De trage minnaar

[Alterego1]

Waarde Dtm,

Ingesneeuwd?

Eens wat anders dan het wit van je blad papier.

Sneeuw wit

Wit omringt
het wit het
zwart

Zwart ligt
het zwart
in 't midden
van het wit

Zuiver het wit
puur het zwart

Harmonie van
tegenstelling

Sneeuw wit
met beperkte
houdbaarheid.

Zo,het ijs is weeral gebroken.

Groetjes van A en B

[Bosrankje]

'Gemis
is iets wat er is
om wat er niet is.'

Dixit Uvi


We hebben het gisteren gevoeld. Dat gemis...


A en B

[Dtm]

Beste A & B,

Ik weet niet of gepensioneerden ook langer moeten werken,
maar ik ben alleszins al bezig.
Een (bijna) voltijdse opa. En zoals jullie weten, tijd
kan je slechts eenmaal op hetzelfde ogenblik gebruiken.

Hier tussen de activiteiten tussendoor.
Ketnet, roerei met spek, pannenkoek, paardenoog ...
warme chocolademelk.... enze.


Wit, wit , wtit .... twitter de twit ..
plopperdeplop ..

[Dtm]

Filosofie voor gevorderde uilen

Graag was ik al slapend filosoof geworden.
Nietzsche opengeslagen over mijn voltallig lichaam.
Onder een winterzon in mijn veranda. Tje.

Dit soort gemakzuchtige gedachten vallen als vlokken
wanneer ik na een goed artikel in
De Standaard der Letteren in een literaire slaap sukkel.

De sneeuw heeft de lelijkheid van mijn tuintje
beschilderd met een schittering van wit.
Zoals alleen God dat palet kan mengen.

En zo gaat dat meestal. Ik begin met een
ongewone gretigheid. Het papier in mijn handen
glijdt geduldig door mijn vingers.

Maar dan vliegt er een uil voorbij.
Vroegtijdig. Een oehoe rond de middag.
Noch kaars, noch bril houdt mij wakker.

En ik droom filosofisch over niets.
Het gemis van iets.


Gemis
is iets wat er is
om wat er niet is.

Verlangen evenzeer.
Je kan niet verlangen
naar wat je al hebt.

Leegte voel je.
Ook al zegt het woord
dat er niets is.

Evenzeer zo voor gebrek.

Het creëert
een verlangen, een leegte,
een gemis.

Bizar.
Iets wat niets is.
En is het verlangen gevuld

dan ontstaat er weer een leegte.


***


Het is even stil in huis. De kinderen zijn naar hun mama
die vannacht de verjaardag van haar broer (en mijn zoon dus) ging vieren.
Het was weer druk. Hoewel dit woord niet past in de mond van een gepensioneerde.

Straks staan ze hier terug. Misschien zoon ook met kleindochter.
We zien wel.

Niet de fysieke inspanningen. Ook niet 's nachts opstaan
om de hoestsiroop te gaan inlepelen, is zwaar.
Maar de mentale belasting. Angst. Die belast mij. En maakt me moe(der).

'Ik kan m'n hoofd niet volgen', zei het jongetje vanmorgen.
Hij had gisteren koorts. En deze voormiddag trok hij terug naar z'n bed.
Toen hij opstond herhaalde hij diezelfde bizarre zin.

Hij had geen hoofdpijn, maar zijn hoofd deed wel pijn.

Iemand vertelde mij, vanmorgen tussendoor, het verhaal van het zoontje van haar collega.
Die had net hetzelfde gezegd. Hij is nu al een paar maal opgenomen voor observatie. Men denkt aan epilepsie.

Dàt soort angst maakt mij moe.



PS.
De tekst hierboven schreef ik gisteren, voor ik even indutte. En er na.
Ook gisteren was het druk.
Vanaf het wakker worden.

PS.2
Ik kreeg al een tweede mail van een zestiger die mij verzoekt thuis te mogen spreken.
Hij heeft het moeilijk met een andere eenzaat die hem een gesprek afsnoepte in de bib.
Ik troostte hem reeds per mail. Maar hij wil visueel contact. In m'n domicilie.
Hoe maak ik hem duidelijk dat mijn agenda overboekt is.
Ook voor dat belangrijk probleem van hem.

Beide heren werken niet. En hebben geen kinderen. Derhalve geen kleinkinderen.
Dat wordt dus een ingewikkelde uitleg.


Oef en nu naar m'n chaise longue.



Met dank aan de genezer van het zetduiveltje.

[Gast]

Slaap

Maak mij dood
van elf tot acht, laat
zo weinig van mijn dromen
heel dat ik ontwaak

alsof ik word geboren
en niet met zoveel vragen
meer tot leven kom dan waar-
mee ik ingeslapen ben.

Wat betekenen tenslotte
negen uren dood
op zoveel geeuwen leven.

Victor Vroomkoning


Hopelijk een verkwikkende rust gehad
en valt het met je kleinzoontje allemaal nog mee.

mvg elleke

[ria]

Dàt soort angst maakt mij moe.

Opa's die ook mama of papa zijn
ervaren deze gevoelens.
Eens ouder(s), altijd ouder.

Ik wens het allerbeste voor uw kleinzoon.
Hoe flexibel kinderen ook zijn,
onbewust worden ze toch beïnvloed
door zo'n drastische ingrepen,
als een verhuis naar een ander continent,
en een kinderleven dat binnenste-buiten
wordt gekeerd, al is het dan in positieve zin.

