Spinsels van Alterego (2)

[krakje]

zend je een roosje,
met de groetjes van krakje.

[Alterego1]

Kunstschilder Henry(Hendrik)Luyten (5)
(Roermond 21 Mei 1859 - Brasschaat 21 Januari 1945)

Hoe meer het oorlogsgeweld woedt,hoe moeilijker het dagelijks
leven ook voor het echtpaar Luyten-Behnisch wordt.In zijn boek
'Een Eeuw Portret in België' van 1944,heeft Jozef Muls,die o.a.
Hoogleraar Kunstgeschiedenis te Leuven is(vooral schilderkunst)
veel aandacht voor het werk van 'meester' Hendrik Luyten.Als
Conservator van het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen
kent Jozef Muls uiteraard genoegzaam Luyten's werk.
In de zomer van 1944 wordt de 85jarige ernstig ziek,toch schildert
hij nog een laatste landschap.
Hij is nog herstellende wanneer op 3 Oktober dat jaar Brasschaat
door de 6de Canadese Infanteriedivisie bevrijd wordt.De oorlog
is dan wel voorbij,en daar doemt genadeloos het spook van de
repressie weer op.Luyten zal er ook ditmaal weer het slachtoffer
van worden.Ondanks het feit dat zijn atelier voortdurend door
Belgische gendarmen bewaakt wordt,lukt het Luyten op een nacht in
December om het 'Gulden Doek van Vlaanderen',opgerold,en in een daartoe op voorhand gemaakte koker buiten te smokkelen,en naar
Antwerpen in veiligheid te brengen.Daar zal het vele jaren verborgen
blijven.


Het 'Gulden Doek van Vlaanderen',met vooraan rechtstaand Pol de Mont

In Januari 1945,tijdens de repressie,wordt de oude en zieke kunstenaar,schandelijk van zijn bed gesleept,en midden die koude winternacht in een cel te Brasschaat gevangen gezet.Tegen zoveel ellende is de 85jarige Luyten niet meer opgewassen,en enkele dagen later op
21 Januari 1945 overlijdt hij in bijzijn van Hedwig in zijn woning aan de Lage Kaart te Brasschaat.De 'meester' is niet meer,maar tot stof en as wedergekeerd ligt hij begraven op het kerkhof aan de Miksebaan,zijn nagedachtenis blijft verder leven in zijn werken.
Zo is zijn meesterwerk het 'Gulden Doek van Vlaanderen' thans
te bewonderen in het Museum van de IJzertoren te Kaaskerke bij
Diksmuide.Daarop afgebeeld staan,tegen een achtergrond van
'De Kruisafneming' van P.P.Rubens(schilderij dat in de Antwerpse
Kathedraal hangt),ondermeer Guido Gezelle,Hendrik Conscience,
Peter Benoit,Jacob van Maerlant,P.P.Rubens,Antoon Van Dijck,
Rembrandt,Artevelde,Hugo Verriest,Willem de Zwijger,Felix
Timmermans,Pol de Mont enz...zo'n 114 personaliteiten in totaal.

Het 'Vissersmeisje' één van die mooie portretten van Hendrik Luyten

Mevr.Hedwig Luyten-Behnisch krijgt de bittere melding dat ze
de Rembrandtprijs 1939,de Duitse marken die daarbij hoorden,
aan de Belgische Staat moet afstaan.Verder wordt ze verplicht om een
deel van de schilderijen van Hendrik af te staan bij erfenisrecht
aan de kleinkinderen uit Luyten's eerste huwelijk.Bij notariële
akte schenkt ze daarbij ook nog eens 123 schilderijen aan het
'Museum Hendrik Luyten-Dr.Cuypers' te Roermond.Nog vele
andere schilderijen bevinden zich in particuliere verzamelingen.

