Op satijnen vleugels...2

[Robol]

Bedankt voor jullie bezoekje,
Schrijfster, Gustilpe, Ria
Elisa en Neske
en alle andere stille lezers

Neemt u plaats in mijn restaurant
en geniet van de dagschotel...

mvg

Robbe

[Robol]

Mijn restaurant

De kok gaf aan de bakker
uit de pan een veeg
De bakker gaf toen aan de kok
een koek van eigen deeg

Ambras in de keuken
de ober kwam er tussen
Hij gooide olie op het vuur
om deze twist te blussen

De kok kookte van woede
waardoor de soep was aangebrand
en in het heetst van de strijd
verloor de keukenhulp een tand

Tomaten vlogen in het rond
het werd een ware hutsepot
De meid, met worstjes op haar borstjes
sloeg in ’t rond met heil en bot

Nadat 't conflict wat was bedaard
reikte men mekaar de hand
De chef had sterretjes gezien
in zijn driesterrenrestaurant

Het menu werd aangepast:
de schotel van de dag
werd hutsepot met rijstebrij
op een bed van hagelslag

Robbe

[Robol]

Morgen...vrijdag de 13de...
Ik ben niet bijgelovig, want dat brengt ongeluk...een oud gedicht uit mijn map gevist...



Angst

De vaalgele maan, tussen sterrenpracht
weerspiegelt zich bleek in de stille vennen
en verlicht het enge bospad in de kille herfstnacht
Spookachtig kreunen de donkere dennen

Dra zal de torenklok twaalf maal gaan slaan
galmend over ’t veld en de hoge bomen
Een late wandelaar spoedt zich langs de baan
gehaast om tijdig ten huize te komen

Hoort hij nu ginds een weerwolf huilen?
’n schorre kreet kruist zijn eenzaam pad
Geen huis of kluis om veilig te schuilen…
rillend van angst als een espenblad !

Mysterieuze geluiden dringen door uit het bos
en angstzweet beparelt zijn bleke gezicht
Plots vlucht uit de struiken een schuwe vos
en boven het ven pinkelt een dwalend licht

Hoog aan de hemel zweeft een schaduw, inktzwart
was het een heks op een vliegende bok?
De wandelaar, met angst om het hart
stapt flink door…twaalf maal slaat de klok…

Robbe

[elisa20]

Dag Robbe,


Wat leuk, jouw restaurant...

En 'angst. je zoudt mee rillen!

Van beide gedichten oprecht genoten!!!

groetjes,
elisa

[Robol]

Beste Elisa,
bedankt om het leuk te vinden!

Volgend gedichtje schreef ik ter gelegenheid van de film: De ramp van Looi. (Begin 2009 in première gegaan).

Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Tessenderlo is zeker de ramp van Tessenderlo waarbij vele slachtoffers vielen. Op het einde van de 19e eeuw vestigde het chemisch bedrijf "Produits Chimiques de Tessenderloo" (PCT, nuTessenderlo Chemie (TC)) zich in Tessenderlo. Op 29 april 1942 vond er een zware ontploffing plaats in het bedrijf waardoor de hele fabriek en de ruime omgeving verwoest werden. De Duitse bezetter vermoedde sabotage. Maar de oorzaak was hoogstwaarschijnlijk een tragisch bedrijfsongeval, waarbij arbeiders tegen de regels in probeerden aaneengekoekte brokken ammoniumnitraat met dynamiet te springen.

Doordat het bedrijf vlakbij het centrum en kort bij het Technisch Heilig-Hartinstituut lag, was de impact enorm: naast grote materiële schade vielen er 190 doden en meer dan 900 gewonden te betreuren. Na een controversiële enquête bij de buurtbewoners, die meestal werknemers waren bij de PCT, of middenstanders die van de klandizie van de werknemers leefden, werd de nieuwe fabriek - tegen de wil van de meerderheid van de bewoners en het gemeentebestuur, maar onder druk van de Bestendige Deputatie van de Provincie Limburg - op dezelfde plaats herbouwd, in plaats van op de nieuwe industriezone aan het Albertkanaal, ver van de bewoonde zone.


Robbe

[Robol]

O, ramp !



Een Kempisch dorp sliep vredig in de zon
De oorlog leek voor even op de bon
Geen vijandig bataljon
Geen laarzengestamp
tot plots die harde knal
O, ramp !

Broeder Gonzaga onderwees
bijbelse taferelen
In de meisjesschool hoorde je
uit gouden kelen engeltjes kwelen
Tot plots de hel losbrak
Gekraak, gekreun, nevel en damp
O, ramp !

Een naarstig vrouwtje lapte een broek
kleurloos oorlogsgrijs, zonder veel franje
Tot plots die paddenstoel
verrees in helder giforanje
De zon werd plots een schemerlamp
O, ramp !

Een moeder gaf haar kind de borst
Zoals een kind, naar liefde dorst
Het andere kind om
aandacht vraagt
aan haar rokken vastgeklampt
tot plots…
O, ramp !

