Jure***
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
O zo klaar geschreven Jure en jammer voor de
wereld o zo waar ook.
Vertel nu eens aan je kleinkinderen dat er ijsbloemen
op de ramen van je vroegere kamer stonden, in één klap
stam je uit de middeleeuwen ( als ze nog weten wat dat is
)
Alles moet wijken voor hoogtechnisch evangelie, nu ja het zal
wel aan mij liggen dat ik veelal niet volgen kan, de interesse
is ver weg.
Groetjes,
bomi
-
O zo klaar geschreven Jure en jammer voor de
wereld o zo waar ook.
Vertel nu eens aan je kleinkinderen dat er ijsbloemen
op de ramen van je vroegere kamer stonden, in één klap
stam je uit de middeleeuwen ( als ze nog weten wat dat is
)Alles moet wijken voor hoogtechnisch evangelie, nu ja het zal
wel aan mij liggen dat ik veelal niet volgen kan, de interesse
is ver weg.
Groetjes,
bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Expressie knt
Als je me daar raakt,
terwijl je me streelt,
Waarna mijn hoofd iel geraakt
En mijn buik gespannen wordt
Lijkt het alsof een lading adrenaline
zich over mij stort.
Dan mag een bom ontploffen
De hond heel lelijk doen
Dan blijkt dat gevoel onovertroffen.
Dan ken ik geen namen meer,
zelfs niet van mijn kinderen.
Zo komen die gevoelens over me neer.
Als je me daar raakt,
terwijl je me streelt,
Waarna mijn hoofd iel geraakt
En mijn buik gespannen wordt
Lijkt het alsof een lading adrenaline
zich over mij stort.
Dan mag een bom ontploffen
De hond heel lelijk doen
Dan blijkt dat gevoel onovertroffen.
Dan ken ik geen namen meer,
zelfs niet van mijn kinderen.
Zo komen die gevoelens over me neer.
Laatst gewijzigd door jure op 05 dec 2017, 05:53, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Oef, wat een hels karwei
We hebben de tuin veranderd
Maar niets aan toegevoegd
We hebben geharkt en geschopt
En erg, erg veel gezwoegd
We hebben de boompjes
opnieuw lucht gegeven
De struiken rondom
met de groene meegegeven
We hebben wat bij gezaaid
De "hondenputjes" gedemt
Draad rond de bollen geplaatst
Want de hondjes waren verwend
De buurman krijgt meer licht
Want de Laurier was te hoog
Nu is hij weer vriendelijk
't Is de man die ik beoog
De poezen doen vreemd
De meeste schaduw is weg
Nu, ze moeten maar liggen
Onder de eeuwig groene heg
Zo het tuin - minuutje was dit
Meer kan ik er niet van zeggen
Enkel bedankt schoonzoon
Om alles te doen en niet uit te leggen
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
De zucht van hoop
In de wachtkamer bij de dokter
In de zaal van een gerechtsgebouw
Vanuit de buik van man of vrouw
Overal fluistert de zucht
van hoop
In een lawaaierige rijdende auto
Vanuit het koude bed der eenzamen
Bekenden of mensen zonder namen
Overal fluistert de zucht
van hoop
In de akoestiek van een lege kerk
Tijdens concerten van topmuzikanten
In het hotel der gezonden vredesgezanten
Overal fluistert de zucht
van hoop
Luide stemmen roepen tevergeefs
Handen heel hoog in de lucht
En de hoop, die zucht
In de wachtkamer bij de dokter
In de zaal van een gerechtsgebouw
Vanuit de buik van man of vrouw
Overal fluistert de zucht
van hoop
In een lawaaierige rijdende auto
Vanuit het koude bed der eenzamen
Bekenden of mensen zonder namen
Overal fluistert de zucht
van hoop
In de akoestiek van een lege kerk
Tijdens concerten van topmuzikanten
In het hotel der gezonden vredesgezanten
Overal fluistert de zucht
van hoop
Luide stemmen roepen tevergeefs
Handen heel hoog in de lucht
En de hoop, die zucht
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Het lyrisch denken
De essentie van het lyrisch denken
Is zinnen en woorden harmoniseren
Om zo tot poëzie te komen
Het is de warmte van klank en kleur
Zo te voelen en ervaren zoals ze
voorkomen in de mildste dromen
Het is benoemen van zoute tranen
Om verdriet te accentueren
Het beschrijven van een warme lach
Het observeren van de naaste buur
Lieven, wenen, en gelukkig zijn met hem
En zich niet beperken tot een dag
Het strelen van naamloze bloemen
Misschien als onkruid gecatalogeerd
Zijn handen in een beekje koelen
Zijn verstand alleen het uur bewaakt
En zijn hart de dingen die beroeren
Omzichtig wil beminnen en Liefde voelen
Geen einde willen wensen aan de trance
Totdat men terug een auto hoort
En voorzichtig moet zijn in 't leven
Maar zoekend blijven naar lyriek
De beide combineren elk etmaal
Want fictie en werkelijkheid is zeven.
