mijn Column
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Bosrankje en Hilde, hartlijk dank.
Ik hou jullie in spanning hé.
Volgende week, ik beloof het zetten wij onze reis verder.
Nu zijn wij onderweg naar de laatste rustplaatsen
van ouders, grootouders, familie en vrienden.
Wat zijn ze reeds talrijk, diegenen die ons zijn voorgegaan.
met een warm hart, en met vertrouwen in een goede Vader,
een lieve groet,
ria
Ik hou jullie in spanning hé.
Volgende week, ik beloof het zetten wij onze reis verder.
Nu zijn wij onderweg naar de laatste rustplaatsen
van ouders, grootouders, familie en vrienden.
Wat zijn ze reeds talrijk, diegenen die ons zijn voorgegaan.
met een warm hart, en met vertrouwen in een goede Vader,
een lieve groet,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Heel mooi gedicht Assa, dank je wel.
DUBROVNIK, here we come
VOORLAATSTE ETAPPE VAN ONZE REIS:
We zijn in Ivanica, 8 km boven Dubrovnik, gelegen in de glooing van de bergen.
Voor de Balkan oorlog was dit een vakanie oord voor welstellende burgers.
Het is er minder warm dan aan de kust en je hebt er ook een magnifiek
uitzicht op bergen en in de verte de zee.
Nu is het dorp zo goed als verlaten, nadat het bijna kompleet van de kaart werd geveegd.
Het meeste puin is geruimd, maar er zijn nog vele lidtekens van
weggevaagde huizen, een schooltje, een sportcentrum.
Hier en daar zijn plaatselijke bewoners begonnen aan de heropbouw
van hun huizen. Dikwijls wonen ze alleen maar in de beneden-
verdieping en moeten de hogere verdiepingen nog gebouwd of
afgewerkt worden.
Enkele huizen zijn volledig opgebouwd en kleurrijk geschilderd,
Het zijn vakantiehuizen. Wij verbleven in een appartement van één van deze woningen.
Heel mooi gebouwd, met licht aan alle kanten, een zeer goed ingericht apartement.
De eerste keer sinds onze reis.
De eigenaars zijn dan ook een nederlander en zijn vrouw een kroatische, of bosnische.
Ivanica ligt slechts een halve km. voorbij de grens Kroatië en Bosnië.
Ieder keer als we dus vanaf de Adriatische kunst kwamen, moesten we die grens over en andersom ook. Je werd echt gepest door de douanen. Vooral de kroaten vonden wij alles behalve sympathiek tegenover de bosnische bevolking.
Daar is de oorlog wel voorbij, maar de vrede des harten nog lang niet hersteld.
Dit speelde zich af in het verdroogde gras voor ons logement,
een oude herder met enkele dieren.
Die rust is hem gegund na 150 km langs niet altijd even makkelijke wegen.
Een eerste indruk van Ivanica, nog een bouwwerf, na 15 jaar.
De zon liet het toen wat afweten, na ook hevige regenbuien in de
voorbije dagen. Het zou de daarop volgende nacht, nog flink regenen
en stormen. Daarna brak de herfstzon door, met gemiddeld 25 graden,
heerlijk!
Het landschap rondom
De nacht valt over Ivanica, de zee en de bergen.
Voor de eerste keer sinds ik ziek ben geweest slaap ik een rustige slaap, alhoewel de regen buiten striemt, de wind rond het huis giert, zoals dat aan de zee kan gebeuren. ( Toch zitten we een heel stuk hoger) En dan begint het nog te onweren ook.
We sluiten alle rolluiken, en slapen een slaap der rechtvaardigen (hmmm).
Morgen is er een nieuwe dag! Thank God!
wordt vervolgd,
ria
DUBROVNIK, here we come
VOORLAATSTE ETAPPE VAN ONZE REIS:
We zijn in Ivanica, 8 km boven Dubrovnik, gelegen in de glooing van de bergen.
Voor de Balkan oorlog was dit een vakanie oord voor welstellende burgers.
Het is er minder warm dan aan de kust en je hebt er ook een magnifiek
uitzicht op bergen en in de verte de zee.
Nu is het dorp zo goed als verlaten, nadat het bijna kompleet van de kaart werd geveegd.
Het meeste puin is geruimd, maar er zijn nog vele lidtekens van
weggevaagde huizen, een schooltje, een sportcentrum.
Hier en daar zijn plaatselijke bewoners begonnen aan de heropbouw
van hun huizen. Dikwijls wonen ze alleen maar in de beneden-
verdieping en moeten de hogere verdiepingen nog gebouwd of
afgewerkt worden.
