de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

[SDW]

Tijdens de periode der jaren 60 mocht ik een Duitse militaire DO27 voor een kleine herstelling overvliegen naar de DORNIER fabrieken in MUNCHEN welk normaal een uurtje zou in beslag nemen dus stapte ik enkel gekleed in mijn vloegoveraal in het toestel en vloog naar Muchen-oberpaffenhove.

Daar angekomen bleek de herstelling veel ernstiger en zou het vliegtuig slects de volgende dag klaar zijn.

Ik maakte gebruik om de fabriek te bezoeken en tegen de avond begaf ik mij naar de sectie operaties om dan met het trezintje naar Munchen te gaan maar nu bleek dat er een wagen met schaufeur klaar sond om mij naar Munchen in een hotel te brengen.

De schaufeur stopte voor een zeer luxieuse hotel als ik me nog herinner KAISERSHOF met een pertier in een bruin uniform vol gouden versieringen.
Ik maakte te schaufeur dat dit hotel te duur was voor mijn beurs maar hij maakte mij duidelijk dat dit op kosten was von de fabriek..... tevens melde dat hij mij zou komen oppikken om een MUNCHEN BY NIGHT bezoek te doen, ik wees er hem op dat ik daarvoor geen kleding aan had maar het was voorzien dat er een kostuum met hemd en das gebracht zou worden op de kamer en hij op mij wachte om te gaan eten en een stapje in het nachtleven te zetten.

Zoals gezegt men bracht mij een kostuum met de benodigheden om mij om te kleren.
Hij bracht mij eerst naar een zeer luxe restaurant met een uitgebreide maaltijd met een lekker kostelijk wijntje en alles betaald door hem wegens de fabriek.
Nadien volgde het bezoek aan enklen Nightclubs waar hij steeds de rekening betaalde meer ga ik hier niet over vertellen maar het was een heerlijke ervaring.

S'anderendaags was hij ter mijn beschikking om mij op te halen en het vliegtuig was klaar zodat ik terug kon vertrekken

Deze behandeling was voor mij lang een raadsel tot vele tijd nadien dat ik vernam dat het Belgische leger 12 vliegtuigen DO27 had aangekocht.

Tijdens een gesprek met een de Testpiloten had men de indruk gekregen dat ik daar was om een poolshoogte te nemen voor de Belgische strijdkrachten en werdt er besloten mij de VIP behandeling te geven, ik ben later daar nog eens geweest maar de ontvangst was toen heel sober de Belgische bestelling voor de 12 DO27 was toen al getekend !!!

DETAIL:
ik herinner mij nog dat de bij het kostuum de schoenen niet pasten en ik daarom mijn vliegbotten welk niet bij het kostuum behoorden!!!!!!

Ik had de gewoonte onder mijn vliegoveraal slechts mijn zwembroek te dragen

[Wout]

Ziet 'm gaan , ziet 'm gaan met zijn vliegtuigbotten aan! Leuk verhaal SDW

[SDW]

In functie van een gesprek deze voormiddag op de ANTWERPSE LUCHTHAVEN met eenkele der ouwe rotten in ons luchtvaartmiddens kwam het gesprek over onze ervaringen in het verleden in BELGIE waardat wij naar Brussel moesten en onze examens van PILOOT enkel konden afleggen in de FRANSE TAAL zowel tijdens de THEORETISCHE EXAMENS op de GROND als de VLIEGPROEVEN in vlucht met eentalig FRANS examinater van het BLV.

Wij hebben veel zien veranderen en tevens mogen fier zijn dat wij betrokken waren bij de overgang naar het gebruik van het NEDERLANDS en de toegang geforceerd hebben voor de gewone VLAAMSE JEUGD in deze toen zeer elitaire omgeving

[SDW]

Een bepaalde periode ben ik in de BURGERLUCHTVAART aktieg geweest om van uit het fabriek van CESSNA( REIMS AVIATION) in FRANKRIJK nieuwe vliegtuigen te gaan ophalen voor een aanvaardingsvlucht en deze nadien af te leveren in verschillene EUROPEESE LANDEN.

