Mijn gedachten en gevoelens.
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Bomi,
Ik kom je nog eens gedag zeggen
en je een mooi weekend wensen
En ja
nu mag je zeggen dat ik een opgekalfaterd
Neske ben want...
ik ben naar de kapper geweest.
dag Bomi
Ik kom je nog eens gedag zeggen
en je een mooi weekend wensen
En ja
nu mag je zeggen dat ik een opgekalfaterdNeske ben want...
ik ben naar de kapper geweest.
dag Bomi
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Bomi,
Zintuiglijk genot......prachtig geschreven... een woordensymfonie !
Nog bedankt voor je bezoekjes en je lovende woorden die echt
hartverwarmend zijn !
Lieve lentegroetjes van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Voor iedereen die hier leest of schrijft,
mooie plaatjes achterlatend of niet
bedankt voor alles, ik geniet.
Dingen die gebeuren . . .
Er is niets zo ergerlijk om
met prettige vooruitzichten
naar een plaats te vertrekken, een
plaats om jezelf eens te verwennen,
met het aanzicht van ontelbaar vele
soorten groeiende, bloeiende,
bloemen en planten.
Rustig kuieren, bewonderend
kijkend tussen al dat moois
in een grote plantentuin, daar
moeten vaststellen dat je voor
een stevig gesloten poort staat.
Je kijkt nog eens tussen de dikke
spijlen door, ziet in de verte
alles wat je zo graag wou zien
onbereikbaar, een oersterk slot
met wat roest, vlak voor je neus.
Besluiteloos zit je even stil
voor je uit te staren, ongeloof
maakt plaats voor chagrijn.
Opnieuw start je de motor
en besluit in de andere richting
terug te rijden, dat had je beter
niet gedaan, onbekende weg.
Je hoop op een wegwijzer
wordt met de minuut groter!
Je sukkelt in een industriepark,
ziet een rits namen van bedrijven.
dan eindelijk, nog ver, een dwarsweg.
Die neem je maar om na nog
een aantal wegen links en rechts
het plaatje Campus Hasselt te vinden.
De universiteit zegt je niets, kom je
niet meer voor in aanmerking.
Toch eindelijk weer bekend terrein.
Zeggen dat ik een GPS heb waar
kleinzoon al een jaar mee rondtoert.
Bomi
- - - - - - -
-
Voor iedereen die hier leest of schrijft,
mooie plaatjes achterlatend of niet
bedankt voor alles, ik geniet.
Dingen die gebeuren . . .
Er is niets zo ergerlijk om
met prettige vooruitzichten
naar een plaats te vertrekken, een
plaats om jezelf eens te verwennen,
met het aanzicht van ontelbaar vele
soorten groeiende, bloeiende,
bloemen en planten.
Rustig kuieren, bewonderend
kijkend tussen al dat moois
in een grote plantentuin, daar
moeten vaststellen dat je voor
een stevig gesloten poort staat.
Je kijkt nog eens tussen de dikke
spijlen door, ziet in de verte
alles wat je zo graag wou zien
onbereikbaar, een oersterk slot
met wat roest, vlak voor je neus.
Besluiteloos zit je even stil
voor je uit te staren, ongeloof
maakt plaats voor chagrijn.
Opnieuw start je de motor
en besluit in de andere richting
terug te rijden, dat had je beter
niet gedaan, onbekende weg.
Je hoop op een wegwijzer
wordt met de minuut groter!
Je sukkelt in een industriepark,
ziet een rits namen van bedrijven.
dan eindelijk, nog ver, een dwarsweg.
Die neem je maar om na nog
een aantal wegen links en rechts
het plaatje Campus Hasselt te vinden.
De universiteit zegt je niets, kom je
niet meer voor in aanmerking.
Toch eindelijk weer bekend terrein.
Zeggen dat ik een GPS heb waar
kleinzoon al een jaar mee rondtoert.
Bomi
- - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Ach, Bomi een GPS werkt maar als de poorten openstaan
en de roestige sloten zijn omgedraaid.
Probeer het nog eens, volgend weekend richting Hex,
als je knie het toelaat tenminste,
ik geloof dat daar de poort dan wijd open staat.
Leuk en mooi verteld, achteraf,
dag lieve vriendin,
ria
en de roestige sloten zijn omgedraaid.
Probeer het nog eens, volgend weekend richting Hex,
als je knie het toelaat tenminste,
ik geloof dat daar de poort dan wijd open staat.
