Samen dichten, samen schrijven...

[Alterego1]

Lambrecht Lambrechts

De schrijver die zijn volk leerde zingen
1865-1932

Lambrecht Lambrechts was een veelzijdig man. Hoe moet je deze geboren Hoeselaar omschrijven? Als dichter, prozaïst, folklorist, toneelschrijver, musicoloog of gewoon als zanger? Hoe dan ook, Lambrechts drukte eind 19de eeuw, begin 20ste eeuw zijn stempel op het muzikale en literaire leven in Limburg en zelfs in Vlaanderen.
Lambrecht Lambrechts (Lemmen van de Meester) werd geboren in Hoeselt op 24 september 1865, waar zijn vader hoofdonderwijzer was. In 1889 werd hij tot leraar benoemd aan de middelbare school in Ronse, waar hij in 1894 huwde met de pianovirtuose Maria Van den Doorne.
In zijn vrije tijd schreef en dichtte hij een aanzienlijk aantal werken, die zijn naam ver buiten het onderwijs bekend maakte. Van zijn meest gekende dichtbundels vermelden we: Rond het klavier, De vroolijke Limburger, Mate en Minne, van zijn novellen: Uit de Demergouw, Het Mirakelfeest en zijn romans: Om moeders wil en Het Wingewest.
Maar zijn voorkeur ging vooral uit naar het lied. Meer dan 400 Lambrechtsliederen werden op muziek gezet door liefst 140 componisten. Veel van deze liederen werden samengebundeld in de uitgave ‘De Vlaemsche Zanger’.
Op 13 juli 1932 overleed Lambrecht Lambrechts te Gent en in 1933 werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar zijn geboortedorp Hoeselt.

[Robol]

Laat het in de winter winteren !


Hoe hebben we ooit
de kilte veracht
Zo naar de
zomerzon getracht
Nu hebben we honger en dorst
naar een winter
met sneeuw en met vorst

Ik wil echt geen
doemdenker zijn
Maar toch verontrust
me de groei
van de kale woestijn
Steeds verder raakt
het leven in de knoei

We maken van
onze aarde
een staal zonder
waarde
Alles voor het geld gewin
Het regenwoud kappen
en oorlogswaanzin

Voor de toekomst
van onze kinderen
mag het van mij in
de winter echt winteren

Robbe

[Alterego1]

Robbe,

Nu niet voor 't een of 't ander,in alle ernst,
mocht "Dietsche Warande en Belfort" en
"Vlaamsche Arbeid" nu nog bestaan,gij
verdiende daar een vaste stek te krijgen!

Ik heb zo 't vermoeden dat er bij u in uw
genen nog een en ander van dat verre familielid
E.H. August Cuppens weer te vinden is.
En dat is een referentie die telt!

Laat de Winter winteren...

ook mooi in 't Frans

Laisse l'Hiver hiverner...

Groetjes in vrede en vriendschap,

Bosrankje en Alterego

[_Nele_]

Het roodborstje komt pikken
op de zaadjesbol
het durft niet te tikken
om binnen te komen
zijn pluimpjes staan héél wijd
om het warm te krijgen

het is een strijd
in de winter eten te rijven
de poes zit te kijken
zou hem nog vangen
heb gelukkig de bol
héél hoog gehangen

Nele

[ferry]

WINTER

De wereld zit vol winterwit
de bomen zijn als bruiden
en elke boom waar wit in zit
hoort bruiloftsklokken luiden!

De morgen heeft aan elke hand
weer parelwitte wanten
en daarmee strooit hij t’allen kant
zijn winterdiamanten.

De huizen , door een sneeuwpenseeel
gepoetst en opgeblonken
staan tussen struiken en struweel
met witte pruik te pronken.

En in de ijle, grijze lucht
van ’t stille ochtendgloren
is van geluid of van gerucht
nog nergens wat te horen.

Wij zijn van alle markten thuis
en thuis in alle landen
maar leven in een eenzaam huis
met dikke, blinde wanden .

De witste winter zien wij niet
wij kijken zonder ogen
en zelfs een wonder in ’t verschiet
laat ons nog onbewogen.