Ik denk dat het wel goed komt met hem,
en met zijn opa ook,
dat hoop ik en dat wens ik.

ria

[Dtm]

Ik wens het allerbeste voor uw kleinzoon.
Hoe flexibel kinderen ook zijn,
onbewust worden ze toch beïnvloed
door zo'n drastische ingrepen,
als een verhuis naar een ander continent,
en een kinderleven dat binnenste-buiten
wordt gekeerd, al is het dan in positieve zin.

ria

Dag Ria,

ik ben geen deskundige, maar ik vermoed dat het ene met het andere niets te maken heeft.
De meisjes hebben zijn problemen niet
en het jongetje van die collega is hier geboren. Bijgevolg.

Trouwens vanmorgen lijkt die 'rare toestand' in zijn hoofd voorbij.
De ziekenhuizen liggen vol met kindjes.
Ook zonder dat ze van continent veranderd zijn.

Maar, jawel, Ria,
ik kon vrouwen verlaten.
Maar mijn klein-kinderen sleur ik mee tot aan mijn graf.




Dag Elleke,
de nacht was mij genadig.

[Dtm]

De avond is mij nog even genadig.
Dat is zeldzaam.
Ooit was de ochtend mijn geliefde.
Waarom werd ik die ontrouw?

Heel eenvoudig: de tijd.
De tijd kwam tussen ons beide.
En tijd is leven.
De realiteit van de feiten.

Ik heb mijn verplicht contingent
pilletjes reeds tot mij genomen.
Ach, ik overdrijf graag.
Anders valt het niet op.

Het bed wacht.

Morgen word ik ziekenbroeder.
Opa de bezorgde behoeder van het jongetje.
Hij had voor zes uur al meer dan 38°.
Geen school morgen dus.

Ik verlang naar de tijd dat ik het alfabet
als enig gezelschap had.
En een blauwe dame. Om te leren lezen.
Zoals vroeger. Onder de lakens.

Maar dan zonder pillicht.





PS.
Dat was gisteren.
Vandaag liggen er twee kindjes onder de dekens.
In dit 'zieken-huis'.

[Dtm]

Le réservoir de la pensée


Als ik haar bezig hoor,
hang ik aan haar lippen.
Ken ik iemand naar wie ik liever luister?

Denken. Schrijvend converseren.
Traagzaam, maar precies.
Inhoud met een gestileerde vorm.

Connie Palmen bij Friedl'. In gesprek.

Dat is feest. Voor de hersenen.
Connie wil haar IQ niet kwijt,
ondanks het gepingel van de interviewster.

Maar het is even hoog als dat van
Hans van Mierlo. Tja.
Zij vindt dat ze haar IQ niet mag prijsgeven.

O, zo achteloos nederig ogenschijnlijk.
Want deze intellectuele dame weet best
dat het vermoeden en de suggestie,
het cijfer aandikt.


Zondag keek ik naar:
'Durf te denken'.
Eén halfuur durende zaligheid.

Over filosofie en Erasmus.
De gast van dienst had een boek
geschreven: 'Encyclopedie van de domheid'

Hij noemde kennis en eruditie,
het hoogste genot.
Ik wil hem graag geloven.

Tenminste, de weg ernaartoe.
En vooral: de creatie.
En ach, ook de procreatie, natuurlijk.

Want ik ben maar een domme man.










PS.
Misschien schrijf ik nog ooit de 'Lof der domheid'.
Als ik nog dommer word.
Erasmus had het niet voor personen die nu en dan een 'geleerd' woord gebruikten.

[Alterego1]

Waarde Dtm,

Een Oosterse wijsheid leert ons:

Over moraal
en wijsheid
heeft ieder zo
zijn eigen gedacht.

De vis kijkt er
van onderaf tegenaan,
de vogel
van bovenaf.

Zo kan elkeen,volgens vermogen,
wel of niet voldaan,
ergens naar op- of neer-kijken.

Groetjes van A en B

[Dtm]

De vis kijkt er
van onderaf tegenaan,
de vogel
van bovenaf.[/i]

Zo kan elkeen,volgens vermogen,
wel of niet voldaan,
ergens naar op- of neer-kijken.

Groetjes van A en B

Dag Alter,

ik ben een vis en dus genetisch bepaald om op te kijken.
Te bewonderen.
Sommigen vinden dat maar niks.

Wellicht zijn zij een ijs-vogel
en zoeken dan maar naar een vis om ...

Juist.

[Robol]

Vogelperspectief



De kikker keek de reiger aan
uit kikkerperspectief
en kwaakte met zijn kwaakorgaan
"Heb toch uw naaste lief !"

De reiger keek de kikker aan
en zag het beestje rillen
"Ik heb je lief, " sprak hij spontaan
"Ik hou van je malse billen."

mvg


Robbe

[Alterego1]

Als onze Opa Vis
in de keuken bezig is
noemen we hem Pot-Vis
hij bereidt er wat lekker is

[ria]

mijn woorden
zijn soms pover,
daarom met
beeldmateriaal,
gisteren vastgelegd,
"sinds vorig jaar
een heel lief paar!"


ria

[Bosrankje]

' Misschien schrijf ik nog ooit de 'Lof der domheid'.
Als ik nog dommer word.
Erasmus had het niet voor personen die nu en dan
een 'geleerd' woord gebruikten.'

Dit schreef je verleden dinsdag, Uvi...

Ben je misschien al ermee begonnen ?...

Tot ...?

A en B