Clair-obscur

[uvi]

Mutatis mutandis


De tijd rekt zich uit. A la Dali. Over een lange dag.
Hij mist haar. Zij vult de ochtend niet.
Ook de avond is alleen. Zoals gewoonlijk.

Nu het 'normale' bestaan voorrang eist,
wordt ons 'abnormale' leven weer ontbladerd.
Afspraakjes vallen weg. Als herfstige blaren.

Zomer is vakantie.
Voor ons kringelt dan gemis rondom de uren.
Als een late rozelaar die wacht op water.
Verlangen bloesemt aan de ranken.

Papier ligt als een wit laken
over mijn verlaten woorden.
Toegedekte lege zetels. Bleu et blue.

Uvi

[Johana-Maria]

Mag ik eerst zeggen dat ik het hier
"Reuze interessant "
vind en vooral
"amusant" (goed nederlands?)

1 - (Ik zal het eens wiskundig doen!)
Ik lees hier dingen die geschreven zijn met een
knipoog ja,
of vergis ik mij?
Waar of niet waar, ik geniet er van!

2 - De humor is op deze topic is "te snijden"!
knipoog,
of vergis ik mij?
Waar of niet waar , ik geniet er van!

3 - Af en toe wat moraal
of vergis ik mij?
Waar of niet waar,
daar geniet ik niet van!

Allerbeste uvi, dichter of geen dichter,
vergeef me als ik er vierkant (we zaten toch
in de wiskunde,niet?) naast zit.

'Voor mij ben jij een dichter' maar daar moet
jij je niet aan storen want "ik lees toch niet wat jij schrijft"
of hoe zeg jij dat ook weer?

Ben akkoord met Fernanda:
"....er zijn dus geen échte dichters op dit forum !!Ik ben nochtans op
verschillende plaatsen echte parels en pareltjes tegen gekomen !!

Maar weet , ik lees je graag!!
Blijf maar rustig verder" blauwen"
Lieve groeten
johanamaria

[Robol]

Met een glimlach op de lippen
gelezen...Ferry, Bosrankje en Ria
drie wijze vrouwen...
(maagden durf ik niet schrijven)

Uvi, de blauwe ridder
met de magische pen

Mag ik jullie allemaal gelijk geven?
Al ben ik aan mijn status verplicht
de vrouw altijd gelijk te geven...

Zelfs Gezelle had eertijds gelijk
(als ik even door zijn ogen mag kijken)

Dichten is geen kunste, neen geen kunste,
dichten is een Gave Gods, een gunste...

Gewoon een uiting van bescheidenheid
Gezelle schreef nooit op het internet
zelfs niet op recyclagepapier
ook voor hem was dichten een hobby
Een verdienstelijke hobby, misschien een bijverdienste

Ook Claus en de andere "groten" kunnen
of konden niet overleven van hetgeen hun bundels
opbrengen of opbrachten.
Ik bewonder hun woordkunst

Maar ik kan ook bewondering opbrengen voor de woordkunst van de amateurs op het forum, net zoals ik in bewondering kan staan voor beelden van een amateurfotograaf.
Of het werk van de zondagsschilder.
Een vrije keuze. Smaken verschillen.

Wat is kunst?
Gelukkig hebben we Jan Hoet om het ons te zeggen...
(satirisch bedoeld... )



Eddy Wally verkoopt cd's. (Ik heb niets tegen Eddy Wally hoor...)
Al streelt de muziek van de straatmuzikant meer mijn gehoor.
De kijkcijfers van het eurovisiesongfestival...ach...
Smaken verschillen.

Wat mezelf betreft...soms ben ik een dichter...als ik met stopverf gaatjes vul, alvorens ik de ramen schilder.

Poëtische groetjes

R bbe

[uvi]

Eddy Wally verkoopt cd's. (Ik heb niets tegen Eddy Wally hoor...)
Al streelt de muziek van de straatmuzikant meer mijn gehoor.
De kijkcijfers van het eurovisiesongfestival...ach...
Smaken verschillen.

Wat mezelf betreft...soms ben ik een dichter...
als ik met stopverf gaatjes vul, alvorens ik de ramen schilder.