Een vader werkte vol dynamiek
zichzelf in ’t klamme zweet
ginds in de chemische fabriek
Zijn vrouwke maakt’ al soep gereed
het huis geurde heerlijk
groentendamp
maar ach…
O, ramp !

Het dorp, dat vredig lag te slapen
werd plotseling opgeschrikt
de slag, de knal
gekerm, gekreun,geween, gesnik
En dan, dat dodental
Men nam het dorp in ogenschouw
Een Kempisch dorpje vol van rouw

Op die lentedag in april
stond in Looi de wereld stil
in duisternis en neveldamp
O, ramp ! O droeve ramp !


Robbe

[elisa20]

Dag Robbe,


Die verschrikkelijke ramp beschrijven in een gedicht is
heel moeilijk, maar jij kunt het meesterlijk,
je vond de juiste toon.
Zulke gebeurtenissen uit en in je omgeving vergeet je
nooit

Vriendelijke groeten,
elisa

[schrijfster]

Robbe, bedankt voor je uitleg!
nee hoor, was niet te veel alleen maar prettig
[kom tenslotte van de stofdoeken universiteit]

Met veel plezier ''Mijn restaurant'' gelezen

Angst, voor vrijdag de dertiende hebben veel bijgelovige
of hebben zij naar de vernoemde film gekeken

O, ramp
Een verslag wat altijd emotie's en afschuw over oorlogen
met zich mee zal brengen!
Door jouw goed zo verwoord!

bedankt voor je bezoek en je prachtige pp't
fijn weekend toegewenst schrijfster

[Michelly]

Robbe, was ook nog eens op bezoek.
Heb genoten van het gedicht "Restaurant", prachtig hoe je met die woorden speelt en het doet me glimlachen, want ik zie het allemaal zo gebeuren!
Heb teveel gelezen om het allemaal te becommentariëren, maar heb meer dan genoten.
Michelly

[Robol]

Bedankt om mijn restaurant te bezoeken
Elisa, Schrijfster en Michelly.

Ik hoop dat het heeft gesmaakt...die vraag stellen ze ze toch telkens weer..."Was het lekker?"

Het muziekje op de achtergrond (ik betaal sabam) was van Elvis
"Follow that dream"

zondagse groetjes

Robbe

[Robol]

Volg die droom…


Volg die droom
die ik je heb gezonden
een droom die ik
aan jouw droom heb verbonden

Ik heb voor jou
wat vlinders geborduurd
en ze in een droom
naar je toe gestuurd

Volg die droom
die ik je schenk
Volg die droom
die liefdesdroom
die onze dromen samenbrengt

Volg die droom
die ik jou heb gebracht
en droom die droom
mijn liefste, dag en nacht

I've got to follow that dream wherever that dream may lead
I've got to follow that dream to find the love I need

I've got to follow that dream wherever that dream may lead
I've got to follow that dream to find the love I need



Robbe

[neske]

Mijn restaurant,
met veel humor geschreven, alhoewel ik zou er niet gaan eten.
Angst brr...griezelig
Ramp triestig hè

Fijne zondag Robbe
neske

[zuske]

KLIKJE




I've got to follow that dream wherever that dream may lead
I've got to follow that dream to find the love I need

I've got to follow that dream wherever that dream may lead
I've got to follow that dream to find the love I need


Liefs **zuske**

[Robol]

Bedankt voor het bezoekje, Neske...ondertussen morgen, maandag...

Bedankt voor het klikje, zuske...If I can dream...

mvg

Robbe

There must be lights burning brighter somewhere
Got to be birds flying higher in a sky more blue
If I can dream of a better land
Where all my brothers walk hand in hand
Tell me why, oh why, oh why can't my dream come true
Oh why

There must be peace and understanding sometime
Strong winds of promise that will blow away
the doubt and fear
If I can dream of a warmer sun
Where hope keeps shining on everyone
Tell me why, oh why, oh why won't that sun appear

klik hieronder:


If I Can dream

[Robol]

Ik ben een arme cowboy,eenzaam, altijd onderweg
mijlen ver verwijderd van mijn thuis
aan verre kust
Ik trek over bergen,
door woestijnen, door de prairie
ik bezit geen huis of kluis
enkel een paard, mijn trouwe merrie
en een straaltje levenslust

Ja mijn paardje
Jolly Jumper
is mijn enige bezit
en een gitaartje
waarop ik tokkel
na een lange, zware rit

Zit ik ’s avonds
bij het kampvuur
denk ik vol melancholie
aan het meisje
van mijn dromen ,
verdriet verdrink ik in whisky

Ik zing zacht
een liefdesliedje
dat ik ooit eens
schreef voor haar
begeleid door
knetterend houtvuur
en het gehuil
van mijn gitaar

Morgen drijf ik koeien samen
van een rancher die me huurt
voor schamele dollars en
wat nachtrust
bij de paarden in de schuur



I’m a poor lonesome cowboy…


Robbe