Gewoon, gedichten
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Nele,
Dank je voor jouw wensende reactie.
En bij leven en welzijn - en zolang de muze mijn trouw blijft - zal ik blijven schrijven.
Liefs en knuf, sunset
Dank je voor jouw wensende reactie.
En bij leven en welzijn - en zolang de muze mijn trouw blijft - zal ik blijven schrijven.
Liefs en knuf, sunset
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
miste je mij?
een warme zomerwind
op wangen, huid
te lang vermist
nevels van gisteren verwaaien
het hoofd weer helder
ik zie je
met je donkere ogen
’t was als de eerste keer
vermoedde zelfs niet meer je sproeten
die er toch altijd zijn geweest
ik zie je anders nu
in ’t weten van je liefde
daarom dat ‘k van je hou
hoe jij lachend met mij loopt
zelfs tegen storm in
heb je mij ook gemist?
**********
sunset 29-11-2007
**********
een warme zomerwind
op wangen, huid
te lang vermist
nevels van gisteren verwaaien
het hoofd weer helder
ik zie je
met je donkere ogen
’t was als de eerste keer
vermoedde zelfs niet meer je sproeten
die er toch altijd zijn geweest
ik zie je anders nu
in ’t weten van je liefde
daarom dat ‘k van je hou
hoe jij lachend met mij loopt
zelfs tegen storm in
heb je mij ook gemist?
**********
sunset 29-11-2007
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
zomeravond in een haven
meeuwen knopen tapijten
uit lachen en nevelsluiers
liggen vermoeid op de pier
terwijl de geur van hete koffie
nog door steegjes drijft
aan flessenpost hangt zeeluigaren
en de bakstenen van de mansardestad
kleuren rood als een roestige dag
de zweetnaad tussen horizon en zee
is lekgeslagen en laat de zonnestralen
diep oranje in de haven uitlopen.
**********
sunset 30-11-2007
**********
meeuwen knopen tapijten
uit lachen en nevelsluiers
liggen vermoeid op de pier
terwijl de geur van hete koffie
nog door steegjes drijft
aan flessenpost hangt zeeluigaren
en de bakstenen van de mansardestad
kleuren rood als een roestige dag
de zweetnaad tussen horizon en zee
is lekgeslagen en laat de zonnestralen
diep oranje in de haven uitlopen.
**********
sunset 30-11-2007
**********
Laatst gewijzigd door sunset op 30 nov 2007, 08:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
denook,
Beste vriend denook, jouw woorden maken me verlegen. Dank je wel en nog een heel prettige vrijdag.
Groetjes, sunset
PS: Heb je jouw mailbox 'in' gecheckt?
Beste vriend denook, jouw woorden maken me verlegen. Dank je wel en nog een heel prettige vrijdag.
Groetjes, sunset
PS: Heb je jouw mailbox 'in' gecheckt?
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
Morgenstern - Lid geworden op: 04 mei 2006, 13:15
- Locatie: Wachtebeke
Sunset
Prettig weekend en hopelijk ben je terug beter
liefs Morgenstern
Prettig weekend en hopelijk ben je terug beter
liefs Morgenstern-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Morgenstern,
Prachtig mooi weekendwens die je hier neergezet hebt. Dank je wel hoor. En, zoals reeds dikwijls gezegd, ik kan dit niet.
Liefs en knuf, sunset
PS: Ben sinds gisteren koortsvrij. Deze nedicijnen schijnen dus aan te slaan.
Prachtig mooi weekendwens die je hier neergezet hebt. Dank je wel hoor. En, zoals reeds dikwijls gezegd, ik kan dit niet.
Liefs en knuf, sunset
PS: Ben sinds gisteren koortsvrij. Deze nedicijnen schijnen dus aan te slaan.
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
hij wacht mij daar (dromerijen)
de zon weent
uit water wordt het zwarte doek geweefd
en een gevleugelde steenbok is onderweg
om het gezicht van de hemelskoningin te verhullen
de liefde was bijna dood
en de kleuren van mijn rouw
zo gloeiend dat zelfs de zon
de hete brand voelde
en jij, jij bent zo stil
jouw hart zo zwaar
onder deze oneindige stilte
die de aarde doet wankelen
toen wierp de steenbok het doek
over de goudene
zo dat zij zwart werd
en niets meer voelen kon
ik ga door ‘t leven
aan mijn rechterhand de duistere zon
naast haar aan de hemel de maan
rondom haar de tekens van Saturnus
blaadjes zweven als veren
regenen in de tussenruimtes van mijn gedachten
tijdspinnend op mijn handen, mijn gezicht
in deze herfst vallen bladeren ook uit de hemel
landen zacht op het zomerasfalt
een ieder met zijn uitademen
altijd met de laatste ademteug
mijn echoschreden in de straat
verzamelen het stof
dat afgeschud werd van onze hoop
mijn pad voert door het veld
’k loop tussen ‘t blonde maïs
het kale woud tegemoet
daar wacht hij op mij in de verte
aan mijn linkerkant
zwart smakend op de lippen:
de dood zittend voor een vuur
de oude treurwilg klaagt in de wind
draagt in haar twijgen het vergeten
en hete tranen druppelen uit mijn ogen
omdat ik nooit de paden nog zal vinden.