Een intresante ervaring betrof de aflevering van 5 nieuwe vliegtuigen naar een bepaald land waardat op de 01 JANUARIE een nieuw taxe regime in voege kwam dat de ingevoerde vliegtuigen 30% duurder maakten.

Het was in de maand december dat deze levering voorzien was en gezien deze vliegtuigen slechts elementair uitgerust waren moest dit gebeuren in zichtvliegen of ook VFR genoemd, het weder bleef reeds een aantal dagen slecht en er waren ook problemen met de betaling en de franse Douane diensten over de toelatingen voor export van strategisch materiaal( volgens mijn opinitie een boycot van de franse douane ten opzichte van AMERIKAANS gebouwde vliegtuigen)

Op 30 DECEMBER omstreeks 15;00 uur kregen wijn van de douane het groen licht om te vertrekken.
Dit plaatste ons voor een dilema omdat in die periode het reeds vroeg donker is en deze toestellen technisch wel nachtvlucht kunnen doen maar hiervoor niet de nodige papieren beschikken.
Tevens moesten wij in groep vertrekken omdat we slechts over één draagbare radio beschikten.
We stegen dus samen op met de leader de draagbare radio aan boord en met een vlucht van drie uur in het vooruitzicht om de bestemming te bereiken.
Onderweg werdt het zich slecht en verloren wij elkaar uit het zicht en tevens werdt het donker, we zijn echter alle 5 op de bestemming geraakt en zijn in het donker zonder enige bijstand van de ATC op het donker vliegveld met succes geland.

De leader was met zijn radiocontact op de verlichte pist geland maar wij zijn alle vier op het donkere grasdeel van het vliegveld geland zonder dat iemand dat heeft gemerkt

S'anderendaags toen het dag werdt en het vliegveld weer open ging stonden de 5 nieuwe vliegtuigen schoon op de tarmac geparkeerd en niemand heeft ooit begrepen hoe die daar waren gekomen.

Maar wel met de invoer gedaan voor 31 DECEMBER en dus nog vrijgesteld van de 30% Taxe toepassing.

Gelukkig dat wij allen de nodige ervaring hadden om deze opdracht met succes uit te voeren

[SDW]

Op eenbepaalde dag werdt ik gevraagd om twee vreemde piloten te begeleiden voor de vlucht van uit Brussel naar het buitenland omdat het toestel nog onder een "N" ( Amerikaanse) registratie stond en de twee piloten niet over de nodige FAA vergunning beschikten.

Toen ik hen ontmoete waren het twee in een mooi uniform met kepi uitgedoste heren met een gebrekkig kennis van het engels, ik begon de vlucht klaar te makrn op mijn naam en ging vanachter in de pasagierszetel van de vierzitter zitten.

Zij vroegen mij wel om het vliegplan voor de verkeersleiding (ATC) te maken en ook om de R/T ( radioverbindingen te doen) en wij vertrokken zonder enig probleem van uit BRUSSEL-MELSBROEK .

Toen we echter in het zuiden van Belgie kwamen werdt de bewolking lager en verminderde het zicht.
De piloot die vloog klom zoder enige verwittiging of toelating in de wolken en toen bemerkte ik dat hij het toestel geheel niet onder kontrole hield en heb ik een gevecht moeten houden om hem uit de zetel te krijgen en om de plaats achter het stuur in handen te krijgen en de kontrole over het vliegtuig te bekomen en terug horizontaal te brengen en na het radiocontact met het vliegveld van LIEGE:BIERSET daar naar toe te gaan en te landen zonder verder problemen.

Na de nodige administratieve verplichtingen zijn de twee in uniform uitgedoste heren snel verdwenen en het vliegtuig heeft enkele maanden daar blijven staan en later terug naar zaventem gebracht.

Ernstige les vertrouw nooit op het uiterlijke en voor u onleesbare vergunningen en laat zeker de sturen niet aan een onbekende piloot.

