rap

[lotte]

-Wel die zjipkes-

weet rapke wel wat dat woord betekent Robbe, ik niet....
trouwens mooie topic om lezen

[Robol]

-Wel die zjipkes-

weet rapke wel wat dat woord betekent Robbe, ik niet....
trouwens mooie topic om lezen

Lotte: zjipkes: ge hebt van die groene (zure)

of van die zwarte zoete bollekes, die in zo'n klein rond metalen doosje zaten, waarop je op het deksel moest duwen om het te openen. Ik weet niet eens of die nog bestaan. Het was een soort drop denk ik.

Ik at ze heel graag !

Maar ik mocht geen doosje in mijn bank laten staan of ik was gezien...
Om de dader te vatten heb ik eens een leeg doosje gevuld met konijnenkeutels. Je moest zijn gezicht zien !

R bbe

[rapke]

het geheim van de zjipkes ontsluierd

ik had een fout gemaakt
en moest met zjipkes betalen
dat had me diep geraakt
want dat zijn straffe verhalen

afpersing waar ik niks aan kon doen
het was professioneel uitgevoerd
vijf zjipkes, dat was een weekrantsoen
emotioneel was ik compleet gevloerd

die dag ging ik met de zjipkes op stap
betraand en triest schoolwaarts toe
toen plots vanop een zware eikentak
die gemaskerde riep :"werp mij de zjipkes toe!"

een keuze heb ik nooit gekregen
zijn schietlap* was op mij gericht
ik had steeds over de zjipkes gezwegen
dus weet ik voor wie ik toen heb gezwicht**

*katapult, vroeger gebruikt door zware jongens in korte broek, om brave onschuldige klasgenootjes te bedreigen
** daar moet ik geen tekeningetje bij maken zekers?

[rapke]

ha dag lotte, beste vriendin uit toneel verleden!!
welkom in dit topic, vooral nu rapke een onmogelijke opdracht moet vervullen onder de vorm van een gedicht van minstens acht lijnen over de goeie punten van 'ge weet wel wie' .
't zal niet gemakkelijk zijn, maar samen overwinnen we ook dit obstakel.

[lotte]

Rapke, ik ga jullie beiden nog een paar dagen vanop de zijlijn volgen, het verdict valt pas op Pasen.
Mooie zondag nog.

[Robol]

Als er uitleg dient te gebeuren doe ik het met volle plezier op mijn gekende diplomatische wijze.

Katapult: schieterke.

Wie liep er steeds met een schieterke in zijn broek? Ja, Rapke. Tot er plots een ruit was gesneuveld van de kleinste kleuterklas. Toen stak het schieterke in MIJN bank.

Om maar te zeggen...

Robbe

[rapke]

voor wie rapke niet kent(zoals bijvoorbeeld de jury)

hij kan ook droeve verhalen schrijven
over zichzelf of mensen die hij tegenkwam
van tegenslag gespaard kan niemand blijven
elkeen beleeft wel eens een zwanezang

ook rapke is maar van vlees en bloed
verlangend naar en hopend op beterschap
hem ook lijkt soms de toekomst zwart als roet
en is zijn leven als een gevangenschap

maar liefst van al schrijft rapke vrolijk
soms op het ondeugende af
en al krijgt hij als huurder nooit gelijk
hij is niet bang van robbe's geblaf

dus al wie dit topic komt bezoeken
wees blij met hem dat het bestaat*
en begin niet direct te vloeken
als rapke weer een stommiteit begaat

*met dank aan de mensen van sennet die dit alles mogelijk maken (en soms een oogje dichtknijpen als mijn vriend robbe weer eens buiten de lijntjes kleurt)

[rapke]

een woordje voor de jury (zonder te willen beïnvloeden)

iemand die me nauw aan het hart ligt heeft me een zegswijze toegestuurd, en die gaat als volgt :
"als je de schaduw niet hebt gezien kun je de zon niet waarderen"
hoe waar, nietwaar?

maar, beste juryleden, laten we de woorden "de schaduw" en "de zon" nu eens vervangen door respectievelijk de namen "robbe" en "rapke"
wordt het jureren dan niet een stuk gemakkelijker

[Robol]

Licht en schaduw

Natuurlijk zijn er mensen
die de zon verkiezen
omdat ze in de schaduw
zo gauw hun kleur verliezen

Voor mezelf verkies ik stilte
Ik wil in de schaduw staan
Daarom bouw ik een huisje
op de achterkant van de maan

Herinner je Icarus
die wou vliegen naar de zon
De was begon te smelten
op zijn vleugels van karton

Denk ook aan al die motten
die zich aan de vlam verbranden
Dan zeg ik nog tenslotte
"Verliezen is geen schande"

Robbe

[rapke]

de strijd wordt bitsiger, de gedichten worden geslepen voor de strijd.
maar nu moet ik naar een schoolfeestje, want soms ben ik ook eens opa.
daarna zal ik jullie vertellen waarom een kleuterschool van naam moest veranderen (robbe, zwijgen, anders wordt de waarheid weer verdraaid).

aan de jury,
vergeet dat aperitiefje dat mijn tegenstrever jullie belooft!
een kennis van mij werkt als afwasser in de comme chez sois in brussel.
via hem heb ik een etentje voor vijf personen (meester denook mag ik wegens zijn onpartijdigheid niet uitnodigen) kunnen arrangeren.
deelname aan deze sublieme maaltijd kost 53 € per persoon, wijnen niet inbegrepen, maar ik ben er zeker van dat u deze som niet overdreven vindt, als u beseft dat u met een toekomstige grootmeester in de dichtkunst aan tafel kunt zitten.
de maaltijd kan ter plaatse betaald worden
gegroet,
rapke

[denook]

beste rapke, beste robol,

ik blijf 'beste' schrijven, ook al brengen jullie mij in een steeds
moeilijkere situatie.
Wanneer mijn telefoon gaat, kan ik - vòòr ik de hoorn opneem -
de naam van de beller aflezen; een nuttige attentie van Belgacom.
Wanneer ik zeg dat ik de laatste dagen tientallen keren de hoorn
niet heb afgenomen, dan overdrijf ik niet.
Het zijn altijd de namen van mijn zelf gekozen jury die ik lees en zo
belet bij mij binnen te geraken.
Ik weet wat ze zullen zeggen: "waar blijft een lovend gedicht(je)"?