**********
sunset 01-12-2007
**********
de zon weent
uit water wordt het zwarte doek geweefd
en een gevleugelde steenbok is onderweg
om het gezicht van de hemelskoningin te verhullen
de liefde was bijna dood
en de kleuren van mijn rouw
zo gloeiend dat zelfs de zon
de hete brand voelde
en jij, jij bent zo stil
jouw hart zo zwaar
onder deze oneindige stilte
die de aarde doet wankelen
toen wierp de steenbok het doek
over de goudene
zo dat zij zwart werd
en niets meer voelen kon
ik ga door ‘t leven
aan mijn rechterhand de duistere zon
naast haar aan de hemel de maan
rondom haar de tekens van Saturnus
blaadjes zweven als veren
regenen in de tussenruimtes van mijn gedachten
tijdspinnend op mijn handen, mijn gezicht
in deze herfst vallen bladeren ook uit de hemel
landen zacht op het zomerasfalt
een ieder met zijn uitademen
altijd met de laatste ademteug
mijn echoschreden in de straat
verzamelen het stof
dat afgeschud werd van onze hoop
mijn pad voert door het veld
’k loop tussen ‘t blonde maïs
het kale woud tegemoet
daar wacht hij op mij in de verte
aan mijn linkerkant
zwart smakend op de lippen:
de dood zittend voor een vuur
de oude treurwilg klaagt in de wind
draagt in haar twijgen het vergeten
en hete tranen druppelen uit mijn ogen
omdat ik nooit de paden nog zal vinden.
**********
sunset 01-12-2007
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Sunset,
Amai, ik heb dit toch een
aantal keer gelezen alvorens
ik alles in mijn hoofdje kon
prenten. Ho, als je dat kan
schrijven, dat is toch al wat.
... oef... de koorts jaag je weg...
een blije groet
bo
Amai, ik heb dit toch een
aantal keer gelezen alvorens
ik alles in mijn hoofdje kon
prenten. Ho, als je dat kan
schrijven, dat is toch al wat.
... oef... de koorts jaag je weg...
een blije groet
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
winterlaat
met elke kus heeft jouw mond
in de mijne een rozenstruik geplant
waarvan de wortels aan mijn hart vreten
- het was zomer en de naadloze hemel
trok met zijn gloeiende zon
al het goud, in zuilen uit glans
uit het leven omhoog
de herfst kwam dor en kil
en rozenstruiken - uitgebloeid -
hebben in ogen - winterlaat
twee bottels smart geopend.
**********
sunset 02-12-2007
**********
met elke kus heeft jouw mond
in de mijne een rozenstruik geplant
waarvan de wortels aan mijn hart vreten
- het was zomer en de naadloze hemel
trok met zijn gloeiende zon
al het goud, in zuilen uit glans
uit het leven omhoog
de herfst kwam dor en kil
en rozenstruiken - uitgebloeid -
hebben in ogen - winterlaat
twee bottels smart geopend.
**********
sunset 02-12-2007
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
eerste Advent
de zon ademt haar stralen in
en langzaam in de schemer
de vlam van slechts één kaars
lichtschaduwen klimmen naar de hemel
dimmen de dag
trekken gordijnen toe
vermoeide wind slaapt op wat bladeren
brengt hen tot rust
plukt kleine dromerijen
klaarwakker nog de uil
die late vogels maant tot zwijgen
Kerstmis drie lichtjes nog te gaan.
**********
sunset 02-12-2007
**********
de zon ademt haar stralen in
en langzaam in de schemer
de vlam van slechts één kaars
lichtschaduwen klimmen naar de hemel
dimmen de dag
trekken gordijnen toe
vermoeide wind slaapt op wat bladeren
brengt hen tot rust
plukt kleine dromerijen
klaarwakker nog de uil
die late vogels maant tot zwijgen
Kerstmis drie lichtjes nog te gaan.
**********
sunset 02-12-2007
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.