Het leven zoals het is...(vervolg)

[ria]

zomergroetjes Hilde,
ria

[hilde m]

Lieve vrienden,
na een heerlijke vakantie,
ben ik blij hier weer terug te zijn...
in een kleine bloementuin
Liefs van Hilde m.

[hilde m]

Een spinnetje,
teer en fijn
huist in een hoekje
van het raamkozijn.
Een mier denkt
wat is het stil hier
en kruipt
onder de deurkier.
Gelukkig,...
hou ik hier de wacht
zegt het spinnetje zacht.
Een nieuwsgierige mot
ondergaat hetzelfde lot.

Na een tijdje
komen de bewoners
terug van hun reis.
Een onheilspellend gezoem
doet het spinnetje rillen...
Dit kan toch niet
mijn beloning zijn,
verslonden worden door
dat alles opzuigend monster,
'k heb toch 't huis
vrijgehouden van ongedierte,
'k stond altijd paraat
zelfs in het donker.
Neen hoor, de sporen
van z'n harde werk
worden opgemerkt
en 't spinnetje
wordt voorzichtig buitengezet.

[denook]

een knap bedacht tafereeltje,
ragfijne beschrijving,
met poëtische ondertoon,
en dit alles ...
... om ons te laten weten
dat je weer in het land bent.

Welcome home hilde,
denook

[Bosrankje]

Lieve Hilde,

Welkom thuis ! We zijn zo blij je terug te zien

Wat een mooi verhaaltje zo levendig (be)geschreven !

Met de kleine eenvoudige momenten van 't dagelijks leven,
maak je altijd een bijzonder gebeuren en ditmaal zo fijn en
luchtig als een spinneweb gestreeld door een poëtische zomerbriesje...

Lieve groetjes van Alter en Rankje

[hilde m]

Zo'n hartverwarmend welkom
van mijn vrienden hier,
de prachtige ppt
van mijn schrijfseltje
maken me onbeschrijfelijk
gelukkig.
Hilde

[hilde m]

Na 45 jaar
keerde ik terug naar Venetië
met herinneringen
aan een 14 jarig ontluikend meisje.
De fris gewassen,
opgesmukte Dogenstad
schitterde in de zon.
Prachtig en trots op de weelde
van vergane eeuwen
tracht ze zich staande te houden
tegen de oprukkende zee
en het gewicht van
drommen toeristen.
Voor de ingang van
elke bezienswaardigheid
staan ellenlange mensenrijen,
smachtend en zwetend in de felle zon.
Ik slenter,
langs de indrukwekkende gebouwen,
door de nauwe achterliggende steegjes,
vaar met de taxi-boot op de Rio Grande.
Venetië,
nog even mooi als ik me herinner,
45 jaar ouder zoals ik,
weemoedig glimlachtend verlaat een oma
deze betoverend mooie eilandstad.

[_Nele_]

Lieve Hilde,


Venet!ë voor mij nog een droom!

Je hebt je weerzien mooi beschreven!!

Mijn dochter en gezin waren er,

vonden het prachtig!

Deze foto hangt vergroot bij hen in huis!

fijn weekend

Nele

[ferry]

dag Hilde
Telkens heerlijk lezen jouw gedichten met wisselende levensechte
herkenbare emoties zoals

"in de hak van de laars " vol vakantiegevoel , en of het daar goed was !!!

"mijn pa 1 jaar dood " vol heimwee en stil verdriet

" zo is het leven " vol verantwoordelijkheid en soms een beetje moe

"een gelukkig moment " vol liefde

" brief aan de zon" smeekbede voor goed weer op het grote tuinfeest
voor de jarige echtgenoot

" het verjaardagsfeest" je zag dat goed was , eindigend met een vleugje humor

" opnieuw jong" vol grootouder vreugde

" maandag 21.6.2010 " uitje aan zee , vol vriendschap

" stad aan de stroom" vol leven beschreven

" een kleine huisbewaarder" zo vertrouwd voor mij , heerlijk
ik zet ook altijd spinnetjes buiten met een luciferdoosje

"Venetïe " een oma terug in Venetië en geluk met het weer
wij zagen het met regen ( dat scheelt al de helft ) echt waar
als je dan vaart toont het veel ouder , kleurlozer en meer vervallen

lieve Hilde , als je jouw gedichtjes van de laatste jaren
( sinds wij op senniorennet gekomen zijn bijvoorbeeld )
zou afprinten , in een kaft steken en na elkaar lezen
dan beschrijf je zowat het verloop van jullie leven

knap beschreven en aangenaam om allemaal eens terug te lezen

voor jullie iets heel moois !! Liefs Fernanda

[sunset]

.
.
.Mijn extra tijd graag opgevuld met leesplezier hier.


de dag geurt naar natte aarde
een leeuwerik stijgt op in de lucht
scheurt wolken open

ver weg, ergens
begint het te regenen.
**********
sunset 09-08-2010
**********


Nog een heel prettige maandag.
Liefs, sunset
.

[Bibi]

Welkom thuis lieve Hilde, ik heb weer genoten van je mooie schrijfsels en ook wij zetten de spinnetjes voorzichtig buiten ... liefs Ingrid

[hilde m]

Lieve vrienden,
ik ben weer blij te kunnen lezen
dat jullie zijn langsgeweest...
de vrolijke postings
doorbreken hier het eentonige grijs...
een dankbare Hilde...

[hilde m]

15 augustus 1968
de dag dat ons verhaal begon.

15 augustus 1981
onze jongste dochter
kwam in ons leven
een moederdag
om nooit te vergeten.

15 augustus 2010
we zitten rond de livingtafel
iedereen van de familie is hier.
We vieren moederdag en
Ann's speciale 29ste verjaardag.
De drie koppeltjes praten geanimeerd,
ze hebben veel gesprekstof ondereen.
Alle drie hebben ze bouwplannen,
wensen, ideeën allerhanden.
Mijn man en ik
kijken stilzwijgend toe,
hun enthousiasme,
eigen aan de jeugd
werkt aanstekelijk.
We kijken elkaar glimlachtend aan,
onze ogen brengen een boodschap over,
ja, we zijn een lange weggegaan,
maar hebben het al bij al,
toch goed gedaan.

[hilde m]

Aan het eind van onze straat
flikkeren de remlichten
van jouw wagen
nog éénmaal helder op,
als een laatste groet,
om dan voor altijd
te verdwijnen om de hoek.
Ik voel een steek
in m'n hart,
je trouwe vriend van 28 jaar oud,
is nu ook definitief weg.
M'n man vond het al te "gek"
drie auto's voor twee personen
dat kan toch niemand
zich blijven veroorloven.
Dus hebben we je auto
te koop gezet en hij was
heel, erg in "trek".
De telefoon heeft hier niet stilgestaan,
velen hebben op je oude Mercedes
een bod gedaan
en zo is dat laatste tastbare van jou
ook uit mijn leven weggegaan.

[hilde m]

Het leven
neemt me in "beslag"...
Vol, eisend,
met vreugde en
gedeelde zorgen...
en ik...
ik laat me leiden,
zachtjes meedeinen
op eb en vloed.
'k Stel geen vragen
onderga het gelaten...
"mea culpa" is de leuze
tegen het noodlot
bestaat immers geen wapen.
Vandaag is de lucht "blauw"
morgen kleurt ze misschien
"asgrauw".