Enkele huizen zijn volledig opgebouwd en kleurrijk geschilderd,
Het zijn vakantiehuizen. Wij verbleven in een appartement van één van deze woningen.
Heel mooi gebouwd, met licht aan alle kanten, een zeer goed ingericht apartement.
De eerste keer sinds onze reis.
De eigenaars zijn dan ook een nederlander en zijn vrouw een kroatische, of bosnische.
Ivanica ligt slechts een halve km. voorbij de grens Kroatië en Bosnië.
Ieder keer als we dus vanaf de Adriatische kunst kwamen, moesten we die grens over en andersom ook. Je werd echt gepest door de douanen. Vooral de kroaten vonden wij alles behalve sympathiek tegenover de bosnische bevolking.
Daar is de oorlog wel voorbij, maar de vrede des harten nog lang niet hersteld.
Dit speelde zich af in het verdroogde gras voor ons logement,
een oude herder met enkele dieren.
Die rust is hem gegund na 150 km langs niet altijd even makkelijke wegen.
Een eerste indruk van Ivanica, nog een bouwwerf, na 15 jaar.
De zon liet het toen wat afweten, na ook hevige regenbuien in de
voorbije dagen. Het zou de daarop volgende nacht, nog flink regenen
en stormen. Daarna brak de herfstzon door, met gemiddeld 25 graden,
heerlijk!
Het landschap rondom
De nacht valt over Ivanica, de zee en de bergen.
Voor de eerste keer sinds ik ziek ben geweest slaap ik een rustige slaap, alhoewel de regen buiten striemt, de wind rond het huis giert, zoals dat aan de zee kan gebeuren. ( Toch zitten we een heel stuk hoger) En dan begint het nog te onweren ook.
We sluiten alle rolluiken, en slapen een slaap der rechtvaardigen (hmmm).
Morgen is er een nieuwe dag! Thank God!
wordt vervolgd,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
DUBROVNIK, here we are,
Dubrovnik, wereld erfgoed.
Alhoewel ik heel veel hou van Toscane is Dubrovnik voor mij
de mooiste stad die ik tot nu toe bezocht.
wordt vervolgd.
Dubrovnik, wereld erfgoed.
Alhoewel ik heel veel hou van Toscane is Dubrovnik voor mij
de mooiste stad die ik tot nu toe bezocht.
wordt vervolgd.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dubrovnik, parel aan de Adriatische Zee
Dubrovnik, in het uiterste zuiden van Kroatië, is het voorbije decennium op toeristisch vlak aan een ware opmars begonnen. De stad wordt niet voor niets de parel aan de Adriatische Zee genoemd. Hoewel nog enkele restanten van de Joegoslavische burgeroorlogen te zien zijn, primeren de inspanningen van de bewoners om de stad opnieuw zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Dubrovnik is die inspanningen meer dan waard want de stad heeft zoveel te bieden dat enkele dagen ongetwijfeld te kort zijn om haar ziel te ontdekken.
Enerzijds is er het oude stadsgedeelte aan het water, waarvan de stevige stadsmuren de indruk van een fort wekken, maar ook de statigheid van een lang, maar vooral stijlvol architecturaal verleden weerspiegelen. Binnen die vier muren zijn de historische bezienswaardigheden letterlijk tegen elkaar aangebouwd. De straten die er tussendoor lopen zijn op zich al het bezoeken waard. Kathedralen, kloosters, musea, torens, alles concentreert er zich binnen enkele honderden vierkante meter.
Maar ook buiten de stadsmuren houden de schatten niet op. De vele stranden van de Riviera verleiden tal van toeristen en bewoners tot zonnekloppen. Op sommige daarvan verandert de sfeer ’s avonds in een stemmige uitgaansomgeving met heerlijke cocktails en bijhorende muziek.
Vanuit de oude en de nieuwe haven vertrekken dagelijks boten en ferry’s naar de vele eilanden die op korte afstand van de stad liggen en die je meenemen in een totaal andere, verrassende wereld. Lokrum en Mljet zijn twee namen die je zeker een bezoek waard zijn tijdens je stedentrip. Verder is Dubrovnik een heel gezellige stad om gewoon in rond te kuieren en te genieten van de mediterrane sfeer en mentaliteit. Net groot genoeg om te blijven verrassen, net klein genoeg om niet in verloren te lopen. Een trip die de gulden middenweg aan de Adriatische Zee biedt dus.
