Jure***
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
De linde en ik
Gisteren keerde ik
weer eens terug
naar de straat waar ik woonde.
De oude Linde
vertelde mij
dat hij niet meer heeft genoten
sinds ons vertrek.
Het duurde hem te lang
voor hij nieuwe
kindergeluiden hoorde
waardoor de straat leeg
was en niet in trek.
Hij miste de touwen
en de slingers
het roepen, het zoeken
naar het kind
dat zich achter hem verstopte.
Hij heeft nog urenlang
verteld over alles
wat hem zo bezig hield
en zou nog verder gaan
als ik hem niet stopte.
Ik keek hem aan
met betraande ogen
toen liet hij een blaadje
los dat zwevend op
mijn schouder landde.
Hij begreep
waarom ik daar stond
waarom ik was teruggekeerd
ja, hij wist ook dat
ik terug verlangde.
Samen hebben wij daar gestaan
werden samen nat
wiegden samen door een vleugje wind
Ik verlangde terug
en hij verlangde terug
terug naar het kind.
Gisteren keerde ik
weer eens terug
naar de straat waar ik woonde.
De oude Linde
vertelde mij
dat hij niet meer heeft genoten
sinds ons vertrek.
Het duurde hem te lang
voor hij nieuwe
kindergeluiden hoorde
waardoor de straat leeg
was en niet in trek.
Hij miste de touwen
en de slingers
het roepen, het zoeken
naar het kind
dat zich achter hem verstopte.
Hij heeft nog urenlang
verteld over alles
wat hem zo bezig hield
en zou nog verder gaan
als ik hem niet stopte.
Ik keek hem aan
met betraande ogen
toen liet hij een blaadje
los dat zwevend op
mijn schouder landde.
Hij begreep
waarom ik daar stond
waarom ik was teruggekeerd
ja, hij wist ook dat
ik terug verlangde.
Samen hebben wij daar gestaan
werden samen nat
wiegden samen door een vleugje wind
Ik verlangde terug
en hij verlangde terug
terug naar het kind.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Hoe mooi, nostalgisch, melancholisch en ô zo echt...
Ik heb altijd een bijzonder nauwe band gehad met bomen !
Wat een beleving om jouw gedicht te lezen en te herlezen...
Je muze heeft je niet verlaten hoor... je mag haar bedanken
Dus... tot schrijfs en lieve warme groetjes van ons beiden
Alter en Rankje
Ps. ook voor Lilian
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Impressie 55/1
Van hieruit zie ik hoe de klaarte
ginder ver overgaat in duister.
Door de sterren die willen komen
maakt het een geheel van luister.
Ik zie dat het slechts een smalle
lijn is die overgang.
Maar wat een verschil,onbevreesd
ochtendlicht,en 's avonds bang.
Toch bewegen bomen enkel door de
wind, die zacht of hard
tegen zijn stam of takken duwt
maar hem bewegingsloos staan laat
als hij luwt.
Maar wat een verschil, het schouwspel
in de ochtend zien,
of in het donker bij koude guurheid
een heel ander stramien
Van hieruit zie ik hoe de klaarte
ginder ver overgaat in duister.
Door de sterren die willen komen
maakt het een geheel van luister.
Ik zie dat het slechts een smalle
lijn is die overgang.
Maar wat een verschil,onbevreesd
ochtendlicht,en 's avonds bang.
Toch bewegen bomen enkel door de
wind, die zacht of hard
tegen zijn stam of takken duwt
maar hem bewegingsloos staan laat
als hij luwt.
Maar wat een verschil, het schouwspel
in de ochtend zien,
of in het donker bij koude guurheid
een heel ander stramien
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Jure,
Vanavond las ik in je topic.
Het hield me vast...
Ik vind geen woorden om mijn gevoelens of gedachten na dit lezen uit te drukken.
Ik zou niet weten waar ik begin noch waar ik eindig....
Het enige dat ik zeggen kan is:"Het treft me".
Janina
Vanavond las ik in je topic.
Het hield me vast...
Ik vind geen woorden om mijn gevoelens of gedachten na dit lezen uit te drukken.
Ik zou niet weten waar ik begin noch waar ik eindig....
Het enige dat ik zeggen kan is:"Het treft me".
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Jouw gedicht 'Tekens' zal zaterdag 25 februari bij Pvdd verschijnen
en als ppt zoals hierboven, in ons Prentenkabinet (Sticky Poëzie van
de dag-Prentenkabinet).
We blijven jou met altijd evenveel plezier en interesse lezen !