Leuk en mooi verteld, achteraf,
dag lieve vriendin,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Bomi,
Dingen die gebeuren
Bah niet prettig
maar
het brengt jou inspiratie om te schrijven en wij lezen je graag.
een blije groet
bo
Dingen die gebeuren
Bah niet prettig
maar
het brengt jou inspiratie om te schrijven en wij lezen je graag.
een blije groet
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Bomike,
'dingen die gebeuren'
ja, een poort die dicht is en daar sta je daar,
de weg kwijt geraken en daar zit je dan
frustrerend op het ogenblik
maar je kon het weeral goed beschrijven
zoals we van jou gewoon zijn
en zeker zo'n dingen gebeuren!
hopelijk niet veel pijn!!!!
lieve groetjes,
gustilpe
'dingen die gebeuren'
ja, een poort die dicht is en daar sta je daar,
de weg kwijt geraken en daar zit je dan
frustrerend op het ogenblik
maar je kon het weeral goed beschrijven
zoals we van jou gewoon zijn
en zeker zo'n dingen gebeuren!
hopelijk niet veel pijn!!!!
lieve groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Lieve vriendjes allemaal, blij jullie hier weer te vinden.
Heb door het slechte weer, eens tijd gemaakt om door mijn mappen te bladeren.
Wie niet wist hoe dat allemaal in elkaar zit moet het volgende eens lezen.
De weermakers.
Wolkenbanden, laaghangende sluiers, regenbanden, gebieden van hoge en lage druk
Tja een band van wolken kan je, je nog voorstellen. Simpel dat, allemaal wolkjes aan elkaar geregen, klaar. Anders zit het met een regenband, daar heb je al wat meer fantasie voor nodig om je dat voor te stellen. Begin er maar eens aan, drupje per drupje waterdruppels aan elkaar rijgen zal niet lukken, glippen door je vingers. ’n Laaghangende sluier, alleen goed om over te struikelen. Die gebieden zullen dan wel periodes van méér of mindere stress betekenen.
Boven alles is er weer ‘ de grote Meester ‘ die al deze toestanden dirigeert, soms ook corrigeert. Van uit zijn grote Hemelhuis vertrekken onzichtbare draden die beneden alles onder controle houden. Hij kàn dat natuurlijk alleen aan, gemakshalve nam Hij toch een paar helpers in dienst. De Zon, de Maan en de Sterren liggen onder vast contract. De gebroeders Wind zijn geboren als vierling en werkten deeltijds. Om ruzie te voorkomen trokken ze elk een andere richting uit. Ze dragen nu de naam van de richting die onder hun beheer staat. Oost, West, Noord en Zuid. Goed herkenbaar! Blijft over de Regen. Eenvoudig op te lossen, wolken in overvloed. Met er eens flink op te knijpen heb je water in overvloed.
Donder en Bliksem dienen de Almachtige als tijdelijke arbeidskrachten.
Wanneer het nodig is steken ze daar boven de koppen bij elkaar. Eerst een schema op maken, een dagelijkse beurtrol voor Zon en Maan. De plaats waar Zon haar taak moet starten is heel secuur bepaald. Maan begint haar nachttaak als Zon de ogen sluit. De sterren schitteren mooier in ‘t donker, horen dus bij Maan. Alles in de juiste regelmaat. Zuidenwind past beter bij Zon, fungeert daar ook als koelsysteem aan alles is gedacht. Ze ondervonden zo wat het beste bij elkaar past. Om gekibbel te vermijden gaf de Heer elk een vrijwel evenredig tijdschema. Hij bedacht daarom de seizoenen. Lente, Zomer, Herfst en Winter. Als er een jaar voorbij was, had elk zijn werk op het juiste tijdstip volbracht.
Het begin was voor de Lente, daarbij pasten best de winden Oost en West. Wolken voor regen liet Hij door hen verplaatsen, net genoeg dat op de aarde alles groeien en bloeien kon. Soms wat al te ijverig, dat vonden ze daar beneden minder fijn.
Zomer kwam dan zijn afspraak na. Regel was, dat Zon langer zou gaan schijnen. Maan kon wel wat rust gebruiken. De sterren echter moesten nu in ploegen werken. Nooit allen samen aan ’t firmament.
Zuid, Oost en West spanden bij elkaar, taakverdeling noemt men dat. Ook Donder en Bliksem mochten af en toe eens meedoen. Op de aarde zag en hoorde men ze liever niet. Maar ja, schema’s moeten worden nageleefd.