Robbe Chérie,

Als dichter word je geboren
ook als je 'sjakossen' verkoopt, vanaf het ochtendgloren.
Soms zit je dan in een vliegmachien
en kan je zelfs China zien.

Ach, Chérie, His Masters Voice, in the USA,
was even bigger dan den Sinatra.
Marina, niet van Rocco met z'n Granaten,
maar van Erpe-Mere,
danst als een houten Harlekijn op hippe platen.
Geloof me den Eddy ziet zijne père.

Ach, Chérie,
als we maar gelukkig zijn.
Arm maar proper.
Moeder waarom leven wij?

En ik, kan zelfs dichten
zonder m'n 'oeuvre' op te lichten ...
Maar aan den Eddy kan ik niet tippen.

Met een vette Knipoog
aan de Jo
van Limburg allein!

Zoals de Robbe
ist er maor ein!


Uvi
tutti frutti

[Robol]

Na deze Tango d' amore moet ik toch eventjes gaan zitten.
En ja, Marina zal hare père wel zien als ze achter hem met zwier de boerinnekesdans staat te dansen...


Wop-bop-a-loom-a-blop-bam-boom

Robbe

[uvi]

Lanterfanten door landerige dagen


Ik zou kunnen kuisen. Het is vrijdag.
Maar de wind en de woorden vormen een goed excuus
om het niet te doen.
Zo kan ik even 'lanterfanten' en 'landerigheid'
kweken in mijn zinnen.
Je komt ze tenslotte niet elke dag tegen in je hoofd.

Raar, ik zocht hun definities meteen op in 'van Dale on line'
en die kende 'landerigheid' niet (meer).
Alsof er vandaag geen 'verveling' meer bestaat.

En toch roept 'landerigheid' mij een gans andere sfeer op dan 'verveling'.
Bij dat laatste woord hoor ik zeurende kinderen die bij gebrek aan fantasie
de dag niet doorkomen. En hun ouders in alle staten brengen.

Landerigheid, ik weet niet waarom, brengt mij terug naar m'n jeugd.
Warme dagen, karrensporen, hitte rimpels over de weg in de verte.
Er staan nog korenbloemen tussen het graan.
Een leeuwerik bidt boven een bloemrijke weide.
En het is zondag.

De boeren wachten. Op maandag.
Want op zondag mogen zij niet oogsten. Van de pastoor. Tenzij er onweer afkomt.
De afgevaardigde van de kerk is tevens de god van het dorp.
Hij ziet en hoort alles. Internet via de lokale tamtam. Dus maar niet doen.
Je moet ook nog terecht bij hem voor de biechtstoel en de hemel.

De boeren slapen. Naast de gedoofde kachel. Hun klak op hun kop.
Hun vrouwen 'werken'. Teminste dat wat door de 'catechismus' kan.
En de kinderen lanterfanten. In de verte ligt landerigheid op de loer.


Uvi

[denook]

beste uvi,


Als ik mijn ogen sluit en even zacht wegdoezel,
kost het me niet de minste moeite om het hierboven
beschreven tafereeltje zó haarscherp voor de geest
op te roepen.

Wanneer je dergelijke ontboezemingen neerschrijft,
dan denk ik aan Give. In deze manier van schrijven
zitten jullie vaak op dezelfde trein; vind je niet?

Nu ik aan Give denk; die zit nu waarschijnlijk in een
ver land, cultuur en natuur op te snuiven.
Ik heb lang gedacht dat dit ook iets voor u was;
tot ik ook weer onlangs ergens las hoe je iedereen
die weg was of nog moest vertrekken, op een fijne
manier, het allerbeste toewenste.
Jijzelf bleef echter graag hier en had niet de minste
'goesting' om weg te gaan.
Dat verwonderde me wel een beetje.

Nu, voor mij niet gelaten; blijf rustig hier - schrijf
elke dag iets - wij zullen wel lezen ...


groeten in vriendschap - -denook - -


ps. nog iets over je tekst hierboven.
Vraag jij je niet af hoe mensen van 2O tot
40 jaar zich inleven in zo'n beschrijving?
Voor hen moeten dat toch middeleeuwse
toestanden zijn!

