Bosrankje's Laar II

[Bosrankje]

Mijn thuis

Mijn lief, thuis is waar je bent
in jou, in mij....ons eigen 'continent'
We dragen dat altijd en overal mee
naar bos, veld en zee...

Mijn thuis is ons hemelpaleis...
Gebouwd met liefdesstenen.
En elke nacht, gaan w'r henen
als op huwelijksreis.....

Wij moeten nergens boeken...
vertrekken op vleugels van verlangen
zweven boven de wolken
laten de wind voor ons zoeken.

Wij mogen overal landen
zonder paspoort,op de mooiste eilanden.
Wij vrezen geen storm, geen onweer
de zon schijnt telkens keer op keer.

Onze reis is altijd opwindend.....
we hebben nog zoveel te ontdekken....
Wilde en onbekende plekken
maken onze zoektocht zo spannend.

Mijn thuis is waar wij samen leven
in de sfeer die wij zelf creëren
waar wij lief voor elkaar zorgen,
bij jou voel ik me zo geborgen......

Bosrankje

[ria]

Bosrankje, Alter,
Ben op mijn herfstsloefjes binnengewandeld
om in stilte mee te genieten

Mijmeringen, heel warm en innig.
Liefde op zijn mooist.
Dit illustreren zal niet zo eenvoudig zijn.

Mijn thuis,
Met zorg gekozen, tedere woorden
"Mijn lief, thuis is waar JIJ bent"
Een kleurenpalet van liefde
in alle schakeringen van een mensenleven.

Brasschaat Park,
daar zijn wij maar even doorheen gereden,
naar het Bos van de Peerdjes, het Peerdsbos.
Een prachtige foto heb jij gemaakt.
(de mijne is geleend) Ik was mijn fototoestel vergeten.

Het Peerdsbos is niet van de Gemeente Brasschaat,
ook al ligt het voor een groot stuk op het grondgebied,
en op dat van de gemeente Schoten.

Vroeger was het van de Stad Antwerpen. (OCMW)
Enkele jaren geleden was er sprake dat Brasschaat en Schoten
het samen zouden aankopen.
Nu hebben wij iets gehoord als zou de Vlaamse Gemeenschap
het kopen of gekocht hebben.
ALTER - kan jij dat niet eens uitzoeken, aan wie het nu echt
toebehoort?

Bosrankje, nogmaals dank voor je bezoek aan mijn topic.
Alter, ook aan jou een lieve groet,

ria

[Bosrankje]

Lieve Ria,

Bedankt voor je bezoek en ook voor wat je zegt over mijn "schrijfsels"

Inderdaad, zal het niet zo makkelijk zijn om "mijmeringen" goed te
illustreren ! Maar ik zal mijn best doen hoor

" Mijn thuis" heb ik in een kwartiertje geschreven zonder na te denken,
heel spontaan, alleen op mijn gevoel en dat heb je zelf gevoeld, niet-
waar, Ria ?

Wat betreft de foto in 't park van Brasschaat, zelfs is die niet van jou,
je hebt een heel goede keuze gemaakt. Prachtig hoor !!!

Ondertussen heeft Alter je al geantwoord op je topic, betreffend het
Peerdsbos.

Lieve Ria, ik hoop dat wij ooit samen zullen gaan wandelen in
't park ! (Met Alter en Leo natuurlijk en zonder onze Ferry ( en G.) te vergeten

Veel liefs van Alter en Rankje voor jullie beiden

Ps. sorry als er fouten zijn maar mijn "corrector" is gaan slapen

[tinneke 58]

rankje,

laat de warmte in jullie huis
nooit verloren gaan

warm en teder gedichtje
je voelt je liefde
die je oprecht op papier hebt gezet



tinneke x

[Bosrankje]

Mijn dochter gaf mij enkele dagen geleden, een kaft met
foto's van onze tuin in Schoten en ik begon met veel ple-
zier erin te snuffelen........

Tussen de foto's, vond ik ook zes bladzijden van een
kladschrift waarin ik iets had geschreven einde februari
1998, nog geen jaar na het dodelijke ongeval van mijn
vader in 't bos.

Andere jaren maakte ik altijd met hem, een planning van
wat er te doen was in de tuin om lente en zomer voor
te bereiden, ook voor onze kruid- en moestuin.

Nu stond ik er alleen voor en begon paniekerig te worden
vooral voor groenten en kruiden !

Ik heb al de helft van mijn tekst in 't nederlands vertaald
en morgen de rest, enfin hoop ik


De tijd van toen...,wat ik schreef over
mijn tuin, negen jaar geleden...

Op deze laatste februaridag, kan ik niet weerstaan
aan de roep van mijn tuin.....
De winter heerst nog ,doch niettemin zweeft er al een
ondeugend lenteluchtje rond.
Schuchtere zonnestralen verwarmen met tederheid
al wat leeft.

