Mijn lievelingsblauw met die van de
cichorei.

En je weet, he Bibi, ik geloof niet in toeval
dus....

Veel liefs van ons beiden

[stew]

weekend

ik kijk door het raam
het regent stilletjes
de regentranen
sijpelen langs de ruiten

weekenddagen
kruipen door de tijd
soms opgeschrikt
door een enkele lach

die meer storend werkt
dan bevrijdend
trage grijze uren
slepen zich voort

de klanken van
deze zondagavond
zullen die dode tijd
weer tot leven wekken

[Alterego1]

Mooi verwoord Stew,
'k begrijp je gedachtengang

[Bibi]

24 juni 2007
Beethoven
gebracht door de Filharmonie ( symfonieorkest )
onder leiding van Philippe Herreweghe
in De Roma in Borgerhout.


Hou je van klassiek ?

Een gerechtvaardigde vraag, aan iemand waar de radio de meeste tijd afgestemd is op “ Donna “
Ken je Beethoven … ja wie niet ?
Cd’s met allerlei en hier en daar ook eentje met klassieke muziek
Ik heb ze wel eens opgezet en terwijl mijn huishoudelijke taken verricht
Schande! Dat begrijp ik nu wel best.
Eigenlijk vind ik het zelfs zonde, om naar klassieke muziek te luisteren op cd.
Live beleef je deze muziek, met hart en ziel.
Ik had het geluk, door aandringen van mijn liefste maatje,
om een klassiek concert bij te wonen!
Hij een beetje bang of het wel in de smaak zou vallen, bij deze
“ Donna-fan “
ik met een vreemd en toch nog steeds twijfelachtig gevoel, vertrokken we goed op tijd naar Borgerhout, naar de Roma.
Mijn eerste klassiek concert …
ik was er klaar voor en hoopte Beethoven ook.
De zaal was goed gevuld.
Een gemengd publiek en
blijkbaar staat er op klassieke muziek geen leeftijd!

Het symfonieorkest zit klaar en de dirigent,
één van de beste, Philippe Herreweghe, komt het podium op.
Daverend applaus.
Doodse stilte bij de eerste klanken.
Ik kan het niet verklaren, maar ik had het gevoel dat ik niet meer in mijn lichaam zat.
Ik voelde het niet meer …
ik zweefde mee met de klanken die door de zaal
speels hun luisteraar zochten.
Een uitnodiging om hen te volgen.
Ik liep in een grote groene weide, dansende vlinders,
een kind dat vrolijk met een bal speelde, fluitende vogels,
een jachthoorn, een verliefd stel …
dan plots wolken … onheilspellend…
angst, woede, teleurstelling … triomf!
Ik ga helemaal op in de muziek,
gespeeld door mensenhanden
die noten spelen,
geschreven door een man die al jaren dood is,
maar ooit gevoelens omzette in muziek.
Geen verhaal brengt hij, geen gedicht, geen gebaar,
Wat wij proberen te bereiken met woorden en taal
doet hij met klanken en muziek.
Hij heeft dit heel goed gedaan, want de mensen blijven luisteren naar zijn muziek.
Voor mij was het een fantastische ervaring,
klassieke muziek krijgt voor mij een andere betekenis.
Nooit eerder zat ik zo lang stil,
alleen om te luisteren.

Het concert eindigde en er volgde weer een daverend applaus.
Sommige luisteraars gingen staan …
terwijl ik enthousiast applaudisseerde, probeerde ik terug mijn lichaam te voelen, zodat ik naar de uitgang kon stappen.
Na zo’n fantastische muziek is het even moeilijk,
om terug naar de realiteit over te stappen.
Maar het lukte vrij snel,
na de woorden die ik hoorde :
we zullen eens gaan zien of de wielen nog onder onze auto staan,
we stonden geparkeerd op de Turnhoutsebaan.

Bedankt liefste vriend
Bedankt Ludwig Van Beethoven.

S. Ingrid

[Robol]

Ode an die Freude

O Freunde, nicht diese Töne!
Sondern laßt uns angenehmere anstimmen
Und freudenvollere! (1)

Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium,
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, dein Heiligtum!
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng geteilt;
Alle Menschen werden Brüder, (2)
Wo dein sanfter Flügel weilt.

Wem der große Wurf gelungen,
Eines Freundes Freund zu sein,
Wer ein holdes Weib errungen,
Mische seinen Jubel ein!
Ja, wer auch nur eine Seele
Sein nennt auf dem Erdenrund!
Und wer's nie gekonnt, der stehle
Weinend sich aus diesem Bund.