Oud Dubrovnik
De oude stad, hierbij wordt bedoeld het ommuurde gedeelte van Dubrovnik, is uniek door zijn pleinen met marmeren plaveien, steile straatjes, grote huizen, kloosters en kerken, paleizen, fonteinen en musea. In het oude centrum wordt alle motorverkeer geweerd, waardoor het aangenaam wandelen en verpozen is.
Muren (Gradske Zidine)
De oude muren zijn het symbool van Dubrovnik en bieden een geweldig uitzicht. Ze werden gebouwd in de tiende eeuw en met toevoegingen uit de dertiende eeuw. Grote architecten zoals Michelozzo, Dalmatinec en Ferramolino hebben hun bijdrage aan de muren geleverd. De muren hebben een totale lengte van 1940 meter en zijn ten hoogste 25 meter. De muren aan de landkant zijn op sommige plaatsen 6 meter dik en worden versterkt door met tien halfronde bastions.
Pilepoort (Gradska Vrata Pile)
Dit is de hoofdingang tot de oude versterkte stad en dateert uit 1537. De poort is een sterk defensief bouwwerk. In een nis in de Renaissance arcade boven de boog staat het beeld van de Heilige Blasius, patroonheilige van Dubrovnik. Voordat men de Placa bereikt, loopt men eerst nog door een gotische poort uit 1460.
Minceta toren (Tvrdava Minceta)
Deze zeer bekende toren is ontworpen door de bekende architect Michelozzo in 1461 en drie jaar later voltooid door Juraj Dalmatinec.
Grote Onofrio fontein (Velika Onofrijeva Fontana)
ls men de laatste poort vanuit de Pilepoort is gepasseerd staat men aan het begin van de Placa en ziet men rechts de uit 1438 daterende fontein. De fontein werd gebouwd door de Napolitaanse architect Onofrio de la Cava, die ook het waterbevoorradingssysteem van de stad ontwierp. De fontein is een van de meest bekende monumenten van de stad. Oorspronkelijk was deze versierd met een beeldhouwwerk, dat jammer genoeg vernietigd werd in de aardbeving van 1667. Nu resten nog enkel de 16 stenen maskers van waaruit het water in een poel vloeit.
Placa (Stradun)
De wondermooie, glanzend geplaveide winkelstraat leidt naar de historische kern en doorkruist de stad van oost naar west. De straat ontstond in de twaalfde eeuw door het droogleggen en opvullen van het kanaal dat het eiland scheidde van het vasteland. De straat heeft veel bars en cafes en is 's avonds een populaire uitgaansgelegenheid. Binnen de ommuring zijn geen auto's toegelaten, wat het rustig wandelen toelaat.
Franciscanenklooster (Franjevacki Samostan)
Het eerste gebouw links van de Placa is de Kerk van de Heilige verlosser (Crkva Sveti Spasa) met direct daarnaast het meer bekende Franciscanenklooster. De bouw van het Klooster is begonnen in 1317 en werd ruim een eeuw later voltooid. Na de aardbeving van 1667 moest het klooster bijna geheel herbouwd worden. Het enige wat na de aardbeving intact bleef was de zuiddeur, die in Ventiaans Gotische stijl is versierd. Direct merkt men boven de ingangspoort een Piëta door plaatselijke kunstenaars vervaardigd.
Plein van de loggia (Loza)
Dit plein is het politieke en economische hart van Dubrovnik. Het ligt aan de oostkant van de Stradun. Het is een geliefde ontmoetingsplaats van allerlei mensen. Men ziet er vooreerst de Orlando kolom met de gebeeldhouwde middeleeuwse ridder. Het is een werk van de beeldhouwer Antonio Ragusino uit 1418. De lengte van de onderarm, zijnde 51,50 cm, gold als standaard voor de el (lengtemaat) in Dubrovnik. Aan de oostkant van het plein bevindt zich ook een Klokkentoren (Gradski Zvonik) opgericht in 1444, herhaaldelijk gerestaureerd, zelfs nog in 1922. Ieder uur van de dag verschijnen twee bronzen figuren in de toren op. De nabijgelegen Loggia van de klok, met vier klokken dateert uit 1480. De klokken fungeerden om de burgers te waarschuwen als er gevaar dreigde. Zoals bij het begin van de Placa is ook hier een fontein te zien, namelijk de kleine Onofrio-fontein uit 1438 (Mala Onofrijeva cesma). Op het einde van het plein staat de imposante, barokke H. Blasiuskerk uit 1715, vervanger van de in 1667 verwoeste vroegere kerk. Op het hoofdaltaar staat een beeldje van de schutspatroon: H Blasius. Het toont de heilige die een model van het middeleeuwse Dubrovnik vasthoudt.