Toen Herfst eindelijk kon beginnen was Zon al ver opgebrand. Zuid begon al aan z’n winterslaap. Oost en West hadden het in de Zomer niet al te druk gehad. Uit verveling gingen ze maar fluiten, bliezen alle dingen door elkaar. De grote Wachter zorgde op tijd dat er genoeg wolkjes werden geperst, dat was nodig als water voorziening.
Ook Noord maakte zijn debuut, kwam van een heel andere kant. Hij bracht de koude met zich mee. Beneden werd al naar een vuurtje uit gekeken. ’t Werd klam en vochtig, niet echt aangenaam.
Met Winter in de aanval ging het van kwaad naar erger. Hij haalde zoveel koude bij elkaar dat het geen naam had. Tot overmaat van ramp, kreeg hij ook neef Vries te logeren. Die had ronduit een gemeen karakter. Voor ’t minste perste hij de kaken op mekaar, het vroor dan dat het kraakte. Alle wolkjes werden spiegelglad.
Daar moest de Opperwachter wat aan doen. Hij riep de hulp in van de vier Winden. ‘ Blazen ‘ riep Hij ‘met volle kracht ‘
Ze bliezen op z’n felste, elk uit zijn gebied. Bevroren wolkjes, hotsten en botsten tegen elkaar, werden zo verbrijzeld tot fijn gruis. Een grote knoeiboel was het resultaat, alles lag onder sneeuw en ijs. Tijd om op te ruimen. Een leger sterretjes richtten hun schittering samen op één plaats. Zo werd het warm, smolt daar een plekje ijs en kwam er een gaatje. Eén van de winden blies de rommel naar beneden. Opgeruimd staat netjes vonden ze daar boven.
Beneden was het de tijd van Kerstmis, alles zag wit, zo waren ook de mensen tevreden en had Kerstmis een dubbele betekenis.
Bomi
( 2004 )
Om te lezen met een knipoog!
- - - - - - - - - - - - - - -
-
Lieve vriendjes allemaal, blij jullie hier weer te vinden.
Heb door het slechte weer, eens tijd gemaakt om door mijn mappen te bladeren.
Wie niet wist hoe dat allemaal in elkaar zit moet het volgende eens lezen.
De weermakers.
Wolkenbanden, laaghangende sluiers, regenbanden, gebieden van hoge en lage druk
Tja een band van wolken kan je, je nog voorstellen. Simpel dat, allemaal wolkjes aan elkaar geregen, klaar. Anders zit het met een regenband, daar heb je al wat meer fantasie voor nodig om je dat voor te stellen. Begin er maar eens aan, drupje per drupje waterdruppels aan elkaar rijgen zal niet lukken, glippen door je vingers. ’n Laaghangende sluier, alleen goed om over te struikelen. Die gebieden zullen dan wel periodes van méér of mindere stress betekenen.
Boven alles is er weer ‘ de grote Meester ‘ die al deze toestanden dirigeert, soms ook corrigeert. Van uit zijn grote Hemelhuis vertrekken onzichtbare draden die beneden alles onder controle houden. Hij kàn dat natuurlijk alleen aan, gemakshalve nam Hij toch een paar helpers in dienst. De Zon, de Maan en de Sterren liggen onder vast contract. De gebroeders Wind zijn geboren als vierling en werkten deeltijds. Om ruzie te voorkomen trokken ze elk een andere richting uit. Ze dragen nu de naam van de richting die onder hun beheer staat. Oost, West, Noord en Zuid. Goed herkenbaar! Blijft over de Regen. Eenvoudig op te lossen, wolken in overvloed. Met er eens flink op te knijpen heb je water in overvloed.
Donder en Bliksem dienen de Almachtige als tijdelijke arbeidskrachten.
Wanneer het nodig is steken ze daar boven de koppen bij elkaar. Eerst een schema op maken, een dagelijkse beurtrol voor Zon en Maan. De plaats waar Zon haar taak moet starten is heel secuur bepaald. Maan begint haar nachttaak als Zon de ogen sluit. De sterren schitteren mooier in ‘t donker, horen dus bij Maan. Alles in de juiste regelmaat. Zuidenwind past beter bij Zon, fungeert daar ook als koelsysteem aan alles is gedacht. Ze ondervonden zo wat het beste bij elkaar past. Om gekibbel te vermijden gaf de Heer elk een vrijwel evenredig tijdschema. Hij bedacht daarom de seizoenen. Lente, Zomer, Herfst en Winter. Als er een jaar voorbij was, had elk zijn werk op het juiste tijdstip volbracht.