Mevr.Hedwig Luyten-Behnisch leven en werk
(Lüschkowo 28-1-1873 -- Roermond 30-7-1963)


Schilderij 'Berkenbomen' van Mevr.Hedwig Luyten-Behnisch

De Duitse schilderes Carolina Augusta Hedwig Behnisch wordt
geboren te Luszkowo - Hohenangern in de toenmalige Duitse
provincie Posen in Silezië, thans Polen, en brengt er haar jeugd
door op het kasteel en het 500 ha grote ' Rittergut ' van haar
ouders. In Silezië bezit de familie Behnisch sinds 1750, de tijd
van Frederik de Grote, uitgestrekte landgoederen met prachtige
kastelen. Ten gevolge van de twee Wereldoorlogen zal de familie
alles verliezen.Hedwig Behnisch studeert ondermeer bij Professor
Max Wislicenus aan de Academie van Breslau en verder te München,
Dresden en Kopenhagen. Vanaf 1907 vervolmaakt zij zich bij
Henry Luyten aan het ' Institut des Beaux-Arts Henry Luyten '
te Brasschaat. Het bestaan van dit instituut verneemt Hedwig door
het lezen van een advertentie in het Münchense tijdschrift,
' Die Kunst für Alle '. Fotograferen is haar grote liefhebberij.
Onmiddelijk bij haar aankomst te Brasschaat, in 1907, maakt zij
reeds een indrukwekkende reeks opnamen. Op 8 januari 1917
huwt zij, in de Lutherkirche te Breslau, met Henry Luyten.
Hedwig Behnisch exposeert vóór de eerste Wereldoorlog onder
andere in Breslau, Berlijn, Magdeburg en in Parijs waar ze in de pers
' La Reine des Fleurs 'genoemd wordt.
Tussen 1915 en 1920 schildert zij te Worpswede bij Bremen.
Door Henry Luyten wordt Hedwig beschouwd als zijn beste leerlinge.
Het werk dat zij brengt wordt sterk door Luytens kunst beinvloed.
Zowel het figuur,het landschap,het portret en bloemenstillevens zijn
het geliefkoosde onderwerp.
Na haar huwelijk bereikt Hedwig Luyten - Behnisch een
benijdenswaardig niveau als bloemenschilderes.
Tussen 1923 en 1950 verblijft zij permanent te Brasschaat en
exposeert dan vooral te Antwerpen. In 1928 is ook Salford bij
Manchester in Engeland aan de beurt en in 1941 volgt er een
tentoonstelling te Berlijn. De dood van Henry Luyten in 1945,
betekent voor Hedwig Behnisch meteen de start van een lange
vergalde levensavond. In 1953 verlaat zij Brasschaat en vertrekt
naar Duitsland. Daar verblijft Behnisch achtereenvolgens te
Kaiserslautern en te Lübeck, om tenslotte in 1960 naar Luytens
geboortestad Roermond te verhuizen.
Waar ze op 30 Juli 1963 in de leeftijd van 90 jaar overlijdt.
Ongeveer tachtig van haar schilderijen bevinden zich in het
Stedelijk Museum van Roermond in Nederland. Van de periode
vóór 1917, vooral figuren, landschappen en portretten, bevindt
zich een groot gedeelte in een particuliere verzameling in Duitsland.
Het overige werk bevindt zich in particuliere verzamelingen in
België, Duitsland en Nederland.

Alterego

Geraadpleegde bronnen:
-Foto's en informatie bij Internet/Google/Wikipedia.
-Maar vooral betuig ik mijn hartelijke dank
aan de heer Jozef De Beenhouwer uit Brasschaat die mij toestond,
uit zijn twee rijkelijk met tientallen foto's geillustreerde boeken data,
foto's en gegevens te mogen ontlenen.Ze zijn mijn gids geweest.
-Voor degenen die echt geboeid zijn door leven en schilderijen van
Henry Luyten en Hedwig Behnisch zijn de schitterende werken van
Jozef De Beenhouwer een absolute aanrader.De prachtig uitgevoerde
boeken tonen zeer veel van Luyten's werk in meerkleurendruk,met een
zorgvuldigheid in de uitvoering die je niet vaak meer tegenkomt.