De essentie van het lyrisch denken
Is zinnen en woorden harmoniseren
Om zo tot poëzie te komen
Het is de warmte van klank en kleur
Zo te voelen en ervaren zoals ze
voorkomen in de mildste dromen
Het is benoemen van zoute tranen
Om verdriet te accentueren
Het beschrijven van een warme lach
Het observeren van de naaste buur
Lieven, wenen, en gelukkig zijn met hem
En zich niet beperken tot een dag
Het strelen van naamloze bloemen
Misschien als onkruid gecatalogeerd
Zijn handen in een beekje koelen
Zijn verstand alleen het uur bewaakt
En zijn hart de dingen die beroeren
Omzichtig wil beminnen en Liefde voelen
Geen einde willen wensen aan de trance
Totdat men terug een auto hoort
En voorzichtig moet zijn in 't leven
Maar zoekend blijven naar lyriek
De beide combineren elk etmaal
Want fictie en werkelijkheid is zeven.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Jure,
Met plezier je stukjes gelezen, monkelend gelachen
met je tuingeredder, ( voor mij alleen mooi om in te zitten )
en nagedacht over de hoop die mensen koesteren in wachtkamers
van dokters en ziekenhuizen.
Een nare periode die ik zelf al met verschillende dierbaren
heb meegemaakt.
Je lyrisch denken toont een zachte kant en je expressie mag er
ook wezen, kan nooit te veel zijn.
bomi.
-
Jure,
Met plezier je stukjes gelezen, monkelend gelachen
met je tuingeredder, ( voor mij alleen mooi om in te zitten )
en nagedacht over de hoop die mensen koesteren in wachtkamers
van dokters en ziekenhuizen.
Een nare periode die ik zelf al met verschillende dierbaren
heb meegemaakt.
Je lyrisch denken toont een zachte kant en je expressie mag er
ook wezen, kan nooit te veel zijn.
bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Smartlap Z/z 0.12%
Hoe kan dit nu vroeg ze
Dat ik je moet zoeken in dit kroegje
Thuis wacht iedereen op u
Wilt ge meegaan nu
Hij hield het glas in de hand
Voelde zich erg ambetant
Zijn gezicht werd bloedrood
Naar huis ge weet dat ik 't verbood
Maar papa iedereen is daar
En alles staat reeds klaar
De tafel vol met lekker eten
Dat ze het dan maar opvreten
Boven haar bestelde hij nog drank
Nam het aan zonder een woord dank
Voor haar neus dronk hij 't leeg
Ze wist dat ze hem niet meekreeg
Ze rende uit de open deur
Verlost van die bezopen geur
Ging toen wenend naar huis
En zei hij zit daar met gespuis
Precies zoals vorig jaar zij mam
Wat is er gebeurd met die man
Toen werd ze later opgebeld
Hier ligt er ene helemaal uitgeteld
Laat maar liggen antwoordde zij
Schijnbaar is die vent niet meer van mij
Maar mevrouw, hij is hartstikke dood
Nu ja, en dat na dat ik 't hem verbood
Hoe kan dit nu vroeg ze
Dat ik je moet zoeken in dit kroegje
Thuis wacht iedereen op u
Wilt ge meegaan nu
Hij hield het glas in de hand
Voelde zich erg ambetant
Zijn gezicht werd bloedrood
Naar huis ge weet dat ik 't verbood
Maar papa iedereen is daar
En alles staat reeds klaar
De tafel vol met lekker eten
Dat ze het dan maar opvreten
Boven haar bestelde hij nog drank
Nam het aan zonder een woord dank
Voor haar neus dronk hij 't leeg
Ze wist dat ze hem niet meekreeg
Ze rende uit de open deur
Verlost van die bezopen geur
Ging toen wenend naar huis
En zei hij zit daar met gespuis
Precies zoals vorig jaar zij mam
Wat is er gebeurd met die man
Toen werd ze later opgebeld
Hier ligt er ene helemaal uitgeteld
Laat maar liggen antwoordde zij
Schijnbaar is die vent niet meer van mij
Maar mevrouw, hij is hartstikke dood
Nu ja, en dat na dat ik 't hem verbood
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
goede vrijdag 2012
een mensvrije hoogte
is de hemel: gebogen
ruimte voor het niets
een beekje stroomt
beneden op aarde
’t zijn opborrelende
tranen van een op-
gezweepte zee van
verdwaasden
**********
sunset 06-04-2012
**********
Heel fijne goede vrijdag en vrolijke paasdagen alvast.