Ik had wel wantrouwig lmoeten worden als zij het vliegplan niet indienden en mij de radiocommunicatie lieten doen .......maar ik was nog jong en onervaren in dit wereldje zoals ook zal blijken uit een andere ervaring met een F104 OPiloot, maar dat is voor een later verhaal hier

[jeronimo]

ja watte joeng. !

[SDW]

Heden te mooie weder om de beloofte verhalen over ervaring met de F104 te plaatsen zal voor later zijn......... als het weder minder goed is om van de tuin te genieten

[SDW]

In functie van enkele reeds bekomen E-mailtjes moet ik julie duidelijk maken dat ik nooit op een F104 heb gevlogen maar mijn vermelding over de F104 heeft betreking op het volgende verhaal uit mijn ervaring als Burgerlijk instructeur te EBAW ( ANTWERP AIRPÖRT ) bij de firma SOTRAMAT FLYING SCHOOL .
Op een zeker tijdstip kreeg men in de school een contract om jonge Duitde militaire piloten van F104 om te scholen naar de vergunning van Burgerploot.
Zodoende herinner ik me steeds mijn eerste vlucht met een dezer kandidaten op een CESSNA 172, ik was toen nog een niet zo ervaren instructeur en kreeg de opdracht zo een F104 jockey waarvoor wij naar uitkeken als goden in het luchtvaart wereldje, dus vertrek ik van uit de tarmac met zo een jonge vliegwonder al rijdende (Taxien) naar de drempel van de opstijgbaan( RUNWAY) na een degelijke uitleg over de eenvoudiçge CESSNA 172.
Op de Taxiway zie ik ons langzaam rijden in de richting van het gras aan de boord van de taxibaan maar durf toch niet om de sturen over te nemen of iets te zeggen aan deze luchtvaartgod (in mijn ogen) en het volgende ogenblik staan wij naast de baan in het gras !!

Nadien stel ik vast dat de F104 piloot geheel het voetenstuur niet gebruikte om op de taxibaan te rijden en de goede richting te hiouden omdat schijnbaar bij de F104 dit geheel niet nodig was, en zodoende kreeg mijn hoge dunk van de F104 piloot een zeer hevige klop.
Ik heb toen moeten leren dat ik geen vertrouwen mocht hebben in hoge titels of zelfs mooie uniformen in het luchtvaartwereldje. zoals ik reeds in een ander verhaal heb verteld.

[SDW]

Komt er later wel aan !!

Het verhaal over mijn EERSTE officiele vlucht als LEERLING PILOOT in FRANKRIJK staat op mijn BLOG onder LUCHTVAARTINFORMATIE .

Ook het verhaal over de 100 jarige PILOOT heb ik daar staan onder het onderwerp LUCHTVAART.

ZIE:

" SYLVAIN70/ "

[SDW]

Een ervaring met een F104 die in mijn geheugen geprint is betrefd een AIRMIS .

Ik was aktief als militaire piloot te schaffen/diest op een ALOUETTE II voor paradrop met de BLACK DEVILS valschermspringers voor de nationale ploeg en was boven het plein in schaffen geklomen naar 10.000 ft ( 3000 Meter) om hen te droppen voor een oefening van vrije val.

Ik maakte mij klaar om hen de toelating te geven om te springen en keek onder mij op dit ogenblik passerde er een F104 op een tiental meter onder mij en zag ik de kleuren van de helm van de piloot van het verschieten drukte ik mijn R/T knop in en melde een AIRMIS.

Bij mijn terugkeer op de grond kreeg ik telefoon van de ATCO om meer gegevens te bekomen , ik melde het incident opgebiet van hoogte , plaats en vliegrichting van de F104.

Gezien ik de kleur van de helm duidelijk had gezien belde ik de vliegbasis van de vermoedelijk betrokken F104 en zodoende kwam ik in contact met de betrokken piloot, welk mzich verontschuldigde en dat hij ook geschrokken was van de nabijheid dat wij ongewild kwamen.

