Dat zegt het gevoel
-
Gast
Zondagochtend
Opgestaan, mijn hoofd op
een ochtend manier
nog vol van de nacht
waarin ik woordeloos droomde
over een ontmoeting met iemand
op de een of andere plek
die ik nu met de koffiemok in mijn hand
niet meer kan beschrijven.
Opgestaan, maar waar was ik toch vannacht
toen de werkelijkheid draalde, verworden
in de ochtend tot een roman die ik eens
jaren terug las, op een regenachtige avond
waarvan ik nu alleen nog flarden herinner.
Opgegaan in de dag, met vergeten beelden
van iemand die ik toch niet ken
voel ik me een beetje verloren
zo hier alleen, zonder jou.
Mijn lieve vreemdeling…..ik noem je nacht.
Monique.
Opgestaan, mijn hoofd op
een ochtend manier
nog vol van de nacht
waarin ik woordeloos droomde
over een ontmoeting met iemand
op de een of andere plek
die ik nu met de koffiemok in mijn hand
niet meer kan beschrijven.
Opgestaan, maar waar was ik toch vannacht
toen de werkelijkheid draalde, verworden
in de ochtend tot een roman die ik eens
jaren terug las, op een regenachtige avond
waarvan ik nu alleen nog flarden herinner.
Opgegaan in de dag, met vergeten beelden
van iemand die ik toch niet ken
voel ik me een beetje verloren
zo hier alleen, zonder jou.
Mijn lieve vreemdeling…..ik noem je nacht.
Monique.
-
Gast
Ment to be
_________
Ik zou met jou willen reizen naar het verre
landen,met wuivende palmen en witte
stranden , En in de schaduw van de
palmbomen,zou jij dan te eindelijk te weten
komen.
Dat "we are ment to be " en voor
elkaar zijn geschapen.En dan er in onze
liede geen plaats is voor verdriet bedrog ,of
pijn.
Monique.
-
Gast
Je verschijnt in al mijn dromen,maar.waarom
laat ik jou hier inkomen ? Mijn dromen
zijn gemaakt .door
jou ,mijn droomprinces van wie ik eeuwig
hou.
Toch zijn mijn dromen geen
verleden tijd,want door jou worden ze
simpele werkelijkheid .
Monique.
-
Gast
Zwijgend staan we op het perron.
Scheiden hier onze wegen?
Ik kijk naar je ogen
maar jij kijkt mijn niet aan.
We zouden voor altijd,
altijd vrienden blijven.
Je wilt nog wat zeggen,
maar je trein komt aan gereden.
Een vluchtige afscheidskus.
Maar ik laat je niet gaan,
in mijn hart en in gedachten
ben je voor altijd,
altijd bij mij gebleven.
Monique.
Scheiden hier onze wegen?
Ik kijk naar je ogen
maar jij kijkt mijn niet aan.
We zouden voor altijd,
altijd vrienden blijven.
Je wilt nog wat zeggen,
maar je trein komt aan gereden.
Een vluchtige afscheidskus.
Maar ik laat je niet gaan,
in mijn hart en in gedachten
ben je voor altijd,
altijd bij mij gebleven.
Monique.