[Monika **]

.

maak er een mooie dag zonneschijn
want dat bent u
liefs Monika

[krakje]

een fijne avond, hier van ver gedonderd maar wel geregend,
groetjes van krakje

[Alterego1]

Even ter inlichting;



De Rode Duivel-miljonairs!

Aan de vooravond van het duel met Schotland staat België op een zucht van het WK in Brazilië.
Ons nationaal elftal is gebrand op dat tornooi en gisteren werd ons bevestigd dat elke Rode Duivel maximaal 200.000 euro krijgt bij kwalificatie.
Elf jaar geleden bedroeg die premie nog 20.000 euro per man voor het WK in Japan en Korea.

Vorige zomer onderhandelde de spelersraad van de Rode Duivels – met onder meer ­Vincent Kompany, Thomas Vermaelen en Nicolas ­Lombaerts – intens met de Belgische Voetbalbond over de kwalificatiepremie.
Iedereen besefte dat de Belgen in een groep met ook Kroatië en Servië kans maakten op het WK in Brazilië en daar mocht iets tegenover staan.
Uiteindelijk werd toen besloten dat elke speler van de nationale ploeg maximaal 200.000 euro kan krijgen als het ticket naar Brazilië binnen is.

Die individuele vergoedingen worden uiteraard toegekend via een verdeelsleutel. Wie in de tien kwalificatieduels altijd geselecteerd wordt, krijgt een groter bedrag dan wie er sporadisch bij was en eens inviel. Zo is het logisch dat Vincent Kompany die tot nu toe maar één duel miste (Macedonië - België) veel meer opstrijkt dan Zakaria Bakkali die er nu tegen Schotland voor het eerst bijloopt in een officieel duel.

Het bedrag van 200.000 euro is wellicht de hoogste kwalificatiepremie ooit voor de Belgische Voetbalbond. Het is evenveel als wat de Duitse Mannschaft per hoofd kreeg om zich te plaatsen voor het WK 2010 in Zuid-Afrika, maar voor Premier League-spelers als Vincent Kompany en Eden Hazard zijn het uiteraard maar peanuts. Bij hun respectievelijke clubs ­Manchester City en Chelsea verdienen zij dit bedrag op ongeveer anderhalve week tijd.

8.000 euro per zege!
Bovenop die kwalificatiepremie krijgen onze spelers natuurlijk ook nog een winstpremie per zege. In deze campagne zou het gaan om 8.000 euro per gewonnen match. Aangezien de Belgen in poule A al zes keer wonnen en één keer gelijk speelden, werd er al minstens 48.000 euro op de bankrekening van de basisspelers gestort.

Plus hetgeen ze dan wat men noemt 'extra sportief' of in reclame-campagnes,van diverse firma's al of niet in natura,nog toegestopt krijgen.

Moet er geen zand zijn!!!

Of zouden de heren het genoeg vinden???

Wat zong Boudewijn de Groot daar ook weer?...'Als hij maar geen voetballer wordt...'

[Bosrankje]

[bo'ke]

graag bijgelezen Alter

zeker boeiend !

met vriendelijke groeten
rapke en bo'ke

[Alterego1]

Tijdslimiet

Graag hou ik hem te vriend,
voel ik me er door gediend
al is hij wel niets ontziend
heb er dikkels om gegriend.

't Is de tijd die mij verglijdt,
veel te vlug op mijn leeftijd
want weet je,hij wint altijd
met 'n voorsprong de strijd.

Of je het nu zelf wil of niet,
tijd geeft ons weinig krediet,
je nadert wel snel de limiet
waarop 't leven je ontschiet.

Alterego

[ria]

Beste Alter,

Eindelijk komen bijlezen, over de grote kunstenaar en ook over zijn
tweede vrouw. Ik vind dat schilderij met de berken bijzonder mooi.