Enkele dagen vloog ik naar de betrokken basis en ging met de piloot een verkenning doen wat er verkeerd was gegaan zodat hij door de P3 verboden zone vloog, wij bemerkten dat dit het gevolg was van de verkeerde beoordeling van een merkpunt dat gelijkaardig was aan het voorziene te gebruiken merkpunt, voor ons was het zeer eenvoudig met de helicopter vliegend aan 60 KT waar de F104 aan 600 Kt vloog.

Twee jaar later kreeg ik een reactie op mijn AIRMIS verslag dat die dag en uur er geen F104 van de NATO luchtmachten in vlucht was !!

Ik had in mijn verslag nooit de kleur van de helm en ook de naam van de piloot natuurlijk niet gemeld, gezien ikzelf maar al te goed weet hoe gemaklijk dat men zich in vlucht op zicht van plaats vergist.

Wij zijn jaren goede kamaraden gebleven tot bij zijn overlijden ik met mijn vliegende windmolen zoals hij die noemde en hij met zijn vliegende supositoir zoals ik die noemde !!!

Het lot was ons gunstig gezind !!!

[jeronimo]

Eindelijk ben ik er weer,
Onze jaarlijkse tocht op de camino de Compostela zit er weer op.
Dit jaar stapten we (mijn vrouw en ik) een stuk op de camino Portugués

Beewegen gaan,

Ieder dorp had wel zijn genezer, bij ons was dat de vrouw van de koster,
Ze kon van alle vreemde gebeden, de handoplegging was voor haar ook geen geheim
Alhoewel we in ons dorp een dokter hadden was het zij toch waar men eerst bij ging.
Ze wist wonderlijk goed welke kwaal bij een bepaalde heilige paste.
Toch was het mogelijk dat ze geen heilige kon aanduiden, dan moest ge in uw eigen dorp een noveen doen, die bestond uit het bidden van negen onze vaders, negen weesgegroeten en negen glorie zij de vaders en dit negen dagen lang)
Ook moest men drie maal rond de kerk lopen. Zo had ik als tienjarige knaap opeens een gezwel een duivenei dik op mijn scheenbeen, Marianneke, onze kostersvrouw, wist er geen raad mee en stuurde mij naar een onbekende heilige.
Dan maar in onze eigen kerk en ja. na negen dagen was die verdwenen.
Voor huiduitslag moest men naar Pollare ( Ninove),alhoewel er nog maar wat wol op mijn gezicht stond wou ik me toch al scheren, met een afgedankt mesje en meer bloed dan baard voelde ik mij bij de groten, maar met als gevolg, huiduitslag..
Toen de dokter eens bij ons op huisbezoek kwam zag hij mij lopen, hé menneken lotj a nekie zien, jao menier doktoor ik hem van Pollare, van pollare? Mijn voeten van Pollare, getj ga baodziekte, swanjeet a mo goed
en gotj ba den apoteker van dee zwette zalf haolen.
Ooit had ik eens ne zweer op mijn bil, ja zo eentje die naar binnen groeide, een bedevaart naar St Martens Bodegem hielp niet dus moest ik naar de dokter, deze zou er korte metten mee maken, gaf me een schaaltje om alles op te vangen, met een scalpmesje zou hij me van de pijn bevrijden, toen hij dat ding er zo’n paar centimeter instak begon hij nog eens te roeren ook, hij bezag me eens en vroeg ; gaat het?
Maar toen hij begon te nijpen was het wel wat te veel en begon alles zwart te zien, toen ik weer op mijn positieven kwam was alles voorbij.
.Sint Antonius voor verloren voorwerpen wordt wel het meest aanroepen, eens was ik mijn portefeulle verloren, ik beloofde twintig frank voor de offerblok als ik hem vond maar na veertien dagen nog gene portefeulle te vinden, op weg naar de champetter om een nieuwe paspoort te vragen ging ik langs de kerk om mijn schuld te vereffenen
Ennnnnn… geloof het of niet, ik keerde terug en ging rechtstreeks naar de plek waar hij lag.
De ganse week vóór onze trouwdag had het geregend en het zou die dag ook pijpenstelen regenen., dan maar eieren voor de arme klaren beloven, en op die dag was het echt zomerweer, zo ziet ge maar hé.
Zo zijn er nog andere heiligen die voor iets aanroepen worden.
De H Appolonia wordt aanroepen voor tandpijn en na een fles jenever ging men dan toch naar de tandarts.
En wie kent er de Heilige Rita niet, iedereen zit wel eens met een hopeloos geval, misschien zou het zonder haar ook wel opgelost zijn maar met een vast geloof gaat dat wel wat vlotter. Een van mijn lijfspreuken is “ alles komt in orde als men maar lang genoeg kan wachten.”