Sponzapaleis (Palaca Sponza)
Links van het Loggia plein ligt het Sponza paleis. Het paleis was in de 14de eeuw de Munt en herbergt tegenwoordig de staatsarchieven. Het is in Gotische stijl gebouwd.
Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart Kathedraal (Velika Gospa)
bevindt zich tegenover het Paleis van de Rector. De oorspronkelijke kerk werd verwoest tijdens de aardbeving van 1667. Een nieuwe kathedraal in zuivere barokstijl was reeds klaar in 1716. De kathedraal herbergt ook een schatkamer (toegankelijk voor het publiek) dat o.a. relikwieën van de Heilige Blasius bevat en verder ook 138 gouden en zilveren objecten gemaakt tussen de 11de en 17de eeuw door de goudsmeden van Dubrovnik. Er is ook een veelluik, voorstellende de Hemelvaart van de Heilige Maagd, gemaakt in de ateliers van Titiaan. De lokale gids probeert u wel te overtuigen dat het hier om een echte Titiaan gaat.
Dominicaner klooster in Dubrovnik
De bouw van dit klooster begon al in 1315 en het werd gauw duidelijk dat de muren vanwege de omvang van het gebouw vergroot zouden moeten worden. Na de aardbeving van 1667 werd het klooster herbouwd. Een lange trap met een stenen balustrade voert omhoog naar de kerk. De deur, het werk van Bonino van Milaan, is versierd met een Romaans beeld van de H. Dominicus. Het interieus bestaat uit een breed schip en aan de centrale boog hangt ook een verguld paneel van Paolo Veneziano uit de 14de eeuw: 'Kruisbeeld en symbolen van de evangelisten'.
Dit zijn de plaatsen die we bezochten. Er was nog veel meer te bewonderen, maar daarvoor zullen we nog een keertje moeten teruggaan.
Het gele gedeelte is Kroatië. Dubrovnik ligt niet ver van de grens met Montenegro en Bosnië.
Zagreb is de hoofdstad van Kroatië
wordt vervolgd
Dubrovnik, in het uiterste zuiden van Kroatië, is het voorbije decennium op toeristisch vlak aan een ware opmars begonnen. De stad wordt niet voor niets de parel aan de Adriatische Zee genoemd. Hoewel nog enkele restanten van de Joegoslavische burgeroorlogen te zien zijn, primeren de inspanningen van de bewoners om de stad opnieuw zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Dubrovnik is die inspanningen meer dan waard want de stad heeft zoveel te bieden dat enkele dagen ongetwijfeld te kort zijn om haar ziel te ontdekken.
Enerzijds is er het oude stadsgedeelte aan het water, waarvan de stevige stadsmuren de indruk van een fort wekken, maar ook de statigheid van een lang, maar vooral stijlvol architecturaal verleden weerspiegelen. Binnen die vier muren zijn de historische bezienswaardigheden letterlijk tegen elkaar aangebouwd. De straten die er tussendoor lopen zijn op zich al het bezoeken waard. Kathedralen, kloosters, musea, torens, alles concentreert er zich binnen enkele honderden vierkante meter.
Maar ook buiten de stadsmuren houden de schatten niet op. De vele stranden van de Riviera verleiden tal van toeristen en bewoners tot zonnekloppen. Op sommige daarvan verandert de sfeer ’s avonds in een stemmige uitgaansomgeving met heerlijke cocktails en bijhorende muziek.
Vanuit de oude en de nieuwe haven vertrekken dagelijks boten en ferry’s naar de vele eilanden die op korte afstand van de stad liggen en die je meenemen in een totaal andere, verrassende wereld. Lokrum en Mljet zijn twee namen die je zeker een bezoek waard zijn tijdens je stedentrip. Verder is Dubrovnik een heel gezellige stad om gewoon in rond te kuieren en te genieten van de mediterrane sfeer en mentaliteit. Net groot genoeg om te blijven verrassen, net klein genoeg om niet in verloren te lopen. Een trip die de gulden middenweg aan de Adriatische Zee biedt dus.