Jozef de Beenhouwer, een ander groot artiest, uit dat, toen nog
kleine Brasschaat. Een muzikale virtuoos.

Al zijn we beiden, jij en ik, elders geboren, toch hebben we ons hart
verpand aan het mooie Brasschaat.
Bij mij is dat te verstaan, want mijn overgrootouders langs vaders kant
waren geboren en getogen Brasschatenaren.
Mijn grootvader, vader van mijn vader, zag hier ook het levenslicht.
Mijn overgrootvader die woonde bij één van zijn andere zonen, aan
de Donkse steenweg, heb ik nog goed gekend.

Ons geboortedorp herken ik, heden ten dage, nog nauwelijks, al leeft
het wel verder in mijn herinneringen.
Maar ik woon al bijna dubbel zo lang in het mooie landelijke Brasschaat.
Jij nog niet zo lang, maar ik weet dat je er gelukkig bent, met een bosfee aan je zijde.

We moeten toch nog eens samen op stap gaan, of een fietstochtje,
voor we insneeuwen

Ik zei het reeds bij Rankje, maar ik weet dat jouw bijdrage minstens even
groot is: dank voor alle inspanningen om poëzie up to date te houden.

En ook voor alle bezoeken, hier en elders.
Het ga je goed, beste vriend, tot we elkaars nog eens ergens tegenkomen.

ria

Met de groetjes van onze Amadeo, en ook van mij

ria

[Alterego1]

Ik weet niet

'Ik weet niet ',suisde 't stromend beekje,
'Noch wat ik ben,noch waar ik ga'.
'En ik dan? zuchtte in hoge bomen
't geritsel van de wind het na.

'En ik?..en ik?' zei braam en bieze,
'En ik?' riep alles ondereen.
En 't zand,dat opstoof langs de wegen,
wist niet waarom,wist niet waarheen.

Een meesje zat op 't wilgenstronkje,
en vloog langs 't water zoekend voort.
Hebt gij nooit in uw eigen harte
een weerklank van die stem gehoord?

Virginie Loveling

[Alterego1]

Een commerciele nieuwigheid

Er is een volledig ultra-moderne supermarkt geopend.

Men heeft er o.a. een nieuwe 'waterverstuiver' geplaatst
om in de afdeling 'groenten en fruit' alles zeer vers te houden.
Kort voor de verstuiving hoort de klant het geluid van een donderslag
en ruikt hij de geur van neergutsende regen.

Wie de afdeling 'zuivelproducten' betreedt,
hoort de koeien loeien en snuift de geur van versgemaaid gras op.

In de afdeling 'vleeswaren' kan men het aroma
van een lekkere steak met uien op de barbecue ruiken.

Wandel je door de gang waar 'eieren' verkocht worden,
hoor je de kippen kakelen en komt de geur
van gebakken spek en omelet je tegemoet.

En in de 'broodafdeling' worden al je zintuigen geprikkeld
door het aroma van vers uit de oven gehaald brood
en heerlijke gebakjes.

Hoe het ook zij....
ik ga mijn toiletpapier toch wel ergens anders kopen!

[Alterego1]

Dit vind ik een pracht van een gedicht,
hoe mooi de dichter dit hier op rijm zet,
en dat zo'n 140 jaar geleden in een tijd
dat velen nog niet konden lezen of schrijven.
De dichter zelf is amper 38 jaar oud geworden,
hij stierf aan tuberculose.


Verval...,vergane glorie

In 't donker park daar tussen de oude bomen
ziet men een marmren beeld,vast eeuwen oud,
en schoon men het bij heldre dag aanschouwt,
't doet van de nacht en van 't verleden dromen.

Het is het beeld der schoonste der godinnen,
die moedeloos op ene zuilbrok leunt
met de ene hand het voorhoofd ondersteunt,
gelijk een maagd die mijmert van beminnen.

Een avondstond in 't eenzaam park gezeten,
zag ik de maan,die 't donker beeld bescheen.
Het was me of leefde ik in het schoon verleên,
zo rijk aan fraaie poëzie - nu meest vergeten.