Tot schrijfs en lieve groetjes voor jullie beiden van ons beiden
Alter en Rankje
Laatst gewijzigd door Bosrankje op 24 feb 2012, 13:53, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Redicul
Nu na zo veel jaren
Na zo lange tijd
Na zo veel te vergaren
Weet ik waarvoor ik strijd
Eerste vastelling
Ge raakte mijn ziel
Precies in 't center
Verwondde mijn hiel
Benevelde mijn egocenter
Tweede vaststelling
Ge deedt het plaatje
Met een kleine prik
Een klein rond gaatje
Verlamde mij van schrik
Derde vaststelling
Van buiten uit dan
Drong de vijand binnen
soms vrouw, soms man
En ik verloor mijn zinnen.
.... vaststelling
Dacht ik maar aan
een steriele plakker
infiltratie gedaan
In deze arme stakker
Vijfde vaststelling
Nu groeit en groeit
ook een gevaarlijk kanker
Het verlies van bloeit
Het losgelaten anker.
Eerste en laatste conclussie
Nu na zo veel jaren
Na zo lange tijd
Na zo veel te vergaren
Weet ik waarvoor ik strijd
Eerste vastelling
Ge raakte mijn ziel
Precies in 't center
Verwondde mijn hiel
Benevelde mijn egocenter
Tweede vaststelling
Ge deedt het plaatje
Met een kleine prik
Een klein rond gaatje
Verlamde mij van schrik
Derde vaststelling
Van buiten uit dan
Drong de vijand binnen
soms vrouw, soms man
En ik verloor mijn zinnen.
.... vaststelling
Dacht ik maar aan
een steriele plakker
infiltratie gedaan
In deze arme stakker
Vijfde vaststelling
Nu groeit en groeit
ook een gevaarlijk kanker
Het verlies van bloeit
Het losgelaten anker.
Eerste en laatste conclussie
Laatst gewijzigd door jure op 04 nov 2017, 08:47, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Extra
Een alchimist zoekt om van lood
goud te maken.
Een tuinier wil lekkere bonen,plaatst
de beste staken.
En ik, ik wil enkel die ik liefheb
dagelijks aanraken.
Een ziener wil persé de toekomst
voorspellen.
Een commercant wil dagelijks zijn
centen tellen.
Maar ik, ik wil hoeveel ik je liefheb
vertellen.
Een uitvinder zoekt steeds naar perpetuum
mobile.
Een atleet zoekt naar vorm en soms wat
hormone.
Maar ik, ik zoek jou hart te beminnen
mi amore.
Ik kijk naar je ogen als ik je streel.
Ik zoen je hals,en knuffel je veel.
Want van de belangrijkste dingen van
deze wereld, is dat het grootste deel.
Als jij je hoofd wat schuin houdt om
naar mij te kijken.
Dan voel ik mij reeds bij de superste
rijken.
Want jij kan door die blik mijn hart
bereiken.
Daar zoek ik en blijf ik zoeken naar.
zolang ik leef, geloof me maar.
Dit is mijn proffesionaliteit al lijkt
het raar.
Als ieder mens kon ondervinden, wat ik
onderga.
Voorwaar ik zeg u de oorlog was gebannnen
en in ongena.
Dat zeg ik allen leef jullie leven maar,
maar versta.
- jure -
Een alchimist zoekt om van lood
goud te maken.
Een tuinier wil lekkere bonen,plaatst
de beste staken.
En ik, ik wil enkel die ik liefheb
dagelijks aanraken.
Een ziener wil persé de toekomst
voorspellen.
Een commercant wil dagelijks zijn
centen tellen.
Maar ik, ik wil hoeveel ik je liefheb
vertellen.
Een uitvinder zoekt steeds naar perpetuum
mobile.
Een atleet zoekt naar vorm en soms wat
hormone.
Maar ik, ik zoek jou hart te beminnen
mi amore.
Ik kijk naar je ogen als ik je streel.
Ik zoen je hals,en knuffel je veel.
Want van de belangrijkste dingen van
deze wereld, is dat het grootste deel.
Als jij je hoofd wat schuin houdt om
naar mij te kijken.
Dan voel ik mij reeds bij de superste
rijken.
Want jij kan door die blik mijn hart
bereiken.
Daar zoek ik en blijf ik zoeken naar.
zolang ik leef, geloof me maar.
Dit is mijn proffesionaliteit al lijkt
het raar.
Als ieder mens kon ondervinden, wat ik
onderga.
Voorwaar ik zeg u de oorlog was gebannnen
en in ongena.
Dat zeg ik allen leef jullie leven maar,
maar versta.
- jure -
Laatst gewijzigd door jure op 04 nov 2017, 08:50, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Expressie L060306
De vervelendste vraag die, jij vrouw, kan stellen,
is waarom ik van je hou.