Oud Dubrovnik
De oude stad, hierbij wordt bedoeld het ommuurde gedeelte van Dubrovnik, is uniek door zijn pleinen met marmeren plaveien, steile straatjes, grote huizen, kloosters en kerken, paleizen, fonteinen en musea. In het oude centrum wordt alle motorverkeer geweerd, waardoor het aangenaam wandelen en verpozen is.
Muren (Gradske Zidine)
De oude muren zijn het symbool van Dubrovnik en bieden een geweldig uitzicht. Ze werden gebouwd in de tiende eeuw en met toevoegingen uit de dertiende eeuw. Grote architecten zoals Michelozzo, Dalmatinec en Ferramolino hebben hun bijdrage aan de muren geleverd. De muren hebben een totale lengte van 1940 meter en zijn ten hoogste 25 meter. De muren aan de landkant zijn op sommige plaatsen 6 meter dik en worden versterkt door met tien halfronde bastions.
Pilepoort (Gradska Vrata Pile)
Dit is de hoofdingang tot de oude versterkte stad en dateert uit 1537. De poort is een sterk defensief bouwwerk. In een nis in de Renaissance arcade boven de boog staat het beeld van de Heilige Blasius, patroonheilige van Dubrovnik. Voordat men de Placa bereikt, loopt men eerst nog door een gotische poort uit 1460.
Minceta toren (Tvrdava Minceta)
Deze zeer bekende toren is ontworpen door de bekende architect Michelozzo in 1461 en drie jaar later voltooid door Juraj Dalmatinec.
Grote Onofrio fontein (Velika Onofrijeva Fontana)
ls men de laatste poort vanuit de Pilepoort is gepasseerd staat men aan het begin van de Placa en ziet men rechts de uit 1438 daterende fontein. De fontein werd gebouwd door de Napolitaanse architect Onofrio de la Cava, die ook het waterbevoorradingssysteem van de stad ontwierp. De fontein is een van de meest bekende monumenten van de stad. Oorspronkelijk was deze versierd met een beeldhouwwerk, dat jammer genoeg vernietigd werd in de aardbeving van 1667. Nu resten nog enkel de 16 stenen maskers van waaruit het water in een poel vloeit.
Placa (Stradun)
De wondermooie, glanzend geplaveide winkelstraat leidt naar de historische kern en doorkruist de stad van oost naar west. De straat ontstond in de twaalfde eeuw door het droogleggen en opvullen van het kanaal dat het eiland scheidde van het vasteland. De straat heeft veel bars en cafes en is 's avonds een populaire uitgaansgelegenheid. Binnen de ommuring zijn geen auto's toegelaten, wat het rustig wandelen toelaat.
Franciscanenklooster (Franjevacki Samostan)
Het eerste gebouw links van de Placa is de Kerk van de Heilige verlosser (Crkva Sveti Spasa) met direct daarnaast het meer bekende Franciscanenklooster. De bouw van het Klooster is begonnen in 1317 en werd ruim een eeuw later voltooid. Na de aardbeving van 1667 moest het klooster bijna geheel herbouwd worden. Het enige wat na de aardbeving intact bleef was de zuiddeur, die in Ventiaans Gotische stijl is versierd. Direct merkt men boven de ingangspoort een Piëta door plaatselijke kunstenaars vervaardigd.
Plein van de loggia (Loza)
Dit plein is het politieke en economische hart van Dubrovnik. Het ligt aan de oostkant van de Stradun. Het is een geliefde ontmoetingsplaats van allerlei mensen. Men ziet er vooreerst de Orlando kolom met de gebeeldhouwde middeleeuwse ridder. Het is een werk van de beeldhouwer Antonio Ragusino uit 1418. De lengte van de onderarm, zijnde 51,50 cm, gold als standaard voor de el (lengtemaat) in Dubrovnik. Aan de oostkant van het plein bevindt zich ook een Klokkentoren (Gradski Zvonik) opgericht in 1444, herhaaldelijk gerestaureerd, zelfs nog in 1922. Ieder uur van de dag verschijnen twee bronzen figuren in de toren op. De nabijgelegen Loggia van de klok, met vier klokken dateert uit 1480. De klokken fungeerden om de burgers te waarschuwen als er gevaar dreigde. Zoals bij het begin van de Placa is ook hier een fontein te zien, namelijk de kleine Onofrio-fontein uit 1438 (Mala Onofrijeva cesma). Op het einde van het plein staat de imposante, barokke H. Blasiuskerk uit 1715, vervanger van de in 1667 verwoeste vroegere kerk. Op het hoofdaltaar staat een beeldje van de schutspatroon: H Blasius. Het toont de heilige die een model van het middeleeuwse Dubrovnik vasthoudt.