Een zwoele wind deed 't jeugdig lover beven,
dat als een gloriekrans op 't marmer hing,
dat eertijds zo veel hulde en lof ontving,
der meisjes die hier stoeiden langs de dreven.

Het vale mos hing in haar klederplooien,
koud treurgewas dat op veel grootheid kwijnt,
waaronder menig kunstgewrocht verdwijnt,
in hoeken waar de wilde bloemen bloeien.

De zonnebrand,de gure wintervlagen,
de hagelbui,vernielen eenmaal 't beeld,
dat daar verlaten,niemands aandacht streelt,
en slechts de wind hoort in de bomen jagen.

Ik dacht,de zon der kunst is aan 't verdoven,
Godin,ook de engel van de wereldse poëzij,
buigt moedeloos,beweent zijn val als gij!
De geest der eeuw wil 't stoflijk slechts geloven.

Pieter Cornelis Verhulst(1835-1873)

[krakje]

een fijne regenavond,
gezellig binnen blijven,
groetjes van krakje.

plaatje van norman

een mooi gedicht van verval...vergane glorie

[Alterego1]

Titels van de gedichten voor September 2013
bondig aan elkaar gelinkt.

Ik zei het gisteren nog tegen ons Rankje "Ge zult het
zien hé,EN DE BOER...HIJ PLOEGT VOORT ook nu nog
in SEPTEMBER".En door de droogte van de zomer zal
dat veel STOF doen opwaaien,zo erg dat er veel van die
WITTE VLINDERS in die stofwolken zullen VERMIST
worden.Pas wanneer die boer even wil VERPOZEN zal
de lucht opklaren met EEN REGENBOOG hoog aan de
hemel,en komt er weer LEVEN rondom het veld waar
net een vlucht TREKVOGELS de lucht doorklieft.

Men ziet het steeds minder,maar vroeger tijdens het
groot schoolverlof zag men 't allen kant geestdriftig
joelende ZOMERKINDEREN,spelen en ravotten alsof
LEVEN EN DOOD er van afhingen.Tijden veranderen
en ALLES IS RELATIEF te noemen,vooral als beweert
wordt dat men op VARKENSJACHT is geweest in de
gutsende REGEN,terwijl het simpelweg maar om een
doodgewone NACHTWANDELING ging.Er zijn er ook
die ZEE,ZAND EN ZON nodig hebben,om te kunnen
zeggen ik LEEF als ik me flink kan laten bruinen.

Maar nu DE HERFST NADERT zit iedereen weer met
andere gedachten in het hoofd.Dagen worden korter,
men beraadt zich om zo best mogelijk herfst en winter
door te komen.WAT IS MANTELZORG? zal her en der
voor sommige zieken daarbij wel een cruciale vraag zijn.
Jonge ouders zijn bevreesd voor DIE KEER dat bij hen
DE BABY een of andere kinderziekte zal opdoen,want
HET WORDT HERFST en dan zijn baby's heel vatbaar.

IK KIJK JE ONBEVREESD AAN zegt je geliefde tegen
je wanneer het EVEN WINDSTIL is in de relatie,en dan
kun je antwoorden WIJ LIEVEN ONS STEEDS WEER.
Maar als het echt ZO STIL is,al is 't maar HEEL EVEN,
dan is er toch al eens HET GEMIS IN EEN WOORD.
Hier is er met ons Rankje nooit gebrek aan animatie,
want WAT GEBEURT ER terwijl ik deze regels schrijf,
awel ons Rankje is aan 't dansen met DE HOELAHOEP.
En als je dat niet gelooft zal ik u iets anders wijsmaken.

Alterego

[Alterego1]

Alle lezers die deze topic met hun bezoekje vereerden
wens ik hartelijk,en in mijn volle bewustzijn,te danken.

Samen met u ga ik dan graag de herfst tegemoet.

Vriendelijke groetjes van Rankje en Alter