Ferry's gedichtenkorfje 2

[ria]

met een vriendelijke en zonnige herfstgroet,
ria

[gustilpe]

[hilde m]

Ferry,
ik kom je weer even naar boven halen,
we missen je,
Liefs Hilde m.

[ferry]

Dankjulliewel
schrijvende en illustrerende bezoekers
voor de mooie ppsen
de zinvolle gedachten
de aandachtige antwoorden
de prachtige dingen

ik moest op het senniorennet een ontgoocheling verwerken
ook een trage en onwillige computer





ANKEREN

Mensen komen in mijn leven
gevraagd en ongevraagd
als schepen in mijn vaargeul
soms in mijn eigen baai
verankerd in mijn ziel

Onze loopbruggen parallel
met kleine deiningen
genietend van dezelfde bries
dezelfde golfslag
de zonsopgang soms
verschillend ervarend

Plots
een loopbrug in
het anker gelicht
achtersteven
een schuimend spoor
niets meer
de ankerplaats
een litteken in mijn ziel

Sluit ik mijn eigen baai
dan heb ik geen aanvoer meer
sla ik op drift
dan kan ik anderen raken
doch
ik moet varen

In mijn vaargeul
zullen steeds schepen passeren
vroeg of laat
moet ook ik
ankeren

Fernanda

[hilde m]

Welkom terug,
welkom in deze mooie baai
waar vrienden die dikwijls aan je dachten
je stonden op te wachten,
rond hun mond een gelukzalige glimlach,
blij dat je er weer bent.

Met een gedicht vol diepgang,
dat ons de reden laat verstaan
waarom je zo ver op reis bent gegaan.

Liefs van Hilde m.

[bo'ke]

Fernanda,


'Ankeren'


mooi geschreven



Oef je bent terug.
Ik had het mij reeds afgevraagd waar je bleef en of alles met jou goed ging. Maar alles bleef stil.


veel schrijfplezier wens ik jou nu
een lieve groet
bo'ke

[gustilpe]

Fernanda,

ook ik ben blij jou hier terug te zien met een mooi gedicht:

'Ankeren'

nu begrijp ik een beetje wat er zich bij jou afspeelde,
schrijf nu maar verder, we misten jou!

lieve groetjes,
gustilpe

[Klaartje]

Lieve Ferry.....

wat heb je je gevoelens weer prachtig verwoord en ik kan je zo goed begrijpen.....
ik blijf steeds paf staan hoe subtiel je dit weet te brengen!

Emoties zijn vaak zo moeilijk te verwoorden, maar met jouw fijngevoeligheid, takt en vriendelijkheid tegenover je medemens weet je het steeds zo goed te brengen; je blijft een kanjer en een mens om van te houden!!

een vriendengroet,
Klaartje

[Robol]

Beste Ferry

anker maar weer in de haven van poëzie
maar kapseis niet
zoals die andere ferry

de Herald of free Enterprise

eens deed voor de kust van Zeebrugge


met vriendelijke herfstgroeten

Robbe

[ria]

met een naar Ferry,



ria

[_Nele_]

Lieve Ferry,

op de toppen van mij tenen,
kom ik stil lezen,
het zal altijd mooi wezen

fijn Sinterklaasweekend

Nele

[schrijfster]

[ria]

ANKEREN

Mensen komen in mijn leven
gevraagd en ongevraagd
als schepen in mijn vaargeul
soms in mijn eigen baai
verankerd in mijn ziel

Onze loopbruggen parallel
met kleine deiningen
genietend van dezelfde bries
dezelfde golfslag
de zonsopgang soms
verschillend ervarend

Plots
een loopbrug in
het anker gelicht
achtersteven
een schuimend spoor
niets meer
de ankerplaats
een litteken in mijn ziel

Sluit ik mijn eigen baai
dan heb ik geen aanvoer meer
sla ik op drift
dan kan ik anderen raken
doch
ik moet varen

In mijn vaargeul
zullen steeds schepen passeren
vroeg of laat
moet ook ik
ankeren

Fernanda

Ankeren,

hoe subtiel heb je hier uitgedrukt,
wat er speelt en in je leeft,

allen varen we op diezelfde levenszee,
soms met het gevaar,
van een botsing, groot of klein...

het kompas van de liefde,
wijst steeds de juiste weg,
en voorkomt aanvaringen
onderweg of in de vaargeul...

ik heb genoten van dit mooie en "wijze" gedicht, Ferry,

lieve groet,
ria

[Bosrankje]

Lieve Ferry,

Om je te bedanken voor je bezoek en je steunende woorden
bij de operatie van mijn moeder, heb ik een ppt met het prachtig
gedicht (eerste strofe) van Maria Vasalis dat je in ons laar hebt
geplaatst. Ik heb het al dikwijls met emotie herlezen ! Mooi hoor !

Soms als gij zwijgt

Soms , als gij zwijgt en uit het venster schouwt,
grijpt mij uw schoonheid als een wanhoop aan
een wanhoop door geen troost te blussen
niet door te spreken, niet door te kussen
even groot als mijn bestaan, en even oud

Dat ik u zien moet en u niet kan zijn
van u gescheiden door mijn ogen
dat gij daar zit , zo buiten mij geboren
het doet als een geboorte pijn

Wanneer gij zwijgt en uit het venster ziet
komt soms de wind en hij beweegt uw haren
die aan de boorden van uw voorhoofd staan
als aan een stilstaand water oeverriet.
Soms komt een wolk de hemel langs gevaren
ik zie de schaduwen over uw ogen gaan

Dan is het mij alsof gij eeuwig zijt
of ik maar even bij u leven mag
alsof mijn tijdelijkheid mij van u scheidt

dan wend uw hoofd zich om , ik zie uw lach

Maria Vasalis
uit “ Geen dag zonder liefde “


Nogmaals bedankt en een dikke knuffel van ons beiden

[gustilpe]

lieve Fernanda,

ik hoop dat je hier spoedig weer verschijnt
en het litteken in jouw ziel geneest!

Alvast een heel fijn weekend
dat is zeker mijn wens voor jou!

lieve groetjes,
gustilpe