Genegen vriendschapgroet, sunset
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
De wedstrijd tussen Fantasie en Werkelijkheid
Fantasie en Werkelijkheid stonden samen op een lijn
Beiden wachtend op het startschot om ter eerst te zijn
Fantasie was fysisch niet voorbereid, enkel in gedachten
Werkelijkheid trainde vaak, al z’n benodigde krachten
Toen de start werd gegeven, schoten beiden weg
Fantasie was laatst, Werkelijkheid had ‘t hem gezegd
Fantasie liet Werkelijkheid maar rennen en lachte
Hij had de juiste tactiek, dacht hij, al in gedachte
Hij liet Werkelijkheid zich zichtbaar inspannen
Fantasie had zich vermoeien al lang verbannen
Hij zag de zweet en roodheid van Werkelijkheid
Lachte meewarig om de onzin van die realiteit
Werkelijkheid struikelde over zijn eigen voeten
Dat ik nu net om mijn inzet zo moet boeten
Hoe kan nu in ‘s hemelsnaam Fantasie er komen
Als hij in plaats van te lopen, loopt te dromen
Gekomen op de plaats waar de onfortuinlijke lag
keek Fantasie naar Werkelijkheid met ontzag
Fantasie stelde voor hem te ondersteunen
Het leek nodig want Werkelijkheid lag te kreunen
Zo hebben beiden samen het beoogde doel bereikt
En zich met elkanders kunnen verrijkt
Zonder fantasie is er geen efficiënte realiteit
Zonder werkelijkheid is fantasie kleurloosheid
Fantasie en Werkelijkheid stonden samen op een lijn
Beiden wachtend op het startschot om ter eerst te zijn
Fantasie was fysisch niet voorbereid, enkel in gedachten
Werkelijkheid trainde vaak, al z’n benodigde krachten
Toen de start werd gegeven, schoten beiden weg
Fantasie was laatst, Werkelijkheid had ‘t hem gezegd
Fantasie liet Werkelijkheid maar rennen en lachte
Hij had de juiste tactiek, dacht hij, al in gedachte
Hij liet Werkelijkheid zich zichtbaar inspannen
Fantasie had zich vermoeien al lang verbannen
Hij zag de zweet en roodheid van Werkelijkheid
Lachte meewarig om de onzin van die realiteit
Werkelijkheid struikelde over zijn eigen voeten
Dat ik nu net om mijn inzet zo moet boeten
Hoe kan nu in ‘s hemelsnaam Fantasie er komen
Als hij in plaats van te lopen, loopt te dromen
Gekomen op de plaats waar de onfortuinlijke lag
keek Fantasie naar Werkelijkheid met ontzag
Fantasie stelde voor hem te ondersteunen
Het leek nodig want Werkelijkheid lag te kreunen
Zo hebben beiden samen het beoogde doel bereikt
En zich met elkanders kunnen verrijkt
Zonder fantasie is er geen efficiënte realiteit
Zonder werkelijkheid is fantasie kleurloosheid
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
La mouche couleur
Niemand wil mij geloven
ik heb een rode vlieg gezien
Vleugeltjes, poten als een gewone
En ze was knalrood bovendien
Ze vloog rond mijn kamer
ging zitten op het tafelkleed
En kleine zwarte stipjes beamen
dat die vlieg op m'n tafel scheet
Daar had ik nu een fenomeen
door niemand ooit bewonderd
Maar dat mij en mij alleen
steevast onverbiddelijk bedondert
Ik hou van alle beesten
serieus van insecten incluis
maar vliegen brengen de meeste
bacteriën in mijn eigen zindelijk huis.
