De trage minnaar

[Dtm]

Waarde Dtm,


Ook "Het gelijk van de schrijver" is de titel van een boek.

Het gelijk van de schrijver is zowel een dagboek als een citatenboek.

Net 100 jaar geleden ontving Maurice Maeterlinck de Nobelprijs Literatuur,
voor ondermeer "La Princesse Maleine" en zijn vermaard toneelstuk "L'oiseau bleu".
Doch hij vertikte het om zelf de Nobelprijs te gaan afhalen,
ook daarover kan men zeggen 't is 'het gelijk van de schrijver'.

Groetjes van A en B

Waarde A,

mag ik u een Alternatief voorleggen,
want 'gelijk hebben' is nog altijd wat anders dan 'gelijk krijgen'.


Hoed u voor mensen die iets zeker weten | Jan Terlouw

Dat is het meest recente boek van deze sjieke academische meneer.
Die tussendoor nog schrijver, politicus en minister was.

Maar een titel die mij toch meer bekoort omwille van de magie
die erin zit, is:
'Het geheim van de schrijver' van Renate Dorrestein.

Knap. Daarin leer je dat zij een boek 'negentienmaal' (?) herschrijft
alvorens het uit handen te geven.
En wij die alles nog nat op het net gooien. Enfin ik toch.

En die 'blauwe vogel' heeft een prachtige heruitgave gekregen.
Met onze grote illustrator 'Carll Cneut'.

Verder wens ik u nog 'Een vroolijke tocht'
naar het nieuwe jaar...


mvg

[Bosrankje]

Beste vriend,

Ergens heb je geschreven :

'Wel, als u zich al eens verveelt, zoals op Kerstdag,
geen iota op uw papier, wel klik dan gewoon het adres hierna eens aan.

Vierentwintig minuten en twee seconden : niveau.

Prosit! '

http://www.rkk.nl/eeuwigh-gaat-voor-oog ... 37194.html

Ik heb je raad gevolgd en inderdaad genoten van elke seconde ...

Bedankt !

Vriendelijke wintergroetjes van A en B

[Dtm]

Goedenmorgen Fee uit het Bos,


Hoewel ik als jongetje
'coureur' wilde worden, naast missionaris en schrijver,
werd ik geen van allen. Ongeveer niets dus.

Misschien kwam het wel door Winnetou en Old Shatterhand
maar meer en meer en vooral later begon ik op te kijken
naar de cerebrale krachtpatsers.

Verwondering maar vooral beate bewondering
voor de uitgestrekte velden
onder de schedelvlakte.

Zo keek ik reeds van in de jaren zestig
meer naar de Nederlandse tv dan naar
onze 625 lijnen (weetje nog?).

Ik ken dan ook de politici uit het noorden
beter dan de wirwar van onze regeringen.
Maar eveneens de dames en heren ginder van de culturele sector.

De heren Bodard en Adriaan van Dis zijn kleppers
die ik reeds lang in het vizier hou.
Alleen met hun uitspraak heb ik het wat moeilijk.

Ik blijf tenslotte een Vlaming.








PS.
Het meest herken ik mezelf in AvD.
Vooral bij het geurige onderscheid tussen theorie en praktijk.

[Alterego1]

Waarde Dtm,

We zijn leeftijdsgenoten die kunnen terugblikken
op een tijd toen we ons nog geen zorgen hoefden
te maken over de energiefactuur of het gat in de
ozonlaag.

Hoe we nog gezellig rond de Leuvense stoof met
Dick Trom van John Kieviet op onze frele knieën
konden zitten,al moest die dra wel wijken voor de
'Oldy's' van Karl May,zoals een Schatterhand,Firehand,
Surehand of Sans Ear,die Winnetou vergezelden.

Nu zovele decennia later,in de herfst van ons leven,
en zovele wijsheden(?) meer,is het de kijkkast,die
men TV noemt,welke ons een brainwashing geeft.

Gelukkiglijk(?)komt er ook al eens 'n brainwave
uit voort na enig brainstormen.

Al heb ik nog altijd de grootste voorliefde voor
het geschreven woord.

Groetjes van A en B

[Dtm]

Lieve kijkbuiskinderen,
beste A van het alfabet,

ik dacht juist een stukje te plaatsen
toen ik je hier las.
Lees ik een lichte aversie in je woorden
voor 'het glazen oog op de wereld'?

M'n beste kijkbuisman,

'selecteer'
dàt is het sleutelwoord, toverwoord voor de oplossing.
Ik denk met dankbaarheid terug aan die
prachtige beelden en gesprekken die ik cadeau kreeg.