[SDW]

Via een intresant contact met een ex-colega komt er mij nog het volgende verhaal terug in mijn geheugen.

Zoals ik reeds vertelde was ik een zeker ogenblik te gast in het fabriek van DORNIER te MUNCHEN en kreeg toen de VIP behandeling.

Later in mijn loopbaan kwam ik in een Belgische eenheid welk ook vlogen op de DO27 welk ik toen had gevlogen in de fabriek met de test piloten en ook een opleiding bij de Duitse Landmacht ( HEER) en toen ik terug in Belgie kwam had ik een ervaring van een 300 vlieguren op dit toestel.

In de Belgische eenheid heeft men mij nooit officieel op deze DO27 laten vliegen, ik heb echter wel een aantal niet officiele uren gevlogen met piloten welk zelf maar een 100 vlieguren ervaring hadden en zeer geintreseerd waren dat ik hen bepaalde eigenaardigheden van het toestel kon aantonen die ik geleerd had van de test piloten van de fabriek.

Militaire logica was van mij op de Helicopter cursus te plaatsen waarvoor het algemeen bekend was dat ik een sterke weerstand tegen had ...... Maar ik slaagde zoals ik reeds vroeger vertelde!!

[jadi]

Groetjes van Jadi,net weer eens wat komen bijlezen..Nog altijd even boeiend,maar ik schrijf niet altijd iets
SDW wat een geheugen dat jij dat allemaal nog kunt onthouden zeg,hoedje oeps bedoel petje af hoor.
Jeronimo,jajaja dat herinner ik me ook van "op bedevaart gaan"ik heb het genoeg moeten doen met mijn ouders...De ene was voor de kozientjes (stuipen)een andere voor de kinkhoest en ga maar verder..Mijn pa ging elk jaar naar H.Godelieve voor de ogen,hij zijn jonge jaren had hij eens een stuk hout in zijn ogen gehad en toen beloofde hij als hij zijn oog mocht houden dat hij elk jaar op bedevaart zou gaan...zijn oog kon hij houden dank zei een bekwaam specialist,en dus belofte maakt schuld elk jaar om beevaart naar Gistel..
tot de volgende keer

[SDW]

Deze datum staan de gebeurtenissen van deze dag me nog goed voor ogen.

Op die dag nam ik deel aan de VLIEGMEETING te ZAVENTEM ingericht door de LUCHTMACHT te MELSBROEK als piloot van het LT/AVN op L18C van de AEROBEES te BRASSCHAAT;

Tijdens de demonstratie kregen we een bericht dat er in de streek van OOSTMALLE een windhoos verscheen op de radarbeelden.

Gezien ik in deze periode nog heel actief was bij de Luchtkadetten van Belgie op het vliegveld van Zoersel ( EBZR) vroeg ik bij het beiendigen van de demonstratie de toelating aan de leader om de formatie te verlaten om de toestand te gaan bekijken.