Daarom zocht ik Die Morgen
naar een krant met gewicht
Deze moest er voor zorgen
Dat die rode vlieg strakjes zwicht
Denk niet hij discrimineert
ook zwarte vliegen storen
Voorzeker, dat heb ik geleerd
Kleurige vliegen hebben thuis niets verloren
Niemand wil mij geloven
ik heb een rode vlieg gezien
Vleugeltjes, poten als een gewone
En ze was knalrood bovendien
Ze vloog rond mijn kamer
ging zitten op het tafelkleed
En kleine zwarte stipjes beamen
dat die vlieg op m'n tafel scheet
Daar had ik nu een fenomeen
door niemand ooit bewonderd
Maar dat mij en mij alleen
steevast onverbiddelijk bedondert
Ik hou van alle beesten
serieus van insecten incluis
maar vliegen brengen de meeste
bacteriën in mijn eigen zindelijk huis.
Daarom zocht ik Die Morgen
naar een krant met gewicht
Deze moest er voor zorgen
Dat die rode vlieg strakjes zwicht
Denk niet hij discrimineert
ook zwarte vliegen storen
Voorzeker, dat heb ik geleerd
Kleurige vliegen hebben thuis niets verloren
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Soms ga ik in Retro dingen schrijven die plaatsvonden in familiekring.
In de hoop dat ze op een of andere manier nog ontdekt worden door klein- en nog verdere kinderen.
Chronologisch niet, impulsief wel.
Retro 01
Kerstmis ging veel te vlug voorbij
Toen heerste nog de sfeer
Van Jezus is ook geboren voor mij
En is de ware Zoon van de Heer
Terug naar school met de fiets
De koude prikte de neuzen
We speelden samen met niets
Want er was maar weinig keuze
's Zomers gingen we naar het bos
Denneknoppen* rapen in zakken
Die we vonden op het droge mos
En tussen vinnig stekende takken
Koude koffie en water in een bedon*
Boterhammen met droogworst*
In de schaduw zittend uit de zon
Want we hadden honger en dorst
We joegen op de wilde konijnen
die nog speelser waren dan wij
Ze verstopten zich in de pijpen
En we kwamen nooit naderbij
De zakken op de fiets gebonden
En papa die floot van fierheid
Ja ja de familie was verbonden
Door eenvoud en veel kleinigheid
Toen was twintig kilometer nog ver
Voorbereidingen moesten we doen
We reden met onze buurman Ger
De enige die een auto had toen
Onze opa's en oma's, nichten, neven
Waren oprecht blij ons te zien
Nog blijer waren wij die slapen bleven
En geheime romances hadden bovendien
* denneknoppen zijn dennenappels, toen zo geschreven.
* bedon is een blikken drinkfles ( ook in de koolmijn gebruikelijk ).
Soms werd hij ook bidon genoemd, van streek tot streek afhankelijk.
* droogworst is de huidige salami
In de hoop dat ze op een of andere manier nog ontdekt worden door klein- en nog verdere kinderen.
Chronologisch niet, impulsief wel.
Retro 01
Kerstmis ging veel te vlug voorbij
Toen heerste nog de sfeer
Van Jezus is ook geboren voor mij
En is de ware Zoon van de Heer
Terug naar school met de fiets
De koude prikte de neuzen
We speelden samen met niets
Want er was maar weinig keuze
's Zomers gingen we naar het bos
Denneknoppen* rapen in zakken
Die we vonden op het droge mos
En tussen vinnig stekende takken
Koude koffie en water in een bedon*
Boterhammen met droogworst*
In de schaduw zittend uit de zon
Want we hadden honger en dorst
We joegen op de wilde konijnen
die nog speelser waren dan wij
Ze verstopten zich in de pijpen
En we kwamen nooit naderbij
De zakken op de fiets gebonden
En papa die floot van fierheid
Ja ja de familie was verbonden
Door eenvoud en veel kleinigheid
Toen was twintig kilometer nog ver
Voorbereidingen moesten we doen
We reden met onze buurman Ger
De enige die een auto had toen
Onze opa's en oma's, nichten, neven
Waren oprecht blij ons te zien
Nog blijer waren wij die slapen bleven
En geheime romances hadden bovendien
* denneknoppen zijn dennenappels, toen zo geschreven.
* bedon is een blikken drinkfles ( ook in de koolmijn gebruikelijk ).
Soms werd hij ook bidon genoemd, van streek tot streek afhankelijk.
* droogworst is de huidige salami
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