[uvi]

Beste denook,

Toen ik verleden zondag, verkiezingen, voor de tv bleef hangen,
veel te lang, kwam ik terecht bij 'Braambos'.
En toen moest ik aan jou denken, aan J-M, Maria-Christina, Ria ...
enfin ...

Ik werd toen heimelijk een beetje jaloers op de volksdevotie.
Dat gelukzalige vertrouwen in een plaats, een beeld, een kaars, een heilige.
Een beetje middeleeuwen.

Mààr ... stop, vooraleer iemand zich geroepen zou voelen om mij te bekeren,
ik ben geen kandidaat. Postuleer niet.

Zopas ben ik een beetje dichter bij de wind gaan zitten.
Ik hoor hem bidden in de bomen. Een fluistercantate van Bach.
Niet alleen in een Braambos ben ik jaloers op jou, denook.
Getallen laat ik nu buiten beschouwing.
Maar vooral op jouw gestoei in dat veld van noten.
Onder een hemel van muziek.

En reizen, ach,
waarheen kunnen mijn voeten mij dragen
waar mijn hoofd dat niet zou doen?
Is het groen van het noorden aangenamer?
En laaft het zuiden meer heimwee dan mijn zetel in Vlaanderen?

Bovendien in mei een nieuw interieur aangekocht.
Een sjieke boetiek in de meest exquise avenue van onze stad,
sloot haar deuren. Bergères aan zeventig (!) procent reductie!
Une chaise longue, aan bijna zestig, en nog pingelde ik er wat af.
Enz. etc.

Ik woon weer in een nieuwe wereld.
Tot ontroerens toe word ik bewogen als ik 's avonds m'n sfeerlampen aanfloep.
En je gelooft me niet, zelfs na ongeveer vijf jaar ...
elke avond nog opnieuw ... worden mijn ogen even vertroebeld ...

Ik weet het, denook, "normaal" ben ik bijlange niet.
Als het in een virtuele wereld geen probleem is,
in de échte kan ik het wel verbergen. In min of meerdere mate.

Middeleeuwen.
Ik schrijf hier op de "seniorensite". Bevolkt met grijze panters.
De twintigers studeren nog en de veertigers werken voor ons pensioen.
We zitten veilig, hier.

Trouwens, hoevele jaren duurt vandaag de dag één generatie?
De cardioloog (45 jong) vertelde mij verleden week nog,
dat hij voortdurend zijn normen moest aanpassen.
En hij "bezwoer" mij hetzelfde te doen. Voor hart- en bloedvaten.

Ze waren trouwens nog in excellente conditie.
Na de "spirometrie' noemde hij de uitslag zelfs van 'atletisch' niveau.
En na het integrale onderzoek (+- één uur) rankte hij mij bij de top dertig.

Mijn hart klopt nog speels, mijn hoofd dat volgt ...



Uvi
un voyageur imaginaire

[ria]

uvi, "zonder bijbedoelingen, echt!" - op mijn eerste communiezieltje.

mooi weekend in blauwsel-blauw
ria




ps. uvi en welke kleur heeft uwe chaise-longue?

[denook]

Beste uvi,

Toen ik je tekst hierboven las, traag opnam, werd ik stil melancholisch,
op het bijna wenen af.
Ik wou daarom eerst privé reageren; maar toen de tranen dan toch al
kwamen, besloot ik dan maar om hier te blijven en iedereen te laten
meelezen.

- - heimelijk een beetje jaloers op volksdevotie ...

Ik maak voor mezelf een gezond onderscheid tussen de warme, nostal-
-gische volksdevotie in al haar vormen en het op zijn stevige fundamen-
-ten geblokte geloof.

-- Ik ben geen kandidaat. Postuleer niet ...

Je weet toch uvi, als er onvoldoende kandidaten zijn, dat men je dan zo
van de straat kan plukken.

--gestoei in het veld van de noten.

Mag ik hier een recent voorval uit de doeken doen?
Ik speel en zing reeds meer dan vijfentwintig jaar, iedere zaterdag in
een kapel in Zellik; mooie gezellige kapel met 12O stoelen.
Ik zit alleen op het doksaal en de 30 tot 50 (oudere) mensen onder mij
zingen goed mee en na. Ik doe dit volledig gratis, omdat ik het graag
doe.
Twee voorgangers wisselen elkaar af; vier lectoren wisselen elkaar af;
één organist kan niet afgelost worden en is dus trouw, iedere zaterdag
op post. Alleen ziekte houdt me weg.