'k Hoor plots gezoem rond mijn oren ......
Een vroegrijpe verdwaalde hommel vliegt twijfelend
naar de geborduurde bloemen op mijn trui.....
Gelukkig, beseft hij heel vlug zijn vergissing en
verkiest paarse heide om nectar in te zamelen.

Op alle bomen en struiken bewijzen de tere
knoppen het onveranderlijke van de levenscyclus
die blijft voortgaan op 't natuurlijke ritme der seizoenen.

M'n ogen blijven dromend,de zachte blad'ren van
de hortensias strelen, terwijl ik me herinner hoe ze
vorig jaar vernield werden door strenge maartse vorst.

Onze zomer was daardoor niet helemaal 't zelfde
als de andere jaren, zonder die schilderachtige roze,
paarse en blauwe bloemen die al mijn hele jeugd hadden
opgefleurd.....

Toen,in onze gezellige stadstuin ,pronkten de hortensias
op verschillen plaatsen. Het waren struiken van
respectabele leeftijd en 'k zie me nog, alsof het
gisteren was, tussen de twee oudste zitten,
op mijn rieten stoeltje,urenlang te lezen met, aan
mijn voeten, onze dikke zwarte spinnende kater
Noireaud.......

Hortensias zullen voor mij altijd geassocieerd blijven
met sprookjes van Charles Perrault en Hans Christian
Andersen, zonder mijn eerste leesboek "Alleen op de wereld"
van Hector Malot te vergeten ,wat mij zo diep trof dat ik
mijn verdriet probeerde te verzachten met kleine chocolade-
tabletjes van Côte d'Or of krokante Petit Beurre......

Ik hoor nog het gekir van verliefde duiven, de frisse lach
van spelende kinderen in omringende tuinen, het geblaf
van twee kleine agressieve honden van 'n oud buurvrouwtje,
de mooie warme stem van mijn moeder terwijl ze piano
speelde in de late namiddag,en ik....,ik adem heel diep in,
alle verrukkelijke geuren van mijn tuin van toen........

Bosrankje

[Alterego1]

Bosrankje,

Ik weet,je kan voor veel dingen in
het leven vol verwondering staan,
maar als 't om kinderen gaat ben je
helemaal niet meer te houden.

je Alterego

[ferry]

[/quote

De dromen ben ik voorbij maar in dit laatste kan ik mij volledig vinden !!

Mijmeringen :
Ik ben het er volledig mee eens eens , herfst en winter kunnen binnen héél gezellig zijn !!
Daarom niet exact dezelfde dingen als die in jouw 2 laatste zinnen !!
Deze seizoenen geven een mens soms ook wat tijd , tijd voor diepere dingen !!
Tijd om zich naar binnen te keren !!
Lichtjes , lezen , de tikkende klok..... gewoon tijd ......... of stilte ... bv. kan heerlijk zijn !!

Hortensia's : dit jaar was echt een Hortensia jaar . Grote kleureijke schitterende struiken overal !! Ik heb er van genoten , net als van dit te lezen !!
Even terzijde
Toen wij in 1967 ons oude huis kochten waren er 3 dingen in de tuin , waar niemand in de nieuwe tuinen nog om gaf .
Het was niet meer "in" deze planten . Stel je voor
Hortensia , Palm en Hosta , wat is er nu geweldig in ... Juist deze 3
Hoe relatief soms "de waarde " van iets kan zijn .

Last but not least : Kinderen
Een onuitputtelijke bron hé rankje !!!
Een bron dat een scala van emoties in ons opwekt , van het ongelooflijke moment dat zij , onzichtbaar nog , gemaakt zijn , geboren worden ...ect. ect. ect.....................tot onze dood !!!
Liefs Fernanda

[Bosrankje]

Lieve Fernanda,

'k Heb je bedankt en geantwoord
op je topic

Veel liefs van ons beiden voor jullie

[Bosrankje]

In onze serre in Schoten.

Vervolg van " mijn tuin in Schoten....."

Even dromen over mijn jeugd heeft me goed gedaan
maar de realiteit lijkt me zo moeilijk, nu dat mijn
vader er niet meer is. Altijd daar om een goede raad
te geven, helpen met de planning, met de planten-
aankoop, met de beplantingen en vooral alles altijd
met een lach, een liedje of een lieve omarming......

Maar de natuur kan niet wachten en de tuin
dwingt mij om verder te denken en mij niet te laten
wegzinken in verdriet en melancholie.......
'k Ben zeker dat mijn vader nu blij zou zijn.

Er is zoveel te doen dat ik even een beetje verloren
loop langs de paadjes......waarmee ga ik beginnen ?
Waarschijnlijk met de moestuin want ik moet nog
goed zoeken welke groenten het liefst naast elkaar
leven. Ik ga in de serre naar de boeken en schriftjes
van mijn vader kijken ,wetend hoe moeilijk het zal
zijn de tekeningen, nota's en plannen te zien....
Er ligt nog een leesbril en zijn lievelingsstylo naast
een doosje anijsdropjes die hij zo lustte.....
De emotie is mij te sterk en ik ga even zitten op zijn
stoel naast de houtkachel en druk met wanhoop zijn
fluwelenjasje tegen mij.
Ik hou mijn ogen gesloten om de illusie even te bewaren......
we zijn even samen zoals vroeger...
Hij gaat mij iets leuks vertellen en we zullen lachen
gelijk kinderen, zoals vroeger........

