gedichten, en mijn gedachten

[gustilpe]

Lieve Monika,

graag kom ik jou bedanken voor jouw bezoekje,
ja wel erg hé dat vuurwerk in Dubai, echt wraakroepend!

De eerste stap in het nieuwe jaar
heb ik heel graag gelezen!
Schrijf maar voort!

Lieve groetjes,
gustilpe

[ria]

Lieve, creatieve en trouwe Monika,

Een vredevol en gezond 2014 voor jou en voor allen die je dierbaar zijn.

ria

[Monika **]

Wind, wind en nog eens wind.

De donkere wolken drijven
En de vele wind en soms met storm
Zal dit nu zo blijven
De wind laat ook de golven hoger drijven
Dat er vele mensen niet weten waar ze moeten blijven
De golven slaan zo hoog en het is ook niet droog
Maar de wind zal je toch je weg wijzen
Vooral als je niet stevig op je bene staan
Vertrouw in deze situatie op je gevoel
Vertrouw op dit moment niet op de natuur
Want de wind is erg hard en guur
En het golvend water je niet laat afdrijven
Het is dan beter binnen te blijven
Sta niet stil de natuur is momenteel onberekenbaar
Nu is het dat er overal door die dreigt gevaar
Er is overal ook weer water overlast
Dat eigenlijk in dit jaargetij niet past
Regen en wind ook de natuur is niet goed gezind
Ook al komt soms de zon eruit de wind is koud
Maar dit weer is niet goed voor mens en dier
De microbe sterven niet vandaar ook veel mensen zijn ziek
Als de zon eruit komt en de donkere wolkjes drijven snel voorbij
Het komt nog eens zo ver nog niet voor ons
Dat is december de zomer hier is
De aarde is hard aan het draaien
Dus zal de wind ook blijven waaien
Dit is even mijn gedachten over de (winter tijd)
Koude lente.

7.1.2014.



foto's van vandaag
.
.

aan alle die langs komen
dank voor u bezoek
liefs Monika

[Bosrankje]

Lieve Monika,

Deze bloem als dank voor al het moois dat je in ons Laar
plaatst (eigen ppt's met gevoelvolle en wijze teksten, ook
prachtige foto's van de natuur en Ardense landschappen,
enz...)

Jouw compositie met onze foto tussen de boeken vinden
wij leuk en lief, waarvoor dank

Tot schrijfs hier of in onze stekjes en liefs van

Alter en Rankje

[krakje]

monika een fijne avond met groetjes van krakje;

achtergrond van norman ,
maar pony met mijn kleindochtertje;
bijgelezen

[neske]

Monika nog een avondgroetje gebracht

Neske

[Monika **]

.
De boom.
Van Emile Verhaeren.

Eenzaam
Wiegend in zomer, bevend in winterseizoen.
Met zijn kruin begrijpt of van bladerengroen,
Altijd, terwijl men dagenlang streelde of hakte,
Beheerste zijn leven groot en zonder zwakte,
De vlakte.
//.
Hij ziet dezelfde velden sinds tweehonderd jaar,
Dezelfde zaaier en dezelfde maaier;
Ogen van voorouders, lang reeds gestorven,
Hebben gezien hoe zijn schors hij als waaier
Stukje bij beetje heeft verworven
En jaarringen aaneen heeft geregen.
Hij overzag rustig en kalm hun bewegen;
Zijn ruige voet gaf hun van mos en vacht;
Hij waakte over hun middagrust
En zijn schaduw was zacht
Voor hun kinderen die leefden in liefde en lust.
//.
Vroeg in de morgen zal in de dorpen het volk,
Naar gelang hij zingt of huilt, het weer voorspellen.
Hij kent het geheim van de heftige wolk
En van de zon die pruilend over de kim zal hellen;
Hij is heel het verleden over de droeve velden,
Maar hoe ze ook zijn, die herinneringen
Waar zijn hout van vertelde,
Zodra januari komt binnen dringen
En weer boomsap door zijn oude stronk zal zakken
Met zijn knoppen, met al zijn takken,
Met dartele lippen en de armen breed
Slaakt hij langdurig een aangehouden kreet
Naar de komende dingen,
En dan, met stralen van regen en licht,
Maakt hij het weefsel van zijn blaren dicht;
Balt hij zijn knoesten en strekt hij zijn twijgen
Als wil hij omhoog naar de hemel stijgen;
En graaft zo zijn sponzige wortels diep in de grond
Tot hij voedsel in poelen en aarde vond
En soms houdt hij even op, een beetje verbaasd
Over zijn stille hardnekkige arbeid, zo gehaast.

word vervolgd.

[Monika **]