Vroeger in het dorp
was er slechts één interessante figuur en dat was:
'de dorpsgek'.
Hij die zich niet hield aan de wetten van de pastoor
en de achterklap van de kwezels.
Hij die buiten 'het saaie normale' leefde.

En toen kwam de televisie en de wereld
naar het dorp.
En de dorpsgek verdween.

Nog groter dankbaarheid koester ik
voor 'dit kleine scherm', deze virtuele wereld.
Ik kan nu zelf tijd en keuze bepalen.

En vooral luisteren en zien naar mensen
die ik anders nooit zou ontmoeten in mijn leven.

En beste Alter,
zonder deze heerlijke uitvinding zouden deze woorden
niet tot bij u geraken.
Nog elke dag groeit mijn verwondering en bewondering
voor dit onvoorstelbare medium.

Het medium is een vernuft,
het zijn wij 'de gebruikers' die 'het doel en het resultaat' vastleggen.

Nog een mooie dag.

[Alterego1]

Dtm schreef;

-Lees ik een lichte aversie in je woorden
voor 'het glazen oog op de wereld'?

Welneen mijn waarde,

Totaal geen aversie.

En 'k ben het met je betoog omtrent de kijkkast
volkomen eens.

'k Wou enkel lichtjes suggereren hoe dit medium
zo'n invloed kan uitoefenen op ons leesgedrag.

De evolutie van de massacommunicatiemiddelen.

In algemene zin gesproken althans.

Groetjes van die Alternatieve

[Robol]

625 lijnen
een herinnering uit mijn (kn)apenjaren. Zelf hadden we nog geen tv, voor Lassie en de Texasrangers trokken we wel eens naar de overburen. Waar Nand Buyl schipperde naast Mathilde. Op een avond kwam de overbuurvrouw, een beetje paniekerig, de straat over om te melden dat de tv enkel sneeuw vertoonde. Haar manlief was naar de mijn of op café, dat herinner ik me niet meer. Ik heb haar toen uit de nood geholpen door aan een klein schakelaartje te draaien. Van 800 en zoveel (dat laat ik in het midden) naar 625 lijnen. Ik las een zweem van bewondering in haar ogen...

Verleden week zag ik Bodard met rouwende tranen bij Pauw en Witteman.

Enkele jaren geleden rolden er waterlanders uit de ogen van een Amerikaanse dominee. The show must go on...

Robbe

[Dtm]

625 lijnen
een herinnering uit mijn (kn)apenjaren. Zelf hadden we nog geen tv, voor Lassie en de Texasrangers trokken we wel eens naar de overburen. Waar Nand Buyl schipperde naast Mathilde. Op een avond kwam de overbuurvrouw, een beetje paniekerig, de straat over om te melden dat de tv enkel sneeuw vertoonde. Haar manlief was naar de mijn of op café, dat herinner ik me niet meer. Ik heb haar toen uit de nood geholpen door aan een klein schakelaartje te draaien. Van 800 en zoveel (dat laat ik in het midden) naar 625 lijnen. Ik las een zweem van bewondering in haar ogen...

Verleden week zag ik Bodard met rouwende tranen bij Pauw en Witteman.

Enkele jaren geleden rolden er waterlanders uit de ogen van een Amerikaanse dominee. The show must go on...

Robbe

Dag Robbe,


"Van 800 en zoveel (dat laat ik in het midden) naar 625 lijnen. Ik las een zweem van bewondering in haar ogen..."

Wat een heerlijke zin.
Toen was bewondering nog heel gewoon.

Nu kijkt 'men' van niets meer op.

En waarde Alter en Robbe,

wij bewijzen 'hic et nunc'
de virtuele kracht van dat andere geweldige 'ding': de interactie!

Grandioos. Toch.


mvg

[Dtm]

Opgepast voor de achterflap



Ik ga 'het verbond' met mezelf moeten aanpassen.
'Geen boek meer kopen
zonder er één gelezen te hebben.'

Mij zopas weer door 'Boven is het stil' geworsteld.
Op de cover zegt dé J.M. Coetzee:
'Een roman vol tederheid en laconieke humor'.
Achteraan lees ik:
'Bakkers fenomenale debuut is één van die
zeldzame en uitzonderlijke romans, die iedereen moet lezen.'

Ik vrees dat ik 'niet iedereen' ben.

Waarom lees ik gehaast door een Palmen?
Waarom denk ik mij ingespannen traag
door een Nolens?
Waarom huppel ik door een Dewulf?

Ik weet het niet.
Maar telkens is er weer dat genieten.
Van de eerste hoofdletter tot het laatste punt.

Het ligt aan het verschil in schrijfstijl,
vermoed ik.
Mijn schrijvers spreken je aan. Directe taal.
Is het dat?

