Pravda, slechts de waarheid

[pravda]

De droomcocon


Ik wilde dat het kon
Zo maar in mijn dromen kruipen
Ongeschonden bloemen ruiken
En de geuren snuiven
Van ongerepte dennen

Als ik dan voel
Dat dit me niet gaat lukken
Scheur ik die ballon in stukken
En weet dan zeker
Dat ik aan het nu moet wennen

Een motor die daar
Zo maar staat te draaien
Het gebrek aan gezonde kraaien
Eksters slechts
Die alles eten en vernielen

Stappende mensen
Die niet zien maar loeren
Kinderen zo jong al over hun toeren
Brutaal en nukkig
Wat zou de mens bezielen

Ik wilde dat het kon
Kruipen in m’n droomcocon

Pravda

[pravda]

Een vader, kind is...

Natuurlijk ben je nu teleurgesteld
Wat dacht je dat een vader was
Van alles hebben ze over me verteld
Was de helft ervan waar
Was ik reeds een antiheld

Vergeet je dat ik je pampers plakte
Je neusje snoot vol met snot
Dat ik je in een bos heb gedragen
Totdat je honderd woog
Toen stelde je reeds vragen

Hoe of wat dient een vader te zijn
Foutloos en correct ben je gek
Ook zijn vlees is soms zwak
En zijn zinvolle antwoorden
Zijn van de hak op de tak

In alle eerlijkheid
Een vader is geen goddelijkheid
Mag zeker niet aan Hem tippen
Je vader is van vlees en bloed
Die af en toe schijnt door te flippen

Pravda

[Bomi]

.............

In alle eerlijkheid
Een vader is geen goddelijkheid
Mag zeker niet aan Hem tippen
Je vader is van vlees en bloed
Die af en toe schijnt door te flippen


Pravda,
een rake tekst en voor mijn gevoel niet alleen toepasselijk voor vaders, geldt die boodschap niet voor elk mens?

Moest het zo zijn, dat mensen willen aanvaarden ' dat mensen máár mensen zijn ' de wereld zou er zeker verdraagzamer uitzien.

Groetjes,

Bomi.

[Alterego1]

Pravda,

Wat een vader lij(ei)den kan!

Met honderd kilo zeulen door een bos!
En dat met 't 'zwakke' vlees?
Dat moet uitputtend zijn!
't Is om je kreupel te flippen.
Een flipstick kan daarbij helpen.

Groetjes in vrede en vriendschap,

Bosrankje en Alterego

[pravda]

Een dag

Vandaag is geen dag om te sterven
Het licht klaart de halve bol
Doodgaan zou deze dag bederven
Het leven is veel te vol

't is geen symfonie wat vogels fluiten
Maar mooi om te horen
Zo moet men de dag afsluiten
Niet als ergens anders herboren

Lachende kinderen in een achtertuin
Met water spelend
Die brengen de goede luim
Zoiets werkt helend

Al verdonkeren wolken het licht
En kleurt de omgeving mat
Weet men dat het zonnelicht
Opnieuw zal schijnen op het pad

Daarom is het geen dag
Om uit het leven te stappen
Ondanks normale tegenslag
Moet men in het leven happen

Pravda

[bo'ke]

pravda,

dichten
kan een steun
zijn, om diep te
staren in dit
leven


veel schrijfplezier verder
bo

[pravda]

Gezien

Ik zie een paar ogen
Die mij helaas niet zien
Ronder dan de regenbogen
Die ik ooit zag bovendien

Eerlijker dan goud
Trouwer dan welk ander
Die ogen worden nooit oud
Ze kijken te schrander

Kleuriger dan kristal
Door de zon beschenen
Warm stralend vooral
Alsof engelen verschenen

Als ogen bedriegen
Zijn ze liefdeloos
Maar ze kunnen niet liegen
Want ze zijn woordeloos

Jij draagt die betoverende ogen
Kijk er mee naar mij
Heb heel veel mededogen
Maak mijn gevangen geest
weer vrij

Pravda

[pravda]

Expresión


Hemelse taferelen
fonkelende
kronkelende
Libelles
Kleurige coniferen
Los laureles

Strijkende vingers
Trillende snaren
Meer dan muziek
’t is niet te evenaren

Zo moéten engelen
zingen
Blazers
holle
bolle wangen
Noten wringen

Even stilte
Zwijgend lied
Mijn buik doordrongen
O zoet verdriet

Niets hoeft gezegd
blikken
knikken
‘k heb me er
bij neergelegd

Pravda

[pravda]

Mijn tuintje

Ik zie de bloemen
in onze tuin
het kortgereden gras
de mooi gerijde plantjes
En weet...
dat een andere man
In mijn tuintje was

Pravda

[Bomi]

Pravda,

Daar zou ik dan niet al te gerust in zijn als ik van jou was, tenzij je achteraf de rekening krijgt om te betalen, dan is alles ok.

Groetjes bomi.

[pravda]

800101 111 11 Rijksregister
Vrouwelijk





Hé, dat kind ken ik toch
Hoe onbevangen
Hoe mooi
Met zoveel aanbidders in haar zog
Schreed zij voort
Een tijd geleden
Elke dorpsjongen
Voor haar gestreden
En een schoonheid is ze nog

Maar die glans , die blik
Hoe wezenloos
Hoe dood
Een blik waarin verscholen schrik
Links naar rechts
Zenuwtrekken
Een schim nog slechts
Van die zelfverzekerdheid
Wat zorgt dat zij wordt opgekrikt

Voor zichzelf houdt zij
‘n trauma opgelopen
Doordringend
De wereld glijdt haar voorbij
Hangende armen
De buurt van een toilet
De knagende darmen
De opgave aanvaard
Verslagen kijkt ze lang naar mij

Pravda

[Bomi]

Pravda, ik denk dat ik je begrijp, een schrijnend intriest gebeuren waar een gewone sterveling zich alleen maar kan bij overgeven, willen of niet.


Groetjes,

Bomi

[pravda]

delirium


Vreemde taferelen aan de wand
Wandtaferelen
Bewegend en bizar
die onzin delen
Schaduwen in de war

Rooddoorlopen ogen waterig
Blik verzopen
Blazende lippen
Zuur ophopen
Geest die steeds wil trippen

Slechts gal verlaat de mond
Vuisten tot bal
Gedurig aan hikken
Maar vooral
’t gevoel te gaan stikken

Pravda

[Bosrankje]

Heel nuchter en ook realist,
soms dromerig... in de mist,
wijs als een oude boeddhist,
maar spijtig veel te pessimist

[pravda]

Het kruispunt

Ik kom van achter
Voor me ligt een rechte weg
Links van me een ander
En rechts een wat daar op lijkt

Welke ga ik volgen
Slechts achter is bekend
Voor me 't onbekende
Niet een wat makkelijk lijkt

Na zo veel jaren leven
Weet ik niet precies
Welke weg te nemen
Of die goed is wat ik kies

Dan voel ik
Waarschijnlijk door het bloed
Mijn onrust vervagen
En kies rechtdoor
Waarschijnlijk ...
omdat het moet
Pravda