Het begin was voor de Lente, daarbij pasten best de winden Oost en West. Wolken voor regen liet Hij door hen verplaatsen, net genoeg dat op de aarde alles groeien en bloeien kon. Soms wat al te ijverig, dat vonden ze daar beneden minder fijn.
Zomer kwam dan zijn afspraak na. Regel was, dat Zon langer zou gaan schijnen. Maan kon wel wat rust gebruiken. De sterren echter moesten nu in ploegen werken. Nooit allen samen aan ’t firmament.
Zuid, Oost en West spanden bij elkaar, taakverdeling noemt men dat. Ook Donder en Bliksem mochten af en toe eens meedoen. Op de aarde zag en hoorde men ze liever niet. Maar ja, schema’s moeten worden nageleefd.
Toen Herfst eindelijk kon beginnen was Zon al ver opgebrand. Zuid begon al aan z’n winterslaap. Oost en West hadden het in de Zomer niet al te druk gehad. Uit verveling gingen ze maar fluiten, bliezen alle dingen door elkaar. De grote Wachter zorgde op tijd dat er genoeg wolkjes werden geperst, dat was nodig als water voorziening.
Ook Noord maakte zijn debuut, kwam van een heel andere kant. Hij bracht de koude met zich mee. Beneden werd al naar een vuurtje uit gekeken. ’t Werd klam en vochtig, niet echt aangenaam.
Met Winter in de aanval ging het van kwaad naar erger. Hij haalde zoveel koude bij elkaar dat het geen naam had. Tot overmaat van ramp, kreeg hij ook neef Vries te logeren. Die had ronduit een gemeen karakter. Voor ’t minste perste hij de kaken op mekaar, het vroor dan dat het kraakte. Alle wolkjes werden spiegelglad.
Daar moest de Opperwachter wat aan doen. Hij riep de hulp in van de vier Winden. ‘ Blazen ‘ riep Hij ‘met volle kracht ‘
Ze bliezen op z’n felste, elk uit zijn gebied. Bevroren wolkjes, hotsten en botsten tegen elkaar, werden zo verbrijzeld tot fijn gruis. Een grote knoeiboel was het resultaat, alles lag onder sneeuw en ijs. Tijd om op te ruimen. Een leger sterretjes richtten hun schittering samen op één plaats. Zo werd het warm, smolt daar een plekje ijs en kwam er een gaatje. Eén van de winden blies de rommel naar beneden. Opgeruimd staat netjes vonden ze daar boven.
Beneden was het de tijd van Kerstmis, alles zag wit, zo waren ook de mensen tevreden en had Kerstmis een dubbele betekenis.
Bomi
( 2004 )
Om te lezen met een knipoog!
- - - - - - - - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Bomike,
de weermakers, prachtig geschreven, wat een fantasie,
heb er van genoten hoor!
ik kom jou een fijn weekend wensen,
de zon is er en morgen nog iets warmer!
een rozenstruik in mijn tuin!
lieve groetjes,
gustilpe
de weermakers, prachtig geschreven, wat een fantasie,
heb er van genoten hoor!
ik kom jou een fijn weekend wensen,
de zon is er en morgen nog iets warmer!
een rozenstruik in mijn tuin!
lieve groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Vaderdag!
Jouw lieve gezicht,
mij o zo bekend, haarscherp
in mijn geheugen gegrift.
Jouw vriendelijke, lieve lach
tekent groefjes,
rond je ogen.
Twee glanzende
pretlichtjes lonken,
vingertoppen tintelen,
willen strelen
oneindig zacht!
Jouw kranige mond,
volle rode lippen
tot kussen bereid,
wil ik voelen
op mijn mond, voor altijd!
Zwevend wij twee,
door ’n kus verbonden,
één kolkende zee!
Jouw ganse ‘ zijn, ‘
de reden van mijn bestaan.
Vertedering!
Bomi,
25-04-04
- - - - - - - - - -
-
Vaderdag!
Jouw lieve gezicht,
mij o zo bekend, haarscherp
in mijn geheugen gegrift.
Jouw vriendelijke, lieve lach
tekent groefjes,
rond je ogen.
Twee glanzende
pretlichtjes lonken,
vingertoppen tintelen,
willen strelen
oneindig zacht!
Jouw kranige mond,
volle rode lippen
tot kussen bereid,
wil ik voelen
op mijn mond, voor altijd!
Zwevend wij twee,
door ’n kus verbonden,
één kolkende zee!
Jouw ganse ‘ zijn, ‘
de reden van mijn bestaan.
Vertedering!
Bomi,
25-04-04
- - - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!