Het leven zoals het is...(vervolg)

hilde m · 03 aug 2011, 15:15

Lieve vrienden
Hilde is terug thuis
van de zon in de regen...
komt dat tegen...

Een dikke knuffel voor Nele
en lief, mooi Rankje
dat ze mijn topicske niet
in de "dieperik" lieten verdwijnen.
liefs van hilde.

hilde m · 03 aug 2011, 15:19

Mijn dorp,
waar ik niet ben geboren
wel ingetrouwd.
Mijn dorp,
waar ik ben van gaan houden
mijn leven heb opgebouwd.
Mijn dorp,
onder jouw goed gesternte
werden mijn kinderen groot.
Mijn dorp,
kleinschalig, landelijk,
met de jaren begrensd
door drukke verkeersaders,
waar de boeren stilaan
zijn verdwenen,
in de weiden,
blikken dozen verrezen
voor KMO's en logistiek.
Mijn dorp,
toch zal je voor mij altijd
je mystiek behouden
'k vond in jou liefde
verwerkte er verdriet.
Mijn dorp,
waar ik ben geworteld,
gegroeid en kwam tot bloei.
Mijn dorp,
mijn kleine boeiende wereld...
't is fijn weer thuis te zijn.

ria · 03 aug 2011, 20:28

Hilde, een mooi en warm gedicht
om thuis te komen.
Ik hoop dat jullie vakantie deugd heeft gedaan.

Ik ken dat gevoel, ook waar ik woon
is niet mijn geboortedorp,
maar ik voel mij hier al 45 jaar goed en thuis.

Geniet van alles wat het leven jullie biedt.

liefs,
ria

Bosrankje · 03 aug 2011, 23:05

http://youtu.be/nmCILS_ungQ

Lieve Hilde,

Heel blij je terug te zien op Sennet

Toen ik de titel van jouw gedicht las,
dacht ik onmiddelijk aan "Het dorp" van
Wim Sonneveld (zo mooi en het doet me
altijd aan mijn vader denken)

Daarom kon ik het niet laten om het bij
jou te plaatsen (hopend dat het je bevalt )

Je hebt je gevoelens weer prachtig verwoord...
doe zo verder !

Lieve zomergroetjes van Alter en Rankje

hilde m · 13 aug 2011, 14:04

Ria,
kwam langs met heerlijke "warme" woorden

Lief, mooi Rankje
met een prachtige klassieker "mijn dorp"
waar ik met heel veel genoegen
naar heb geluisterd.

Dank je wel "vrienden"

hilde m · 13 aug 2011, 14:11

Ma en pa genieten
van een Romantisch weekend...
Nelle,
onze kleine spring in 't veld
bij ons op vakantie
en oma
na drie dagen uitgeteld...

Een mondje dat
nooit zwijgt,
ontelbare vragen
aaneenrijgt.
Onvermoeibare beentjes
die oma heel wat
extra beweging geven...

Werken is spelen
en slapen is waken geworden.
't Is een dagtaak
zorgen voor die
"lieve, kleine donder".
Wat vroeger ging als vanzelf,
kost nu veel energie en werk.
't Is realiteit
alles heeft z'n "eigen tijd".

hilde m · 15 aug 2011, 13:02

Wolken en weemoed
drijven hoog in de lucht,
vormen beelden
uit een ver verleden
toen we hadden
nog een "thuis".

't Is vandaag zo'n
confronterende dag.
Kinderen vallen binnen
met een stralende lach...
"gelukkige moederkesdag ma",
dank je wel,
mijn schatten allemaal...
en van binnen strijden
vreugde en verdriet,
denkend
aan de moeder,
die ik ook ooit had.

hilde m · 22 aug 2011, 06:44

De lente leek
op de zomer,
de zomer op de herfst
en nu loopt de zomertijd
op z'n einde
voordat hij ooit
"echt" begon.

De natuur uit z'n ongenoegen
in extremen,
sneeuwt het binnenkort
in de Sahara en schijnt
op de Noordpool
"24 uren" de zon?

Er is niets zonder gevolg
op deze planeet,
uiteindelijk betalen wij mensen
de tol.

Bosrankje · 24 aug 2011, 00:10

hilde m · 28 aug 2011, 15:42

Onze familie-boom
staat in vruchtbare grond.
Gekoesterd en frequent bevloeit
met een grote portie
liefde en aandacht,
groeit en bloeit hij
als nooit te voren.

Onlangs vernam ik
van mijn jongste dochter,
'k kon het ook al een beetje zien,
in november komt er weer
een nieuwe tak bij.
En dat is dan nummertje "vijf"...

hilde m · 03 sep 2011, 11:13

35 jaar hadden we elkaar
niet gezien of gesproken,
de herkenning verliep stroef,
we zochten naar woorden,
we zagen er immers uit
als ons "grootje".
Op de vraag...
"hoe gaat het met je?"
was "goed"...het enige antwoord,
al hadden we op meer gehoopt...

Hoe vat je 35 jaar samen?
Hoe overbrug je een kloof
van zovele jaren?
Waar is de tijd
dat we boezemvriendinnen waren,
geheimen deelden,
we konden zonder elkaar
niet functioneren
en nu...
zijn we vreemden.

Bosrankje · 03 sep 2011, 23:36

Proficiat lieve Oma Hilde

November zal voor jullie een mooie maand zijn !

Wat betreft 'Ooit waren we vrienden', je hebt weer
perfect verwoord wat in ons kan omgaan in zulke
omstandigheden... zoals gewoonlijk hebben we
genoten van je schrijfstijl !

Veel liefs in vrede, vreugde en vriendschap van

Alter en Rankje

hilde m · 07 sep 2011, 14:46

Lief, mooi Rankje,
dank je,
om langs te komen
met lieve wensen
en een uitzonderlijk mooie
familieboom...
liefs van hilde.

hilde m · 07 sep 2011, 14:49

Levenswijsheid...
we bezitten er
een berg van,
vergaard door
vallen en opstaan.

Wil je er wat van...
vragen we
de kinderen dan...
maar het is
weinig begeerd...
schijnbaar moet iedereen
leren van zijn "eigen zeer".