Sponzapaleis (Palaca Sponza)
Links van het Loggia plein ligt het Sponza paleis. Het paleis was in de 14de eeuw de Munt en herbergt tegenwoordig de staatsarchieven. Het is in Gotische stijl gebouwd.
Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart Kathedraal (Velika Gospa)
bevindt zich tegenover het Paleis van de Rector. De oorspronkelijke kerk werd verwoest tijdens de aardbeving van 1667. Een nieuwe kathedraal in zuivere barokstijl was reeds klaar in 1716. De kathedraal herbergt ook een schatkamer (toegankelijk voor het publiek) dat o.a. relikwieën van de Heilige Blasius bevat en verder ook 138 gouden en zilveren objecten gemaakt tussen de 11de en 17de eeuw door de goudsmeden van Dubrovnik. Er is ook een veelluik, voorstellende de Hemelvaart van de Heilige Maagd, gemaakt in de ateliers van Titiaan. De lokale gids probeert u wel te overtuigen dat het hier om een echte Titiaan gaat.
Dominicaner klooster in Dubrovnik
De bouw van dit klooster begon al in 1315 en het werd gauw duidelijk dat de muren vanwege de omvang van het gebouw vergroot zouden moeten worden. Na de aardbeving van 1667 werd het klooster herbouwd. Een lange trap met een stenen balustrade voert omhoog naar de kerk. De deur, het werk van Bonino van Milaan, is versierd met een Romaans beeld van de H. Dominicus. Het interieus bestaat uit een breed schip en aan de centrale boog hangt ook een verguld paneel van Paolo Veneziano uit de 14de eeuw: 'Kruisbeeld en symbolen van de evangelisten'.
Dit zijn de plaatsen die we bezochten. Er was nog veel meer te bewonderen, maar daarvoor zullen we nog een keertje moeten teruggaan.
Het gele gedeelte is Kroatië. Dubrovnik ligt niet ver van de grens met Montenegro en Bosnië.
Zagreb is de hoofdstad van Kroatië
wordt vervolgd
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
armoede? ik denk het wel
klooster van St. Franciscus
foto van op de wallen
de hoofdstraat
kenmerkend de rode daken.
ik hoop dat jullie een beetje konden meegenieten.
ria
wordt vervolgd
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve Ria,
ik geniet samen met jullie van de reis.
Mooie foto's, Dubrovnik, prachtig! Zou ik ook nog eens willen zien, maar of het er nog van komt? Volgende zomer terug naar Roemenië. We zien wel! In elk geval zeker de moeite als ik jouw verslagen lees!
fijn weekend,
gustilpe
ik geniet samen met jullie van de reis.
Mooie foto's, Dubrovnik, prachtig! Zou ik ook nog eens willen zien, maar of het er nog van komt? Volgende zomer terug naar Roemenië. We zien wel! In elk geval zeker de moeite als ik jouw verslagen lees!
fijn weekend,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
TREBINJE – waar ligt dat eigenlijk?
Trebinje(Cyrillisch: Требиње)
is de meest zuidelijke stad van de Servische Republiek,
een van de twee entiteiten van Bosnië en Herzegovina.
De stad is gelegen aan de rivier Trebišnjica, die door middel van
een uit het Ottomaanse tijdperk stammende brug over te steken is.
Trebinje is het administratieve centrum van de regio Trebinje.
Ik had de naam al wel eens gehoord, maar dat was ook alles.
Toen kwamen wij die naam opnieuw tegen in Bosnië Herzegovina.
Het is een kleine stad, die aanleunt tegen Servië.
Voor de Balkan-oorlog was er een gemengde bevolking, van vooral
Serven en Moslims.
De Serven waren overwegend orthodoxe christenen.
Als we de geschiedenis mogen geloven hebben die er voor gezorgd dat de meeste moslims verdreven werden en de achtergelaten huizen ingepalmd werden door Serven, die vanuit Servië de grens hebben overbestoken.
Van uit Ivanica rijdt je ongeveer 30 km. door de bergen, een verlaten maar Wel prachtig landschap.
De zon was van de partij en toverde goud op de struiken langs de bermen. Af en toe hoorden we een koe loeien, die zich tegoed deed aan de planten langs de baan.
Men had ons verwittigd dat we omwille van landmijnen de grote wegen
niet mochten verlaten. Toch stonden deze koeien gewoon tussen de struiken.