Het wonder gaat aan ons voorbij
als in het land der blinden
waar in geen enkel jaargetij
een mens zijn weg kan vinden.

Komt, laten wij, van blindheid vrij
elkaar weer “ogen”geven
en van dit witte wintertij
het “wonder”weer beleven !

Jos Van der Veken uit de bundel “Op de adem van de dagen “

Fernanda

[Robol]

De winter loopt nu een week op dit topic. Ik stel voor om hem nog een weekje te verlengen. Alhoewel men voor het weekend 13° voorspelt.

Indien er andere voorstellen zijn...

mvg

Robbe

[ria]

Ik was hier liever nog wat langer langsgekomen en had heel graag blijven meedoen, maar om medisch-familiale redenen, zal ik een tijdje wegblijven van het forum. Geen erge dingen, maar wel van langere aard.
Mijn aanwezigheid is daar gewenst.
Nog veel succes, en als ik maar even kan kom ik zeker lezen.
ria

[ferry]

Nog een weekje winter Robbe : fijn ,
al is het nu buiten storm
het kan in Februari nog strenge winter zijn !!!!
Mischien waren wij te vroeg met winter begonnen !! Fernanda

[Robol]

Winter



Winterdagen
gure buien en vlagen
lange nachten,
vele karrenvrachten
vol met blâren
bomen ontluisterd
een wereld vol
schemer en duister
verkleumde lichamen
versteven handen en voeten
die warmte zoeken.



Dromen, vol heimwee
naar warme zonnedagen,
moeilijk te verdragen.



Koude in het land
het kwik onder nul
een winterprik
het leven even
tijdloos, stil



Bomi

( 2005 )

[ferry]

Ik ben geworden als de winterbeek
de witte, gans met ijslaag overwelfde
geheel gedempte, en toch is zij dezelfde
die levensader in het landschap leek

bij lentedag. Nu ligt het lijf,dat vrij
en vrolijk buitelde doorheen de weiden
of aan een vlakland zich in vijvers vlijde
goed ingedekt onder de blanke sprei

Maar ergens aan de bocht , waar het verval
wat groter is, waar ’t ijs niet heel en al
de bedding dekt en nog het water huivert

Hoort hij,die hare lente heeft bemind
en blij was om de weelde van dit kind
het oud geluid verinnigd en gezuiverd

Bert Decorte

Fernanda

[ferry]

If spring is expectation , summer glory

and autumn a time of satisfaction

I think winter is a time of promise.

Graham Thomas
Thoughts from a garden seat 2000

Fernanda

[Bosrankje]

[Bosrankje]

De meeuw....voor Alix

Mijn lief klein elfje van vijf jaar
met lang blond zijdeachtig haar,
dartelend in de ochtendsneeuw
ontdekt een gewonde meeuw

De kleine meid,heel behulpzaam,
zou de vogel willen gaan voeren.
Achter het grote vensterraam
Zit de poes hen te beloeren...

Ineens de meeuw, doodsbang,
vlucht al huppelend op straat....
Spijtig,vogels hebben geen voorrang
op een auto die er plots inslaat......

En mijn kleindochter, vol verdriet,
kijkt machteloos naar de sneeuw,
zo rood, en naar wat overschiet
van een vrije trotse kokmeeuw.....

Bosrankje

Lieve groetjes van Alter en rankje

[ferry]

Bosrankje " De meeuw voor Alix"
levensecht en zoooooo triest ..... pakkend ....
Zie het zo voor me gebeuren
Die trotse meeuw en de behulpzaamheid en het verdriet van het kind !
Ik krijg er een krop van in mijn keel !!! Liefs Fernanda

[rapke]

bosrankje, bij het zien van de foto van Alix kwam mij de volgende gedachte:

de ogen domineren
het gehele gezicht
terwijl de zijdeharen
dalen zonder gewicht

ze heeft een drama beleefd
dat in 't leven verscholen ligt
de meeuw kon ze niet vrijwaren
van dit droeve gedicht

maar haar ogen zullen domineren
over alles wat voor haar ligt
ze zal met succes resultaten vergaren
wees gerust, die meeuw vergeet ze wellicht

rapke