Ik vloog snel naar het vliegveld te Zoersel en bemerkte dat alles op de grond op het vlieveld normaal was en wilde terug vliegen tot ik bemerkte dat in de richting van het dorp Oostmalle het beeld was verandert door een aantal hoge populieren rij schijnbaar was verdwenen en ik vloog in de richting van het dorp waar eens daarboven gekomen ik schijnbaar in een oorlogszone was met overal vernielde huizen en een vernielde kerk, ik gebruikte onmidelijk mijn HF radio met de leader van de formatie op de grond te Melsbroek en vroeg hem om sde toemalige Minister JEF PIJP ttz Van Den BOEYNANTS te verwitigen en het leger in te zetten voor eenhulpkolonne naar het verwoeste Oostmalle.
Nadien voerde ik een verkenning in de omgeving van Weelde uit en bemerkte dat de windhoos op bepaalde plaatsen in de bossen en velden vernietigingen had gedaan maar nergens in de buurt van bewoonde plaatsen.
Deze herinnering kwam naar boven omdat TILLIE op het FORUM deze gebeurtenis vermelde waardat hoe ongelooflijk er geen slachtoffers vielen.
Het beeld van uit de lucht herinerde mij de eerste poging in 1944 om Merksem te bevrijden en wij te voet door het vernielde Merksen liepen langs de bredabaan om naar St JOB in t'goor te gaan om te verdwijnen uit het oorlogsgeweld

[SDW]

Heden kreeg ik een intresant bericht via het FORUM van een zekere MARIAGINA over een zeer intresate ervaring die zij vertelde in een brief over leerlingen !!!

Dit bracht mij een toepassing in herinneringen van tijdens mijn opleiding als piloot via een ex RAF WW II jachtpiloot die ik een tijdje had als instructeur tijdens mijn opleiding.

Hij adviseerde mij een boekje aan te leggen met daarin plaats om te vermelden al de fouten die ik tijdens elke vlucht als piloot alleen aan boord had ervaren.
Ik begon dit te doen en vermelde daarin getrouw de fouten die ik dacht gedaan te hebben tijdens de vluchten alleen aan boord.
Op heteinde van de maand vroeg hij mijn boekje en ik overhandigde hem dit, hij gaf mij dit echter terug zonder de inhoud te lezen en zegde mij van rustig in het gras aan het begin van de landingsbaan gaan te zitten en de geschreven tekst te herlezen, wat ik getrouw deed, en verder gebeurde er niets met het boekje.
De volgende einde van de maand vroeg hij mijn boekje weer en zonder het te openen gaf hij het mij terug met daarin de fouten die ik tijdens mijn vluchten alleen dacht te hebben gedaan.
Hij zegde mij nu dat ik in de toekomst dat boekje elke maand moest bijhouden en me aanraade om elke maand op het einde van de maand even tijd te maken om de vermelde fouten te overlezen en over na te denken.
Ik heb dit advies sedert vele jaren blijven toepassen en darin steeds de gemaakte fouten vermeld engetrouw elke einde van de maand te hebben herlezen.
Het is intresant te zien dat progresief het aantal vermelde fouten afnam.
Tevens heb ik dat blijven doen tot mijn laatste uitgevoerde vlucht en heb dat boekje nog steeds en durf er soms nog eens in te herlezen welke fouten en stomiteiten ik als piloot heb uitgevoerd.
Ik ben er van overtuigd deze procedure heeft mij goed geholpen om volgens mijn inziens een goed en veilig piloot te worden tot het einde van mijn aktief vliegen !!!

Tevens heb ik dit systeem ook aangeleerd aan een aantal mijner leerlingen welk ik een aktieve vliegopleiding heb gegeven en hoop dat het voor hen eveneens een hulp is geweest in hun luchtvaartloopbaan.

Onlangs heb ik een mijner ex-leerlingen ontmoet die op een AIRBUS 340 als PIC( PILOT IN COMMAND) of met andere woorden boordbevelhebber nog dagelijks vliegt en mij zijn boekje toonde dat hij sedert 40 jarige luchtvaartloopbaan ook nog had bijgehouden en het beschouwde als zijn ENGELBEWAARDER welk hem behoede voor grove stomiteiten