Daaruit besloten we dat het er toch wel veilig zou zijn. We hielden het echter rekening met de goede raad.
Om één of andere reden bleek hier veel minder gevochten te zijn. Er was in ieder geval weinig te zien van oorlogsschade.
Onderweg zijn we een paar keer gestopt om foto’s te maken.
We hadden immers alle tijd.
We kwamen boompjes en struiken tegen, met vruchten die
we nog nooit eerder gezien hadden.
de stad ligt in de glooiing van de heuvels
...en de rivier die de stad in twee snijdt. De bruggen gelijken op die
van Mostar.
landschap boven de stad, aan het Orthodoxe klooster.
het kloostergebouw en museum
De kerk - buiten...
...en binnen!
hé kameraadje...helaas de ezel verstaat alleen maar servisch.
Dat is duidelijk een probleem.
Tot nu toe hebben we ons altijd goed kunnen behelpen met Engels of Duits.
Maar hier wordt bijna alleen Servisch gesproken en het schrift is Cyrillisch,
wat bijna niet te lezen of te begrijpen is.
Maar toch hebben we er kunnen kiezen uit lekkere gerechten en
hadden een volledige menu, voor 11,50 euro per persoon.
Op terugweg naar Ivanica werden we regelmatig vergezeld van
koeien, die her en der opdoken, eveneens op weg naar hun stal,
vermoeden we. Geen boer, of "cow-boy" te herkennen.
Het zijn "doe-het-zelf-koeien."
WORDT VERVOLGD.
PS. Wil je wel geloven dat een mens meer vermoeid wordt van een
reisverhaal te schrijven, dan van het reizen zelf.
Nog vier dagen en we landen opnieuw in Zaventem.
Als U nog wat geduld hebt, zal ik hier moedig verder gaan met mijn verhaal.
Lieve groet,
ria
Gustilpe en Ass, nog een dankwoordje voor jullie trouwe bezoeken.
Trebinje(Cyrillisch: Требиње)
is de meest zuidelijke stad van de Servische Republiek,
een van de twee entiteiten van Bosnië en Herzegovina.
De stad is gelegen aan de rivier Trebišnjica, die door middel van
een uit het Ottomaanse tijdperk stammende brug over te steken is.
Trebinje is het administratieve centrum van de regio Trebinje.
Ik had de naam al wel eens gehoord, maar dat was ook alles.
Toen kwamen wij die naam opnieuw tegen in Bosnië Herzegovina.
Het is een kleine stad, die aanleunt tegen Servië.
Voor de Balkan-oorlog was er een gemengde bevolking, van vooral
Serven en Moslims.
De Serven waren overwegend orthodoxe christenen.
Als we de geschiedenis mogen geloven hebben die er voor gezorgd dat de meeste moslims verdreven werden en de achtergelaten huizen ingepalmd werden door Serven, die vanuit Servië de grens hebben overbestoken.
Van uit Ivanica rijdt je ongeveer 30 km. door de bergen, een verlaten maar Wel prachtig landschap.
De zon was van de partij en toverde goud op de struiken langs de bermen. Af en toe hoorden we een koe loeien, die zich tegoed deed aan de planten langs de baan.
Men had ons verwittigd dat we omwille van landmijnen de grote wegen
niet mochten verlaten. Toch stonden deze koeien gewoon tussen de struiken.
Daaruit besloten we dat het er toch wel veilig zou zijn. We hielden het echter rekening met de goede raad.
Om één of andere reden bleek hier veel minder gevochten te zijn. Er was in ieder geval weinig te zien van oorlogsschade.
Onderweg zijn we een paar keer gestopt om foto’s te maken.
We hadden immers alle tijd.
We kwamen boompjes en struiken tegen, met vruchten die
we nog nooit eerder gezien hadden.
de stad ligt in de glooiing van de heuvels
...en de rivier die de stad in twee snijdt. De bruggen gelijken op die
van Mostar.
landschap boven de stad, aan het Orthodoxe klooster.
het kloostergebouw en museum
De kerk - buiten...
...en binnen!
hé kameraadje...helaas de ezel verstaat alleen maar servisch.
Dat is duidelijk een probleem.
Tot nu toe hebben we ons altijd goed kunnen behelpen met Engels of Duits.
Maar hier wordt bijna alleen Servisch gesproken en het schrift is Cyrillisch,
wat bijna niet te lezen of te begrijpen is.
Maar toch hebben we er kunnen kiezen uit lekkere gerechten en
hadden een volledige menu, voor 11,50 euro per persoon.