En of ze gelijk hebben !!
Ik zie dat ook wel, en de vele lezers met mij.

Ik troost me met de gedachte dat, rond Witte Donderdag of Goede
Vrijdag, het verzoenings-idee kan inslaan. Samen met het grote
talent van onze opponenten zou dat tot een paar tot tranens toe
bewogen werkjes kunnen leiden. Laat ons hopen en bidden.

groeten aan beiden, en alle - liefst neutrale - supporters, die houden
van mooie verzen over een mooie gedachte ...

denook

[Robol]

Even tussen de regels door...
Natuurlijk is het geen echte wedstrijd, ook in het woord wedstrijd zit strijd.
Als vredesactivist zet ik me af tegen elke strijd!
Ik begrijp natuurlijk ook de ludieke actie van meester denook. Ik denk dat zijn oudleerlingen aan hem een prima leerkracht hadden. Sommigen vinden wiskunde een saaie stof. Hij heeft op verscheidene topics aangetoond dat wiskunde een vak is met een hart.

Ik breng hier nu een ode aan Rapke. Niet om die wedstrijd. Want dan verliest de ode aan waarde. Dan is de ziel weg.

Ik schrijf ook geen gedichten om er eer aan te behalen of een andere verdienste. Ik schrijf gedichten omdat ik van schrijven hou...en van delen.

Ik schrijf een ode aan Rapke, omdat hij me op dit topic de gelegenheid gaf om een ludieke strijd te voeren, een pennenstrijd. Ik weet wel ook hier gebruiken we het woord strijd. Is er een vreedzaam synoniem?

Als alle wereldheersers, godsdienstleiders, enz... hun veten op deze manier uitvochten, zou de wereld dan niet mooi zijn?

Robbe

[denook]

... ik kom net thuis en zet de computer aan ...

Mijn ogen schieten vol tranen die zo
tussen de toetsen rollen.

Ik bel meteen alle juryleden op -
ze moeten dringend komen lezen.

Mensen toch - we zijn op de goeie weg.

Mijn dag kan niet meer stuk ...

groetjes aan allen die hier langs komen,

denook

[rapke]

ook ik ben ontroerd door de mooie woorden die hier geplaatst werden, maar ik had beloofd om nog een verhaaltje uit onze jeugd te vertellen.

de school waar robbe en ikzelf als kleuter werden opgeleid had de toepasselijke naam : "instituut van de goede hoop".
deze instelling was onder het bewind van de "zusters van liefde".
tijdens de vijf jaren dat robbe daar op het internaat verbleef werd de naam van de school veranderd in "instituut van de verloren hoop". de zusters werden vervangen door een orde genoemd : "zusters van de zweep".
ik verhaal hieronder naar waarheid hoe dat zo gekomen is

de kleuterschool

we stonden zij aan zij
in de halvemeter hoge rij
jeanneke helemaal van voor
en rapke in haar spoor

de bel voor de les was gegaan
robbe moest van achteren staan
en dat beviel hem helemaal niet
hij dacht :"niemand die me hier bezig ziet"

hij nam een telescopisch stokje ter hand
met een haakje aan de bovenkant
daarmee tilde hij jeanneke's rokje hoog
wat volgde hoeft toch geen betoog ?

het meisje wervelde om haar as
en gaf een klets op rapke's kas
zijn brilleke hing schots en scheef
een wonder dat hij op zijn benen bleef

zuster azijn kon daar niet mee lachen
ze riep : "dass sind doch keine sachen!!"
maar robbe gebaarde van krommen haas
hij was in boosheid weer rapke's baas

naderhand is alles toch uitgekomen
de zusters verkwijnden in nare dromen
rapke en robbe zijn uiteen gegaan
't was vrede, ... tot sennet is ontstaan

[denook]

mijn allerbeste rapke,

eigenlijk heb ik met jou te doen,
ook al mag het niet,
gezien mijn verwachte onpartijdgheid.

Maar toch, we weten allemaal
hoe pesterijen in de kleuterschool,
ons ganse leven verder tekenen.
Het aangedane leed bij u
op die leeftijd,
laat natuurlijk sporen na,
zelfs tot op heden.

Desondanks, lees nog eens robol.
Of, hoe het nooit te laat is
om het goede in zich te voelen
opborrelen en te uiten.
Je hebt vernederingen geslikt,
en onrecht doorstaan.
Dat is allemaal waar -
we weten het - we lazen het.

Maar de barst is er,
de barst in de taal van robol
naar jou toe.
Heb je ook gemerkt hoe hij hier
voor het eerst in eigen handschrift
naar voor treedt?
En dat speciaal voor zijn eerste lofwoord(jes)
naar jou toe.
En merkte je zijn lief snoetje onderaan,
met een knipoog,
ook alleen voor jou?

Geweldig vind ik dat zelf.

Rapke, gaat je hart
van koekenbrood
nu ook niet smelten?

groetjes aan allen, denook