Freude trinken alle Wesen
An den Brüsten der Natur:
Alle Guten, alle Bösen
Folgen ihrer Rosenspur.
Küsse gab sie uns, und Reben,
Einen Freund, geprüft im Tod;
Wollust ward dem Wurm gegeben,
Und der Cherub steht vor Gott!

Froh, wie seine Sonnen fliegen
Durch des Himmels prächt'gen Plan,
Laufet, Brüder, eure Bahn,
Freudig, wie ein Held zum Siegen.

Seid umschlungen, Millionen,
Diesen Kuß der ganzen Welt!
Brüder! Über'm Sternenzelt
Muß ein lieber Vater wohnen.
Ihr stürzt nieder, Millionen?
Ahnest du den Schöpfer, Welt?
Such' ihn über'm Sternenzelt!
Über Sternen muß er wohnen.




(1) De eerste drie regels werden toegevoegd door Beethoven in 1823 en ontbraken in de beide versies van Schiller.

(2) Deze en de voorgaande regel werden gedicht door Schiller in 1803. In de oorspronkelijke versie uit 1785 waren deze twee regels als volgt:


Was der Mode Schwert geteilt;
Bettler werden Fürstenbrüder,

Deze tekst van Schiller, gezongen bij de koorfinale van Beethovens 9de...

mooi toch

groetjes Robbe

[stew]

Een Islamitisch dichter zei ooit :

niemand heeft vergeefs geleefd
die in zijn leven één boom geplant heeft

Als ik dus één mens waar ik van hou in contact gebracht heb met deze muziek , die een verrijking betekent voor ieder mens , dan is mijn leven zinvol geweest .
Lieve Bibi , het maakt me gelukkig dat je genoten hebt van deze kennismaking .

[Bosrankje]

Ode aan de Vreugde


Lieve Bibi (en Stew),

Ben blij voor jou dat je naar een concert bent geweest
want zoals je het zelf zegt, life beleeft men de muziek
met hart en ziel en ik heb de beschrijving van je muzikale
ontdekking en belevenis met veel plezier, zelfs emotie,
gevolgd
En.... ik herkende iets dat je zei : "nooit eerder zat ik zo
lang stil, alleen om te luisteren"

En wat je toevoegt, Stew, vind ik heel juist verwoord !

Wat Robbe betreft, bedankt voor de tekst van de Ode
an die Freude. Het heeft mijn duits een beetje opgefrist

Liefste Bibi,ik wil je ook nog bedanken voor wat je op mijn
topic geschreven hebt betreffend mijn tekstje :laat me niet
alleen. En wees niet bang, ik voel mij momenteel helemaal
noch alleen noch eenzaam

Veel liefs voor jullie en een dikke knuffel van Alter en Rankje

[stew]

na-klank

het was meer dan luisteren
wat je deed
je voelde hoe je bij die klanken
alles vergeet

je belandde in een wereld
waar om je heen
elke gedachte , elk besef
geleidelijk verdween

je kon niet meer denken , je wou
niks meer weten
alle realiteit om je heen
kon je vergeten

dàt is de taal van de muziek
die net als een gedicht
in onwezenlijk genieten
zich steeds weer tot je richt


voor mijn lieve Ingrid , naar aanleiding van haar eerste concert-ervaring

[Bibi]

... iedereen bedankt ... ik word er weer stil van ...

Ik ben nog steeds op ontdekkingsreis, een ontdekkingsreiziger van 50!
Het moet kunnen Je bent nooit te oud om te leren en te ontdekken.
En ik kan jullie verzekeren ... ik heb er zin in!

Een fijne dag voor iedereen
en een lieve knuf voor mijn trouwe lezers.

[ferry]

wel , wel , ons bibike van kwikzilver , in een klassiek concert !!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit hé !!
Ja lieve kind , ik heb het geluk gehad dat al meerdere keren te mogen ervaren en heb die emoties eens verwoord in een gedicht getiteld " Adagio Forte Andante " en ook " De Harp " dit ken je al !!

Telkens ik ergens " Alle menschen werden brüder " hoorde kon ik het niet laten mee te zingen ( dat is een machtig lied ook ) en dat ga jij nu ook doen ... zeker !!!

Ik wens je nog vele mooie concerten met grote of kleine bezetting , boordevol emoties !!
Liefs Fernanda

[hilde m]

Blij, dat je er zo van genoten hebt. Liefs Hilde m.

[Bibi]

Liefs xxx *BiBi*