Dan begin ik te stotteren, die anders vloeiend praat,
en zeg flauwtjes "ach kom nou".
Maar jij blijft aandringen, je wil het weten,
en antwoorden moet je man.
Hoe vaak zei ik niet " ik hou van je"
Is dit geen antwoord dan?
Dan boor je voort, de juiste reden wat is die?
Weer sta ik verlegen.
Ik leg mijn hand onder de kin, kijk naar haar
en antwoord tegen.
Waarom hou jij van mij? Kan jij dat zeggen?
"om alles wat je bent"
In jou zie ik de perfecte man en vader plat
gezegd een vent.
Ik dacht meer aan mooie spieren
humoristisch een gaaf gelaat.
Goed gebouwd en elegant,
onberispbaar netjes en charmant.
Het kwam er op neer dat ik
door die tegenvraag,
even de dans kon ontspringen,
tegen die onmogelijke plaag.
Dan zowat enkele uren later
legde ik beide handen
op haar nachtkleed met blote schouder,
en stripte zacht de banden.
Dan draaide ik haar zacht naar mij
kuste haar droog
maar vol en uit mijn hart en zei
"omdat jij nog nooit loog".
Van je kleine kromme teentjes
je ouder wordende beentjes.
Van de vaak geproefde borsten.
Van je zachte warme stem
Dat je mij koos en niet hem.
Dat je met mij de moeilijkheden torstte.
Dan streel je door mijn grijze haar,
En ik weet wat jij me al hebt vergeven.
Dankbaar zeg ik dan, heel cliché
"zonder jou kan ik niet leven".
De vervelendste vraag die, jij vrouw, kan stellen,
is waarom ik van je hou.
Dan begin ik te stotteren, die anders vloeiend praat,
en zeg flauwtjes "ach kom nou".
Maar jij blijft aandringen, je wil het weten,
en antwoorden moet je man.
Hoe vaak zei ik niet " ik hou van je"
Is dit geen antwoord dan?
Dan boor je voort, de juiste reden wat is die?
Weer sta ik verlegen.
Ik leg mijn hand onder de kin, kijk naar haar
en antwoord tegen.
Waarom hou jij van mij? Kan jij dat zeggen?
"om alles wat je bent"
In jou zie ik de perfecte man en vader plat
gezegd een vent.
Ik dacht meer aan mooie spieren
humoristisch een gaaf gelaat.
Goed gebouwd en elegant,
onberispbaar netjes en charmant.
Het kwam er op neer dat ik
door die tegenvraag,
even de dans kon ontspringen,
tegen die onmogelijke plaag.
Dan zowat enkele uren later
legde ik beide handen
op haar nachtkleed met blote schouder,
en stripte zacht de banden.
Dan draaide ik haar zacht naar mij
kuste haar droog
maar vol en uit mijn hart en zei
"omdat jij nog nooit loog".
Van je kleine kromme teentjes
je ouder wordende beentjes.
Van de vaak geproefde borsten.
Van je zachte warme stem
Dat je mij koos en niet hem.
Dat je met mij de moeilijkheden torstte.
Dan streel je door mijn grijze haar,
En ik weet wat jij me al hebt vergeven.
Dankbaar zeg ik dan, heel cliché
"zonder jou kan ik niet leven".
Laatst gewijzigd door jure op 04 nov 2017, 08:56, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Dan streel je door mijn grijze haar,
En ik weet wat jij me al hebt vergeven.
Dankbaar zeg ik dan, heel cliché
"zonder jou kan ik niet leven".
Ik las jouw gedicht en ergens moest ik er toch om glimlachen...
Wat me vooral treft, is wat ik in 't groen zette hierboven.
Graag gelezen!
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
elisa20 - Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
- Locatie: Prov. Antwerpen
Dag jure,
Met veel waardering en bewondering heb ik je poëzie gelezen :
De Linde , Impressie 55/1 , Tekens, Ridicul , Extra,
Expressie 06036, ( 'zonder jou kan ik niet leven ...is
het allermooiste slot !)
Wat een schitterende poëzie, warm, gevoelig,
herkenbaar en eerlijk ..
Zij raakt mij zeer !
Dank je van harte , jure,
elisa
Met veel waardering en bewondering heb ik je poëzie gelezen :
De Linde , Impressie 55/1 , Tekens, Ridicul , Extra,
Expressie 06036, ( 'zonder jou kan ik niet leven ...is
het allermooiste slot !)
Wat een schitterende poëzie, warm, gevoelig,
herkenbaar en eerlijk ..
Zij raakt mij zeer !
Dank je van harte , jure,
elisa