mijmeringen

gustilpe · 03 dec 2007, 10:29

Heel graag zou ik zoals andere oma's mijn kleinkinderen verwennen met Sinterklaas.
Toen twaalf jaar geleden het sinterklaasfeest aanbrak voor mijn oudste kleinkind Stijn, kocht ik zoals elke oma ook zijn geschenkje. Mijn dochter was er niet blij mee en verbood mij volgend jaar hetzelfde te doen. Sinterklaas komt thuis, zei ze, en dat is genoeg, mama doe dat nooit meer. Nochtans is het niet zo dat hun kinderen thuis overladen worden met speelgoed, maar zij houden er een sobere levensstijl op na en dat moet ik respecteren. Ze hebben geen tv, geen play-station, wel een grote tuin (een stukje bos eigenlijk)met een Lappententen een blokhut. De kinderen kunnen er ravotten en kampen bouwen
Zijzelf, (mijn dochter en schoonzoon dus) en hun drie kinderen hebben groot respect voor de natuur, elke eerste zaterdag werken ze met zijn allen als vrijwilligers aan het onderhoud van een bos.
Elk jaar trekken ze tijdens de grote vakantie een maand door het Hoge Noorden om te genieten van de natuur en de stilte, elkeen draagt zijn steentje bij om er een aangename reis van te maken, maar in soberheid, zo helpt Stijn voor de maaltijden zorgen door te vissen, forellen, makrelen, regenboogforellen enz., dan, de vissen schoongemaakt, gebraden en wat is heerlijker dan te eten van de zelfgevangen vis.
Anke en Wout verzamelen geweien van rendieren voor hun Lappentent.
Op dia's of foto's zien we achteraf hun tentje eenzaam en alleen bij een of ander bergrivier, één met de natuur, de kinderen liggen op hun buik glashelder water te drinken uit de rivier, nog nooit werden ze er ziek van.
Op elke oudervergadering wijzen leerkrachten op het feit dat de kinderen zoveel weten, mijn dochter zegt dan altijd vol trots: mama en zonder televisie hé, zij en haar man maken veel tijd vrij voor de kinderen.
Door deze wijze van leven heeft mijn dochter wel een precedent geschapen voor de andere kleinkinderen.
Ook voor hen kan ik geen sinterklaasgeschenken kopen, ik wil voor elk kind en kleinkind hetzelfde.
Toen ik twee jaar geleden mijn zoon en schoondochter inlichtte over dit feit, toen werd daar Lars geboren, waren ze onmiddellijk akkoord.
Gisteren bezochten we een andere zoon en schoondochter waar dit jaar Gust zijn eerste sinterklaas zal meemaken, en weer moest ik het precedent uitleggen.
Mijn schoondochter zei me onmiddellijk dat ik het geld beter kon schenken aan "het project voor arbeidende kinderen in Peru" waar ik mij voor inzet.
Elk jaar heb ik wel een beetje spijt dat wij de kleinkinderen niet kunnen verwennen op sinterklaas, we vieren wel hun verjaardag met geschenkjes en bij de kerstboom ligt voor ieder een pakje.
Ze komen dolgraag bij oma en opa, ze houden van ons, we krijgen er veel vriendschap en liefde van, daarvoor zijn we heel dankbaar!
Ik ben een gelukkige trotse ouder en oma.

Dit is geen waardeoordeel en laat alle kinderen maar genieten van hun sinterklaasgeschenken thuis of bij oma en opa.

bo'ke · 03 dec 2007, 13:25

Gustilpe,

Jullie respecteren elkaars levenvisie, de liefde,
vriendschap en jullie trots is reeds een
sinterklaasgeschenk op zijn eigen.