Het was goed om even alle emoties te laten stromen.....
Ik voel mij terug sterk en begin in de schriften en
kaften te neuzen......
Zo kom ik te weten dat wortelen heel graag met
erwtjes omgaan en niet alleen in een pan maar ook
in de moestuin.....
Ik lees ook dat venkel boontjes en tomaten niet kan
uitstaan maar daarentegen een echte passie voelt
voor sla en courgetten.
Wat betreft de staakbonen, zij houden van Oost-
Indischekersen die hen tegen de luizen beschermen.
Die prachtige vurige rankende planten zijn niet
alleen mooi maar volledig eetbaar van kop tot teen
of beter gezegd vanaf de bladeren als salade geserveerd
tot de sierlijke gele tot dieporanje bloemen waarmee
we ook borden en schalen versieren.

Morgen zal ik zaden gaan kopen en zo vlug mogelijk laten
kiemen in de serre om die na de Ijsheiligen te kunnen planten.

Ik zal proberen eer te geven aan mijn vader voor alles wat
hij mij geleerd heeft over de natuur zowel de planten als
de dieren, het milieu en ook........de mensen !

Bosrankje

[ria]

Lieve Rankje, met ontroering heb ik jouw verhaal gelezen.
Het moment van verdriet EN verbondenheid, in de serre,
met je vaders jasje dicht tegen je aan.
Zo mooi en intens beschreven.

De kennis over groenten, die wel of niet van elkaar houden,
Grappig, maar nuttig. (Niet dat wij nog een moestuin hebben.)

Ik ga het zeker nog eens herlezen.

Nu spring ik even naar het topic van Alter,
prachtig uitgewerkt het gedicht van Robbe,
De zee is blauw. Echt heel mooi en sereen.

Ik ga nu eindigen want ik word deze namiddag ergens verwacht,
waar? neen dat mag ik niet zeggen.

groetjes en tot een volgende keer,
ria

[sunset]

Een heel goede morgen en alvast een prettig weekend.
't Gaat al veel beter (alhoewel nog niet helemaal goed). Maar strakjes ga ik lekker met de kleinkinderen naar Dierenrijk Europa. Heerlijk genieten.

liefde

ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht

samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********

Liefs, sunset (Ingo)

[denook]

beste rankje,

wat ik een paar dagen geleden bij ria schreef, geldt zeker
ook voor jouw topic.
Een mens moet zich even rustig afzonderen om alles bij te houden
en er toch wat van te genieten.

- ma 8 okt. mijn thuis
de 'thuis' die jij bedoelt is zelf (-SAMEN-) te creëren en kan
waar dan ook zijn
(lees je ook eens mijn bedenking bij mijn vele adressen en hoe
ik er altijd het beste van mezelf gaf).

- di 9 okt. een uitgesponnen mijmering na tussenkomst ria

- wo 9 okt.
een enig mooie bespiegelende terugblik op je tuin van toen en
je vader en je tuin en je vader en je tuin en je moeder en duiven
en geuren ...

- do 11 okt
na een paar bemoedigende interventies van anderen komt een
vervolg op je tuin en je vader.
Je schrijfsel van gisteren heeft je niet los gelaten; integendeel,
dwingt je om meer mee te geven aan iedereen die wil lezen over
jezelf en je tuin.

Bij al je teksten valt op hoe diep je in jezelf laat kijken -
'het kind is gebleven' zoals ik ook ergens anders las.
Heel mooi als een mens dat kan volhouden.


Iets helemaal anders. Ik typ traag - dat weet ondertussen iedereen.
En nu heeft robbe me nog een cadeau gedaan.
Bij forumonderdeel 'spelletjes' heeft hij een nieuwe topic geopend:
'wiskundige stellingen en problemen' of zo iets.
Hij opent de topic en dan probeert hij mij zoveel mogelijk voor de
kar te spannen.
Daar kruipt ook wat tijd in natuurlijk - daarom dat het hier dikwijls
bij lezen blijft en minder bij 'zelf schrijven'.


groeten in vriendschap - -denook- - (ook aan alter natuurlijk)

[ria]

met een knipoog en bedankt!



lieve groeten aan jullie beiden
ria

[Bosrankje]

Hilde en Tinneke heb ik al bedankt en geantwoord
op eigen topic.

Ria en denook zal ik ook vanavond (of vannacht :wink)
een bezoekje brengen maar nu heb ik nog alleen tijd om
mijn nieuwe ppt hier te plaatsen.

Liefs van ons beiden aan iedereen die hier langskomt

[Bosrankje]