Op terugweg naar Ivanica werden we regelmatig vergezeld van
koeien, die her en der opdoken, eveneens op weg naar hun stal,
vermoeden we. Geen boer, of "cow-boy" te herkennen.
Het zijn "doe-het-zelf-koeien."
WORDT VERVOLGD.
PS. Wil je wel geloven dat een mens meer vermoeid wordt van een
reisverhaal te schrijven, dan van het reizen zelf.
Nog vier dagen en we landen opnieuw in Zaventem.
Als U nog wat geduld hebt, zal ik hier moedig verder gaan met mijn verhaal.
Lieve groet,
ria
Gustilpe en Ass, nog een dankwoordje voor jullie trouwe bezoeken.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Ria,
We blijven jouw reisverhaal met heel veel interesse volgen..
De foto's zijn prachtig, vooral de mooie landschappen !
(zonder Leo en zijn vriendje te vergeten natuurlijk
)Tot de volgende hoofdstuk !
Lieve groetjes voor jullie beiden van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
lieve mensen,
Als je het begin van dit verhaal leest, weet je feitelijk het einde ook.
En om een lang verhaal kort te eindigen, we sliepen nog één nachtje in een klein bergdorp,
20 km boven Split.
Weer een totaal andere wereld, waar de dorpjes bewoond werden door
stokoude mensen en er verder weinig of geen voorzieningen waren.
De mensen bewerkte hun veldjes en genoten er zeker van de pracht
van de natuur. Maar of ze veel van hun hoge berg afdaalden, dat vraag
ik mij wel af, want het was er behoorlijk steil.
als je er ooit in de buurt komt....
stap dan even af in dit berookt restaurantje, voor een heerlijk
en goedkoop maal...
waar de koteletjes onder de smidse-schouw in het vuur geroosterd
worden, heerlijk!
en als je goed kijkt...
zie je tussen de witte watte wolkjes - besneeuwde toppen van de
Alpen, op weg naar huis!
Het was een mooie reis, vol blijvende herinneringen,
ria
Als je het begin van dit verhaal leest, weet je feitelijk het einde ook.
En om een lang verhaal kort te eindigen, we sliepen nog één nachtje in een klein bergdorp,
20 km boven Split.
Weer een totaal andere wereld, waar de dorpjes bewoond werden door
stokoude mensen en er verder weinig of geen voorzieningen waren.
De mensen bewerkte hun veldjes en genoten er zeker van de pracht
van de natuur. Maar of ze veel van hun hoge berg afdaalden, dat vraag
ik mij wel af, want het was er behoorlijk steil.
als je er ooit in de buurt komt....
stap dan even af in dit berookt restaurantje, voor een heerlijk
en goedkoop maal...
waar de koteletjes onder de smidse-schouw in het vuur geroosterd
worden, heerlijk!
en als je goed kijkt...
zie je tussen de witte watte wolkjes - besneeuwde toppen van de
Alpen, op weg naar huis!
Het was een mooie reis, vol blijvende herinneringen,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank U wel lieve bezoekers, lieve vrienden voor al de mooie en fijne geschenken op mijn topic.
Het is altijd fijn te weten dat er wederzijdse vriendschap is.
Toch ga ik mijn deurtje(s) voor een tijdje sluiten.
Mijn schouder ja, die is de grote boosdoener.
En hoe meer ik achter de pc zit te schrijven, des te minder kans op genezing.
Ik hoop dat jullie het begrijpen.
Maar voor ik afscheid neem schrijf ik hier mijn wensen aan jullie allemaal.
Eigenlijk is het een pps met muziek, maar aangezien die ik hier niet kan plaatsen,
heb ik er voor jullie foto's van gemaakt.
De wensen blijven echter dezelfde, ze komen uit mijn hart.
tot later
ria
Het is altijd fijn te weten dat er wederzijdse vriendschap is.
Toch ga ik mijn deurtje(s) voor een tijdje sluiten.
Mijn schouder ja, die is de grote boosdoener.
En hoe meer ik achter de pc zit te schrijven, des te minder kans op genezing.
Ik hoop dat jullie het begrijpen.
Maar voor ik afscheid neem schrijf ik hier mijn wensen aan jullie allemaal.
Eigenlijk is het een pps met muziek, maar aangezien die ik hier niet kan plaatsen,
heb ik er voor jullie foto's van gemaakt.
De wensen blijven echter dezelfde, ze komen uit mijn hart.
tot later
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.