Geniet ervan!!
een blije groet
bo

ferry · 05 dec 2007, 08:15

gustilpe schreef:
DROMEN

ik droom wel eens dat ik een vogel zou willen zijn
hoog in de lucht
ik zou zingen voor iedereen
voor grote en kleine mensen
voor de bloemen en de dieren

ik droom wel eens dat ik een bloem zou willen zijn
men zou mij plukken in de wei
met mijn schoonheid zou ik oude mensen,
jonge mensen en zieke mensen blij maken

maar ik ben een mens
ik heb zoveel
ogen om te ontdekken en te bewonderen
oren om te luisteren
handen om te geven en te strelen
voeten om te gaan naar mensen
die mij nodig heben
een stem om te zingen,
te bidden en te danken

IK BEN EEN MENS!

las dit op uw topic , kwam het toen tegen prachtig geillustreerd
op de topic poezie en proza in beeldvorm door rankje en Alter
en kom het nu nog eens lezen !!!Mooi !!!Liefs Fernanda

sunset · 05 dec 2007, 09:34

Goedemorgen,

'k Las je verhaal over 'sinterklaasvieren'. Toch wil ik je vandaag, op Sinterklaasavond (in Nederland) een heel fijne warme Sinterklaasviering wensen.

ik en mijn kind

kom laat ons zitten
in de ochtendwind
en luisteren
het groene ruisen
door wat dennenbomen

blazen de levensdroom
in bonte luchtballonnen
zwevend omhoog
naar ’t hemelsblauw

vertrouw mijn kind
jouw eigen dromen
blijf in jezelf geloven
hoor ‘t antwoord wie je bent
gefluisterd in de ochtendwind.
**********
sunset 05-12-2007
**********

Groetjes, sunset

gustilpe · 05 dec 2007, 13:36

lieve Bo, bedankt dat je weer eens langs kwam en de lieve woorden, inderdaad ik ben zeer trots op de levensvisie van mijn kinderen, dat is reeds een sinterklaasgeschenk.

lieve Ferry, ook bedankt voor je bezoekje, ja "dromen hebben Alter en Rankje weer eens prachtig geïllustreerd, ik kom ook vaak op je topic lezen maar heb niet altijd de tijd om iets achter te laten.

lieve Sunset, wat een prachtig ontroerend gedicht is dit weer "ik en mijn kind" blijf in jezelf geloven, ja daar komt het op aan.

aan allen van harte bedankt
gustilpe

gustilpe · 05 dec 2007, 13:51

vandaag: dag van de vrijwilligers

ODE AAN DE VRIJWILLIGER

ze zijn met velen
met 1,5 miljoen zijn ze
de vrijwilligers in ons land
met groot enthousiasme werken ze
in tienduizenden verenigingen

de jeugdleiders en leidsters die
elke week vergaderingen voorbereiden
present zijn
kinderen begeleiden naar volwassenheid
samen spelen, lachen, knutselen
kampen bouwen
ont-moeten
conflicten oplossen
zorgen voor goed functioneren
in de groep
jij en ik: een noodzaak

ze zijn aanwezig in:
sportclubs, toneelverenigingen,
zangkoren, socio-culturele verenigingen,
natuurverenigingen
ze kunnen slechts bestaan
dankzij de steun van
onbetaalde en helpende handen

tele-onthaal, wereldwinkels, welzijnszorg
kom-op-tegen-kanker, solidariteitsverenigingen
draaien op volle kracht dankzij vrijwilligers
ze geven taallessen aan anderstaligen
ze zijn werkzaam in derdewereldprojecten
evenals bij kansarmen in eigen land

de vrijwilliger biedt
een belangrijke meerwaarde in
rusthuis en ziekenhuis
verzorgt bloemen op de kamers
is patient en ouderling nabij
maakt tijd
is luisterend oor
helpt bij de maaltijden
vangt familieleden op

in de parochies zijn ze overal aanwezig
als catechist
als lector en misdienaar
in de parochieploeg en kerkfabriek
in de doop- en huwelijkspastoraal
ze gaan voor in gebedsdiensten
ze zingen in het kerkkoor

vrijwilligers
zijn de ruggengraat van een maatschappij
ze zijn onmisbaar
ze geven zoveel - zomaar voor niets
een maatschappij leeft dankzij zijn vrijwilligers

Bosrankje · 06 dec 2007, 02:15

Beste Gustilpe,

Ik wist niet dat vandaag de dag van de vrijwilligers was .