Nog tot pagina 50 wil ik stil verder gaan.
Als ik dan nog stilsta, dan moet er een correctie
komen aan het verbond.
Of het wordt hier een literaire winter.

[Dtm]

Nooit meer later


Zij sneeuwt Oostende
in mijn winterhoofd
Polaris en de zee

Mutsaers en het brede strand
de wind die ons lichtvaardig samenhoudt
en misschien ook wel later

als ik gekapseisd in de haven lig.









PS.
La vieillesse, ce naufrage. Dit was m'n eerste titel.
"La vieillesse est un naufrage" zou van Chateaubriand zijn.
Maar ik onthield deze zin via Generaal De Gaulle.

Soms, zoals vandaag, vraag ik me écht af: hoor ik hier wel thuis.
Ben ik geen stoorzender.
Soms als ik de moeite doe om 'iets persoonlijk' te schrijven
en dan plots ondergesneeuwd word door een reeks van hetzelfde.
Soms ... word ik moe.
En soms verdwijn ik dan weer als ongeschreven sneeuw.

[Alterego1]

Dtm schreef;

Soms, zoals vandaag, vraag ik me écht af: hoor ik hier wel thuis.
Ben ik geen stoorzender.
Soms als ik de moeite doe om 'iets persoonlijk' te schrijven
en dan plots ondergesneeuwd word door een reeks van hetzelfde.
Soms ... word ik moe.
En soms verdwijn ik dan weer als ongeschreven sneeuw.

Waarde Dtm,

Ik begrijp tenvolle jouw redenering.

Wat dat 'ondergesneeuwd' betreft,dat komt doordat
mensen wensen rondsturen,zoals nu ter gelegenheid
van de jaarwisseling.
En dan gebeurt het wel eens wanneer je pas een posting
gedaan hebt,dat je effe nadien met je topic onderaan
te vinden bent inplaats van bovenaan.

Dat overkomt iedereen hier wel eens.

Dat weet jij natuurlijk ook wel.

Een 'stoorzender' ben je allerminst.
Integendeel!

Dat blijkt ten volle uit het respect dat anderen
betonen voor jouw schrijfsels door dat niet te pas
of te onpas te willen doorbreken met een of andere
illustratie.

Dus ook niet zoals nu ter gelegenheid van de jaarwisseling.
Hoewel de begeleidende wensen evenzeer ook jou gegund zijn.

Enkele dagen geleden heeft Ria dit ter gelegenheid van
Kerstmis nog mooi opgelost door bij jou dus een url op
je topic te plaatsen.

Hopelijk volstaat bovenstaande om je te overtuigen
hier verder te blijven schrijven,tot genoegen van velen.

Groetjes van A en B

[denook]

Inderdaad Alter,
wij - en zeker ook Dtm - kennen het fenomeen van het
'op enkele minuten tijd' van helemaal bovenaan naar
onderaan de lijst te vliegen.
Dat kan wat spijtig zijn voor de zappers die bovenaan
van her naar der gaan.
Maar wij - en dat zijn er velen - weten wel waar we willen
geraken en vinden onze favorieten dan ook altijd.

Daarom Uvi, het jojoën van je topic hebben jij noch wij
in handen, maar we kijken er graag doorheen.
Zolang we je maar blijven vinden, en daar mag een beetje
zoekwerk bij komen ...

denook

[Gast]

Soms, zoals vandaag, vraag ik me écht af: hoor ik hier wel thuis.
Ben ik geen stoorzender.
Soms als ik de moeite doe om 'iets persoonlijk' te schrijven
en dan plots ondergesneeuwd word door een reeks van hetzelfde.
Soms ... word ik moe.
En soms verdwijn ik dan weer als ongeschreven sneeuw.

Waarom zou jij hier niet thuishoren?
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.
Laat iedereen die jouw teksten wil lezen genieten
met of zonder commentaar.
Iedere lezer moet voor zichzelf uitmaken
of hij verder leest of niet.
Zoals jij dat ook zelf beslist over jouw boeken.
Zijn kijk- of leescijfers
belangrijker dan waarderingscijfers?
Zoals mijn grootmoeder zegde:
"Doe wel en zie niet om",
zeg ik:
"Schrijf verder en blijf dit doen
op jouw eigen, persoonlijke manier."
En zoals schrijven, schrappen is
bestaat ook de uitdrukking:
"Wie schrijft, die blijft"

Ja, ook ik heb dit tv programma nog gekend,
klein jongetje van zeventig!

[Bomi]

-
-

[Dtm]

Dag Bomi,

ik heb geen vuurwerk in huis, maar elk antwoord is een teken.

Dank voor de wensen.

Aan Alter, denook en Elleke, schrijf ik persoonlijk via de brievenbus.
Maar dat kan nog wat duren.

Wensen voor alle mensen.