Maar voor hij zijn vreugden en kracht heeft gekregen,
O de gevechten, die hij 's winters moet doorstaan,
De zwaarden van storm, de snijdende regen,
De razende winden, de beukende orkaan,
IJzel dat als scherp vijzel hem bijt,
Al die haat en al die strijd,
Hagel uit het oosten, sneeuw uit het noorden
En de doodse witte vorst wiens tanden boorden
Tot in zijn bast, waar al zijn vezels zijn,
Die allemaal wringen en leven van pijn,
Terwijl toch naar men kent
Op geen moment
Zijn energie verdween
Om stevig te wensen door de jaren heen
Mooier te worden in iedere lente.
//.
In oktober, als het goud triomfeert in zijn vacht,
Heeft mijn voetstap mij weer, hoewel zwaar en vermoeid,
Dikwijls op een lange pelgrimstocht gebracht
Naar die boom van de herfst waar de wind mee stoeit.
Terwijl hij een reusachtig vuur van brandend lover toont,
Staat hij rechtop, rustig onder het blauwe azuur,
Naar het schijnt door miljoenen zielen bewoond
Die zachtjes zingen in zijn bladeren van vuur.
Ik liep naar hem toe met ogen die straalden.
Ik raakte hem aan, met mijn vingers, mijn handen,
Ik voelde zijn beven dat diep in de aarde daalde
Alsof een bovenmenselijke kracht hem overmande.
En ik heb hem omhelsd, zo heftig, zo vurig,
Met zoveel liefde, dat in zijn ritme voelde,
Dat mij doordrong en met zijn kracht gedurig
Mijn hart bereikte en in mijn anderen woelde.
Toen versmolt ik met zijn prachtig leven,
Ik hechtte mij aan hem als een deel van het bos,
Hij werd het voorbeeld waarnaar ik moest streven.
Ik hield van de aarde, het water, het mos,
De wijde vlakte waar de wolken passeren.
Ik had nu kracht genoeg voor mijn vergezicht,
Mijn armen wilden de ruimte beheren,
Mijn spieren en zenuwen maakten mijn lichaam licht
//.
En ik riep; ' heilig is deze macht.
De mens moet zijn stempel drukken met volle kracht
Op al zijn roekeloze plannen om zich te bewijzen,
Houdt de sleutels van de paradijzen
En met zijn grote vuist doet hij de poorten springen.
En ik kuste de knoestige stam, nogal fervent,
En toen de avond neerdaalde uit het firmament,
Verloor ik mij weer tussen alle dode dingen
En liep rechtdoor, doelloos, een beetje verward,
Kreten slakend uit het diepst van mijn dwaze hart.
.


aan alle die langs komen een fijn weekend
en dank voor u bezoek.
.
beelden van internet.

[YNA]

Dag Monika,

Al het mooie gelezen !
Ik wens je nog een fijn weekend !

[Bosrankje]

Lieve Monika,

Wat een mooie keuze : een prachtig gedicht van
Emile Verhaeren !
Je hebt me weer in mijn jeugd teruggebracht...

Eerst met Duimelijntje, een sprookje van H.C.
Andersen, dat je in ons Laar had geplaatst en
nu met één van mijn favoriete dichters !



Emile Verhaeren (Sint-Amands, 21 mei 1855 - Rouen
(Frankrijk), 27 november 1916) is een Vlaamse auteur
die in het Frans schreef.
Het werk van Emile Verhaeren bestaat vooral uit poëzie.
Aanvankelijk behoorde hij tot het naturalisme, maar als
dichter wordt hij meestal tot het symbolisme en het
mysticisme gerekend.
Verhaeren overleed in Rouen door op een rijdende trein
te willen springen.
In Sint-Amands is het Emile Verhaerenmuseum gevestigd,
evenals de zetel van het Emile Verhaerengenootschap

Zijn graf in Sint Amands met zicht op de Schelde.

Hartelijk dank, lieve Monika en warme groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Monika **]

Ik heb op dit moment geen gedicht

Maar vanmorgen was dit wel een mooi uitzicht
Die prachtige zonsopgang
Maar later kwam het in bedrang
Het veranderde in een ommezien
De mist kwam weer opzetten
En later begon het te regenen
Dat kon deze mooie wolken niet beletten.
Dus de dag was weer triest en nat
Wij mensen zijn het onderhand wel zat
Maar er zal wel weer eens ander weer komen
Of mooie dingen doe nu maar dromen.
11.1.2014.
.
.

aan alle die langs komen
dank voor u bezoek

[krakje]

beetje koud vandaag,
monika fijne avond van krakje
mooi beschreven van Emiele Verhaeren
ook die mooie foto's , prachtig wat jij kunt

[Monika **]

dit is me even ingevallen toen ik net buiten was
aan alle die langs komen
dank voor u bezoek
en een fijne avond
liefs Monika

[Monika **]

Lieve Lezers

Lezers komen trouw in mijn topic
Toen ik mijn topic opende had is wel wat schrik
Maar het is goed aangekomen
Dat had ik zelf niet kunnen dromen
Krijg veel complimenten dat doet goed
Ik doe graag schrijven dat geeft mijn ook veel moed
Want wat ik schrijf is de waarheid en valt soms,
Spontaan uit gedachten maar ook uit mijn hart
Als ze goed lezen zien ze ook wat ik zo heb meegemaakt
Daar ben ik gelukkig van afgeraakt
Ook wat ik doe en voel ik ben nu eenmaal zo
Ik schrijf wat ik denk en voel
Het is begonnen toen ik mijn geliefde had verloren
Toen was ik zo diep gezakt
Dat iemand tegen mij zei schrijf alles op
Wat in je gedachten komt en wat je voelt
Dat zal je helpen en inderdaad het heeft geholpen
Zodoende ben ik aan gedachten en gedichten gekomen
Tot de dag van vandaag schrijf ik graag
Vandaar ook mijn nieuwe hobby fotograferen
Maar dat heb ik ook moeten leren
Daar mede wil ik alle lezers danken
Dit kwam weer spontaan in mijn gedachten
Dat ze me zo ik ben accepteren
En vele vriendschap heb hier bij poëzie en proza.
Nog maal dank beste lezers.
En ik geniet elke dag dat ik er mag wezen

14.1.2014.Monika.


.

deze bloemen zijn voor alle die langs komen
en een fijne avond nog
gr

[krakje]

geen tijd om echt te oefenen,
en ook moment geen inspiratie meer;
zit doelloos achter de pc,
een fijne woensdag, hier regent,
monika groetjes van krakje,
plaatje van norman,
moet eens de lessen van gimp afprinten, komt nog wel eens;
monika je voelt terwijl je leest wat je schrijft,
het voelt aan of je beleefd het zelf;
vind het fijn om je te volgen maar ben zelf niet zo
talent vol als jij, boe zo voort, kunnen wij nog genieten van jou;