Je hebt groot gelijk gehad om een ode aan hen te schrijven !

Ik heb veel bewondering voor de mensen die een deel van

hun tijd aan anderen schenken, zonder iets te vragen,

zonder iets te verwachten "en retour" !

Ik heb altijd geprobeerd anderen te helpen (in de maat

van mijn mogelijkheden ) maar mijn familie nam zoveel van

mijn tijd in beslag ( ik deed het graag hoor, het was geen karwei)

dat er weinig overbleef voor andere mensen......(behalve buren

en vrienden natuurlijk).

Ik heb ook heel aandachtig gelezen wat je schreef over Sinterklaas

bij je dochter........ik wil me daar zeker niet mee moeien maar ik

vind dat je reactie heel gezond en normaal is.

En, lieve Gustilpe, geschenken maken niet altijd gelukkig. De echte

waarde van de dingen leren kennen, de natuur lief hebben, respecteren

en beschermen kan veel boeiender zijn voor kinderen, als hun ouders

het hen leren op een lieve en intelligente manier, dan de leegte van

dure, onpersoonlijke en trendy cadeau's die heel vlug hun waarde

verliezen ! En, als ik goed begrepen heb, met verjaardagen en Kerstmis,

mag je wel geschenken brengen, dus........

Tot ziens, Gustilpe en lieve groetjes van Alterego en Bosrankje

gustilpe · 06 dec 2007, 11:38

lieve Bosrankje en Alterego,

je schrijft dat je familie zoveel tijd in beslag nam dat je weinig tijd had voor andere mensen, wel, je familie gaat nog altijd voor, je eigen familie komt op de eerste plaats, en je zette je in voor buren en vrienden, dat is toch ook vrijwilligerswerk, men kan zich niet overal ten dienste stellen, je deed het met de mogelijkheden die je had en dat is wat telt.

Wat mijn kleinkinderen betreft: deze avond bel ik hen om te vragen wat de sint bij hen thuis bracht, ook daar zal ik plezier aan beleven. En zoals je zegt: de echte waarde van de dingen leren kennen is het belangrijkste.

Ik vind het altijd heel fijn dat je bij mij langskomt, bedankt!

lieve groetjes voor jullie beiden

gustilpe

bo'ke · 06 dec 2007, 19:27

Gustilpe,

een fijne avond
bo

ria · 07 dec 2007, 11:38

Gustilpe, ik kom je even zeggen dat ik hier
graag op bezoek kom.
Je opent vele vensters op de wereld.
Dank daarvoor.
Nu wij met pensioen zijn en ik terug meer
tijd heb, heb ik de draad bij ziekenzorg
in de parochie weer opgenomen.

Met drie lieve dames heb in nu een echte band.
Ze zijn zo verschillend, hun leven, hun woonst,
maar alledrie genieten zij van de bezoeken
en de gesprekken. Dat is toch waar het om gaat.

Soms is het niet zo simpel en wordt de boot wel
eens afgehouden.
Maar ook daar moet ik respect voor hebben.

Ik wens jou en allen die je lief zijn een mooi weekend.
ria

ps. Ik vind de stellingname van je dochter ivm
Sinterklaas, TV enz. lovenswaardig.
Ik wens hen proficiat om zo tegen stroom in te roeien.
Niet altijd even gemakkelijk, ook niet voor de kinderen.

gustilpe · 07 dec 2007, 13:49

Lieve Ria,
bedankt dat je hier even langskwam. Ik wens je heel veel moed met je werk in ziekenzorg, daarmee doorbreek je de eenzaamheid van de drie dames, en als je dan ervaart dat ze er van genieten dan beleef je er zelf deugd aan hé, en inderdaad respect voor hun eigenheid voor alles.
Ook bedankt voor de lovende woorden voor mijn dochter, voor jullie ook een fijn weekend!
lieve groetjes,
gustilpe