Dit als inleiding.

Vorige week kreeg ik een telefoontje van een lector met de mededeling
dat er zaterdag, tijdens de mis, ook een 65-jarig huwelijksjubileum zou
meegevierd worden. Men moest van de pastoor vragen of ik gepaste
liedjes wou zoeken.
Ik zocht doch vond niets en schreef toen maar zelf een tekst op de melo-
-die van de negende van Beethoven. Hoe meer ik het inwendig zong,
hoe mooier het werd voor mij ...
Op vrijdagavond bracht ik de pastoor op de hoogte van mijn oplossing.
Hij vond het prima.
Zaterdag was ik, zoals altijd, om 16 uur ter plaatse (mis is steeds om
16.30 uur).
Ik werd er opgewacht door iemand die me zei dat ik naar huis mocht.
Er was een koor, een organist, en trompettist ... op mijn doksaal, aan
mijn orgel (-ik schonk het enkele jaren geleden aan de kapel-). En dat
allemaal zonder een afspraak of een gewoon telefoontje ...
Ik was even razend - wat niet dikwijls gebeurt. Ik geef hier niet mijn
volledige reactie. Ze was niet mooi en ondertussen heeft de dekmantel
van de tijd weer alles in normale proporties gebracht ...

Wat ik wil besluiten: soms staat men achteraf verstomd van zijn eigen
onvoorspelbare reacties. Niet goed te praten. Moet aan gewerkt worden!


groeten in vriendschap uvi en alle anderen - denook -

[uvi]

Beste denook,

Kort. Nog even voor het slapen gaan.

Ik vermoed dat ik kan "weten" wat je toen voelde.
Wat ik niet begrijp is de rol van 'meneer pastoor' daarin.

Laat die zomaar mensen een mis in elkaar knutselen?
Zonder dat HIJ op de hoogte is of inspraak heeft?
En als HIJ ingelicht was waarom hij dan jou niet verwittigde?

Zo neen ... dringend behoefte aan 'goede communicatie'.
Kan je zoiets oplossen met wiskunde, denk je?
Toch maar volhouden, zeker ...


Tja, onbegrijpelijk ...


Toch nog een rustige nacht voor jou en de lezers ...


Uvi

[Johana-Maria]

Goede gezonde jaloersheid

maar niet op mij ajb uvi?!

Ik kan je alleen m'n twijfels delen...

ik heb het vrij moeilijk hoor,
ben zoekende en
probeer me te laten vinden
door hem die IS voor mij,
de Andere, de Onnoembare, het Mysterie,
het Onvoldaan Verlangen, het "ZIJN".....
door wie ik probeer me te laten aanraken
in mijn diepste diep....

ik denk dat hij wacht aan de overkant....

Maar uvi....
ik zal zeker nooit iemand proberen te bekeren hoor,
maar ben altijd bereid mijn mening en geloof te delen,
over te communiceren.

Het ga je goed!!!
johanamaria

[Bosrankje]

uvi,

Misschien hebben wij eindelijk de definitie
van een "echte dichter".

Gevonden door Duikertje, een warme bakker
uit Oostende, met zin voor veel humor.

Elke dag bijna, stuurt hij ons een pareltje met
de zeebries en de lekkere geur van vers gebakken
brood en pistolets.

Bosrankje


'Ik denk dat een loodgieter die het gat in de afvoer,
perfect kan herstellen,
Een "Echte Dichter" is...'

Groetjes iedereen ,, van Duikertje
_________________

[uvi]

Beste Bosrankje, J-M, ... en alle andere lezers,

Dank voor de inspiratie, de twijfel ...
die ik koester ...

Ria,

dank voor je kapelletje geloof
en denook ...


Ik jaag weer achter woorden
misschien komt er wat van ...

nog een goede zondag

Uvi

[uvi]

canvas


Hoe
ik het licht schraap
tot wit

blauw
kneed
tot vrouw

op
bladaders
stilte

en
in het kader
je naam spel

ongeschreven
adem
schilder


Uvi