gustilpe · 09 dec 2007, 20:19

Brugge,
Wie kent Brugge niet? In elk jaargetijde is Brugge schoon, deze voormiddag prachtige blauwe lucht en zon, namiddag regen.
Van deze prachtige oude middeleeuwse stad krijg ik nooit genoeg, de markt met zijn Belfort, omringd door oude huizen met trapgevels, zijn pittoreske pleintjes, de Groenerei omgeven door oude huizen en hangende bomen die zich weerspiegelen in het water.
Brugge met zijn talrijke kerken en musea, het romantische Minnewater waar veel schilders en dichters geïnspireerd werden en worden. Brugge de stad van mijn dromen.
Van het Begijnhof wordt dikwijls gezegd, het schoonste in Vlaanderen, volgens mij heeft Kortrijk het mooiste Begijnhof, de spierwitte huisjes, het schooltje, het kerkje, gelegen in kleine steegjes, ik nam er al verscheidene vriendinnen mee naartoe, ik ben niet voor niets afkomstig uit Groot-Kortrijk. Toen ik op de middelbare school zat was er daar een begijntje die ladders van nylonkousen kon wegwerken, daar ben ik meermaals binnengeweest met kousen van ons ma of van tantes.

Maar Brugge niet zonder Damme,
Damme,was ooit een welvarende stad, men kan nog steeds de oude gebouwen bewonderen. Het is een literaire stad, hier vind je het standbeeld van Jacob van Maerlant en Charles de Coster die leven gaf aan Tijl Uilenspiegel.
Het is een schilderachtig middeleeuws stadje gelegen aan de Damse Vaart, tien jaar geleden kreeg het de naam van “Eerste Vlaams Boekendorp”.

Toen ik op het 2de middelbaar op school zat leerden we een gedicht over Damme, ik ken het nog steeds uit mijn hoofd:, al ben ik niet helemaal zeker dat alles erin staat:

Damme

’t is een zeeschelp die de vloed vergat
een meeuw ver van de zee gevallen
als tomben omringen oude wallen
Damme, de dode stad

Een schone dode,
bij een molen en een vaart
waar zware boten
als schaduwen drijven
ze ligt op golving van zachte weiden
de dode heeft haar ziel bewaard

stokoude huisjes,
het dak als een kaproen
rijzen gearmd uit verre eeuwen
de scheve vensters geeuwen
de deur is een oud blazoen

’t stadhuis is de stille schrijn
der dorre beenderen van ’t verleden
de dood bewaakt de oude treden
Maerlant zoekt eeuwig
naar een rijm

waar doolt gij
stervensvrij geslacht,
Tijl en Nele
frisse dietse dromen
wie doet de vloed
terug naar Damme stromen

de verre zee verzucht – heel zacht

Ferdinand Verknocke

Nu ik dit gedicht herlees is het misschien niet helemaal juist, strofe één bevat maar vier regels, kent er iemand dit gedicht?

Lieve groetjes aan allen,
gustilpe

bo'ke · 09 dec 2007, 21:00

Gustilpe,

Dit gedicht is juist; jij hebt juist vanaf de 2e strofe
de zinnen op 5 ipv 4 regels geplaatst.

Het komt uit de Vlaamse poëzie sinds 1918 van
A. Demedts, pro arte Diest
van F. Verknocke

bo

gustilpe · 09 dec 2007, 21:10

Bo
bedankt voor de inlichting, ik wist hoegenaamd niet waar het te vinden was.
lieve groetjes,
gustilpe

Bosrankje · 09 dec 2007, 21:26

Beste Gustilpe,

Jouw gedicht is juist hoor en als je op
Google gaat kijken, vindt je alles over
Ferdinand Vercknocke. Gewoon typen :
gedicht Damme - F.Vercknocke : 7e item
Wandelverslagen;
wandeling te Lapscheure op 21 juli.

Voor mij is Brugge ook mijn droomstad (zonder
Damme te vergeten) Hoe dikwijls ben ik er gaan
wandelen.... een uitstapje in het verleden !

Nog een prettige avond en lieve groetjes van
Alterego en Bosrankje

Ps. bedankt voor je bezoek in mijn Laar en wat
je schrijft over "mijn zoektocht"